Kroatië

Republiek Kroatië Republika Hrvatska
Hoofdstad	Zagreb
Aantal inwoners	3.888.529 (2021)
Oppervlakte	56.538 km²
Regeringsvorm	Parlementaire republiek
President	Zoran Milanović (sinds 2020)
Premier	Andrej Plenković (sinds 2016)
Godsdienst	Christendom (91%) Geen religie (4,6) Overig (4,4%)
Taal	Kroatisch (hrvatski)
Munteenheid	Euro
Volkslied	Lijepa naša domovino
Nationale feestdag	25 juni
Landcode	HRV

Kroatië (Kroatisch: Hrvatska), is een land in Europa. Het land ligt op het Balkan-schiereiland, aan de Adriatische Zee. De hoofdstad van Kroatië is Zagreb. Het land heeft 4.475.611 inwoners.

Kroatië is een geliefd vakantieland. De toeristen komen zowel met de auto als met het vliegtuig. Vooral de steden Split en Dubrovnik en de regio Istrië zijn populair.

Kroatië is pas sinds 1991 onafhankelijk. Daarvoor was het onderdeel van Joegoslavië. Op 1 juli 2013 is Kroatië toegetreden tot de Europese Unie.

Geschiedenis

Het Paleis van Diocletianus in Split, het huidige stadscentrum met zowel Romeinse als Middeleeuwse gebouwen

Prehistorie & Romeinse tijd

Al in de prehistorie woonden er mensen in Kroatië. In verschillende grotten zijn overblijfselen gevonden van Neanderthalers, een oude, uitgestorven mensensoort. Sommige van deze mensen leefden maar liefst 130.00 jaar oud, andere zo'n 20.000. De Neanderthalers stierven op een gegeven moment uit. Toen kwam de moderne mens aan in het gebied waar nu Kroatië ligt. In de 4e eeuw voor Christus kwamen de Kelten in Kroatië wonen, rond diezelfde tijd stichtten ook de oude Grieken hier koloniën. In ander volk wat hier toen woonde waren de Illyriërs, dat zijn de voorouders van de huidige Albanezen.

In de 2e eeuw voor Christus probeerden de Romeinen Illyrië, dat was toen de naam voor Kroatië en haar buurlanden, te veroveren. Na drie oorlogen lukte dit pas. Het Romeinse Rijk had nu een nieuwe provincie: Illyricum. Maar tussen het jaar 6 en 9 voerden de bewoners een opstand. Keizer Augustus onderdrukte die en splitste Illyricum in twee nieuwe provincies: Pannonia in het noorden en Dalmatia in het zuiden. Honderd jaar later splitste keizer Trajanus Pannonia weer op in twee nieuwe provincies: Pannonia Inferior en Pannonia Superior.

In het jaar 224 werd er in de provincie Dalmatia ene Diocles geboren. Diocles was de zoon van een (vrijgelaten) slaaf en ging bij het leger. Hij werkte zich uiteindelijk op tot keizer van het Romeinse Rijk en veranderde zijn naam in Diocletianus. Diocletianus is één van de bekendste keizers en dat is niet voor niks. Hij voerde een nieuwe munt in, verbeterde het leger en veranderde het bestuur van het rijk compleet. Hij splitste het in twee delen, zodat het rijk makkelijker zou zijn te besturen. Na een tijdje had hij alle zaakjes goed op orde en trad hij als enige Romeinse keizer ooit af, eigenlijk net zoals prinses Beatrix of koning Albert aftraden. Na zijn abdicatie ging Diocletianus wonen in Split, waar hij het Paleis van Diocletianus had laten bouwen. De rest van zijn leven besteedde hij vooral aan zijn grote hobby: tuinieren. Na zijn dood werd hij begraven in het mausoleum van het paleis. Vandaag de dag is het Paleis van Diocletianus het centrum van Split. Het is een mix geworden van Romeinse en Middeleeuwse gebouwen en staat op de werelderfgoedlijst.

In de 7e eeuw werden de overgebleven Romeinen en de oude Illyriërs weggejaagd door de Avaren, een Turks volk wat Europa binnenviel en hier dus aardig de boel op stelten zette.

Middeleeuwen: Hongaren en Osmanen

De kroning van Tomislav op een schilderij uit 1904

De Illyriërs en de Romeinen maakten plaats voor een nieuw volk: De Slaven. Zij zijn de voorouders van de huidige Kroaten. De Slaven stichtten hier twee hertogdommen. Er kwamen veel christelijke missionarissen om de bevolking te bekeren tot het christendom. Dit lukte aardig, ook vandaag de dag is Kroatië nog rooms-katholiek. In 925 verenigde Tomislav de twee hertogdommen en werd zo de eerste koning van Kroatië. Het nieuwe Koninkrijk Kroatië was een van de machtigste landen geworden in Europa. Zowel de Hongaren als de Bulgaren probeerden het land te veroveren, maar Tomislav hield ze tegen.

Dit duurde alleen niet eeuwig: In 1097 versloegen de Hongaren de laatste Kroatische koning: Petar Svačić. Van nu af aan was de koning een Hongaar. In het begin waren de Hongaren ook écht de baas, maar vanaf 1273 kwam de Kroatische adel bijeen in Zagreb en besloot hier over veel dingen. Het zuiden van het land, rond de huidige stad Dubrovnik, werd een apart land: de Republiek Ragusa.

Terwijl de Republiek Ragusa een welvarend zeevaartland was geworden, werd Kroatië sinds de 15e eeuw aangevallen door de Osmanen, de voorlopers van de Turken. Zij hadden een groot rijk: Het Osmaanse Rijk (ook wel Ottomaanse Rijk genoemd). Behalve het huidige Turkije, hoorde ook de Balkan, delen van Noord-Afrika en delen van het Midden-Oosten hierbij. De Osmanen hadden uiteindelijk een groot deel van het binnenland in hun macht. Dat was voor de bevolking natuurlijk niet zo prettig, zij waren christelijk en de Osmanen waren moslim. Ondertussen zag Venetië haar kans schoon. De stad veroverde een groot deel van de Kroatische kust en vele eilanden.

Aan het einde van de 18e eeuw waren de Osmanen, na veel gevechten, grotendeels verdreven uit Kroatië. De grens met Bosnië-Herzegovina was toen de grens tussen het Osmaanse Rijk en Europa. Aan de andere kant van de grens, in Bosnië, zijn ook nu nog veel mensen islamitisch, alhoewel meestal niet zo streng. Nadat Napoleon even de baas was geweest, werd Kroatië onderdeel van Oostenrijk-Hongarije. Dat bleef het tot na de Eerste Wereldoorlog. Oostenrijk-Hongarije verloor deze en viel uit een in verschillende landen. De Kroaten, Serven en Slovenen besloten samen één land te vormen: Het Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen.

Recente geschiedenis: Tweede Wereldoorlog, Joegoslavië & onafhankelijkheid

Maarschalk Tito, de baas van Joegoslavië

De naam Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen bestond elf jaar. In 1924 werd het land omgedoopt tot het Koninkrijk Joegoslavië door Koning Alexander I. De koninklijke familie van Joegoslavië, de Karađorđević-familie, kwam uit Servië. Nadat Alexander I de naam van het land had gewijzigd, werd het land een dictatuur en waren de Serven er de baas. De Kroaten en de Macedoniërs, die er ook woonden, vonden dit maar niks en vermoordden de koning in 1934.

Zijn opvolger was zijn zoon Peter II. In 1941 bereikte de Tweede Wereldoorlog zijn land. Joegoslavië werd van alle kanten aangevallen door Nazi-Duitsland en bondgenoten, zoals Italië. Zowel Italië Hongarije voegden stukken van het land toe aan hun eigen landen. Wat er nog overbleef werd samengevoegd tot de Onafhankelijke Staat Kroatië. Hoewel er in de naam onafhankelijk staat, was dit niet het geval. Het land was fascistisch en ze konden niks doen zonder de toestemming van Duitsland. De nieuwe regering was niet populair en de Joegoslavische partizanen, onder leiding van Josip Broz probeerden het land te bevrijden. Dat lukte aardig en na de oorlog grepen zij de macht.

Josip Broz noemde zich voortaan Maarschalk Tito. Het nu land had dezelfde grenzen als eerst, maar geen koning. Het nieuwe Joegoslavië was communistisch, maar wilde niks te maken hebben met de Sovjet-Unie. Ook in de Koude Oorlog bleven ze neutraal. Het land kreeg wel economische hulp van het westen (Verenigde Staten), maar was dus communistisch. Het land had dus vrienden aan beide kanten van het IJzeren Gordijn.

Het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag

Binnen het licht communistische Joegoslavië was Kroatië een deelrepubliek. Tito wilde koste wat kost Joegoslavië bij elkaar houden. Als een van de bevolkingsgroepen dan ook ging demonstreren voor meer onafhankelijkheid, werd dat gestopt. Ook in Kroatië zijn er opstanden geweest. De bekendste was de Kroatische lente: In 1970 en 1971 protesteerden studenten voor meer burgerrechten en meer onafhankelijkheid. Tito wist de opstand te stoppen, maar gaf uiteindelijk de deelrepublieken wel meer vrijheid. Toch had Kroatië het in die tijd zeker niet slecht. Het was na Slovenië de rijkste deelrepubliek en er kwamen volop toeristen naar de Kroatische kust.

Na de dood van Tito in 1980 ging het slechter met de Joegoslavische economie, kwamen er steeds meer opstanden en de regering van Joegoslavië werd steeds minder machtig. Uiteindelijk verklaarde Kroatië zich in 1991, tegelijkertijd met Slovenië, onafhankelijk. Het Joegoslavische leger vond dit niks en viel het land binnen. In Kroatië woonden veel Serviërs, die waren tegen de onafhankelijkheid. Maar Kroatië vocht terug onder leiding van generaal Ante Gotovina. Hierdoor vluchtten vele Serviërs uit het land. De spanning liep hoog op en uiteindelijk moest de Verenigde Naties zelfs ingrijpen.

In 1992 werd Kroatië lid van de Verenigde Naties en was het land erkend als onafhankelijk. Generaal Gotovina werd in 2005 gearresteerd en naar Den Haag gebracht. Daar werd hij in het Joegoslavië-tribunaal veroordeeld tot 24 jaar cel wegens oorlogsmisdaden. Dat was nodig, omdat anders de Europese Unie niet met Kroatië wilde praten over aansluiting bij de EU. Na iets meer dan een jaar, in november 2012, kwam hij na hoger beroep weer vrij. Hij keerde nog dezelfde dag terug naar zijn moederland Kroatië. Alsnog werd Kroatië op 1 juli 2013 lid van de EU.

Bevolking & cultuur

Bevolking

Kroatië had in 2013 4.475.611 inwoners. De bevolking neemt elk jaar toe, maar wel is de groei elk jaar kleiner. De gemiddelde Kroaat wordt 75,1 jaar: Vrouwen worden gemiddeld 79,3 jaar en mannen 72,5 jaar. 1,5% van de bevolking is analfabeet, dat betekent dat 1,5% van de Kroaten niet kan lezen.

Het overgrote deel van de bevolking van Kroatië is van oorsprong Kroatisch: 89,63%. Omdat Kroatië vroeger onderdeel was van Joegoslavië, wonen er ook veel andere Joegoslavische volkeren, vooral Serviërs (4,54%). Een andere groep zijn de Italianen. Deze wonen vooral op het schiereiland Istrië. Voor de Tweede Wereldoorlog woonden veel verschillende volkeren: Kroaten, Italianen, Slovenië, enzovoorts. Na de oorlog werd het onderdeel van Kroatië en emigreerden veel Italianen. Er wonen zo'n 19.636 Italianen in Kroatië, dat is 0,44% van de totale bevolking.

Wetenschappers

De Sint-Marcuskerk uit de 13e eeuw in Zagreb

Er zijn een aantal Kroaten die bekend zijn over de hele wereld, maar de bekendste is toch wel Nikola Tesla. Hij werd in Kroatië geboren, maar zijn ouders waren Servisch. Daarom wordt hij door Kroaten een Kroaat genoemd en door Serviërs een Serviër. Hij is een bekende natuurkundige en uitvinder. Tesla is vooral bekend als ontdekker van wisselstroom, dat is de soort stroom die uit het stopcontact komt, en heeft door deze ontdekking verschillende uitvindingen gedaan.

Er zijn drie Kroaten die de Nobelprijs hebben gewonnen. Ivo Andrić won de Nobelprijs voor de Literatuur en Vladimir Prelog en Lavoslav Ružička wonnen de Nobelprijs voor Scheikunde. Dat zij drie Kroaten waren klopt niet helemaal, want in de tijd dat zij de Nobelprijs wonnen, hoorde Kroatië nog bij Joegoslavië.

Godsdienst

De meeste mensen in Kroatië zijn rooms-katholiek, 87,8% van de bevolking is dat. Veel Kroaten doen weinig aan hun geloof en gaan niet naar de kerk. Toch zegt maar 5,2% Atheïst te zijn. 4,4% van de bevolking is orthodox. Dat zijn voornamelijk de Serviërs. De Bosniakken en de Albanezen die in het land wonen zijn meestal moslim. Zij maken 1,3% uit van de Kroatische bevolking.

Taal

Bestand:Ulica Nikole Tesle.jpg

Een straatnaambordje in Zagreb. Deze straat is vernoemd naar de Nobelprijswinnaar Nikola Tesla.

96,12% van de bevolking heeft het Kroatisch als moedertaal. Deze taal lijkt veel op drie talen uit het voormalige Joegoslavië: het Servisch, Bosnisch en het Montenegrijns. Toen Joegoslavië nog één land was, werd het dan ook beschouwd als één taal met de naam Servo-Kroatisch. Iemand die Kroatisch spreekt kan dus zonder moeite Servisch verstaan, maar hij kan wél horen dat het een Serviër is. Andersom werkt het net zo.

Het Kroatisch wordt geschreven in het Latijnse alfabet, maar gebruikt wel rare tekentjes op sommige letters, zoals đ, č en ž.

Behalve het Kroatisch worden er ook andere talen gesproken in Kroatië. Iets meer dan 1% van de bevolking heeft het Servisch als moedertaal, maar, zoals net is gezegd, verstaan de sprekers van deze talen elkaar wel gewoon. 0,46% van de bevolking spreekt het Italiaans als moedertaal. In de regio Istrië is dit ook een van de officiële talen van de overheid.

Kroatische keuken

Dalmatische ham met olijven.

Er zijn drie verschillende keukens in Kroatië:
De Mediterraanse keuken vind je langs de kust. De gerechten die ze in dit deel van Kroatië eten, eten ze bijvoorbeeld ook in Italië en Griekenland. Er worden hier verschillende soorten Kroatische pasta's en Risotto's (rižot) gegeten. Als je naast de zee leeft eet je natuurlijk veel vis, maar ze zijn ook dol op Dalmatische ham (dalmatinski pršut). Deze gerookte ham wordt meestal met olijven gegeten. In dit deel van Kroatië wordt er ook ook wijn verbouwd en gedronken. Ze maken en drinken hier witte en rode prosecco-wijnen (prošek).
De Oostenrijkse en Hongaarse keuken vind je in het binnenland. Kroatië heeft lang bij deze landen gehoort, en heeft zo ook veel gerechten overgenomen, zoals de verschillende soorten goulash (gulaš), een gerecht wat ook in Nederland en België populair is. Ook veel taartjes en gebakjes komen uit deze keuken.
De laatste keuken is de Balkankeuken. Deze keuken vind je door heel het land. De meeste gerechten vind je ook in de Turkse keuken. Voorbeelden zijn ċevapčiċi, een soort kebab, en Burek: gehakt, kaas en spinazie in bladerdeeg. Ook dit gerecht komt uit Turkije. In Kroatië wordt ook veel Turkse koffie gedronken. Deze is heel sterk en wordt altijd geserveerd met een glaasje water.

Werelderfgoed

De oude stad van Dubrovnik

Kroatië heeft zeven monumenten op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Dat zijn:

Sinds	Soort	Werelderfgoed
1979	Cultuur	Oude stad van Dubrovnik
1979	Cultuur	Historisch centrum van Split met het paleis van Diocletianus
1979	Natuur	Nationaal park Plitvicemeren
1997	Cultuur	Episcopaal complex van de Euphrasiusbasiliek in het historische centrum van Poreč
1997	Cultuur	Historische stad Trogir
2000	Cultuur	St. Jacobuskathedraal in Šibenik
2008	Cultuur	Vlakte van Stari Grad

Hoewel het niet op de Werelderfgoedlijst staat, is ook het amfitheater van de stad Pula een bekende bezienswaardigheid. Dit is één van de best bewaarde amfitheaters ter wereld.

Bestuur

Het parlement van Kroatië

Kroatië is sinds de grondwet uit 1990 een parlementaire democratie. Het parlement (Tweede Kamer) van Kroatië heet de Sabor. Er is niet een vast aantal leden, zoals in Nederland en België. Het ledenaantal ligt tussen de 100 en 160 mensen in. Op dit moment zijn het er 153. 140 hiervan zijn gekozen door de bevolking, 6 vertegenwoordigen de Kroatiërs in het buitenland en 5 vertegenwoordigen buitenlanders in Kroatië, zoals de Italianen. De leden worden gekozen voor vier jaar.

Kroatië is een eenkamerstelsel. Dat betekent dat er geen senaat (Eerste Kamer) is.

De regering van Kroatië heet de Vlada. De baas is de minister-president. Op dit moment is dat Zoran Milanović. Behalve een minister-president heeft Kroatië ook een president. Op dit moment is dat Ivo Josipović. Deze wordt gekozen door de bevolking en is de leider van het leger en benoemt ook de minister-president. Hij kan de minister-president niet zelf kiezen, dat doet het parlement. De president heeft dus weinig macht; De minister-president is veel machtiger. Toch is de president het staatshoofd. Hij vertegenwoordigd Kroatië dan ook in het buitenland.

Kroatië is sinds 1 juli 2013 lid van de Europese Unie. Ook is het land sinds 2009 lid van de NAVO.

Bestuurlijke indeling

De bestuurlijke indeling van Kroatië

Kroatië is verdeeld in 21 provincies, in het Kroatisch županija genoemd. De baas van de provincie is de župan, wat eigenlijk graaf betekent. Deze heeft maximaal 12 helpers, de dožupan.

#	Provincie	Officiële naam	Oppervlakte	Aantal inwoners
1.	Provincie Zagreb	Zagrebačka županija	3078 km²	309.696
2.	Krapina-Zagorje	Krapinsko-zagorska županija	1230 km²	142.432
3.	Sisak-Moslavina	Sisačko-moslavačka županija	4448 km²	185.387
4.	Karlovac	Karlovačka županija	3622 km²	141.787
5.	Varaždin	Varaždinska županija	1260 km²	184.769
6.	Koprivnica-Križevci	Koprivničko-križevačka županija	1734 km²	124.467
7.	Bjelovar-Bilogora	Bjelovarsko-bilogorska županija	2638 km²	133.084
8.	Primorje-Gorski Kotar	Primorsko-goranska županija	3590 km²	305.505
9.	Lika-Senj	Ličko-senjska županija	5350 km²	53.677
10.	Virovitica-Podravina	Virovitičko-podravska županija	2021 km²	93.389
11.	Požega-Slavonië	Požeško-slavonska županija	1821 km²	85.831
12.	Brod-Posavina	Brodsko-posavska županija	2027 km²	176.765
13.	Zadar	Zadarska županija	3643 km²	162.045
14.	Osijek-Baranja	Osječko-baranjska županija	4149 km²	330.506
15.	Šibenik-Knin	Šibensko-kninska županija	2994 km²	112.891
16.	Vukovar-Srijem	Vukovarsko-srijemska županija	2448 km²	204.768
17.	Split-Dalmatië	Splitsko-dalmatinska županija	4524 km²	463.676
18.	Istrië	Istarska županija	2813 km²	206.344
19.	Dubrovnik-Neretva	Dubrovačko-neretvanska županija	1782 km²	122.870
20.	Međimurje	Međimurska županija	730 km²	118.426
21.	Stad Zagreb	Grad Zagreb	640 km²	779.145

Geografie

Zlatni Rat (Kroatisch voor Gouden hoorn) is een van de mooiste stranden van Kroatië.

Klimaat

Het binnenland van Kroatië heeft een continentaal klimaat. Het kan hier heel koud worden: de gemiddelde temperatuur is in januari -3 °C, maar ook redelijk warm: In juli is de gemiddelde tempreratuur 18 °C. De gebieden langs de kust hebben een Mediterraan klimaat. Hier zorgt de zee ervoor dat het klimaat heel het jaar niet te veel verschilt, maar ook hier zijn de zomers warmer. De koudste temperatuur ooit in Kroatië gemeten was −35.5 °C in Čarkovec. Die temperatuur werd gemeten in 1919. De hoogste temperatuur ooit gemeten was in 1950 in Karlovec: 42.4 °C. Beide steden liggen in een gebied met een continentaal klimaat.

Landschap

Nationaal park Plitvicemeren

In Kroatië vind je veel verschillende landschappen. Kroatië ligt aan de Adriatische Zee. Aan de kust liggen twee regio's: het schiereiland Istrië en Dalmatië. Voor de kust van Dalmatië liggen talloze (lange) eilanden. De Kroatische kust is populair bij toeristen. Niet alleen omdat het er zonnig is, maar ook omdat het er veel goedkoper is dan in bijvoorbeeld Zuid-Frankrijk of Italië. Kroatië heeft ook veel mooie stranden. De bekendste is waarschijnlijk Zlatni Rat op het eiland Brač.

Het vasteland van Kroatië bestaat eigenlijk uit twee delen. Aan de kust van Dalmatië ligt het kleine plaatsje Neum. Neum hoort niet bij Kroatië, maar bij Bosnië en Herzegovina. Het is het enige kustplaatsje van dat land. Dit geeft wel problemen. Wil je van Split naar Dubrovnik rijden, dan moet je altijd de grens over en langs de douane. Vervelend!

In het gebied net achter de kust vind je veel bossen. Het is hier soms ook best bergachtig. Hier vind je ook veel nationale parken. De bekendste is het Nationaal park Plitvicemeren. Dit natuurgebied is zo mooi, dat het zelfs op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Er zijn zes meren, omringd door bossen. Deze meren zijn met elkaar verbonden door middel van maar liefst 90 watervallen. In de bossen wonen veel verschillende dieren, zoals beren, wolven en zeldzame vogels.

Het Kroatische binnenland is heuvelig en redelijk kaal. Hier vind je veel akkerbouw. Slavonië, het uiterste oosten, is juist weer heel vlak. Hier stromen ook veel verschillende rivieren. De bekendste is waarschijnlijk de Donau. Deze vormt voor een groot deel de grens met Servië, maar op een paar plekken zijn beide oevers van de rivier Kroatisch. Zo stroomt de rivier door het stadje Vukovar.

Feitjes

• De kustlijn van Kroatië is 5835 km lang (het vasteland 1777 km en de eilanden 4058 km)
• In totaal heeft het land 2197 km aan grenzen: Bosnië en Herzegovina (932 km), Slovenië (670 km), Hongarije (329 km), Servië (241 km) en Montenegro (25 km)
• De hoogste berg is de Dinara op de grens met Bosnië. Deze is 1831 m hoog.

Steden

De binnenstad van Zagreb

Kroatië heeft tien steden met meer dan 50.000 inwoners, namelijk:

Zagreb: 973.667 inwoners Split: 221.456 inwoners Rijeka: 152.279 inwoners Osijek: 90.410 inwoners Zadar: 69.556 inwoners

Karlovac: 59.395 inwoners Slavonski Brod: 58.642 inwoners Pula: 58.590 inwoners Sisak: 52.236 inwoners Šibenik: 51.553 inwoners

Veel kuststeden, zoals Split en Rijeka, hebben ook een Italiaanse naam en hebben een Italiaans stadscentrum. Dat komt omdat de Italianen vroeger de baas waren aan de kust (zie ook het kopje "geschiedenis"). In het geval van Split is de Italiaanse naam Spalato. De Italiaanse naam van Rijeka is Fiume.

De steden in het binnenland zijn weer compleet anders. Zo zijn er in het centrum van Osijek veel gebouwen uit de barok. Ook zie je hier Hongaarse en Duitse invloeden. Tot en met 1945 was namelijk ongeveer de helft van de bevolking hier Duits. Zo is ook het centrum van Zagreb.

Economie

Bestand:Wijngaard Istrië.jpg

Een wijngaard in Istrië. Ook wijn is een belangrijk exportproduct.

De munteenheid, met een moeilijk woord valuta, van Kroatië is de Kroatische kuna. "Kuna" is Kroatisch voor marter. In de middeleeuwen werden de huiden (bont) van deze beestjes namelijk gebruikt als betaalmiddel. Een kuna is onderverdeeld in 100 lipa (100 cent). Er zijn munten van 1, 2, 5, 10, 20 en 50 lipa en 1, 2 en 5 kuna. De munten van 1 en 2 lipa komen nog maar weinig voor. Papiergeld is beschikbaar in briefjes van 5, 10, 20, 50, 100, 200, 500 en 1000 kuna.

De Kroatische economie groeit de laatste jaren sterk. Belangrijk is de dienstensector, de lichte industrie en het toerisme. Het toerisme zorgt voor 20% van de inkomsten van het land. Elk jaar komen er meer dan 10 miljoen vakantiegangers naar Kroatië toe.

De werkloosheid is in Kroatië heel hoog. In 2013 was 20.9% van de bevolking werkloos.

Kroatië exporteert het meest naar Duitsland en Italië. Ze exporteren onder andere petroleum, materialen om schepen mee te bouwen en chemische producten. Duitsland en Italië zijn ook belangrijke import-partners, net als Rusland en China. Ze importeren onder andere voedsel en machines.

Transport

Een vliegtuig van Croatia Airlines

Kroatië heeft een aantal snelwegen. Er ligt meer dan 1200 km aan snelweg. Sinds de onafhankelijkheid worden deze verbeterd en zijn er ook nieuwe aangelegd. De meeste snelwegen zijn tolwegen.

Een belangrijke snelweg is de A1. Deze loopt van Zagreb naar Split, maar het doel is om die langs de Kroatisch kust te verlengen naar Dubrovnik en uiteindelijk naar de grens met Montenegro. Er is alleen wel een probleem. Dubrovnik is afgesloten met de rest van Kroatië door het Bosnische stadje Neum (zie ook het kopje geografie). De snelweg zou dus bij de Bosnische grens ophouden, dan zou je door de douane moeten, door het stadje heen rijden, weer door de douane en tenslotte in Kroatië de snelweg weer op moeten. Dat kost natuurlijk heel veel tijd. Daarom is er besloten om een brug te bouwen van het Kroatische vasteland naar het schiereiland Pelješac. Die brug gaat de Pelješacbrug heten. In 2007 is de bouw begonnen, maar deze is in 2010 gestopt vanwege geldproblemen. Als het goed is gaat de bouw in 2015 weer verder. Dan kunnen de bewoners van Dubrovnik en andere plaatsen in Kroatië eindelijk naar Zagreb zonder de grens over te moeten.

De trein wordt maar weinig gebruikt in Kroatië, vooral in Dalmatië. Het openbaar vervoer bestaat dus vooral uit bussen en veerboten. Die veerboten vertrekken uit verschillende havensteden naar de eilanden voor de kust van Kroatië. De Jadrolinija zorgt voor het bootvervoer. Ze varen niet alleen binnen Kroatië, maar ze hebben ook veerdiensten naar de Italiaanse steden Ancona en Bari.

Deze drie vervoersmiddelen zijn vooral goed samen te zien in Split. Daar ligt het treinstation, de haven en het busstation naast elkaar. De haven en het busstation zijn ontzettend druk, terwijl op het station, wat verscholen ligt tussen wat winkeltjes, geen kip rondloopt. Er komen toch maar 7 à 8 treinen per dag. De perrons zijn nog geeneens overdekt! En dat terwijl Split de tweede stad is van Kroatië.

Bestand:Universiteit Zagreb.jpg

De universiteit van Zagreb

De nationale luchtvaartmaatschappij van Kroatië is Croatia Airlines. Deze vliegt vanuit Zagreb naar verschillende binnenlandse en Europese bestemmingen. Ze hebben in totaal 12 vliegtuigen en 27 bestemmingen. Andere drukke luchthavens zijn die van Split en Dubrovnik.

Onderwijs

Het Kroatische onderwijs is het op-21-na beste onderwijssysteem van de wereld. Als je zes of zeven bent ga je naar de basisschool. Er zijn acht klassen, maar vanaf de vijfde klas begint het te lijken op onze middelbare school. Je krijgt dan voor elk vak een andere leraar en je krijgt er ook andere vakken bij. In 2010 waren er 2131 basisscholen. Op sommige scholen is de belangrijkste taal niet Kroatisch, maar Italiaans of Servisch. Het ligt er maar net aan waar de school staat. Je krijgt sowieso vanaf de eerste klas les in Engels.

Na de basisschool kan je naar het voortgezet onderwijs, maar dat is niet verplicht. Je hebt gymnasia (scholen waar je leert om te gaan studeren) en beroepsonderwijs (scholen waar je leert voor een beroep). De Kroatische gymnasia zijn anders dan degene hier. Je hebt de keuze uit vier afdelingen van het gymnasium: Wiskunde & natuurwetenschappen (bètavakken), talen (alphavakken), klassieke talen en cultuur (Grieks en Latijn) en een algemene richting. Welke richting je ook volgt, je moet altijd Kroatisch, wiskunde en een vreemde taal (meestal Engels) volgen.

Na het gymnasium kan je naar de universiteit. Kroatië heeft er acht. Er zijn universiteiten in Zagreb, Split, Dubrovnik (twee), Rijeka, Osijek, Pula en Zadar. De universiteit van Zadar is opgericht in 1396 en is de oudste van het land. In 1807 werd de universiteit gesloten, maar in 2002 werd die weer opnieuw geopend. De op-een-na oudste universiteit is universiteit van Zagreb. Deze is gesticht in 1669 en is nooit gesloten geweest.

Nationale symbolen

De vlag van Kroatië, met daarin ook het wapen

Vlag & wapen

Wat je waarschijnlijk meteen wel opvalt aan de Kroatische vlag, is dat-ie bijna precies hetzelfde is als de vlag van Nederland. Net als de Nederlandse vlag is de Kroatische vlag rood-wit-blauw. Deze vlag is in gebruik sinds 1990, maar de kleuren rood-wit-blauw worden al gebruikt sinds 1848. De Nederlandse vlag is dus wel honderden jaren ouder. Het ontwerp van de Kroatische vlag noem je een driekleur, er zijn namelijk drie banen met verschillende kleuren. De kleuren die gebruikt worden, rood, wit en blauw, staan bekend als de pan-Slavische kleuren. Deze worden ook gebruikt op de vlaggen van onder andere Servië, Rusland, Tsjechië en Slovenië.

In het midden van de vlag zie je het wapen van Kroatië. Het bestaat uit één groot schild met vijf kleine schildjes daarboven, alsof het een kroon is. De kleine schildjes zijn van rechts naar links een oud Kroatisch symbool, het oude wapen van Dubrovnik/ de Republiek Ragusa, het wapen van Dalmatië, het wapen van Istrië en het wapen van Slavonië. Het grote schild is een rood-wit schaakboord. In het Kroatisch wordt het šahovnica genoemd, wat ook schaakbord betekent. Al sinds de 10e eeuw is het schaakboord het symbool van de Kroatische koningen. Het rood-wit geblokte schild is het belangrijkste en bekendste symbool van Kroatië. Je komt het werkelijk overal tegen: in het logo van Croatia Airlines, in het logo van de voetbalbond, enzovoorts.

Volkslied

Lijepa naša domovino is het volkslied van Kroatië. In het Nederlands betekent dat Ons mooie vaderland. Het lied is geschreven in 1835 door Antun Mihanović. Eigenlijk bestaat het lied uit veertien verzen, maar het volkslied bestaat alleen uit de verzen een, twee, dertien en veertien. Hier is de tekst:

Originele tekst		Nederlandse vertaling
Lijepa naša domovino, Oj junačka zemljo mila, Stare slave djedovino, Da bi vazda sretna bila! Mila kano si nam slavna, Mila si nam ti jedina, Mila kuda si nam ravna, Mila kuda si planina! Teci Dravo, Savo teci, Nit'ti Dunav silu gubi! Sinje more, svijetu reci, Da svoj narod Hrvat ljubi! Dok mu njive sunce grije, Dok mu hrašće bura vije, Dok mu mrtve grobak krije, Dok mu živo srce bije!		Ons mooie vaderland, Zo onverschrokken en verfijnd, De oude glorie van onze vaders, moge u voor altijd gelukkig zijn. Beste, u bent voor ons als enige glorieus, U bent ons als enige lief, Beste, waar u een vlakte bent, Beste, waar u een berg bent. Drava, Sava, blijf stromen, Noch de Donau verliest kracht. Diepe blauwe zee, vertel de wereld, Dat een Kroaat van zijn volk houdt. Zolang z'n gebieden in de zonneschijn warm zijn, Zolang z'n eiken door wilde winden worden geschud, Zolang z'n doden in graven verborgen liggen, Zolang zijn levende hart slaat.

Fotogalerij

• Kroatië map.gif

  Kaart van Kroatië

• 

  Satellietfoto van Kroatië

• Kroatië comwapen.gif

  Het wapen van Kroatië in de communistische (Joegoslavische) periode

• 

  Een van de vele schiereilandjes aan de Kroatische kust

• 

  Een Kroatische snelweg

• 

  De haven van Rijeka

Externe link

• CIA worldfactbook

	Europese Unie
Lidstaten: België · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Griekenland · Hongarije · Ierland · Italië · Kroatië · Letland · Litouwen · Luxemburg · Malta · Nederland · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Zweden Ultraperifere gebieden: Frankrijk: Frans-Guyana · Guadeloupe · Martinique · Mayotte · Réunion · Saint-Martin Portugal: Azoren · Madeira Spanje: Canarische Eilanden Kandidaat-lidstaten: Albanië · Bosnië en Herzegovina · Moldavië · Montenegro · Noord-Macedonië · Oekraïne · Servië · Turkije

	Landen, afhankelijke gebieden en niet-erkende staten in Europa
Albanië · Andorra · Armenië · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Georgië · Griekenland · Hongarije · IJsland · Ierland · Italië · Kazachstan · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Malta · Moldavië · Monaco · Montenegro · Nederland · Noord-Macedonië · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Turkije · Vaticaanstad · Verenigd Koninkrijk · Wit-Rusland · Zweden · Zwitserland Alle schuine landen liggen ook in een ander werelddeel. Afhankelijke gebieden: Ålandseilanden · Faeröer · Gibraltar · Guernsey · Jan Mayen · Jersey · Man · Spitsbergen Niet-erkende staten: Donetsk · Kosovo · Loegansk · Transnistrië · Tsjetsjenië