Frans-Guyana

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Frans-Guyana
Flag of France.svg French Guyana COA.png

French Guiana in France 2016.svg

Regio Geen
Eigenschappen
Hoofdstad Cayenne
Oppervlakte 83.534 km²
Hoeveelheid inwoners 250.109 (2013)
Arrondissementen 2
Portaal Portal.svg Frankrijk

Frans-Guyana (Frans: Guyane française) is een overzees departement van Frankrijk dat ligt in Zuid-Amerika. Vroeger was het een kolonie van Frankrijk en Nederland. Het grenst aan Suriname en Brazilië. Tussen Frans-Guyana en Suriname is ook een stuk betwist gebied. De hoofdstad van Frans-Guyana is Cayenne en er wonen zo'n 250.000 mensen. Frans-Guyana is ook onderdeel van de Europese Unie, aangezien het onderdeel is van Frankrijk. Ook betaalt men er met de euro.

Na de Franse regio Nouvelle-Aquitaine is Frans-Guyana de grootste regio van Frankrijk. De meeste inwoners wonen in het noorden van de regio, aan de kusten. Dit betekent dat 99% van de regio bedekt is met regenwouden. 41% van Frans-Guyana behoort zelfs tot het Nationaal Park Guyana en is beschermt natuurgebied. De Centre Spatial Guyanais van de Europese Ruimtevaartorganisatie bevindt zich in Frans-Guyana. De officiële taal van Frans-Guyana is het Frans. Frans-Guyana is sinds 1946 een departement en heeft een multiculturele bevolking. In 2010 stemde Frans-Guyana tegen onafhankelijkheid.

In het Frans wordt de regio vaak Guyane genoemd, wat letterlijk Guyana in het Nederlands betekent. Vaak wordt internationaal de naam Frans-Guyana gebruikt om verwarring met het land Guyana (voormalig Brits-Guyana) te voorkomen. In het verleden zijn er ook ook Spaans-Guyana (tegenwoordig onderdeel van Venezuela), Nederlands-Guyana (tegenwoordig Suriname) en Portugees-Guyana (tegenwoordig onderdeel van Brazilië) geweest.

Geschiedenis

Kolonisatie

Een kaart van Frans-Guyana uit 1763

In 1498 kwam Christoffel Columbus als eerste Europeaan aan in Frans-Guyana tijdens zijn derde reis naar de Nieuwe Wereld. In 1608 wilde het groothertogdom Toscane een kolonie opzetten in Frans-Guyana, maar deze plannen gingen niet door toen de groothertog overleed. In 1624 kregen de Fransen een idee een kolonie op te zetten in de regio, maar zij deden dit uiteindelijk toch niet. De Fransen waren bang dat ze oorlog zouden krijgen met de Portugezen, die het gebied geclaimd hadden. Toch besloten de Fransen in 1630 een kolonie te stichten en in 1643 werd Cayenne opgericht. De Nederlandse West-Indische Companie (WIC) nam vervolgens de stad Cayenne in. De Fransen verlieten de de kolonie, maar keerden in 1664 terug. Zij heroverden de kolonie vervolgens. In 1667 namen de Engelsen de kolonie in, maar in datzelfde jaar werd het teruggegeven aan de Fransen. In 1676 veroverden de Nederlanders de kolonie voor een korte tijd.

Franse kolonie

Na het verdrag van Parijs in 1763 werd Frankrijk bijna al haar koloniën in Latijns-Amerika ontnomen, met uitzondering van een paar eilanden en Frans-Guyana. Koning Lodewijk XV zond daarop meer Fransen naar Frans-Guyana. De koning lokte mensen door ze een paradijs te beloven waar veel goud te vinden was, maar in feite was Frans-Guyana helemaal geen paradijs. De inheemse inwoners waren erg gewelddadig en veel kolonisten overleden aan ziektes. Veel kolonisten keerden later terug naar Frankrijk en vertelden de meest vreselijke verhalen over Frans-Guyana. Dit deed de reputatie van de kolonie niet veel goed. Na de Franse Revolutie werd de slavernij afgeschaft in Frans-Guyana. Na de dood van Robespierre werden veel van zijn volgelingen naar Frans-Guyana verbannen. Keizer Napoleon voerde vervolgens weer de slavernij in, aangezien dit nodig was voor de economie. Frans-Guyana was afhankelijk van het vervoer van suiker, cayennepeper, hardhout en specerijen. In 1809 werd Frans-Guyana aangevallen door de Portugezen en de Engelsen. Zij voegden Frans-Guyana bij Brazilië, maar in 1814 werd Frans-Guyana teruggegeven aan Frankrijk (al bleven de Portugezen tot 1817 in het gebied).

Frans-Guyana in 1954

Frankrijk schafte de slavernij officieel af in 1848. Veel slaven vluchtten vervolgens naar de regenwouden in het zuiden en zetten daar stammen op, zoals in Afrika het geval was. Deze mensen worden tegenwoordig de Marrons genoemd. Veel plantage-eigenaren haalden vervolgens goedkope werkers uit China, India en Maleisië. Frans-Guyana was ook een gevangenenkolonie, waarnaar Franse gevangenen werden gestuurd. In 1883 werd besloten dat mensen die meer dan drie keer veroordeeld werden voor diefstal naar de kolonie gestuurd werden. Zij moesten hier zes maanden in de gevangenis blijven en werden vervolgens bevrijd en moesten in de kolonie blijven wonen. Dit project was geen succes. Rond dezelfde periode werd er goud in Frans-Guyana ontdekt, wat leidde tot conflicten met Suriname en Brazilië.

Frans departement

Op 19 maart 1946 werd Frans-Guyana officieel een overzees departement. De gevangenissen in het departement werden vervolgens een voor een gesloten. Dit deed de veiligheid niet ten goede, aangezien veel criminelen in Frans-Guyana bleven. Veel gevangenissen waren daarnaast in enorm slechte staat door gebrek aan voedsel en gevangenen die gek geworden waren. In de jaren '60 besloot de Franse regering in Frans-Guyana te investeren, waardoor ook het spacecenter geopend werd. In de jaren '70 vluchtten veel mensen uit Laos naar Frans-Guyana. Ondertussen waren er plannen gestart om de landbouw te verbeteren, maar deze faalden grotendeels. Hierdoor ontstond een steeds hardere roep om onafhankelijkheid. In 2010 hield Frans-Guyana een referendum om onafhankelijk te worden, maar de bevolking koos om bij Frankrijk te blijven. Wel willen veel inwoners meer dingen zelf kunnen regelen.

Vanwege de slechte economie, slechte infrastructuur en onveiligheid braken in 2017 veel protesten in Frans-Guyana uit. Dit leidde ook tot grote stakingen.

Geografie

Landschap

Het strand van Frans-Guyana

Het grootste gedeelte van Frans-Guyana bestaat uit natuurgebieden, voornamelijk regenwouden. De meeste inwoners wonen aan de kust. De kustgebieden zijn hierdoor dichtbevolkter dan de rest van het land. De kustgebieden zijn erg vlak en voor de kusten liggen een aantal kleinere eilanden, waaronder Île du Diable. Het Toemoek-Hoemakgebergte vormt de zuidgrens van de regio. De oost- en westgrens worden grotendeels door verschillende rivieren, waaronder de Marowijne en de Oiapoque. De binnenlanden van Frans-Guyana zijn heuvelachtig tot bergachtig. De Bellevue de l'Inini is met 851 meter het hoogste punt van Frans-Guyana. In het noorden ligt een groot stuwmeer achter de Petit-Sautdam. Deze dam is gebouwd om energie op te wekken.

Het zuiden van Frans-Guyana is onderdeel van het Amazoneregenwoud.

Natuur

Frans-Guyana heeft een grote biodiversiteit en veel verschillende ecosystemen, waaronder regenwouden, savannes en mangroves. Het grootste nationale park van Frans-Guyana is Nationaal Park Guyana, waartoe 41% van het grondgebied behoort. Daarnaast zijn er nog 7 andere nationale parken en 17 beschermde gebieden. Door de vele verschillende landschappen heeft Frans-Guyana veel verschillende soorten planten en dieren. In het land zijn er grofweg 5.500 soorten planten, 700 soorten vogels, 177 soorten zoogdieren, meer dan 500 soorten vissen en 109 soorten amfibieën.

Grote steden

5 grootste steden van Frans-Guyana

Cayenne (46853854301).jpg
Cayenne

Nummer Stad Inwoners

StLaurent-02.jpg
Saint-Laurent-du-Maroni

1 Cayenne 63.652
2 Saint-Laurent-du-Maroni 45.576
3 Kourou 24.959
4 Maripasoula 11.994
5 Mana 11.234

Politiek

Staatsinrichting

Het stadhuis van Cayenne

Frans-Guyana is officieel een intern onderdeel van Frankrijk. Dit betekent dat Frans-Guyana een beperkte vorm van zelfbestuur heeft en veel macht heeft overgedragen aan de Franse regering en het Frans departement (en de Europese Unie). Het staatshoofd is de Franse president. De Franse president kiest vervolgens een perfect, die de Franse regering vertegenwoordigt in Frans-Guyana. Frans-Guyana heeft een eigen parlement, genaamd de Assemblée de Guyane. Deze bestaat uit één kamer van 51 leden. De regio heeft twee grote politieke partijen; de linkse Guyane Kontré en de centrumpartij Guyane rassemblement. Sinds 2016 is Rodolphe Alexandre de president van Frans-Guyana.

De regio mag twee afgevaardigden sturen naar het Franse Nationale Vergadering. De eerste vertegenwoordig de steden Cayenne en Macouria, de andere vertegenwoordig de rest van Frans-Guyana. Daarnaast stuurt Frans-Guyana twee senatoren naar de Franse Senaat.

Bestuurlijke indeling

Frans-Guyana is verdeeld in twee arrondissementen en 22 gemeenten. Dit zijn:

Guyane administrative.PNG


Economie

Een van de raketten van de Europese Ruimtevaartorganisatie

Frans-Guyana is de 12e economie van Zuid-Amerika, wat betekent da Frans-Guyana rijker is dan Suriname en Guyana. Frans-Guyana is erg afhankelijk van Frankrijk op economisch gebied. Het vasteland van Frankrijk is de grootste export- en importpartner. Naast handel krijgt Frans-Guyana ook nog veel geld van Frankrijk voor onder andere onderwijs en gezondheidszorg. De belangrijkste sectoren van Frans-Guyana zijn de visserij en de mijnbouw. Ook zorgt het ruimtevaartstation voor veel werkgelegenheid. De landbouw, voornamelijk groente en fruit, is daarnaast een belangrijke sector. Ook het toerisme is belangrijk. Veel toeristen komen naar Frans-Guyana voor de natuur. De werkloosheid is Frans-Guyana is erg hoog; zo'n 25% van de bevolking is werkloos.


Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Frans-Guyana&oldid=840509"