Andrew Jackson
Andrew Jackson | |
---|---|
Andrew Jackson | |
Geboren | 15 maart 1767 |
Geboren te | Lancaster County, South Carolina |
Overleden | 8 juni 1845 |
Overleden te | Nashville, Tennessee |
Gehuwd met | Rachel Jackson |
Partij | Democratische Partij |
Religie | Presbyterianisme |
Functie | 7e president van de Verenigde Staten |
Aantreden | 4 maart 1829 |
Aftreden | 4 maart 1837 |
Voorganger | John Quincy Adams |
Opvolger | Martin Van Buren |
Functie(s) | |
7e president van de Verenigde Staten Senator voor Tennessee 1e gouverneur van Florida Afgevaardigde voor Tennessee | |
Portaal Politiek |
Andrew Jackson (Waxhaw, South Carolina, Verenigde Staten, 15 maart 1767 - Nashville, Tennessee, Verenigde Staten, 8 juni 1845), was tussen 1829 en 1837 de zevende president van Amerika. Jackson richtte samen met Martin Van Buren de Democratische Partij op. Hierdoor is Jackson de eerste Democratische president. De president had de bijnaam Old Hickory (Oude Notenboom), vanwege zijn taaiheid en sterkte. Nog altijd wordt dit gebruikt voor taaie, sterke mensen als compliment.
Jackson vocht in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en de Oorlog van 1812. Ook leidde hij de annexatie van Florida en werd gouverneur van het territorium. In 1824 deed Jackson mee aan de presidentsverkiezingen, maar werd verslagen door John Quincy Adams. Vier jaar later deed hij opnieuw mee en wist de verkiezingen te winnen. Jackson is waarschijnlijk de meest controversiële figuur in de Amerikaanse geschiedenis. Jackson was de eerste president die niet uit de bovenste klasse van de maatschappij kwam. Zijn presidentschap liet juist zien dat ook gewone mensen president konden worden. Jackson wordt gezien als een vertegenwoordiger van de gewone man en een president die meer democratie naar de Verenigde Staten. Ook vocht hij tegen de banken en was de laatste president die volledige staatsschuld afloste. Toch stond Jackson bekend om zijn racisme (dat zelfs voor die tijd extreem was), zijn pogingen om de inheemse bevolking hun land te ontzeggen en te verplaatsen (de Trail of Tears) en zijn rechtvaardiging van de slavernij. Na de economische crisis van 1837 werd hij opgevolgd door Martin Van Buren en bleef hij zich bemoeien met de Democratische Partij tot aan zijn dood.
Desondanks was Jackson in zijn tijd een hele populaire president, vooral in de landelijke gebieden. De periode waarin Jackson regeerde staat bekend als Jacksonian Era.
Levensloop
Jeugd
Jackson is geboren op 15 maart 1767 in Lancaster County in de staat South Carolina. De exacte plaats van zijn geboorte is onbekend, maar waarschijnlijk zou dit gebeurd zijn in het huis van zijn oom. Hij was de zoon van Andrew Jackson (zijn vader had dezelfde naam) en Elizabeth Hutchinson. Zijn vader was van Engelse afkomst, terwijl zijn moeder van Ierse afkomst was. Jackson groeide op in het plaatsje Boneybefore en had twee oudere broers, Hugh en Robert. Twee jaar voor zijn geboorte waren zijn ouders overgekomen vanuit Engeland voor een nieuw leven in de toenmalige Britse kolonie South Carolina. Jacksons vader was al voor zijn geboorte overleden tijdens een ongeluk. Daarom leefde het gezin bij zijn oom en tante.
Op jonge leeftijd werd Jackson opgeleid door twee priesters in de plaatselijke school. Als jongetje was Jackson al vrij snel beledigd en werd gezien als een pestkop. Toch kwam hij ook op voor jongere en zwakkere jongens en was aardig tegen hem. Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog overleed zijn oudste broer Hugh in 1779. Jackons moeder spoorde zijn oudere broer Robert en Jackson zelf aan om het leger in te gaan. Dit deden de broers ook. Ze vochten in de slag bij Hanging Rock en werden gevangengenomen door de Britten. Toen Andrew weigerde om de laarzen van een Britse officier schoon te maken, pakte de officier zijn zwaard. Dit zorgde ervoor dat Andrew Jackson op zijn linkerhand een litteken had. Hierdoor had hij een enorme afkeer tegen de Britten. In gevangenschap werden de broers besmet met de pokken. Hoewel de pokken momenteel zijn uitgeroeid, was dat toen een hele besmettelijke ziekte. Hieraan vonden de broers bijna hun dood.
Zijn moeder wist uiteindelijk de broers te bevrijden. Dit lukte haar en het gezin liep vervolgens 64 kilometer terug naar huis. Zijn broer Robert overleefde deze tocht niet en viel dood neer in de laatste twee uur van de reis. Jackson was uitgeput, maar in leven. Zijn moeder zorgde ervoor dat hij weer beter werd en ging vervolgens cholerapatiënten in het leger behandelen. Zijn moeder werd hier besmet met de cholera en overleed. Op 14-jarige leeftijd was Andrew Jackson nu een weeskind. De dood van zijn broers en zijn moeder zag hij als de schuld van de Britten. Hierdoor groeide zijn haat voor de Britten alleen maar.
Politiek
Jackson kreeg zo nu en dan onderwijs in de plaatselijke school. Doordat hij het niet goed kon vinden met zijn overige familie verbleef hij vaak bij andere mensen. In 1781 was Jackson zadelmaker geworden en gaf zelfs les in de plaatselijke school. In beide dingen was hij erg slecht. Vervolgens trok hij naar Salisbury in North Carolina, waar hij rechten ging studeren. Door middel van de hulp van verschillende advocaten werd hij kreeg hij bevoegdheid om rechten uit te oefenen. Zijn vriend John McNairy zorgde ervoor dat hij een baantje kreeg voor de overheid van het Western District van North Carolina. Het Western District zou later de staat Tennessee worden. Hier kocht hij zijn eerste slaaf, een vrouw die veel ouder was dan hem. In 1788 verhuisde Jackson naar Nashville, waar hij zijn vrouw Rachel ontmoette en trouwde.
In 1794 hield Jackson zich bezig met de inheemse volkeren, zoals de Chickasaw en de Cherokee. Zijn leefde ten westen van de Appalachen en dit gebied werd Indian Territory genoemd, aangezien het tot de inheemse volkeren behoorde. Deze volkeren zouden volgens Jackson moeten verhuizen voor de oprichting van de staat Tennessee. Jackson was een van de drie stichters van de stad Memphis. Door de hulp van Jackson werd Tennessee in 1797 een staat, wat een tegenslag betekende voor de inheemse volkeren. Jackson had kritiek op president George Washington, aangezien hij de leden van de Democratisch-Republikeinse Partij uit zijn kabinet had gegooid. Ook was hij tegen het verdrag met Groot-Brittannië. Jackson was een groot supporter van de Democratisch-Republikeinse Partij. In 1797 wist hij namens Tennessee senator te worden in de Amerikaanse Senaat. Jackson verliet de Senaat een jaar later, aangezien hij klaar was met president John Adams. Jackson had desondanks nog steeds de support van het westelijke deel van Tennessee en werd zo gekozen tot rechter in het hooggerechtshof van de staat. In 1804 stopte hij hier echter mee, vanwege zijn zwakke gezondheid.
Jackson kocht vervolgens een groot stuk grond, waar een plantage voor katoen begon. Jacksons populariteit kreeg een klap toen hij Charles Dickenson vermoordde tijdens een duel. Om zijn imago op te poetsen werd hij vrienden met Aaron Burr, vicepresident onder Thomas Jefferson. Burr had kort daarvoor politicus Alexander Hamilton vermoord in een duel, maar was geliefd in het westen van het land. De twee maakten een tour voor het westen van de Verenigde Staten. Het is onduidelijk wat Burr hiermee wilde bereiken. Zowel Burr als Jackson was voorstander van het uitbreiden van de Verenigde Staten naar het westen. Ze wilden beide Florida en Texas veroveren op de Spanjaarden. Beide wilden een expeditie opzetten, maar toen kwam Jackson erachter dat Burr New Orleans wilde veroveren, wat toen Amerikaans grondgebied was. Wat later bleek was dat Burr met buitenlandse machten, waaronder de Britten, plotte om het Louisianaterritorium te veroveren. Dit territorium zou vervolgens een staat worden met Burr als staatshoofd. Jackson was hiervan geschrokken en schreef brieven aan de Amerikaanse regering, waaronder president Jefferson. Burr werd opgepakt voor landverraad, maar werd vrijgesproken.
Oorlog van 1812
President Jefferson werd opgevolgd door president James Madison. Andrew Jackson haatte Madison en steunde James Monroe bij de verkiezingen, maar desondanks werd Madison gekozen. De spanningen met de Britten waren hoog opgelopen, maar de Britten waren in Europa druk bezig met de oorlogen tegen Napoleon Bonaparte. Om populariteit onder de bevolking te winnen besloot Madison om Canada aan te vallen, dat toen een Britse kolonie was. Veel Amerikanen geloofden dat zij het alleenrecht hadden om het gehele Amerikaanse continent. Madison geloofde dat Canada snel te veroveren was, aangezien de Britten te druk waren met de Europese oorlogen. Dit bleek een grote fout te zijn en leidde tot de Oorlog van 1812 (die ondanks de naam helemaal tot aan 1815 zou duren).
Andrew Jackson was als generaal actief in het zuiden van de Verenigde Staten, waar de Britten de havenstad New Orleans probeerden te veroveren. New Orleans gaf namelijk toegang tot de Mississippi, de belangrijkste rivier in de Verenigde Staten. Jackson wist een leger van zo'n 2.000 vrijwilligers te verzamelen en voerde de oorlog in het zuiden, die ook plaatsvond aan de grens met Florida (toen een Spaanse kolonie). De Britten zetten inheemse volkeren, zoals de Cherokee en de Muscogee (Creek), op tegen de Amerikanen. Dit deel van de oorlog wordt daarom de Creek War genoemd. Jackson viel deze inheemse volkeren aan. De inheemse volkeren waren niet opgewassen tegen de wapens van de Amerikanen en gaven zich datzelfde jaar nog grotendeels over. In de slag bij Pensacola versloeg Jackson zowel de Britten als de Spanjaarden. Spanje gaf zich over en de Britten vluchtten. Toch waren de Britten niet van plan om de oorlog op te geven. Jackson kwam erachter dat de Britten een aanval op New Orleans voorbereidden. Op 1 december 1814 vond de Slag om New Orleans plaats. De Britse admiraal Alexander Cochrane viel de stad vanaf zee aan. Waar de Britten 10.000 soldaten hadden, had Jackson er slechts 5.000. Toch wist Jackson de Britten te verslaan. De slag was zelfs zo'n blunder voor de Britten dat zij snel daarna het verdrag van Gent tekenden. Dit maakte een einde aan de oorlog. Jackson werd door de overwinning ontvangen als een held. Hoewel de oorlog nooit een duidelijk winnaar heeft gehad, heeft Jackson ervoor gezorgd dat de oorlog afgelopen was en New Orleans nog in het bezit was van de Amerikanen. Jackson kreeg de presidentiële medaille en een onderscheiding van het Amerikaans Congres.
Jackson vocht hierna tegen de inheemse volkeren en wist een stuk grond te veroveren van hun waar Kentucky nu ligt. Ook vocht hij tegen de Seminole en Muscogee in Georgia. Op 15 maart 1818 viel Jackson de Spaanse kolonie Florida aan. Jacksons acties zorgden ervoor dat de toenmalige president, James Monroe, erg populair werd. Hoewel de Verenigde Staten niet de oorlog verklaarden aan Spanje, wisten ze Florida van de Spanjaarden te kopen in 1819. Jackson werd vervolgens aangewezen als de eerste gouverneur van Florida.
Verkiezingen van 1824 en de Democratische Partij
Jackson werd door de Slag bij New Orleans en zijn hulp bij de aankoop van Florida een van populairste presidenten. Jackson besloot daarom in 1824 voor het presidentschap te gaan. De Verenigde Staten hadden in die tijd slechts één belangrijke politieke partij, de Democratisch-Republikeinse Partij. Hoewel Jackson daar ook lid van was, waren er veel verschillende meningen binnen die partij. Aan de ene kant waren er mensen zoals Jackson, Thomas Jefferson en James Monroe, terwijl er ook mensen van de voormalige Federalistische Partij waren, zoals John Quincy Adams en Henry Clay. James Monroe besloot na twee termijnen te stoppen als president. Hierdoor waren er meerdere kandidaten, waarvan Adams en Clay de belangrijkste waren. Andrew Jackson besloot zich ook verkiesbaar te stellen. Het resultaat van de verkiezingen was dat niemand de meerderheid behaalde. Hoewel Jackson de meeste kiesmannen had, kwam hij er nog steeds 131 te kort. Volgens de Amerikaanse grondwet moest het Huis van Afgevaardigden nu beslissen wie er president werd. De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden was echter presidentskandidaat Henry Clay. Clay wist het Huis van Afgevaardigden ervan te overtuigen om zijn kiesmannen aan John Quincy Adams te geven, die als derde was geëindigd. John Quincy Adams kreeg hierdoor de meerderheid en werd de nieuwe president.
Hierdoor vond Jackson dat de verkiezingen van hem gestolen waren. Jackson had immers wel de popular vote gewonnen. Ook had Jackson staten gewonnen verspreid over het gehele land, terwijl Clay en Adams enkel staten hadden gewonnen in de buurt van hun thuisstaat. Jackson vond dat John Quincy Adams onterecht president was geworden en stelde dat Adams en Clay fraude hadden gepleegd. Jackson was niet de enige Amerikaan die dat voelde. Andere Amerikanen voelden zich ook verraden en schaarden zich achter Jackson. Jackson kreeg ook de steun van Martin Van Buren, een senator voor New York. Van Buren en Jackson besloten een nieuwe partij op te richten, de Democratische Partij. Hierdoor viel de Democratisch-Republikeinse Partij langzamerhand uit elkaar. De Democratische Partij kwam op voor de gewone man en was populair in de landelijke regio's, voornamelijk het zuiden en westen van het land. Ook wilde de Democratische Partij meer democratie brengen naar de Verenigde Staten; vandaar de naam.
Presidentschap
Jackson deed namens de Democratische Partij mee aan de verkiezingen van 1828. John Quincy Adams's presidentschap was geen succes en het land stond er slecht voor. Jackson kon hierdoor met gemak winnen; alleen de staten in New England en New Jersey, Delaware en Maryland gingen naar Jackson. Voor Jacksons vrouw, Rachel, was dit een stressvolle periode. Drie weken na de overwinning van haar man overleed ze. Jackson was hierdoor gesloopt en gaf de schuld van de dood van zijn vrouw aan John Quincy Adams, Henry Clay en hun supporters. De supporters bezochten vaak Jacksons huis en Jackson werd door hen afgebeeld als een monster. Jackson werd op 1 maart 1828 beëdigd. Jackson vertegenwoordigde dezelfde waarden als Thomas Jefferson en de Founding Fathers, maar waar de Founding Fathers hun waarden later verloren bleef Jackson aan ze vasthouden. Jackson geloofde in een kleine federale overheid, state rights (de rechten van staten) en had sympathie voor de mensen op het platteland. Jackson geloofde ook in sterke scheiding der machten. Hij vond dat het Hooggerechtshof niet als politiek instrument gebruikt moest worden. Ook geloofde hij dat er een maximaal aantal termijnen voor het presidentschap moest komen (dat toen niet het geval was, maar nu wel) en dat het kiescollege afgeschaft moest worden. Het kiescollege was volgens Jackson een niet-democratisch instrument.
Na de beëdiging van Jackson hield hij een groot feest in het Witte Huis. Jackson nodigde het publiek uit om mee te feesten. Hierdoor bestormde een hele menigte van duizenden mensen het Witte Huis. Dit was zo chaotisch dat Jackson vluchtte door een open raam. De menigte verliet het Witte Huis pas toen een bediende met idee kwam om gratis whisky uit te delen op het veld achter het Witte Huis. Het Witte Huis was hierdoor een grote rommel en de ruimtes hadden lichte schade opgelopen. Jackson geloofde dat er corruptie was in de overheid en liet onderzoeken starten. Dit was ook het geval en Jackson liet veel mensen hierdoor ontslaan. Jackson liet hen vervangen door mensen die loyaal waren aan de Democratische Partij. Ook introduceerde hij termijnlimieten, zodat corruptie minder zou voorkomen. Jackson probeerde het kiescollege af te schaffen, maar het Amerikaans Congres weigerde dit. Hij zorgde er wel voor dat weduwen van soldaten die vochten in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog het pensioen van hun man kregen. Jacksons presidentschap stond ook in het teken van de Indian Removal Act. Inheemse volkeren in het zuiden, zoals de Cherokee, de Seminole, de Choctaw, de Chickasaw en de Muscogee, moesten gedwongen verhuizen. Veel inheemse volkeren werden als gevaarlijk en onbeschaafd gezien. De volkeren moesten gedwongen naar het westen verhuizen. Hoewel de inheemse volkeren hier vergoedingen voor kregen, was dit niet op basis van vrije wil. Dit leidde tot twee belangrijke tochten, de Trail of Tears en de Trail of Death, waar beide vele doden bij vielen.
In 1828 nam het Amerikaans Congres een wet aan waardoor de belastingen op goederen omhoog gingen. Vooral de zuidelijke staten hadden hier last van, aangezien hun landbouwproducten meer gingen kosten. Het zuiden was afhankelijk van de landbouw, waarvan de producten (zoals katoen) op de wereldmarkt werden gekocht. Het zuiden vond dat het noorden te veel bevoordeeld werd. De staat South Carolina dreigde uit de Verenigde Staten te stappen. Dit leidde tot de Nullification Crisis. Jackson wist dit op te lossen door de belastingen te hervormen. Ook dreigde hij het leger in te zetten als South Carolina uit de unie besloot te stappen. Tijdens de crisis kwam Jackson erachter dat zijn vicepresident John Calhoun tijdens het presidentschap van James Monroe in 1818 had gevraagd aan Monroe om Jackson te ontslaan vanwege zijn aanval op Florida. Calhoun werd hierdoor door Jackson gehaat. Ondertussen maakte Jackson handelsverdragen met Denemarken, het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Portugal, het Ottomaanse Rijk, Rusland en Siam (Thailand). Jackson wilde Texas aan de Verenigde Staten toevoegen door het van Mexico te kopen. Mexico weigerde echter en Jackson zorgde voor een revolutie in Texas in 1835. Texas verklaarde zich onafhankelijk (de Republiek Texas). Jackson kreeg echter niet de support van het congres om Texas een staat te maken. Texas werd pas onder president James Polk toegevoegd aan de unie. Toen Jackson in 1835 de begrafenis van een congreslid bijwoonde, werd er een aanslag op hem gepleegd. De werkeloze Richard Lawrence wilde Jackson neerschieten met een pistool, maar dit weigerde. Het tweede pistool weigerde ook. Jackson twijfelde geen moment en sloeg met zijn wandelstok op de man in tot dat hij overmeesterd was. Lawrence werd vrijgesproken, maar moest naar een psychiatrische inrichting. Waarom de aanslag is gepleegd is nog altijd onduidelijk. Volgens Jackson zaten zijn tegenstanders erachter. Jackson was namelijk tegen de Second Bank.
Toen in 1832 de presidentsverkiezingen eraan kwamen was Jackson zo populair dat hij ze met gemak won. Jackson verzette zich tegen de Second Bank of the United States. Dit was een centrale bank die was opgezet na de oorlog van 1812 door president James Madison. Madison wilde hiermee de Amerikaanse economie weer op gang brengen. Jackson was tegen de bank, aangezien hij geloofde dat deze corrupt was. De bank zo te veel invloed hebben over de politiek. Jackson geloofde dat de bank alleen de rijken zou beschermen. Doordat Jacksons belangrijkste tegenstander, Henry Clay, vóór de bank was, maakte Jackson Henry zwart. Jackson stelde dat Henry corrupt was en tot de elite behoorde. Jackson kreeg hierdoor enorme support van het platteland en won de verkiezingen. Om de bank op te heffen loste Jackson de volledige Amerikaanse staatsschuld af. Jackson is hiermee de laatste president die de volledige staatsschuld wist af te lossen. De afschaffing van de bank in 1836 leidde tot de Panic of 1837, een grote economische crisis. Jackson was hier verantwoordelijk voor. Mede hierdoor besloot hij zich niet verkiesbaar te stellen voor een derde termijn. In principe kon Jackson nog zich nog een derde termijn verkiesbaar stellen, aangezien er toen geen maximaal aantal termijnen voor het presidentschap waren. Jackson was voorstander van een maximaal aantal termijnen, wat ook een reden was om zich niet meer verkiesbaar te stellen. Daarnaast was het de traditie sinds George Washington dat een president maximaal twee termijnen aanbleef. Jacksons opvolger werd Martin Van Buren, zijn vicepresident tijdens zijn tweede termijn.
Latere leven en dood
De Panic of 1837 zorgde ervoor dat Jackson erg onpopulair was. Jackson ging met pensioen en vertrok naar zijn landgoed. Daarnaast zette hij zich in voor het behoud van de Verenigde Staten. Hij wilde niet dat de staten zich zouden afscheiden. Hij steunde president Martin Van Buren, maar Van Buren wist de economische crisis niet op te lossen. Hij werd hierdoor ook onpopulair en verloor het presidentschap in 1840 aan William Henry Harrison van de nieuwe Whig Party. Deze partij was in het leven geroepen als tegenhanger van de Democratische Partij en Andrew Jackson. Jackson bleef invloedrijk in de Democratische Partij en zorgde ervoor dat James K. Polk voor het presidentschap werd gekozen. Ook bleef hij zich inzetten voor de opname van Texas in de Verenigde Staten. Dit gebeurde onder president Polk.
In zijn latere leven had Jackson vaak te maken met ziekten. Op 8 juni 1845 overleed hij terwijl door zijn familie omgeven was. Jackson overleed op 78-jarige leeftijd aan de gevolgen van hart- en vaatziekten. Jackson werd vervolgens begraven naast zijn vrouw Rachel, waar zijn graf zich nog altijd bevindt.
Nalatenschap en imago
Reputatie
Jackson is waarschijnlijk een van de controversieelste Amerikaanse presidenten. Er zijn zowel historici die zeggen dat hij een van de beste presidenten was en er zijn historici die zeggen dat hij een van de slechtste presidenten is. Alleen al zijn persoonlijkheid was controversieel. Tijdens zijn leven was een van de meest geliefde en gehate Amerikanen. Over zijn nalatenschap hebben historici nooit echt een unaniem antwoord bereikt. Waar de Franse filosoof Alexis de Tocqueville hem bekritiseerde voor zijn federalisme, stelde de Amerikaanse historicus Arthur M. Schlesinger Jr. dat Jackson namens de lagere klasse opkwam en vocht tegen de elite. De Democratische Partij bleef tot aan de jaren 1970 Jackson beschouwen als een van de helden van de partij. Inmiddels is dit niet meer zo en wilde Democratisch president Barack Obama Jackson zelf van het biljet van 20 Amerikaanse dollar afhalen. Jackson wordt nog steeds door sommige mensen gezien als een nationale held, terwijl sommige anderen hem zien als schurk.
Het belangrijkste wat Jackson bereikt had was het laten zien dat een gewone man ook president kon worden. Uitgaande van dit kan Jackson gezien worden als een vorm van de American Dream. Voor Jackson werden vooral mensen uit de elite gekozen, terwijl Jackson grote aanhang onder de gewone bevolking had. Het was juist een groot van de elite, dat bang was dat Jackson te machtig werd. Jackson kwam op voor de gewone man en liet zien dat iedereen president kon worden als hij er hard voor werkte. Daarnaast was Jackson een uitstekende generaal, die de Oorlog van 1812 gewonnen had. Echter Jackson wordt sinds de jaren 1960 bekritiseerd door onder andere de inheemse inwoners en Afro-Amerikanen. Jackson was verantwoordelijk voor de gedwongen verhuizing van duizenden inheemse volkeren van North Carolina naar Oklahoma in de Trail of Tears. Honderden kwamen hierbij om het leven. Daarnaast was Jackson voorstander van de slavernij en hield zelf ook enkele honderden slaven.
Daarnaast zijn er nog zaken waar historici het niet over eens zijn of het goed of slecht was. Jackson was de enige president die volledige staatsschuld afloste en iets deed aan de macht van banken. Hoewel de banken minder macht kregen, veroorzaakte Jackson hierdoor een financiële crisis. Jackson liet honderden federale werkers ontslaan en vervangen door mensen die loyaal waren aan zijn partij. Volgens anderen wilde Jackson hierdoor juist corruptie voorkomen en de overheid beter laten functioneren.
Slavernij
Jackson was een slavenhouder en hield gedurende zijn leven zo'n 150 slaven op zijn landgoed The Hermitage. Toen hij de plantage oprichtte in 1804 had hij 9 slaven; dat waren er 150 toen hij overleed in 1845. De reden dat we niet veel weten over de slaven op de plantage is doordat er weinig over ze geschreven is. Hun namen komen in weinig documenten voor, waardoor er niet echt een exact nummer is van de slaven die Jackson gedurende zijn leven heeft gehouden. Sinds de jaren 1970 wordt er onderzoek op zijn landgoed gedaan naar de resten in de grond (archeologie). Hierdoor weten we dat de slaven woonden in familiehutten, wat vrij normaal was voor die tijd. Hoewel slaven officieel niet konden trouwen, deden ze dit onofficieel. Hiermee wilde men voorkomen dat slaven zouden vluchten. The Hermitage, dat nu een museum is over Jackson, probeert al jarenlang onderzoek te doen naar de verhalen van deze slaven. Echter, er zijn maar een paar verhalen bekend.
De familie Jackson zou tot aan de afschaffing van de slavernij slaven houden. De familie heeft op het landgoed zo'n 300 slaven gehouden in totaal.
Karakter en uiterlijk
Jackson staat vandaag de dag nog steeds bekend om zijn temperament. Sommige historici en biografen beschrijven hem zelfs als een vulkaan, die elk moment kon uitbarsten. Jackson had last van woede-uitbarstingen, vooral tegenover zijn politieke rivalen en tegenstanders. Jackson nodigde de mensen waarmee ruzies uit voor een duel. Een van deze duels was met politicus Charles Dickenson. Jackson gaf Dickenson het eerste shot, wat Dickenson vuurde in Jacksons schouder. Jackson leek dit echter niet te voelen en schoot vervolgens Dickenson dood. In 1806 had Jackson een duel met een man, die hij had beschuldigd van valsspelen in paardenraces en het beledigen van zijn vrouw. Ook deze man overleefde Jackson niet. Jackson had vaak een loopstok bij zich, die hij ook gebruikte om andere mensen mee te slaan. Toen Richard Lawerence een mislukte aanslag pleegde op Jackson, besprong Jackson Lawerence en sloeg hem met zijn loopstok tot dat omstanders de president van Lawerence afhaalden. Later verklaarde hij dat hij twee fouten had begaan als president, namelijk dat politicus Henry Clay nog leefde en dat hij zijn vicepresident, John C. Calhoun, niet ter dood had veroordeeld. Jackson had hierdoor een gevaarlijke reputatie, die hij gebruikte om voor elkaar te krijgen wat hij wilde.
Qua uiterlijk was Jackson lang en mager. Aan het begin van zijn presidentschap had hij een wilde bos rood haar, maar dat was grijs geworden aan het einde van zijn presidentschap. Jackson had een slechte gezondheid en had vaak last van hoofdpijn, buikpijn en verkoudheid. Waarschijnlijk werd dit veroorzaakt door een kogel in zijn long, die nooit uit zijn lichaam gehaald was. Deze kogel zorgde waarschijnlijk van tijd tot tijd voor bloedingen, waardoor zijn gehele lichaam begon te schudden.
Gedenktekens
De volgende gedenktekens zijn opgericht voor Andrew Jackson:
- Jacksonville in Florida
- Jackson, de hoofdstad van Mississippi
- Verschillende andere plaatsen met de naam Jackson.
- Een standbeeld voor het parlementsgebouw van North Carolina in Raleigh.
- Een ruiterstandbeeld op Lafayette Square in Washington D.C.
- Een standbeeld in de rotunda van het Capitool.
- Andrew Jackson State Park in South Carolina
- Jackson Square in New Orleans
- Jackson staat afgebeeld op het 20-dollarbiljet.
- The Hermitage is nu een museum over Jackson.
- De musical Bloody Bloody Andrew Jackson.
Bronnen
- (en) Jackson and Slavery, The Hermitage.