John Quincy Adams
| John Quincy Adams | |
|---|---|
| |
| John Quincy Adams | |
| Geboren | 11 juli 1767 |
| Geboren te | Braintree, Massachusetts |
| Overleden | 23 februari 1848 |
| Overleden te | Washington D.C. |
| Gehuwd met | Louisa Adams |
| Partij | Federalistische Partij (1794-1808), Democratisch-Republikeinse Partij (1808-1830), Nationale Republikeinse Partij (1830-1834), Anti-vrijmestelaarspartij (1834-1838), Whig Partij (1838-1848) |
| Religie | Unitarisme |
| Functie | 6e president van de Verenigde Staten |
| Aantreden | 4 maart 1825 |
| Aftreden | 4 maart 1829 |
| Voorganger | James Monroe |
| Opvolger | Andrew Jackson |
| Functie(s) | |
| 6e president van de Verenigde Staten Afgevaardigde voor Massachusetts 8e minister voor Buitenlandse Zaken Ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk Ambassadeur in Rusland Senator voor Massachusetts Ambassadeur in Pruisen Ambassadeur in Nederland | |
Portaal  Politiek
| |
John Quincy Adams (Braintree, Massachusetts, Verenigde Staten, 11 juli 1767 - Braintree, Massachusetts, 23 februari 1848) was de zesde president van Amerika. Adams was president tussen 1825 en 1829. Hij was de eerste president die geen Founding Father was en de laatste president namens de Democratisch-Republikeinse Partij.
Zijn vader was John Adams, die van 1797 en 1801 president was. John Quincy Adams onderhandelde namens de Amerikanen in de Oorlog van 1812. Hierna werd hij minister van Buitenlandse Zaken onder president James Monroe. John Quincy Adams wordt gezien als de bedenker van de Monroedoctrine. Na de moeilijke verkiezingen van 1824 wist hij zijn tegenstander Andrew Jackson te verslaan. Adams's presidentschap was geen succes en zijn presidentschap is grotendeels vergeten. Na zijn presidentschap werd hij door Andrew Jackson opgevolgd.
John Quincy Adams was een fel tegenstander van de slavernij. Hij is tot nu toe de enige die na zijn presidentschap nog in het Amerikaans Congres ging dienen. Tussen 1831 en 1848 zette hij zich tegen de slavernij in het Huis van Afgevaardigden. John Quincy Adams kwam met het idee dat de president zijn macht kon gebruiken om de slavernij ten einde te brengen. Later zou Abraham Lincoln door John Quincy Adams's idee geïnspireerd zijn dit te doen.
Levensloop
Jeugd en opleiding
John Quincy Adams werd geboren in Braintree in Massachusetts en was de zoon van Abigail en John Adams. Hij was vernoemd naar zijn vader. Zijn tweede naam, Quincy, komt van zijn grootvader John Quincy, waarna ook het plaatsje Quincy is vernoemd. John Quincy Adams kreeg onderwijs van privéleraren. Adams werd erg door zijn ouders onder druk gezet om goed te presteren. Zijn ouders hadden grote verwachtingen van hem. Toen Adams 10 jaar oud was, was zijn vader vaak afwezig door de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Toch schreven de twee elkaar veel brieven. Adams verdiepte zich tijdens deze periode in de werken van onder andere Hugo de Groot en vertaalde klassieke schrijvers als Vergilius en Horatius. Toen zijn vader vertrok naar Europa, ging John Quincy Adams mee. Hierdoor bezocht hij onder andere Frankrijk en Nederland. In Nederland studeerde hij rechten, Frans, Latijn en Grieks aan de universiteit van Leiden. Hierna trok hij met zijn vader naar Sint-Petersburg, vervolgens weer terug naar Nederland en tenslotte naar Groot-Brittannië. Om zijn onderwijs af te maken ging hij terug naar de Verenigde Staten.
In 1785 keerde John Quincy Adams terug in de Verenigde Staten en ging naar Harvard. Hier slaagde hij uiteindelijk in 1787. Op dat moment werd de Amerikaanse grondwet aangenomen, waar John Quincy Adams tegen was. Desondanks werd hij aangenomen en in 1789 werd zijn vader, John Adams, verkozen tot de eerste vicepresident onder president George Washington. John Quincy Adams bleef achter in Boston, waar hij in 1790 een advocatenkantoor opende. Hoewel hij moeite moest doen om rond te komen, werd hij onafhankelijk van zijn ouders.
Ambassadeur en senator
John Quincy Adams wilde aanvankelijk niet de politiek in, aangezien hij zich op zijn carrière als advocaat wilde richten. Desondanks schreef hij een serie van essays over dat de Britten een betere regeringsvorm hadden de Fransen. Ook viel een Franse diplomaat aan, die vond dat de Verenigde Staten zich niet neutraal konden houden in de oorlogen na de Franse Revolutie. In 1794 werd Adams de Amerikaanse ambassadeur in Nederland. Adams wilde dit eerst afwijzen, maar besloot dit toch aan te nemen na druk van zijn vader. Adams moest ervoor zorgen dat de Nederlanders de Verenigde Staten financieel bleven steunen. Onderweg ontmoette hij John Jay en hielp hem met het onderhandelen van het Jay-verdrag met Groot-Brittannië. Dit verdrag zou ervoor zorgen dat er vrede en handel was tussen de twee landen. Adams was groot voorstander van dit verdrag, maar in de Verenigde Staten was het enorm onpopulair. Dit leidde uiteindelijk tot veel conflicten tussen Alexander Hamilton en Thomas Jefferson. In 1796 werd hij ambassadeur naar Portugal. Toen zijn vader, John Adams, in 1797 president werd, werd hij ambassadeur naar Pruisen. Hij zorgde voor handelsverdragen met Pruisen en schreef zijn vader over de situatie in Europa. John Quincy Adams probeerde een handelsverdrag met Zweden te sluiten, maar dat lukte niet. Toen zijn vader tijdens de presidentsverkiezingen van 1800 werd verslagen door Thomas Jefferson, vertrok John Quincy Adams terug naar de Verenigde Staten.
Aanvankelijk ging hij verder met zijn advocatenbureau, maar in 1802 werd hij verkozen tot de Senaat van de staat Massachusetts. Hij wilde lid worden van het Amerikaans Huis van Afgevaardigden, maar hij verloor de verkiezingen. In 1803 werd hij wel lid van de Amerikaanse Senaat namens Massachusetts. John Quincy Adams was lid van de Federalistische Partij, die tegen president Jefferson was. Gedurende zijn tijd in de Senaat week hij steeds verder af van zijn partij. Zo was hij voor de aankoop van Louisiana, die onder Jefferson gebeurde. Ook keerde hij zich in 1806 tegen de Britten, toen hen verboden werd naar de Verenigde Staten te importeren.
Nadat hij opstapte als senator werd Amerikaans ambassadeur voor Rusland onder president James Madison. Adams werd de eerste ambassadeur voor Rusland en werd goede vrienden met tsaar Alexander I. Zijn vrouw werd zelf een populair persoon onder het Russische tsarenhuis. President Madison benoemde hem tot rechter in het Hooggerechtshof, maar Adams wees het aanbod af.
Oorlog van 1812
Zie Oorlog van 1812 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Ondertussen was de oorlog van 1812 uitgebroken. Adams wist dat de Verenigde Staten niet konden winnen. Tsaar Alexander I wilde daarom helpen met het onderhandelen en president Madison benoemde John Quincy Adams tot onderhandelaar. De Britten wezen het aanbod van Alexander I echter af. John Quincy Adams trok vervolgens naar Gent, waar hij samen met Henry Clay en Jonathan Russell werd aangewezen als onderhandelaars namens de Verenigde Staten. De Britten behandelden de Verenigde Staten echter alsof ze al verslagen waren. De Britten wilden een deel van het noordwesten van de Verenigde Staten als staat voor de inheemse inwoners. De Amerikanen wezen dit af, mede doordat de Amerikanen net de belangrijke Slag bij Plattsburg gewonnen hadden. Op 24 december 1814 werd het verdrag van Gent uiteindelijk getekend. Adams reisde hierna naar Parijs, waar hij de Honderd dagen van Napoleon meemaakte.
In mei 1815 werd John Quincy Adams door president Madison benoemt tot de Amerikaanse ambassadeur naar Groot-Brittannië. Hierdoor werd uiteindelijk een handelsverdrag bereikt en werden gevangen Amerikaanse zeemannen bevrijd.
Minister
In 1817 werd John Quincy Adams minister van Buitenlandse Zaken onder president James Monroe en bleef dit tot aan 1825. Adams was erg succesvol als minister van Buitenlandse Zaken. Hij maakte verdragen met Groot-Brittannië en Spanje en bedacht de Monroedoctrine. Deze doctrine hield in dat de Verenigde Staten zich alleen met het Amerikaans continent zouden bemoeien en niet met de oorlogen in Europa. Adams zorgde ervoor dat veel Latijns-Amerikaanse landen, zoals Argentinië, Chili en Mexico erkent werden door de Verenigde Staten. Adams vond dat Europa zich niet moest bemoeien met het Amerikaans continent. Dit zorgde bijna voor een oorlog met Spanje. Adams wist een succesvol verdrag te sluiten, maar Henry Clay en Andrew Jackson waren hiertegen. Adams wilde een oorlog met Groot-Brittannië vermeiden na de Oorlog van 1812. Hierdoor besloot Adams zich niet met Britse koloniën te bemoeien, zoals Canada. Aan de andere kant bemoeide Adams zich wel met de Spaanse kolonies. De Verenigde Staten werden het voorbeeld voor veel Latijns-Amerikaanse landen. Desondanks bleven de Verenigde Staten uit de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlogen.
Om oorlog met de Britten te vermeiden stelde hij een officiële grens vast tussen de Verenigde Staten en Canada. Het Oregon-territorium zouden de twee machten gezamenlijk regeren en later verdelen. De Verenigde Staten besloten zich te richten op uitbreiding naar het zuiden en het westen. Adams wist ervoor te zorgen dat de Verenigde Staten Florida van Spanje konden kopen.
President van de Verenigde Staten
John Quincy Adams werd gezien als een goede opvolger voor president James Monroe, aangezien hij veel ervaring had. Desondanks besloten ook Henry Clay en William Crawford zich verkiesbaar te stellen namens de Democratisch-Republikeinse Partij. Daarnaast stelde ook generaal Andrew Jackson zich verkiesbaar namens de nieuwe Democratische Partij. Hierdoor waren er vier kandidaten en geen van de kandidaten wist bij de verkiezingen van 1824 de meerderheid te behalen. Henry Clay wist de meeste kiesmannen te behalen, gevolgd door Jackson en tenslotte door Adams. Aangezien geen kandidaten de meerderheid had werd besloten dat het Amerikaans Congres erover gingen stemmen. Clay wist zijn kiesmannen ervan te overtuigen voor Adams te stemmen, waardoor John Quincy Adams uiteindelijk de meerderheid behaalde. Dit werd door het Amerikaans Congres bevestigd. Andrew Jackson vond dat de verkiezingen van hem gestolen waren en Adams onterecht president was. De Democratische Partij zou Clay en Adams later corrupt noemen.
Adams werd desondanks beëdigd op 4 maart 1825. Adams legde als eerste Amerikaanse president geen eed af met de Bijbel, maar met de grondwet. Adams was voor de scheiding tussen kerk en staat, waardoor hij vond dat de Bijbel niets met politiek te maken had. Adams was vrij ambitieus. Hij wilde veel doen, waaronder het aanleggen van een weg van Washington D.C. naar New Orleans. Ook moest er een academie voor de marine, een nationale universiteit en een nationale sterrenwacht komen. Adams was tegen de slavernij en wilde deze dan ook afschaffen. Hij vond dat de staten ondergeschikt waren aan de federale overheid. Zijn plannen voor de verschillende instituten werden afgewezen door het Amerikaans Congres, al werden zijn infrastructuurprojecten goedgekeurd. Er kwamen verschillende kanalen en de eerste spoorlijn werd aangelegd. Adams wilde de belastingen verhogen, wat gebeurde in 1828. Op buitenlands gebied wilde Adams dat de Verenigde Staten neutraal bleven en zorgde voor meer handelsverdragen met onder andere Denemarken, Pruisen en het koninkrijk Hawaii. Adams deed een poging om Texas van Mexico te kopen, maar dat lukte hem niet. Hierna deed geen pogingen meer om de Verenigde Staten uit te breiden.
Ondanks de stabiliteit was John Quincy Adams niet echt geliefd, behalve in New England. Veel Amerikanen voelden dat Adams niet rechtmatig president was, aangezien hij technisch gezien als 3e was geëindigd. De staten die voorheen voor Crawford of Clay gestemd hadden, stemden tijdens de verkiezingen voor Andrew Jackson. Jackson wist 178 van de 261 kiesmannen te winnen en 56% van de popular vote. Hiermee won Jackson de presidentsverkiezingen en werd de opvolger van Adams. Adams weigerde om de beëdiging van Jackson bij te wonen.
Afgevaardigde en dood
John Quincy Adams wilde na zijn presidentschap met pensioen gaan, maar toen zijn zoon zelfmoord pleegde besloot hij de politiek in te gaan. Adams was geshockt door de veranderingen van Andrew Jackson. In 1830 kwam hierdoor in het Huis van Afgevaardigden en bleef afgevaardigde tot aan zijn dood in 1848. Adams werd in totaal negen herkozen. Adams is een van de weinige presidenten die na zijn presidentschap nog een invloedrijke carrière had in de politiek. Aangezien de Democratisch-Republikeinse Partij was ingestort en opgeheven werd Adams lid van verschillende politieke partijen en uiteindelijk lid van de Whig Party. De Whig Party was tegen Andrew Jackson en vond dat hij te veel macht naar zich toe trok. Adams sprak zich in het Amerikaans Congres uit tegen de slavernij en werd een van de belangrijkste vechters tegen de slavernij. Adams wilde niet dat Texas toetrad tot de Verenigde Staten, aangezien Texas een slavenstaat zou worden. Hierdoor lag hij in conflict met de Democratische Partij en president James K. Polk. Polk wilde Texas toevoegen en startte hierom de Amerikaans-Mexicaanse Oorlog, waarbij de Amerikanen naast Texas ook een groot gebied wonnen, waaronder Californië. Adams was tegen de oorlog, aangezien in de gewonnen gebieden volgens de Missouri-compromis slavernij zou voorkomen. Bij de compromis van 1850 was het Adams's invloed, die leidde tot de afschaffing van de slavernij in Washington D.C.. De gehele slavernij zou pas na de Amerikaanse Burgeroorlog worden afgeschaft, na Adams's dood.
Een ander iets waar Adams zich voor inzette was het Smithsonian Institute. Dit is een nationaal instituut voor wetenschap en onderwijs. Het instituut werd in 1836 opgericht en opende in 1846. Het bestond uit onder andere een bibliotheek, een museum en een kunstgalerij. In 1846 kreeg Adams een beroerte, waardoor hij gedeelte verlamd werd. Nadat hij hersteld was keerde hij terug in het Huis van Afgevaardigden en werd met applaus ontvangen. Op 21 februari 1848 stortte hij in tijdens een vergadering in het Huis van Afgevaardigden. Twee dagen later zou hij overlijden. Hij werd begraven in Washington D.C. Later werd hij verplaatst naar Quincy in Massachusetts.
Nalatenschap en reputatie
Imago
Historici zien John Quincy Adams doorgaans als een gemiddelde president. Veel historici prijzen hem meer voor zijn werk als ambassadeur en minister. De door hem bedachte Monroedoctrine zou gedurende de hele 19e eeuw invloed hebben op het Amerikaans buitenlands beleid. Veel historici zien dit als een goed idee, aangezien het zorgde voor stabiliteit in de Verenigde Staten. Hierdoor konden de Verenigde Staten zich in alle rust opbouwen tot de grootmacht die het nu is. De verkiezing van 1824 wordt gezien als iets dat Adams' presidentschap verzwakte. Veel Amerikanen twijfelden of hij wel de goede kandidaat was, wat mede werd aangewakkerd door Andrew Jackson.
Waar John Quincy Adams het bekendst om staat is zijn harde afwijzing van de slavernij. Net als zijn vader vond hij de slavernij onmenselijk en onrechtvaardig. Adams vroeg zich af of de Verenigde Staten wel konden blijven bestaan als slavernij bleef bestaan. Hij vreesde er spanningen zouden ontstaan en dit tot een strijd tussen de vrije en slavenstaten zou leiden. Nog geen 30 jaar later zou dit ook tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog gebeuren. Adams stelde dat de president via een presidentieel bevel de slavernij kon afschaffen. Hiermee gaf hij een idee aan de latere president Abraham Lincoln, die uiteindelijk Emancipation Proclamation beval.
Monumenten
Hoewel John Quincy Adams niet de bekendste president is, zijn er wel een aantal monumenten voor hem opgericht:
- Adams National Historical Park in Massachusetts
- Vele plaatsen met de naam Quincy of Adams
- In de Old Senate Chambre in het Capitool is een plakkaat in de vloer waar Adams altijd zat.
- De Stone Library is de eerste presidentiële bibliotheek, ter ere van John Q. Adams.
- In de televisieserie John Adams heeft hij een rol.
- Mount Quincy Adams op de Amerikaans-Canadese grens.
- Adams House aan Havard University.
