Democratisch-Republikeinse Partij
De Democratisch-Republikeinse Partij (Engels: Democratic-Republican Party) was een politieke partij in de beginjaren van de Verenigde Staten. De Democratisch-Republikeinse Partij was de tegenhanger van de Federalistische Partij. De partij bestond tussen 1792 en 1824. Tussen 1801 en 1829 waren alle presidenten van de Democratisch-Republikeinse Partij, waaronder presidenten Thomas Jefferson en James Madison.
De partij werd opgericht door Jefferson en Madison als tegenhanger van de Federalistische Partij. Waar de Federalist Party de federale overheid meer macht wilde geven, wilden de Democratisch-Republikeinen dat juist niet. Zij waren voorstander van de rechten van de staten (State rights). Ook waren de Democratisch-Republikeinen op buitenlands gebied meer trouw aan Frankrijk, terwijl de Federalisten een goede band wilden met de Britten.
Geschiedenis
In 1789 richtten Alexander Hamilton en John Adams de Federalistische Partij op. Hamilton en Adams wilden een sterke federale overheid. Jefferson en Madison zagen hier niets in. Hamilton en Jefferson waren echter beide minister in de regering van George Washington. Washington was neutraal en geloofde dat het oprichten van politieke partijen het land zou verdelen. Binnen de regering was er veel ruzie tussen Jefferson en Hamilton over van alles. Jefferson zou uiteindelijk opstappen en richtte de Democratisch-Republikeinse Partij op met James Madison.
In 1801 wisten de Democratisch-Republikeinen aan de macht te komen toen Thomas Jefferson president werd. Tot 1825 zouden de Democratisch-Republikeinen de president blijven leveren. Democratisch-Republikeinse presidenten waren:
- Thomas Jefferson (1801-1809)
- James Madison (1809-1817)
- James Monroe (1817-1825)
- John Quincy Adams (1825-1829)
Onder Madison brak de Oorlog van 1812 uit, die de partij in populariteit deed dalen. Toch bleef de Democratisch-Republikeinse Partij de grootste partij, aangezien de Federalistische Partij uitelkaar was gevallen.
In 1829 wist president Andrew Jackson van de nieuwe Democratische Partij de presidentsverkiezingen te winnen. Een deel van de Democratisch-Republikeinse Partij sloot zich bij Jackson aan. Hierdoor viel de Democratisch-Republikeinse Partij uitelkaar. Het overgebleven deel zouden uiteindelijk de Whig Party stichtten, dat later werd omgevormd tot de Republikeinse Partij.