Federalistische Partij

De Federalistische Partij (Engels: Federalist Party) was een politieke partij in de Verenigde Staten. De Federalistische Partij was samen met de Democratisch-Republikeinse Partij een van de twee grote partijen binnen de Verenigde Staten. De partij werd in 1789 opgericht door Alexander Hamilton en bleef bestaan tot 1824. John Adams is de enige president die door de partij geleverd werd. Hoewel George Washington officieel onpartijdig was, leunde hij meer naar de Federalistische Partij toe.

De partij werd na de onafhankelijkheid opgericht door Hamilton. Hamilton geloofde dat de Amerikaanse staten meer zouden samenwerken. Op deze manier zou er meer welvaart ontstaan en bleef vrede gegarandeerd. Hamilton was minister van Financiën onder president Washington. Hij had in de regering vaak ruzie met minister van Buitenlandse Zaken, Thomas Jefferson. Jefferson zou later uit de regering stappen en richtte de Democratisch-Republikeinse Partij op. Deze partij was juist tegen een grote federale overheid en wilde dat de rechten van staten (state rights) behouden bleven. Ook op buitenlands gebied was er verschil tussen de twee. De federalisten wilden een goede relatie met de Britten, terwijl de Democratisch-Republikeinen een goede relatie wilden met de Fransen.

In 1792 wisten de federalisten een meerderheid te behalen. In 1797 werd John Adams namens de partij tot president verkozen. Adams presidentschap was echter geen succes en de partij verloor hierdoor de volgende verkiezingen aan de Democratisch-Republikeinen. Na 1801 ging de partij alleen maar achteruit. Dit had deels ermee te maken dat Alexander Hamilton, de drijvende kracht achter de partij, in 1804 vermoord werd tijdens een duel. In 1820 viel de partij uiteindelijk uitelkaar. Een deel van federalisten sloten zich aan bij de Democratisch-Republikeinen. Een ander deel werd onafhankelijk. De federalistische ideeën werden later deels overgenomen door Andrew Jackson, die uiteindelijk de Democratische Partij zou stichten.