Geallieerden (Tweede Wereldoorlog): verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k (clean up)
Regel 62: Regel 62:
 
'''Datum van aansluiting bij de geallieerden: 10 mei 1940''' <br>
 
'''Datum van aansluiting bij de geallieerden: 10 mei 1940''' <br>
 
'''Inclusief koloniën: [[Nederlands-Indië]], [[Nederlandse koloniën]]''' <br>
 
'''Inclusief koloniën: [[Nederlands-Indië]], [[Nederlandse koloniën]]''' <br>
[[Nederland]] werd in mei [[1940]] aangevallen door de [[nazi]]'s ([[Duitse aanval op Nederland in 1940]]). Ook [[Nederlands-Indië]] werd door de [[Japan|Japanners]] aangevallen. Ook andere Nederlandse kolonies hoorden bij de geallieerden. Nederland en haar kolonie hielden het niet lang vol en werden bezet. [[Wilhelmina der Nederlanden|Koningin Wilhelmina]] vluchtte naar [[Londen]]. Daar hielp ze mee aan de bevrijding van Nederland. Er was fel verzet tegen de Duitsers in Nederland. Sommige mensen vluchtten naar [[Engeland]]. Dat was wel moeilijk, want de Duitsers hadden de kust vol gelegd met mijnen. Toch weten aardig wat Nederlanders via een bootje te ontsnappen naar Engeland: de [[Engelandvaarder]]s. Veel van hen wilden echt iets voor de bevrijding van hun vaderland doen en sloten zich aan bij de [[Prinses Irene Brigade]], het Nederlandse leger in Engeland. In 1944 nam het deel aan [[operatie Market Garden]].
+
[[Nederland]] werd in mei [[1940]] aangevallen door de [[nazi]]'s ([[Duitse aanval op Nederland in 1940]]). Ook [[Nederlands-Indië]] werd door de [[Japan]]ners aangevallen. Ook andere Nederlandse kolonies hoorden bij de geallieerden. Nederland en haar kolonie hielden het niet lang vol en werden bezet. [[Wilhelmina der Nederlanden|Koningin Wilhelmina]] vluchtte naar [[Londen]]. Daar hielp ze mee aan de bevrijding van Nederland. Er was fel verzet tegen de Duitsers in Nederland. Sommige mensen vluchtten naar [[Engeland]]. Dat was wel moeilijk, want de Duitsers hadden de kust vol gelegd met mijnen. Toch weten aardig wat Nederlanders via een bootje te ontsnappen naar Engeland: de [[Engelandvaarder]]s. Veel van hen wilden echt iets voor de bevrijding van hun vaderland doen en sloten zich aan bij de [[Prinses Irene Brigade]], het Nederlandse leger in Engeland. In 1944 nam het deel aan [[operatie Market Garden]].
   
 
=== [[Bestand:Flag of Belgium.svg|23px]]&nbsp;[[België]] ===
 
=== [[Bestand:Flag of Belgium.svg|23px]]&nbsp;[[België]] ===
Regel 96: Regel 96:
   
 
=== [[Bestand:Vlag Koninkrijk Joegoslavië 1919-1943.png|23px]]&nbsp;[[Joegoslavië]] ===
 
=== [[Bestand:Vlag Koninkrijk Joegoslavië 1919-1943.png|23px]]&nbsp;[[Joegoslavië]] ===
'''Datum van aansluiting bij de geallieerden: 6 april 1941''' <br>
+
'''Datum van aansluiting bij de geallieerden: 6 april 1941'''
*'''[[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië]]: 1 december 1943''' <br>
+
*'''[[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië]]: 1 december 1943'''
[[Nazi-Duitsland]] dwong [[Joegoslavië]] op 25 maart 1941 toe te treden tot de [[asmogendheden]]. Koning [[Paul van Joegoslavië]] wilde dit niet, maar hij had geen keus, omdat bijna alle buurlanden bondgenoot waren met Duitsland en [[Italië]]. Door de aansluiting bij de As kwam de bevolking in opstand en Paul werd afgezet. De nieuwe regering was fel tegen de aansluiting bij de asmogendheden. [[Hitler]] was kwaad geworden en hij besloot om op 7 april 1941 Joegoslavië aan te vallen. [[Duitsland|Duitsers]], [[Italië|Italianen]], [[Bulgarije|Bulgaren]], [[Hongarije|Hongaren]] en [[Onafhankelijke Staat Kroatië|Kroatische rebellen]] vielen het land binnen ([[Invasie van Joegoslavië]]). [[Belgrado]] werd zelfs gebombardeerd. De koninklijke regering ging in ballingschap en sloot zich aan bij de geallieerden. Joegoslavië gaf zich op 18 april 1941 over en het land werd verdeeld tussen Italië, Duitsland, Hongarije en Bulgarije. Op 10 april 1941, tijdens de inval, verklaarde Kroatië zich onafhankelijk van [[Joegoslavië]] en de [[Onafhankelijke Staat Kroatië]] werd gesticht. Kroatië werd een satellietstaat van Duitsland (daarbij hoorde ook een stuk van wat nu [[Bosnië en Herzegovina]] is). De [[Onafhankelijke Staat Kroatië]] stond onder leiding van [[Ante Pavelić]] en de [[Fascisme|fascistische]] [[Ustašabeweging]]. Deze beweging begon ook met het vervolgen van [[Joden]], [[Servië|Serviërs]], [[zigeuner]]s en [[Communisme|communisten]]. In 1944 trokken de meeste Duitsers zich terug uit Joegoslavië om niet ingesloten te worden door de oprukkende [[Sovjet-Unie|Sovjets]]. Leden van de Ustašabeweging vluchtten of werden opgepakt door [[Partizaan|partizanen]] (dat is iemand die tegen een vijand vecht, zonder bij een officieel leger te horen), die het land hierna bezetten. Het Joegoslavische Volksleger van [[Josip Broz Tito]] nam de macht over. Meer dan 1 miljoen Joegoslaven kwamen om het leven tijdens de bezetting, waarvan 580.000 burgers en [[Joden]]. Eind 1945 hield het [[Koninkrijk Joegoslavië]] op met bestaan en de [[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië]] werd gevormd.
+
[[Nazi-Duitsland]] dwong [[Joegoslavië]] op 25 maart 1941 toe te treden tot de [[asmogendheden]]. Koning [[Paul van Joegoslavië]] wilde dit niet, maar hij had geen keus, omdat bijna alle buurlanden bondgenoot waren met Duitsland en [[Italië]]. Door de aansluiting bij de As kwam de bevolking in opstand en Paul werd afgezet. De nieuwe regering was fel tegen de aansluiting bij de asmogendheden. [[Hitler]] was kwaad geworden en hij besloot om op 7 april 1941 Joegoslavië aan te vallen. [[Duitsland|Duitsers]], [[Italië|Italianen]], [[Bulgarije|Bulgaren]], [[Hongarije|Hongaren]] en [[Onafhankelijke Staat Kroatië|Kroatische rebellen]] vielen het land binnen ([[Invasie van Joegoslavië]]). [[Belgrado]] werd zelfs gebombardeerd. De koninklijke regering ging in ballingschap en sloot zich aan bij de geallieerden. Joegoslavië gaf zich op 18 april 1941 over en het land werd verdeeld tussen Italië, Duitsland, Hongarije en Bulgarije. Op 10 april 1941, tijdens de inval, verklaarde Kroatië zich onafhankelijk van [[Joegoslavië]] en de [[Onafhankelijke Staat Kroatië]] werd gesticht. Kroatië werd een satellietstaat van Duitsland (daarbij hoorde ook een stuk van wat nu [[Bosnië en Herzegovina]] is). De [[Onafhankelijke Staat Kroatië]] stond onder leiding van [[Ante Pavelić]] en de [[Fascisme|fascistische]] [[Ustašabeweging]]. Deze beweging begon ook met het vervolgen van [[Joden]], [[Servië]]rs, [[zigeuner]]s en [[Communisme|communisten]]. In 1944 trokken de meeste Duitsers zich terug uit Joegoslavië om niet ingesloten te worden door de oprukkende [[Sovjet-Unie|Sovjets]]. Leden van de Ustašabeweging vluchtten of werden opgepakt door [[Partizaan|partizanen]] (dat is iemand die tegen een vijand vecht, zonder bij een officieel leger te horen), die het land hierna bezetten. Het Joegoslavische Volksleger van [[Josip Broz Tito]] nam de macht over. Meer dan 1 miljoen Joegoslaven kwamen om het leven tijdens de bezetting, waarvan 580.000 burgers en [[Joden]]. Eind 1945 hield het [[Koninkrijk Joegoslavië]] op met bestaan en de [[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië]] werd gevormd.
   
 
=== [[Bestand:Vlag Italië 1861-1946.png|23px]]&nbsp;[[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]] ===
 
=== [[Bestand:Vlag Italië 1861-1946.png|23px]]&nbsp;[[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]] ===

Versie van 8 mei 2016 19:19

De geallieerden in de Tweede Wereldoorlog waren de landen die streden tegen de asmogendheden, oftewel: Duitsland, Italië en Japan.

Lijst

Grote Mogendheden

Kleinere Mogendheden

De Grote Mogendheden

Flag of the United States.svg Verenigde Staten

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 8 december 1941
Inclusief koloniën: Filipijnen, Puerto Rico, Amerikaanse koloniën, enz.
Duitsland viel in 1939 Polen aan, maar de Verenigde Staten wilden zich niet zomaar in een oorlog mengen. In 1940, toen Duitsland al een groot deel van Europa had veroverd, viel het ook Engeland aan. Toch leverde Amerika wapens aan Engeland. Maar iedere dag kwam Amerika een stapje dichterbij de oorlog. Het was Japan die de VS het laatste zetje gaf. Japan viel namelijk op 7 december 1941 onverwachts de marinebasis Pearl Harbor op Hawaii aan, waardoor Amerika veel schepen en vliegtuigen verloor. De Verenigde Staten verklaarden Japan de volgende dag de oorlog en op 11 december ook Duitsland. De Amerikaan Eisenhower werd de opperbevelhebber van de westelijke geallieerden. In de oorlog had de VS 11 miljoen militairen en zij vochten in Frankrijk, Italië, Noord-Afrika en Azië.

Flag of the United Kingdom (3-5).svg Verenigd Koninkrijk

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 3 september 1939
Inclusief koloniën: Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Britse koloniën, enz.
Het Verenigd Koninkrijk had de Eerste Wereldoorlog dan wel gewonnen, de politieke en financiële situatie was er niet beter op geworden. Ook had het land veel jonge mannen verloren in de bloedige en nutteloze veldslagen. Veel koloniën van het Verenigd Koninkrijk zagen daarom hun kans schoon om te protesteren tegen hun overheersing. Ierland verklaarde zich onafhankelijk.

Nazi-Duitsland annexeerde in 1938 Oostenrijk en later volgde ook een deel van Tsjecho-Slowakije. Engeland en Frankrijk wilden geen oorlog met Duitsland en sloten een verdrag met Hitler. Hitler beloofde dat hij geen andere landen zou binnenvallen, maar op 1 september 1939 viel hij Polen aan. Op 3 september 1939 verklaarde het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk Duitsland de oorlog. Ook de Britse koloniën hoorde bij de geallieerden, waaronder India, Australië, Nieuw-Zeeland en Canada. In rap tempo veroverde Hitler grote delen van Europa. In juli 1940 was ook Engeland aan de beurt, maar de Britse luchtmacht voorkomt een Duitse bezetting (Slag om Engeland). De Engelsman Montgomery werd de opperbevelhebber van de Britse geallieerden. De Britten vochten in Noord-Afrika en Europa.

Flag of the Soviet Union.svg Sovjet Unie

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 22 juni 1941
In het Molotov-Ribbentroppact van 1939 werd afgesproken dat de Sovjet-Unie Finland, Estland, Letland, Oost-Polen, Bessarabië en Boekovina zou mogen bezetten. Na de Winteroorlog kreeg de Sovjet-Unie een stuk van Finland. De Sovjet-Unie dreef ook handel met Duitsland, maar in de zomer van 1941 viel Duitsland plotseling de Sovjet-Unie binnen (Operatie Barbarossa). Het pact tussen Hitler en Stalin was verbroken en de Sovjet-Unie maakte nu deel uit van de geallieerden, ook al was de Sovjet-Unie daar niet zo blij mee. Stalin had de aanval niet zien aankomen en de Duitsers kwamen bijna tot aan Moskou, maar daar werden ze tegengehouden door het Rode Leger. De Sovjets dreven de Duitsers helemaal terug tot in Berlijn.

Flag of France.svg Frankrijk

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 3 september 1939
Inclusief koloniën: Franse koloniën
Net zoals het Verenigd Koninkrijk had Frankrijk veel mannen verloren in de Eerste Wereldoorlog. Bovendien liep het front door Frankrijk en veel gebieden waren verwoest. Ook had het land veel schulden door de oorlog. Met de herstelbetalingen loste Frankrijk zijn eigen schulden af. Maar in 1939 brak er een nieuwe oorlog uit en Frankrijk verklaarde op 3 september 1939 Duitsland de oorlog. Op 10 mei 1940 viel Duitsland opnieuw Frankrijk binnen (Slag om Frankrijk), maar dit keer verloor Frankrijk. Philippe Pétain vormde het Vichy-Frankrijk. Deze marionettenstaat werkte samen met nazi-Duitsland (asmogendheden), maar een deel van de Fransen vluchtten met Charles de Gaulle naar Engeland en vormde daar de Vrije Fransen. De Vrije Fransen hoorden wel bij de geallieerden. In augustus 1944 werd Vichy-Frankrijk bevrijd door de Vrije Fransen.

23px China

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 9 december 1941
Al vanaf 1937 was China in oorlog met Japan (Tweede Chinees-Japanse Oorlog). Daar komt ook nog eens bij dat er in China een burgeroorlog was tussen de Chinese regering en de Chinese communistische partij. In 1941 viel Japan Pearl Harbor aan op het Amerikaanse Hawaii en de Verenigde Staten verklaarden Japan de oorlog. China verklaarde daarna ook de oorlog aan nazi-Duitsland. China kreeg hulp. Japan had al de hele Chinese kust bezet. Toch wisten de Chinezen de Japanners vast te houden. China kreeg na de oorlog alle door Japan veroverde gebieden op China terug.

De Kleine Mogendheden

Flag of Poland.svg Polen

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 2 september 1939
In 1795 werd Polen verdeeld tussen Rusland, Oostenrijk en Pruisen (Duitsland). Polen bestond daardoor niet meer. Na de Eerste Wereldoorlog viel Oostenrijk-Hongarije uit elkaar en Duitsland verloor een groot stuk van zijn grondgebied. Polen werd weer een land: de Tweede Poolse Republiek.

Toen Hitler aan de macht kwam in Duitsland wilde hij weer de Poolse gebieden die eerst van Duitsland waren terugkrijgen. Hitler sloot een niet-aanvalsverdrag met Polen. Toch viel hij op 1 september 1939 Polen aan (Poolse veldtocht), waardoor de Tweede Wereldoorlog begon. De volgende dag verklaarde Polen Duitsland de oorlog. Duitsland kreeg een stuk van Polen, maar ook de Sovjet-Unie. Hitler had in het diepste geheim een verdrag met Stalin gesloten. Daardoor kreeg ook Stalin een stuk van Polen. Polen had het tijdens de bezetting zwaar. Bijna één op de vijf Polen kwam om het leven en ook heel veel Joden overleefden de oorlog niet. Maar in de oorlog vochten een half miljoen Poolse soldaten aan geallieerde zijde. Bijvoorbeeld bij operatie Market Garden, waar een Poolse parachutistenbrigade vocht tegen de Duitsers in Nederland.

Flag of the Netherlands.svg Nederland

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 10 mei 1940
Inclusief koloniën: Nederlands-Indië, Nederlandse koloniën
Nederland werd in mei 1940 aangevallen door de nazi's (Duitse aanval op Nederland in 1940). Ook Nederlands-Indië werd door de Japanners aangevallen. Ook andere Nederlandse kolonies hoorden bij de geallieerden. Nederland en haar kolonie hielden het niet lang vol en werden bezet. Koningin Wilhelmina vluchtte naar Londen. Daar hielp ze mee aan de bevrijding van Nederland. Er was fel verzet tegen de Duitsers in Nederland. Sommige mensen vluchtten naar Engeland. Dat was wel moeilijk, want de Duitsers hadden de kust vol gelegd met mijnen. Toch weten aardig wat Nederlanders via een bootje te ontsnappen naar Engeland: de Engelandvaarders. Veel van hen wilden echt iets voor de bevrijding van hun vaderland doen en sloten zich aan bij de Prinses Irene Brigade, het Nederlandse leger in Engeland. In 1944 nam het deel aan operatie Market Garden.

Flag of Belgium.svg België

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 10 mei 1940
Inclusief kolonie: Belgisch-Congo
België bereidde zich goed voor op de oorlog. Op 10 mei 1940 werd België aangevallen (Achttiendaagse Veldtocht), net zoals Nederland, Luxemburg en Frankrijk. Hitler viel met veel troepen België binnen. Met hulp van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk hield België het 18 dagen vol. België werd ook bezet en de regering koos de kant van de geallieerden. De Vrije Belgische Strijdkrachten werd opgericht. Ze vochtten in Noord-Afrika, Ethiopië en Noordwest-Europa. Belgisch-Congo hoorde bij België en dat land gaf troepen aan de geallieerden. Eind januari 1945 was België weer helemaal bevrijd.

Flag of Denmark.svg Denemarken

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 9 april 1940
Denemarken moest in 1864 Sleeswijk-Holstein (Zuid-Denemarken) afstaan aan het Duitsland. Denemarken bleef in de Eerste Wereldoorlog neutraal en het kreeg zelfs na de oorlog een stukje erbij. Denemarken had geen goed leger. Het sloot een niet-aanvalsverdrag met nazi-Duitsland. Toch werden ze in april 1940 aangevallen door Duitsland (Operatie Weserübung, Slag om Denemarken). Het kleine Deense leger gaf zich na zes uur vechten al over. Wel werden de Deense overzeese gebieden door de geallieerden gered: IJsland, Groenland en Faeröer. De Denen hadden niet heel erg veel last van de Duitse bezetting. Dat kwam doordat de Duitsers de Denen beschouwden als hetzelfde ras. Zelfs de Deense koning en de regering mochten blijven, maar ze moesten wel naar de Duitsers luisteren. Toen de oorlog steeds langer duurde, kwamen de Denen wel meer in opstand tegen de bezetters. Er waren echter ook Denen die zich aansloten bij het Duitse leger. Pas in 1943 begon Hitler met het vervolgen van joden in Denemarken. Toen kwamen het Deense verzet en de regering in actie. Bijna 8.000 joden werden naar het neutrale Zweden gebracht. De operatie was een succes, 'slechts' 450 joden werden naar een concentratiekamp vervoerd.

Flag of Norway.svg Noorwegen

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 9 april 1940
Noorwegen verklaarde zich neutraal, maar werd toch aangevallen. Het land was belangrijk voor de aanvoer van Zweedse ijzererts. Op 9 april 1940 viel Hitler met 120.000 troepen Noorwegen en Denemarken aan (Operatie Weserübung). Denemarken geeft zich na één dag al over, maar Noorwegen vocht met het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Polen door. Pas op 7 juni 1940 geeft Noorwegen zich over. De Noorse koninklijke familie en de regering vluchtten naar Groot-Brittannië. De Duitsers vestigen daar een eigen bestuur. Duitsland maakt gretig gebruik van de Noorse economie en veel geld wordt in beslag genomen. Ook is er veel schade door bombardementen. Er vallen tijdens de bezetting 10.000 doden en 40.000 mensen worden gevangen genomen.

De Noren leveren belangrijke handelsvloten aan de geallieerden. In februari 1943 lukte het de Britten en Noorse verzetsstrijders om een belangrijke fabriek van de nazi's op te blazen. Noorwegen blijft bezet tot nazi-Duitsland capituleert. Op dat moment zijn er wel 400.000 Duitse soldaten in het land. Op 8 mei 1945 beginnen Noren de positie van de Duitsers in te nemen en de regering keert ook weer terug.

Flag of the Czech Republic.svg Tsjecho-Slowakije

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 18 juli 1940
Na de Anschluss van Oostenrijk (maart 1938) bezette Hitler in oktober 1938 het Sudetenland in Tsjecho-Slowakije (Duitse bezetting van Tsjecho-Slowakije). In dat gebied woonden miljoenen Duitsers en zij vonden het geen probleem om bij Duitsland te horen. Ook Hongarije en Polen kregen een stuk van Tsjechoslowakije. Op 15 maart 1939 bezette Duitsland de rest van Tsjechië. Daardoor ontstond het Protectoraat Bohemen en Moravië. Op 14 maart, één dag eerder, riep Slowakije de onafhankelijkheid uit. De Eerste Slowaakse Republiek werd gevormd. Het was een bondgenoot van de asmogendheden.

In Tsjechië was gedurende de oorlog verzet tegen de Duitsers. In Praag werd zelfs een belangrijke nazi vermoord: Reinhard Heydrich. In Slowakije was tussen augustus en oktober 1944 een gewapende opstand. De Slowaakse opstandelingen waren op een gegeven moment met 80.000 man. Toch wist Duitsland de orde te herstellen en veel soldaten werden weggevoerd naar concentratiekampen.

De Tsjecho-Slowaakse regering in ballingschap sloot zich op 18 juli 1940 aan bij de geallieerden. De legers van Tsjecho-Slowakije vochten aan de kant van de geallieerden, onder andere in Noord-Afrika.

Flag of Greece.svg Griekenland

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 28 oktober 1940
Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Griekenland een stukje van Bulgarije. In 1924 werd er een republiek gevormd, maar na een staatsgreep kwam de verbannen koning weer op de troon. Door hem kwam er stabiliteit in het land, daarvoor was het volk arm en ontevreden. In 1939 werd Albanië geannexeerd door Italië en Benito Mussolini eiste dat Italië militaire basissen in Griekenland zou krijgen. Griekenland zou volgens hem afhankelijk van Italië moeten worden. Het Griekse leger was niet sterk, maar de Griekse regering ging niet op deze eis in. Mussolini verklaarde Griekenland de oorlog en op 28 oktober 1940 viel het Griekenland aan (Grieks-Italiaanse Oorlog). De Grieken waren met veel minder man, maar toch faalde het Italiaanse leger. Het Griekse leger dreef de Italianen terug op het grondgebied van Albanië. Het was de eerste overwinning voor de geallieerden. Hitler stuurde Duitse troepen naar Griekenland om Italië te helpen en het land werd op 30 april 1941 bezet. Het Griekse verzet tegen de asmogendheden verliep niet overal en altijd even lekker. Maar in 1944 trokken de Duitsers zich terug uit Griekenland en de Balkan om het oprukkende Sovjet-leger tegen te houden. Daarom bezetten de geallieerden verschillende delen van Griekenland. Na de Tweede Wereldoorlog volgde een jarenlange burgeroorlog tussen de Griekse regering en de communisten (Griekse Burgeroorlog).

Flag of Luxembourg.svg Luxemburg

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 10 mei 1940
Luxemburg werd evenals Nederland, België en Frankrijk op 10 mei 1940 aangevallen door nazi-Duitsland. Het zeer kleine Luxemburgse leger werd gesteund door 18.000 troepen van Frankrijk, maar het moest zich diezelfde dag al overgeven. Op 17 mei 1940 werd de Luxemburgse Volksduitse Beweging opgericht. Het stemde voor een aansluiting bij Duitsland. Op 2 augustus 1940 werd Gustav Simon de leider van het burgelijke bestuur in Luxemburg (deze functie kun je vergelijken met de functie van Arhtur Seyss-Inquart in Nederland). Luxemburg en haar burgers moesten aan een aantal eisen voldoen. Zo moesten burgers lid zijn van de VDB (Luxemburgse Volksduitse Beweging), anders werden ze ontslagen en de jodenvervolging werd in gang gezet. Tegen weigeraars werd streng opgetreden en werden gedeporteerd naar kampen in Duitsland. In augustus 1942 werd Luxemburg geannexeerd door Duitsland, zo kreeg de VDB zijn zin. Daarom werden Luxemburgse jongens en mannen verplicht om in het Duitse leger te gaan. Er was fel verzet van de Luxemburgse bevolking tegen de Duitsers. Tijdens de bezetting kwamen 1300 Luxemburgers (exclusief joden) om het leven. In 1940 woonden er 3800 Joden in Luxemburg, in totaal zijn er 'maar' 700 joden slachtoffer geworden van de Holocaust. Na de Slag om de Ardennen was Luxemburg helemaal bevrijd door de geallieerden.

23px Joegoslavië

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 6 april 1941

Nazi-Duitsland dwong Joegoslavië op 25 maart 1941 toe te treden tot de asmogendheden. Koning Paul van Joegoslavië wilde dit niet, maar hij had geen keus, omdat bijna alle buurlanden bondgenoot waren met Duitsland en Italië. Door de aansluiting bij de As kwam de bevolking in opstand en Paul werd afgezet. De nieuwe regering was fel tegen de aansluiting bij de asmogendheden. Hitler was kwaad geworden en hij besloot om op 7 april 1941 Joegoslavië aan te vallen. Duitsers, Italianen, Bulgaren, Hongaren en Kroatische rebellen vielen het land binnen (Invasie van Joegoslavië). Belgrado werd zelfs gebombardeerd. De koninklijke regering ging in ballingschap en sloot zich aan bij de geallieerden. Joegoslavië gaf zich op 18 april 1941 over en het land werd verdeeld tussen Italië, Duitsland, Hongarije en Bulgarije. Op 10 april 1941, tijdens de inval, verklaarde Kroatië zich onafhankelijk van Joegoslavië en de Onafhankelijke Staat Kroatië werd gesticht. Kroatië werd een satellietstaat van Duitsland (daarbij hoorde ook een stuk van wat nu Bosnië en Herzegovina is). De Onafhankelijke Staat Kroatië stond onder leiding van Ante Pavelić en de fascistische Ustašabeweging. Deze beweging begon ook met het vervolgen van Joden, Serviërs, zigeuners en communisten. In 1944 trokken de meeste Duitsers zich terug uit Joegoslavië om niet ingesloten te worden door de oprukkende Sovjets. Leden van de Ustašabeweging vluchtten of werden opgepakt door partizanen (dat is iemand die tegen een vijand vecht, zonder bij een officieel leger te horen), die het land hierna bezetten. Het Joegoslavische Volksleger van Josip Broz Tito nam de macht over. Meer dan 1 miljoen Joegoslaven kwamen om het leven tijdens de bezetting, waarvan 580.000 burgers en Joden. Eind 1945 hield het Koninkrijk Joegoslavië op met bestaan en de Socialistische Federale Republiek Joegoslavië werd gevormd.

23px Italië

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 13 oktober 1943
Vanaf 1915 vocht Italië aan de kant van de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog. Als de oorlog werd gewonnen, zou Italië veel land krijgen. Na de oorlog bleek dit niet zo te zijn en bovendien was er in het land een strijd tussen de communisten en fascisten. Er was geen stabiele situatie in de regering. Daarom besloot Benito Mussolini de macht over te nemen. Italië was sinds 1861 een koninkrijk en Victor Emanuel III van Italië was op dat moment de koning. Hij stemde toe tot de machtsovername van Mussolini. Er bleef één politieke partij over: de fascistische van Mussolini. Hij wilde een nieuw Italiaans Rijk, zo een als de Romeinen ooit hadden. Italië zocht een bondgenoot. Kort na de Anschluss in 1938 werden Mussolini en Hitler van nazi-Duitsland bondgenoten. In 1939 nam Mussolini, zonder al te veel geweld, Albanië in. Hij kreeg ook een stukje van Frankrijk, nadat Hitler dat land was binnengevallen in 1940. Op 28 oktober 1940 viel Mussolini ook Griekenland aan, maar het Italiaanse leger faalde. Hitler moest hem te hulp schieten. Ook veroverde Mussolini delen van Noord-Afrika. Het land had al koloniën in Oost-Afrika, onder meer Ethiopië. Het Italiaanse leger in Noord-Afrika werd gesteund door het Duitse Afrikakorps onder leiding van Erwin Rommel. Ook had Mussolini troepen in de Sovjet-Unie om Hitler te helpen. Maar in Afrika werden de asmogendheden teruggedreven en in 1943 werd Italië binnengevallen door de geallieerden. Op 4 juni 1943 werd Rome bevrijd. Mussolini werd gevangengenomen, maar werd bevrijd door Duitse commando's. Hitler wilde dat Mussolini weer aan de macht kwam. Daarom richtte hij in Noord-Italië de Italiaanse Sociale Republiek op. Het zuiden vocht mee aan de kant van de geallieerden. In Noord-Italië was een Duitse verdedigingslinie die de geallieerden tot het voorjaar van 1945 tegenhield.

In Italië en in de door Italië bezette gebieden was geen jodenvervolging, zoals in Duitsland gebeurde. Tot de capitulatie in 1943 werden de joden met rust gelaten. Maar in Noord-Italië, waar de Duitsers nu de baas waren, begon de jodenvervolging op gang te komen. Er werden ongeveer 8000 Italiaanse joden vermoord door de nazi's.

Flag of Romania.svg Roemenië

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 23 augustus 1944
Op 23 november 1940 tekende Roemenië het Driemogendhedenpact (een pact met nazi-Duitsland, Italië en Japan). Het hoorde nu bij de asmogendheden. Roemenië was belangrijk voor Duitsland, vanwege de invasies van Joegoslavië en de Sovjet-Unie. Ook bezat het land olie en graan. Wel moest het land veel gebied afstaan aan de Sovjet-Unie (zoals dat in het Molotov-Ribbentroppact was afgesproken) en aan Hongarije. Roemenië hielp wel mee met operatie Barbarossa, het Duitse plan voor de invasie van de Sovjet-Unie in 1941. Roemenië leverde wel 800.000 troepen. Het land werd daarom één van de belangrijke bondgenoten van Duitsland. Roemenië kreeg Moldavië, nadat de Duitsers en Roemenen dat hadden veroverd. Ion Antonescu was de legerleider en van 1940 tot 1944 was hij ook premier van Roemenië. Antonescu werd een soort dictator en hij had de meeste macht, omdat de nieuwe koning nog erg jong was. Ook in de Slag om Stalingrad leverde Roemenië troepen. Maar bij Stalingrad ging het mis en het Rode Leger dreef de asmogendheden helemaal terug. Daarom kwam Roemenië in gevaar en gaf zich op 23 augustus 1944 over. Vanaf toen hoorde het bij de geallieerden.

Flag of Bulgaria.svg Bulgarije

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 8 september 1944
Bulgarije was sinds 1908 een koninkrijk en vocht in de Eerste Wereldoorlog mee aan de kant van de Centralen. Op 1 maart 1941 sloot Bulgarije zich aan bij het Driemogendhedenpact (aansluiting bij de asmogendheden). Een paar maanden eerder had Roemenië al een stuk van haar land moeten afstaan aan Bulgarije. Bulgarije speelde een rol voor de invasie van Griekenland en Joegoslavië. Het land kreeg een stuk van Joegoslavië (Macedonië) en ook van Griekenland. In 1941 vroeg Hitler Bulgaarse troepen voor de invasie van de Sovjet-Unie. Maar Bulgarije weigerde. Er is zelfs nooit een oorlogsverklaring geweest tussen Bulgarije en de Sovjet-Unie. Wel waren er een aantal zeeslagen tussen die twee landen in de Zwarte Zee. Hitler wilde dat Bulgarije de oorlog zou verklaren aan de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Een aantal Bulgaarse steden, waaronder Sofia, werden gebombardeerd door deze geallieerde landen. Ook moest Bulgarije beginnen met de jodenvervolging, maar de bevolking en de koning protesteerden hevig. De jodenhaters en de Duitsers probeerden het wel, maar ze kwamen niet ver. Op 8 september 1944 sloot Bulgarije, onder een nieuwe regering, zich aan bij de geallieerden. De Bulgaarse troepen hielpen onder andere de Sovjets mee bij Operatie Frühlingserwachen in Hongarije.

Flag of Finland.svg Finland

Datum van aansluiting bij de geallieerden: 4 maart 1945
De Sovjet-Unie wilde een aantal stukken land van Finland en het ging in 1939 onderhandelen. Finland ging niet akkoord en de Sovjet-Unie begon een oorlog (Winteroorlog). De Sovjets waren in de meerderheid, maar de Finnen wisten het Rode Leger zware verliezen toe te brengen. Toch won de Sovjet-Unie in maart 1940 en het kreeg de gebieden die ze wilden. De Finnen wilden wraak en sloot een bondgenootschap met nazi-Duitsland. In de zomer van 1941 viel Finland samen met andere asmogendheden de Sovjet-Unie aan. Finland is nooit een officieel onderdeel geweest van de asmogendheden en het werd door de geallieerden ook niet als een vijand gezien. Finland vocht alleen maar tegen de Sovjet-Unie. In de Laplandoorlog die 7 maanden duurde vocht Finland wél tegen de Duitsers. Daar wisten de Finnen, ondanks de Duitse overmacht, de Wehrmacht te verslaan en Duitsland trok zich terug. Op 4 maart 1945 sloot Finland zich officieel aan bij de geallieerden.

Overige geallieerden

De andere landen die bij de geallieerden hoorden waren (+ de datum van aansluiting):

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Geallieerden_(Tweede_Wereldoorlog)&oldid=443756"