Turkije: verschil tussen versies
| Regel 150: | Regel 150: | ||
De meeste Turkse producten worden verkocht aan [[Duitsland]], [[Italië]], het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]] en [[Rusland]]. Turkije koopt ook veel producten uit andere landen. Deze komen vooral uit [[Duitsland]], [[Japan]] en [[Italië]]. |
De meeste Turkse producten worden verkocht aan [[Duitsland]], [[Italië]], het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]] en [[Rusland]]. Turkije koopt ook veel producten uit andere landen. Deze komen vooral uit [[Duitsland]], [[Japan]] en [[Italië]]. |
||
| − | |||
| − | ==Toerisme== |
||
| − | [[Bestand:LaraAntalya.jpg|300px|thumb|Antalya, een populaire badplaats.]] |
||
| − | Veel Nederlanders en Belgen gaan op vakantie naar Turkije. Jaarlijks wel zo'n 1,2 miljoen! Sinds 2012 is het zelfs vliegbestemming nummer 1 vanuit Nederland. Sommige Turkse-Nederlanders en Turkse-Belgen gaan liever met de auto naar Turkije, omdat ze zo makkelijker verschillende plaatsen kunnen bezoeken en meer bagage mee kunnen nemen. Populaire bestemmingen zijn de Turkse rivièra (de zuidwestkust), Istanboel en Cappadocië. In het achterland van de Turkse rivièra liggen heel veel archeologische plaatsen, waaronder belangrijke steden uit de Griekse Oudheid Efese, Milete, Priëne en Pergamon. In het Oosten liggen ook enkele historische plaatsen die steeds vaker toeristen trekken, zoals het Sumelaklooster en de berg Nemrut. |
||
==Vlag en wapen== |
==Vlag en wapen== |
||
Versie van 10 jun 2014 21:39
| Republiek Turkije Türkiye Cumhuriyeti
| |
|---|---|
| Hoofdstad | Ankara |
| Aantal inwoners | 84.680.273 (2021) |
| Oppervlakte | 783.562 km² |
| Regeringsvorm | Constitutionele presidentiële republiek |
| President | Recep Tayyip Erdoğan (sinds 2014) |
| Godsdienst | Islam (89,5%) Geen religie (8,9%) Overig (2,2%) |
| Taal | Turks (Türkçe) |
| Munteenheid | Turkse lira |
| Volkslied | İstiklâl Marşı |
| Motto | Vrede thuis, vrede in de wereld |
| Nationale feestdag | 29 oktober |
| Landcode | TUR |
Portaal  Turkije
| |
Turkije is een land dat tot zowel Europa als Azië behoort. Officieel kan je niet echt spreken over dat Turkije in Europa ligt, omdat er maar 3% in Europa ligt. De rest van Turkije ligt op het schiereiland Anatolië. Turkije is een republiek, dat pas Turkije genoemd werd in 1922. Haar eerste president was dan ook Atatürk. De 2 delen waaruit Turkije bestaat zijn gesplitst door de Zee van Marmara, de Darndanellen en de Bosporus. De baas van Turkije is een president. De hoofdstad van Turkije is Ankara. Ook behoort Turkije tot de G20, een groep met de 20 grootste economieën ter wereld. De grootste stad van Turkije is Istanbul, dat op het Europese deel ligt. Het Aziatische deel van Turkije wordt ook wel aangeduid met de naam Klein-Azië, omdat het lang geleden nog niet bewoond werd door Turken. Turkije heeft een enorme kustlijn van 8000 kilometer. Hoewel er enorm veel eilanden in de Egeïsche Zee liggen behoren er slechts 2 tot Turkije, Imroz en Bozca Ada. Deze twee eilanden hebben nog een kleine Griekse minderheid, die na decennia van marginalisering weer langzaam groeit. Turkije is een land waar veel 'gastarbeiders' vandaan kwamen.
Naam
De naam Turkije (of Türkiye in het Turks) bestaat uit twee woorden. Het eerste woord is Türk, dat betekend "Sterk". Met dit woord worden de inwoners en/of volkeren in Turkije bedoeld. Later werd dit woord veranderd in "Tu-kin". Zo noemden de Chinezen Turkije. Het achtvoegsel iye komt van het Arabische achtervoegsel iyya. In het latijn werd dit naar ia en ia betekend eigenaar. Dus eigenlijk betekend de naam Turkije Sterke eigenaar.
Geschiedenis
Voordat er Turken in Turkije waren, werd het gebied waar nu Turkije ligt Klein-Azië of Anatolië genoemd. Anatolië heeft een hele lange geschiedenis. Er hebben verschillende volken geleefd. De Hettieten, de Frygiërs, de Lydiërs, de Urartu, de Armeniërs en de Grieken hebben in Anatolië geleefd. In de 2de eeuw v. Chr. werd Anatolië veroverd door het Romeinse Rijk en werd daarvan een provincie. In deze tijd werd een groot van de bevolking bekeerd tot het Christendom. Na de val het Romeinse Rijk werd Anatolië onderdeel van het Byzantijnse Rijk. De hoofdstad van dat rijk werd Constantinopel.
De Turken stammen af van de Oghuz-stammen. Deze stammen leefden in Centraal-Azië en hebben vanuit daar Anatolië veroverd. In 1071 werd de Byzantijnse keizer verslagen bij de Slag bij Manzikert. Het resultaat was dat de Turken Anatolië veroverd hadden. Ruim een eeuw later deed een andere Byzantijnse keizer een poging om Anatolië te heroveren, maar dit mislukte. Ook werd de hulp ingeroepen van westerse christenen om tegen de Turken te vechten. Later keerde de kruisvaarders zich tegen de Byzantijnen. In 1204 werd Constantinopel veroverd door de kruisvaarders, die de stad volledig plunderden en hem hoofdstad maakte van het Latijnse Keizerrijk. Het Byzantijnse Rijk viel uiteen in kleinere staatjes, zoals het Keizerrijk Nicea en het Keizerrijk Trebizonde. Later verjaagden ze de kruisvaarders en het Byzantijnse Rijk bestond weer. Het was alleen net meer zo groot en indrukwekkend als tevoren. Uiteindelijk, twee eeuwen later viel hun hoofdstad voorgoed tijdens het Beleg en val van Constantinopel. Zo werd het Ottomaanse Rijk gesticht. Tot aan de 16de eeuw was er een gunstige tijd voor het Ottomaanse Rijk. Deze tijd die stopte. Rusland en Oostenrijk veroverde stukken van het Ottomaanse Rijk.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond het Ottomaanse Rijk aan de kant van Oostenrijk-Hongarije en Duitsland. Tezamen hadden ze de oorlog verloren. Het Ottomaanse Rijk moest net als Duitsland gebied afstaan. In 1922 viel het Ottomaanse rijk en werd het gebied verdeeld onder Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Griekenland zou ook stukken krijgen en misschien zelfs hun oude hoofdstad Istanbul! Ook de Koerden zouden een eigen land krijgen. Toch ging het Ottomaanse Rijk door als Turkije. De Turken kregen het noordelijke deel. Na de Eerste Wereldoorlog kwam er een Turkse Onafhankelijkheidsoorlog. Met deze oorlog wilde Turkije zich onafhankelijk maken van de geallieerden. De Vrede van Lausanne legde de Turkse grenzen vast. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Turkije wel neutraal.
Turkije bezat nog steeds Cyprus samen Groot-Brittanië. In 1960 werd het Britse deel van Cyprus onafhankelijk. Pas in 1983 werd het Turkse deel van Cyprus onafhankelijk. Dit werd wel een nieuw land Noord-Cyprus. Turkije is tot nu toe het enige land dat Noord-Cyprus als land erkend.
Geografie
Landschap
De landschappen van Turkije kunnen in zes delen onderscheiden worden. Dat zijn:
- De kuststrook langs de Zwarte Zee
- De streken langs de Zee van Marmara
- Het Egeïsch gebied
- Het zuidelijke gebied aan de Middellandse Zee, ook wel Turkse Rivièra
- De Anatolische hoogvlakte
- Het bergland van Oost-Anatolië
Klimaat
In Turkije kun je in één seizoen vele verschillende klimaten hebben. Bijvoorbeeld is het in de winter in het zuiden nog steeds erg warm, terwijl het in het noorden wel lente lijkt en het in het oosten van het land bitter koud kan zijn! Turkije is hierin niet uniek: ook andere grote landen hebben meerdere klimaten, en zelfs het kleine maar bergachtige Georgië, ten noordoosten van Turkije, heeft meerdere klimaten. Turkije is voor veel Nederlanders bekend als een mediterraan vakantieland. Het noordoosten van Turkije ontvangt echter nog meer neerslag dan Nederland en België, en in de bergen word het daar zelfs in de zomer soms niet meer dan een paar graden! Verder kan het extreem warm worden, max. 60 graden.
Flora en Fauna
In Turkije zijn veel planten te zien. Bijvoorbeeld: bloemen, rozen, bomen en nog veel meer. In de Pontische en Taurus-gebergtes komen veel unieke planten voor. Deze planten zijn beschermd, en het is verboden om ze zonder toestemming mee te nemen van een vakantie. Enkele bloemen die in Nederland populair zijn geworden die hun oorsprong in de bergen van Turkije vinden zijn de Tulpen en Hyacinten. En in Centraal en Zuid-Turkije kun je bananenbomen vinden.
Er zijn ook veel wilde dieren, zoals bruine beren, herten, everzwijnen, wolven en hyena's. Pas sinds een paar jaar is het houden van huisdieren populair in Turkije. De meeste honden en katten leven nog altijd op straat, hoewel ze goed worden verzorgd door omwonenden. De meeste straathonden in Turkije zijn ingeënt tegen ziektes. Dieren die in Turkije veel worden gehouden door boeren zijn schapen en geiten in het midden en zuiden van het land, en koeien in het noorden.
Demografie
Bevolking
De inwoners van Turkije dat zijn vooral Turken maar ook Koerden, Arabieren, Syriërs, Bulgaren, Grieken, Joegoslaven,Albanezen en Russen. De Koerden zijn de grootste etnische minderheid in Turkije. De andere minderheden zijn in aantal zeer klein. Het Turkse volk is geen oorspronkelijk ras, het is voornamelijk een mengelmoes van Turkse nomaden met de lokale Griekse, Armeense, Perzische en Georgische volken. Meer dan een kwart van de Turkse bevolking is daarnaast afstammeling van vluchtelingen uit de Balkan, de Krim, de Kaukasus, de Wolgaregio , Zuid-Europa of Centraal-Azië. In de afgelopen jaren zijn ook veel vluchtelingen uit Iran en Syrie naar Turkije gekomen. Volgens de Turkse overheid zouden sinds het begin van de Syrische burgeroorlog al meer dan 1 miljoen Syriers naar Turkije zijn gevlucht.
De meeste Turken hebben een bleke tot lichtgetinte huid en vaak donkerbruin haar en lichtbruine ogen. Maar er zijn ook veel Turken met blauwe ogen en blond tot bruin haar. De oorspronkelijke Turken uit Centraal-Azië hadden een bleke huid en donkere (spleet-)ogen, maar naarmate zij vermengden met de zuid-Europese en Midden-Oosterse (voornamelijk Perzische) volkeren kregen zij steeds meer een Europees uiterlijk. In het midden en noordoosten van Turkije zijn blauw/groene ogen en blond of rood haar met sproeten niet ongewoon. Dit komt omdat er in deze delen van het land vroeger andere volkeren leefden, zoals het Keltische volk de Galaten, en volkeren uit de Kaukasus. Ook door het klimaat krijgen de Turken een verschillende huidskleur. In het regenachtige noorden van Turkije krijgen mensen maar weinig zon te zien (met de regio Trabzon als absoluut minimum), terwijl mensen aan de zuidkust zelfs nog in de winter een zonnig klimaat hebben. Ook in de centrale regio's van Turkije en in het zuidoosten heeft de hevige intensiteit van de zon invloed op de huid, net als in andere aspecten van het leven, de cultuur en architectuur.
Taal
In Turkije is Turks de officiële taal. 90,5% van de Turkse bevolking spreekt Turks. Daarnaast zijn er nog andere talen, zoals Koerdisch, Arabisch en Armeens. Sinds 1928 wordt het Turks volgens het Latijnse alfabet geschreven. Verders worden in het Turks veel woorden uit het Frans, Arabisch en Perzisch gebruikt. Sinds 2011 wordt er naast Turks en Engels onderwijs ook onderwijs in andere talen in Turkije aangeboden.En als je al Spaans, Italiaans of Grieks kan wordt het turks leren alleen maar makkelijker! Want deze talen lijken veel op elkaar.
Religie
De grootste godsdienst in Turkije is de islam. 99,8% heeft dat geloof. Uit onderzoek van de Sabancı Universiteit blijkt dat het werkelijk aantal lager ligt, op 95%. Verders is een klein deel van de bevolking christelijk. Ook erkend Turkije 3 andere religies: Het Jodendom, de Armeens-orthodoxe Kerk en de Grieks-orthodoxe Kerk.
Cultuur
Sport
Voetbal is de populairste sport van Turkije. Er zijn vier grote teams; Galatasaray, Beşiktaş en Fenerbahçe uit Istanboel en Trabzonspor uit Trabzon. Deze teams hebben veel fans over het hele land en zelfs in Europa. Ook andere teams uit Turkije worden steeds beter, zo heeft Bursaspor onlangs één maal het landskampioenschap veroverd. De kleuren van het nationale team zijn rood en wit, net zoals de vlag van Turkije. De beste prestatie van het Turkse voetbalelftal was de 3e plaats bij het WK in Japan en Korea in 2002. Turken vieren de overwinningen van hun team meestal uitbundig, door bijvoorbeeld toeterend rond te rijden. Naast voetbal zijn Olieworstleen, Basketbal, Volleybal, Handbal en Teakwando populaire sporten.
Bestuurlijke Indeling
Turkije is verdeelt in 81 provincies. De provincies hebben vaak dezelfde naam als de hoofdstad van de provincie. Er zijn drie uitzonderingen daarop. De Turkse provincies zijn weer verdeelt in districten. In Turkije zijn er in totaal 923 districten. Hieronder zie je een kaartje met alle provincies met de namen erbij.
Economie
Na de Economische crisis van 2001 groeide economie in Turkije erg snel. Vooral tussen 2002 en 2007 was dit te merken. Turkije was daarom een van de snelst groeiende economieën van de wereld. De economie groeide met 7% per jaar. Toch werd de inflatie steeds hoger. Onder meer de val van de Turkse Lira in 2006. Ook tijdens de economische crisis van 2008 ging het niet goed met de Turkse economie. Sinds 2010 gaat het steeds beter met Turkije.
In Turkije is de koopkracht (het gene wat mensen uitgeven) erg verschillend. In grote steden als Ankara en Istanbul hebben mensen een hoge koopkracht, dus ze kunnen veel uitgeven. Ook in de kustgebieden hebben mensen een hoge koopkracht, net als in de provincies om Ankara en de kustgebieden heen. Als je meer naar het oosten gaat wordt de koopkracht steeds lager, mensen kunnen dus minder uit geven. Hoe meer je naar het oosten gaat hoe lager de koopkracht wordt. De goede ecomonie in Turkije heeft met een aantal dingen te maken. In Turkije zijn veel jonge, goed opgeleiden mensen en vragen weinig voor hun werk. Ook ligt Turkije economisch erg goed. Het ligt dichtbij Europa, Azië en het Midden-Oosten. In 2011 was 8,8% van de bevolking werkloos.
In Turkije wordt veel verbouwd door de landbouw. In Turkije worden onder meer zonnebloemen, noten, graan, katoen en maïs verbouwd. In de veelteelt zijn er veel schapen, geiten, runderen en veel pluimvee (kippen, ect.). Verders zitten er in de Turkse bodem veel delfstoffen. Zoals bruinkool, koper, ijzer, aardgas en aardolie. In Turkije vindt je een grote textielindustrie en een grote bouwsector.
De meeste Turkse producten worden verkocht aan Duitsland, Italië, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland. Turkije koopt ook veel producten uit andere landen. Deze komen vooral uit Duitsland, Japan en Italië.
Vlag en wapen
Vlag van Turkije
- Turkije wapen.gif
Wapen van Turkije
Externe link
|
Europese Unie | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||
| Landen, afhankelijke gebieden en niet-erkende staten in Europa | 
| ||
|---|---|---|---|
| Albanië · Andorra · Armenië · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Georgië · Griekenland · Hongarije · IJsland · Ierland · Italië · Kazachstan · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Malta · Moldavië · Monaco · Montenegro · Nederland · Noord-Macedonië · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Turkije · Vaticaanstad · Verenigd Koninkrijk · Wit-Rusland · Zweden · Zwitserland Alle schuine landen liggen ook in een ander werelddeel. Afhankelijke gebieden: Ålandseilanden · Faeröer · Gibraltar · Guernsey · Jan Mayen · Jersey · Man · Spitsbergen |
|||
| Landen, afhankelijke gebieden en niet-erkende staten in Azië | 
| ||
|---|---|---|---|
| Afghanistan · Armenië · Azerbeidzjan · Bahrein · Bangladesh · Bhutan · Brunei · Cambodja · China · Cyprus · Egypte · Filipijnen · Georgië · India · Indonesië · Irak · Iran · Israël · Japan · Jemen · Jordanië · Kazachstan · Kirgizië · Koeweit · Laos · Libanon · Maldiven · Maleisië · Mongolië · Myanmar · Nepal · Noord-Korea · Oezbekistan · Oman · Oost-Timor · Pakistan · Palestina · Qatar · Rusland · Saoedi-Arabië · Singapore · Sri Lanka · Syrië · Tadzjikistan · Thailand · Turkije · Turkmenistan · Verenigde Arabische Emiraten · Vietnam · Zuid-Korea Afhankelijke gebieden: Hongkong · Macau |
|||