Taiwan

Republiek China 中華民國 Zhōnghuá Mínguó
Hoofdstad	Taipei
Aantal inwoners	23.375.314 (2021)
Oppervlakte	36.191 km²
Regeringsvorm	Republiek
President	Tsai Ing-wen (sinds 2016)
Premier	Su Tseng-chang (sinds 2019)
Godsdienst	Chinese volksreligie (43,8%) Boeddhisme (21,2%) Geen religie (13,7%) Christendom (5,6%) Islam (1%) Overig (15,5%)
Taal	Mandarijn (官话 of 官話)
Munteenheid	Taiwanese dollar
Volkslied	Lied der drie principes van het volk Nationale vlaglied
Nationale feestdag	Dubbel Tienfestival (10 oktober)
Landcode	TWN
Portaal China

Een kaart van Taiwan

Taiwan of de Republiek China (vroeger bekend als Formosa) is een eiland en een niet-erkende staat in Oost-Azië. Taiwan is in feite een zelfstandig land, maar wordt veel andere landen niet erkend als land. Hierdoor is Taiwan bijvoorbeeld geen lidstaat van internationale organisaties als de Verenigde Naties. De Volksrepubliek China claimt Taiwan als hun grondgebied en beschouwen het als afvallige provincie. In feite, heeft de Volksrepubliek China geen invloed op Taiwan en functioneert Taiwan als een zelfstandige, democratische republiek. Waar de Volksrepubliek China Taiwan claimt als hun grondgebied, claimt Taiwan (ook wel de Republiek China) de Volksrepubliek China als hun grondgebied. Hierdoor zijn er technisch gezien twee China's.

Taiwan ligt voor de kust van de Volksrepubliek China, ten zuiden van Japan en ten noorden van de Filipijnen. Het eiland, oorspronkelijk Formosa genoemd, speelde nauwelijks een grote rol. Het was een kolonie van Nederland, vervolgens Portugal en tenslotte Japan. In 1945 werd Taiwan overgedragen aan China. In China was echter de Chinese Burgeroorlog aan de gang, tussen de nationalisten (de Republiek China) en de communisten (de Volksrepubliek China). Taiwan werd overgedragen aan de Republiek China. De regering van de Republiek China vluchtte vervolgens naar Taiwan samen met veel Chinezen van het vasteland. Tot aan de jaren 70 werd de Republiek China internationaal erkend als het "echte China", terwijl het enkel controle had over Taiwan. Inmiddels erkennen slechts 15 landen de Republiek China als het "echte China", terwijl de rest van de landen de communistische Volksrepubliek China erkent als het "echte China".

In tegenstelling tot de Volksrepubliek China is Taiwan een democratie en kent grote mate van vrijheid. Zo is er vrijheid van meningsuiting en zijn er vrije verkiezingen sinds de jaren 80 (hiervoor was het een dictatuur). In de jaren 90 maakte Taiwan een grote economische groei door, waardoor er nog altijd grote welvaart is. Het is samen met Singapore, Zuid-Korea en Hongkong een van de vier Aziatische tijgers. Op het eiland wonen zo'n 23 miljoen inwoners. De hoofdstad is Taipei.

Namen

Taiwan heet officieel de Republiek China. Hiermee legt Taiwan dus een claim op de naam China. Taiwan claimt ook het volledige vasteland van China, waar de Volksrepubliek China ligt. In dagelijks taalgebruik wordt de Republiek China echter Taiwan genoemd om de niet-erkende staat niet te verwarren met de Volksrepubliek China. Veel landen die Taiwan erkennen en de Volksrepubliek China niet noemen Taiwan China. Om de twee te onderscheiden wordt de naam Nationalistisch China of Democratisch China gebruikt voor Taiwan en Communistisch China voor de Volksrepubliek China.

Bij veel internationale organisaties wordt de naam Chinees Taipei genoemd. Taiwan doet bijvoorbeeld onder die naam mee aan de Olympische Spelen. Op deze naam is kritiek vanuit Taiwan, aangezien het net lijkt of Taiwan bij de Volksrepubliek China hoort. In oudere teksten en op oudere kaarten wordt eiland Formosa genoemd. De naam Formosa wordt tegenwoordig niet meer gebruikt en is verouderd.

Geschiedenis

Chinese geschiedenis

Begingeschiedenis

Een Taiwanese aboriginal

Het oudste bewijs dat Taiwan al bewoond was, dateert uit ongeveer zo'n 30.000 jaren geleden. De eerste inwoners van Taiwan waren de Taiwanese aboriginals. De aboriginals kwamen oorspronkelijk van de eilanden in de Grote Oceaan. De eerste Han-Chinezen arriveerden in de 13e eeuw. Zij waren vissers en handelaren. Ze handelden met de aboriginals, dat als een verwelkomend volk werd gezien. Vanaf de 16e eeuw gingen de Han-Chinezen en ook de Japanners meer naar het eiland toe om te handelen. De Han-Chinezen domineerden het eiland, al was het officieel geen onderdeel van het Chinese keizerrijk.

Europese overheersing

Fort Zeeland

In 1544 werd Taiwan voor het eerst ontdekt door de Europeanen. De Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) ging in 1622 naar het eiland toe, dat toen bekend stond als Formosa. In 1624 stichtte het Fort Zeeland, een handelspost voor handel met Taiwan. Toen de Nederlanders arriveerden zagen ze dat veel Han-Chinezen op het eiland gevestigd waren. Ze maakten veel beschrijvingen van de volkeren op het eiland. De Nederlanders hadden veel invloed over de verschillende koninkrijken op het eiland. In 1626 begonnen de Spanjaarden ook een handelspost te maken op het eiland in Keelung. De Nederlanders vielen de Spanjaarden aan en verdreven ze uiteindelijk in 1642.

De Ming-dynastie op het vasteland van China besloot de Nederlanders in 1662 van het eiland te verdrijven. Ze namen het Fort Zeeland in en zo werd Taiwan een onderdeel van het Chinese Keizerrijk.

Chinese en Japanse overheersing

Japanse militairen op Taiwan

De Fransen vielen in 1884 Taiwan aan, aangezien ze het wilden innemen. Hierdoor ontstond een oorlog met China, die duurde tot 1885. De Chinezen wonnen uiteindelijk. In 1887 werd Taiwan onderdeel van de Fuijian-provincie. In 1895 werd Taiwan overgedragen aan Japan, nadat Japan China verslagen had in een oorlog tussen de twee landen. De bevolking van Taiwan kwam verschillende keren in opstand tegen de Japanse overheersing, maar dit had geen succes. De Japanners zorgden ervoor dat Taiwan geïndustrialiseerd werd. Ze bouwden onder meer fabrieken, spoorwegen, havens en wegen. Ook kwam er een onderwijssysteem. Op het eiland werden onder meer suiker en rijst verbouwd. De Japanners voerden een schrikbeleid op het eiland en vermoordden vele van de oorspronkelijke bewoners. De Taiwanese cultuur en taal werden verboden en veel Japanners moesten naar Taiwan verhuizen. Op deze manier wilde Japan Taiwan Japans maken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden meer 2.000 door Japanse militairen verkracht.

Na de Japanse capitulatie in 1945 werd Taiwan teruggegeven aan China, dat nu een republiek geworden was.

Taiwan en de Republiek China

Chiang Kai-shek, de dictator van Taiwan tussen 1949 tot aan zijn dood in 1975.

Ondertussen kwam er op het vasteland van China in 1911 een einde aan het Chinese Keizerrijk. China was nu een nationalistische republiek, maar er waren ook veel communistische troepen die tegen de republiek waren. Hierdoor brak uiteindelijk de Chinese Burgeroorlog uit. De nationalisten verloren deze oorlog en vluchtten naar Taiwan. Toch gaven de nationalisten hun claim over heel China niet op. Hierdoor heet Taiwan nog altijd officieel de Republiek China. De communisten richtten op het vasteland de Volksrepubliek China op, een communistische dictatuur. De Republiek China was overigens ook niet democratisch. Ook dit land was een dictatuur, maar dan nationalistisch.

Tijdens hun vlucht namen de nationalisten vele rijkdommen van het vasteland mee naar Taiwan. Ook vluchtten veel Chinezen van het vasteland naar Taiwan uit angst voor de communisten. Taiwan stond onder de leiding van de Kwomingtan, de enige partij die toegestaan was in Taiwan. De Republiek China, die nu alleen de controle over Taiwan had, werd desondanks nog altijd erkend als het echte China. De meeste landen erkenden de Republiek China als het echte China en de Republiek China had ook een vaste zetel in de Verenigde Naties. De Verenigde Staten beloofden onder president Dwight D. Eisenhower altijd de Taiwanezen te steunen. De erkenning van Taiwan veranderde in 1971, toen de Verenigde Staten onder president Richard Nixon de Volksrepubliek China gingen erkennen als het echte China. Dit had als gevolg dat Taiwan zijn vaste zetel en lidmaatschap van de Verenigde Naties kwijtraakte. Steeds meer landen erkenden voortaan de Volksrepubliek China als het echte China om met het vasteland te kunnen handelen.

In het midden van de jaren 80 besloot de Taiwanese regering te veranderen. In 1987 werd de democratie ingevoerd in Taiwan. Dit betekende dat er meerdere politieke partijen toegestaan waren en er kwamen vrije verkiezingen. Deze democratisering gold alleen op het hoofdeiland, maar in de jaren 90 werd dit ook op de andere eilanden ingevoerd. Ondertussen maakte de Taiwanese economie een bloeiperiode door. Dit zorgde ervoor dat het land erg rijk werd. Taiwan was bang om door de Volksrepubliek China veroverd te worden, maar dit is niet gebeurd. In het begin van de 21e eeuw begon Taiwan zich meer te richten om een eigen land te worden. De claims op het vasteland werden minder sterk en Taiwan wilde als Taiwan een lid van de Verenigde Naties worden. Dit wordt echter tegengehouden door de Volksrepubliek China, die Taiwan als afvallige provincie beschouwt.

Tsai Ing-wen, de eerste vrouwelijke president van het land.

Toch verbeterden de relaties tussen Taiwan en de Volksrepubliek China zich. Zo werd een deel van de keizerlijke schatten uitgeleend voor een tentoonstelling op het vasteland en werd er handel tussen de twee gebieden gedreven. Er was een tijdje sprake dat Taiwan weer onderdeel werd van de Volksrepubliek China als speciaal gebied, vergelijkbaar met Hongkong. Toch laaide het conflict in 2016 weer op, toen Tsai Ing-wen als eerste vrouwelijke president van Taiwan werd gekozen. Zij wil dat Taiwan een onafhankelijk land wordt. De Volksrepubliek China kwam daarna zelfs met een plan om Taiwan te veroveren en zegt tijd tot tijd dit te doen. Taiwan steunde ondertussen de protesten in Hongkong tegen de Chinese bemoeienis en werd gesteund door de Verenigde Staten en andere Europese landen. Tijdens de coronapandemie van 2020 was Taiwan een van de landen met het minst aantal gevallen. Dit kwam door dat de Taiwanese president de regering van de volksrepubliek niet vertrouwde. Hierdoor overleden slechts 7 mensen aan Covid-19.

Bevolking

Bevolkingsgroepen

Taiwanezen in het buitenland. Hoe donkerder de kleur, hoe meer Taiwanezen er wonen.

Taiwan heeft een bevolking van 23 miljoen inwoners. De meeste inwoners wonen in de grote steden en aan de westkust van het land. 98% van de Taiwanezen bestaat uit Han-Chinezen. Deze komen van het vasteland van China. De meeste van hen zijn naar Taiwan gevlucht tijdens de Chinese Burgeroorlog. Zij worden ook wel etnisch Chinees genoemd. De oorspronkelijke inwoners van Taiwan zijn de Taiwanese aboriginals. Zij vormen 2% van de bevolking. Daarnaast is er nog een kleine groep immigranten uit verschillende Europese en Aziatische landen.

Op Taiwan zijn er ongeveer even veel vrouwen als mannen. Het geboortecijfer is laag en de bevolking groeit hierdoor erg langzaam. Taiwan heeft te maken met vergrijzing. De levensverwachting van een Taiwanees is gemiddeld 74 jaar voor mannen en voor vrouwen 80 jaar.

Taal

Taiwan geschreven in traditioneel Chinese karakters

De officiële taal van Taiwan is het Mandarijn. Dit werd ingesteld in 1949 toen de regering van de Republiek China naar Taiwan vluchtte. Voorheen werd voornamelijk Japans en Taiwanees op het eiland gesproken. Aangezien de Chinese regering dit niet verstond, besloot deze het Mandarijn-Chinees in te stellen als officiële taal. Inmiddels spreekt iedereen op het eiland het Mandarijn, maar een groot deel van de inwoners spreekt ook het Taiwanees (vaak als moedertaal). Op Taiwan gebruikt men het traditioneel Chinees voor het schrijven van teksten. Daarnaast leren de inwoners ook om het Mandarijn te schrijven met Latijnse alfabet. Door Taiwan heen staan daarom ook borden met de Traditionele Chinese en de Latijnse versie.

Veel oudere Taiwanezen spreken Japans als vreemde taal, vanwege de Japanse overheersing van het eiland. Onder jongeren is het Japans ook populair geworden door anime en de Japanse popcultuur. De meeste Taiwanezen spreken echter Engels als vreemde taal. De Taiwanese regering heeft voorgesteld om het Engels een tweede officiële taal voor 2030. Qua immigrantentalen worden voornamelijk Vietnamees, Tagalog en Indonesisch gesproken.

Religie

Een tempel in Taiwan

In Taiwan is er godsdienstvrijheid. Dit betekent dat iedere Taiwanees zelf mag beslissen wat hij of zij geloofd. Volgens onderzoek uit 2006 zijn er drie grote geloven, namelijk het boeddhisme, het confucianisme en het taoïsme. Dit zijn de traditionele religies van Taiwan en ook China. Het confucianisme wordt meer als levensbeschouwing gezien. Het gaat erom hoe men dient te handelen. Veel Taiwanezen vinden het confucianisme belangrijk ongeacht hun geloof. Voor het boeddhisme en taoïsme zijn vele tempels op Taiwan te vinden. Kleine geloven zijn het christendom, het jodendom, het shintoïsme en de islam. Een groot percentage van de inwoners hangt geen geloof aan.

Taiwan heeft een speciale godin, namelijk Matsu. In de Chinese volksreligie is zij de godin van de zee. Door Taiwan zijn er vele tempels en standbeelden om haar te vereren. Volgens onderzoek uit 2018 is Taiwan een van de vrijste plekken qua religie. Het staat samen met Nederland en België op nummer 1.

Geografie

Landschap

Een meer in Taiwan

Taiwan ligt op de grens van de Filipijnse Plaat en de Euroaziatische Plaat. Hierdoor krijgt het eiland jaarlijks met duizenden aardbevingen te maken. Het overgrote deel van deze aardbevingen is zo klein dat deze niet worden gevoeld. Ze kunnen enkel met een seismograaf worden waargenomen. De laatste grote aardbeving vond in 2016 plaats gehad. Ook zijn er vele vulkanen, maar deze zijn niet actief. Het eiland zelf is 145 kilometer breed en 400 kilometer lang. De meeste bergen liggen in het oosten van het land, terwijl het landschap in het westen erg vlak is. In het westen wonen daarom de meeste mensen en is de meeste landbouwgrond te vinden. Door de vele heuvels is 58% van het land bedekt met bos en 20% met landbouwgebieden.

Naast het hoofdeiland zijn er nog enkele kleine eilandjes die bij Taiwan horen. Deze liggen bij allemaal aan de oostkant van het land, met uitzondering van de Pescadores, die aan de westkant liggen. Het Matsu-archipel en Kinmen liggen voor de kust van het Chinese vasteland, maar behoren desondanks bij Taiwan.

De hoogste berg van Taiwan, de Yu Shan

De hoogte berg van het land is de Yu Shan met 3952 meter hoog. Andere hoge bergen zijn de Xue Shan, de Guan Shan, de Nanhuta Shan en de Qinxing Shan. Taiwan wordt beschouwd als het vierde hoogste eiland ter wereld. In het oosten van Taiwan ligt een groot nationaal park, het Taroko National Park.

Taiwan ligt zo'n 180 kilometer ten westen van het Chinese vasteland. Taiwan en China worden gescheiden door de Straat van Taiwan. Ten noorden van Taiwan ligt de Oost-Chinese Zee, ten oosten de Filipijnenzee en ten zuiden de Zuid-Chinese Zee en de Straat van Luzon. Belangrijke rivieren zijn de Danshui, de Han, de Dajia, de Choshui, de Hualian en de Cengwen. De belangrijkste kapen van het land zijn de Fugui Jiao in het noorden, de Santiao Jiao in het noordoosten, de Sahnsient'ai in het oosten en de Oluan Pi en het zuidoosten.

Klimaat en vegetatie

De kust van de Pescadores

Taiwan's klimaat is half-tropisch en half-zeeklimaat. Vele delen op het eiland hebben hun eigen regenseizoenen. Die van Noord-Taiwan duurt van januari tot eind maart. Heel Taiwan heeft een vochtig klimaat. Een bekend natuur-gevaar dat hier vaak voorkomt is een tyfoon. Vanwege de hoge bevolkingsdichtheid van Taiwan, is er enorm veel milieuvervuiling. Dat is vaak vanwege de smog in de steden en de fabrieken. Vooral het zuiden van Taiwan is vol van steden met smog. In Taiwan is het verplicht om loodvrije benzine te gebruiken en daarom is de lucht in Taiwan nu schoner dan eerst. Op het eiland zijn veel natuurlijke hulpbronnen. Voorbeelden daarvan zijn marmer, goud en steenkool. Ook leven er veel wilde, zeldzame dieren zoals herten.

Hoewel Taiwan een warm land is, zijn er sparren te vinden in de bossen. Die waren er heel lang geleden nog niet, maar werden door de mens aangeplant in plaats van door de natuur ontstaan. Kamfer en suikerriet speelden een grote rol in de export van Taiwan ten tijde van het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Bekende Aziatische vruchten die op Taiwan worden verbouwd zijn lychee's, guaves, bananen en djamboe semarang. Hoog in de bergen wordt thee verbouwd. Taiwanese thee was in de tijd van de Nederlandse kolonisatie bekend over de hele wereld. Heel lang geleden ontdekte men al dat er grote (steen)kolenvoorraden waren in Taiwan.

Grote steden

10 grootste steden van het land
Taipei	Nummer	Stad	Inwoners	Taichung Tainan
	1	Taipei	7.871.900
	2	Kaohsiung	1.519.711
	3	Taichung	1.040.725
	4	Tainan	771.235
	5	Banciao	543.342
	6	Hsinchu	404.109
	7	Taoyuan	402.014
	8	Keelung	397.515
	9	Hualien	350.468
	10	Yuanlin	124.725

Cultuur

Algemeen

Het National Palace Museum

Taiwan heeft een gemengde cultuur, die sterk lijkt op die van het vasteland van China. De regering van de Republiek China nam namelijk ook de traditionele Chinese cultuur mee naar het eiland. Dit betekent dat typisch Chinese zaken, zoals de Chinese opera, de kalligrafie en de traditionele Chinese schilderkunst, een belangrijk onderdeel van de Taiwanese cultuur zijn geworden. De regering nam toen ook alle voorwerpen uit de Verboden Stad mee, die nu zijn te zien in het Nationale Paleismuseum. De collectie bestaat uit 650.000 stukken, waaronder porselein, schilderingen, brons en jade. Taiwan heeft hiermee de stukken waarschijnlijk gered. Tijdens de Culturele Revolutie op het vasteland van China werden veel spullen uit de Chinese Oudheid en het Chinese Keizerrijk vernietigd.

Het lichtjesfestival

Daarnaast is Taiwan ook door het westen beïnvloed. Het staat bekend om zijn klassieke muziek. Ook zijn televisieseries uit Taiwan populair in onder meer Maleisië en Singapore. De Taiwanese regisseur Ang Lee is internationaal bekend, vanwege zijn films. Karaoke is erg populair in Taiwan, ook al komt het oorspronkelijk uit Japan. Er zijn vele locaties waar men zalen kan huren voor karaoke-feestjes. Dit wordt overigens niet alleen met familie en vrienden gedaan, maar ook met zakenmannen. Ook heeft Taiwan vele winkels die 24 uur per dag geopend zijn.

Honkbal is de populairste sport van heel Taiwan; veel mensen kijken er graag naar. Eén van de bekendste Taiwanese honkballers is Chien-Ming Wang. Naast honkbal zijn vechtsporten (zoals taekwondo, karate en kungfu) ook heel populaire sporten. Taiwan had in het jaar 2009 twee internationale sportevenementen gehost. Namelijk de World Games 2009 in Kaohsiung en de 21e Zomer Deaflympics in Taipei.

Muziekinstrumenten

Thailand kent een aantal muziekinstrumenten die vaak verwant zijn aan de Chinese of Japanse instrumenten. Zo heb je de Chakhe; een tokkelinstrument, de Khaen; een blaasinstrument welke je met een mondharmonica kunt vergelijken. De Thon en rammana; beide slaginstrumenten.

De Taiwanese keuken

Taiwanees eten

De Taiwanese keuken is een combinatie van de Chinese keuken en de oorspronkelijke Taiwanese keuken. Elke bevolkingsgroep op het eiland heeft haar eigen gerechten. Een bekend gerecht is rund-noedels. Dat is een soort soep van noedels (bami) met rundvlees (koe). Taiwanese gerechten hebben veel invloed gehad van veel buitenlandse keukens.

Sommige gerechten die hier worden geserveerd, komen oorspronkelijk uit de steden op het Chinese vasteland. Voorbeelden van die steden zijn Shanghai, Beijing en Kanton. Ingrediënten die vaak voorkomen in Taiwanees eten zijn varkensvlees, schelpdieren en sojasaus. Tonijn, zeebaars, ansjovis, inktvis en sardines zijn de populairste vissen.Traditioneel eet men rijst, dus dat is het hoofdgerecht. Veel mensen in Taiwan eten geen rundvlees, maar het gerecht rundnoedels is wel heel populair bij toeristen. De laatste jaren zijn er minder mensen die geen rundvlees eten, dus rund-noedels worden steeds populairder. Taiwan staat bekend om zijn vele lekkere soorten thee. Vooral bubbel-thee en melk-thee zijn de bekendste soorten thee.

Ta-a-noedels

Omdat Taiwan een tropisch klimaat heeft, is er een overvloed van verschillende soorten fruit en groentes. Als toetje eet men heel graag papaja's, stervrucht, meloenen en sinaasappelen. Bij het Taiwanese eten eet men vaak sausjes, zowel sojasaus en mosterd als pindasaus en pepersaus. Elke regio in Taiwan heeft haar eigen lokale specialiteiten. In Chiayi zijn rijst-kommetjes met kalkoen en daikon. De specialiteit van de stad Hsinchu is varkensvlees-gehaktballetjes, die vaak met soep gegeten worden. Overal op het eiland houdt men van tofu. Men eet het gedroogd, als tussendoortje of als voorgerecht bij de avondmaaltijd. In Taichung eet men als toetje zon-cake. Dat is een gebakje van bladerdeeg gevuld met honing of melasse. Tainan is bekend om zijn Tainan-noedels.

Dat is een soep van noedels met garnalen, vlees, kroepoek, hartige koekjes, rijst, smakelijke oliën en paddenstoelen. Soms eet men er ook nog een speciaal soort brood bij. Dat heet coffin-brood. Het is vergelijkbaar met Franse toast/biscottes, maar dan hartig gevuld zwart gepeperd rundvlees of kip met curry. Om het nog lekkerder te maken eet men ook nog een gefrituurd eitje. De plaats Changhua in Taiwan is bekend om Ba-Wan. Het is in het echt een knoedel met een gelei-achtig deeg erom heen en gevuld met groentes, vlees en specerijen/kruiden. Bij het plaatsje Nantou is yimian (speciaal soepje van noedels) met rou-yuan bekend. Rou-yuan lijkt veel op ba-wan en is er ook vergelijkbaar mee. De buitenkant van rou-yuan is gemaakt van tapioca-zetmeel. Binnen is hij gevuld met champignons, kleine bamboescheuten en een gehaktballetje. Daarbij eet men een zoetzure rode saus. Danshui is bekend om zijn gefrituurde tofu gevuld met zogenaamde "kristallen" noedels, verzegeld met vis en pasta vergoten door een pikant sausje. Ook Danshui-viskotelet is bekend. Dat is een kotelet van vis gemixt met veel vlees en groentes.

Politiek

De Wetgevende Yuan is het parlement van Taiwan.

Staatsinrichting

Officieel is Taiwan (of de Republiek China) een republiek. Dit betekent dat het staatshoofd van het land een president is. Taiwan is ook een democratie, wat betekent dat het volk door middel van verkiezingen beslissingen neemt in het land. De huidige president van Taiwan is Tsai Ing-wen, die ook de eerste vrouwelijke president van het land is. De president wordt verkozen door middel van rechtstreekse verkiezingen voor een periode van vier jaar gekozen wordt.

Taiwan heeft meerdere politieke partijen. De twee grootste partijen zijn de Democratische Progressieve Partij (DPP) en de Kwomintang (KMT). Tot aan de jaren 80 was de Kwomintang de enige partij in Taiwan die toegestaan was. Sinds de jaren 80 zijn er eerlijke en democratische verkiezingen. De KMT wil een hechtere band met de Volksrepubliek China, terwijl DPP dit niet wil. Het parlement van Taiwan bestaat uit slechts één kamer.

In Taiwan komt de doodstraf voor en 80% van de bevolking is voor de doodstraf. In 2006 werd het voorstel om de doodstraf af te schaffen verworpen. Hierdoor komt de doodstraf nog steeds in Taiwan voor.

Bestuurlijke indeling

De Republiek China claimt het gehele vasteland van China en hanteert hiervoor een andere indeling dan de Volksrepubliek China.

Taiwan claimt het gehele vasteland van China en enkele gebieden die onderdeel zijn van Mongolië, Rusland en Afghanistan. Taiwan heeft echter geen controle over het vasteland van China. Taiwan ziet dit officieel als bezet gebied. Het eiland Taiwan zelf wordt gezien als het vrije gebied. Dit bestaat uit twee provincies; de provincie Taiwan en de provincie Fujian. De provincie Fujian bevat enkele eilanden voor de kust van het Chinese vasteland, waar Taiwan controle over heeft. De provincie Taiwan bestaat uit het eiland Taiwan en de omliggende eilanden. Niet het gehele eiland Taiwan valt daaronder. Er zijn namelijk zes speciale gemeenten, die buiten deze indeling vallen. Dit zijn Taipei, Kaohsiung, Nieuw Taipei, Taichung, Tainan en Taoyuan.

De speciale gemeenten zijn onderverdeeld in dorpen, wijken en buurten. De provincies zijn onderverdeeld in districten, dorpen en wijken.

Erkenning

De volgende landen erkennen Taiwan als het "echte China" en als land:

• Belize
• Eswatini
• Guatemala
• Haïti
• Honduras

• Marshalleilanden
• Nauru
•  Nicaragua
• Palau
• Paraguay

•  Saint Kitts en Nevis
•  Saint Lucia
•  Saint Vincent en de Grenadines
• Tuvalu
•  Vaticaanstad

Internationale politiek

In het groen de landen die Taiwan erkennen als land en in het blauw alle landen die niet-diplomatieke banden met Taiwan hebben.

Taiwan is geen lid van internationale organisaties, zoals de Verenigde Naties, de Wereldhandelsorganisatie of de Wereldgezondheidsorganisatie. Hierdoor is Taiwan een van de weinige moderne landen die van haast geen internationale organisatie lid is. Historisch was dit anders. Taiwan (onder de naam de Republiek China) werd oorspronkelijk erkent als het echte China. Taiwan nam tot 1971 de plaats van de Volksrepubliek China in de Verenigde Naties. Dit betekende dat Taiwan toen net als de VS, het VK, Frankrijk en de Sovjet-Unie (tegenwoordig Rusland) een veto en vaste plaats had. Bijna alle landen erkenden Taiwan toen als het echte China en de Volksrepubliek China was toen de niet-erkende staat. Gedurende de 20e eeuw veranderde dit. Het Verenigd Koninkrijk erkende in de Volksrepubliek China in 1955 als het echte China en de Verenigde Staten in 1971. Later volgden bijna alle landen, waaronder Nederland, België en Suriname. De erkenning van de Volksrepubliek China was nodig om met de Volksrepubliek China te kunnen handelen. Ondanks dat ze Taiwan officieel niet erkennen hebben veel westerse landen nog steeds politieke, economische en militaire banden met Taiwan. Taiwan wilde in 2008 opnieuw lid worden van de Verenigde Naties, maar de Volksrepubliek China blokkeerde dit.

De Amerikanen steunen de Taiwanezen al sinds de jaren 50 toen president Dwight D. Eisenhower aan de macht was.

De belangrijkste bondgenoot van Taiwan zijn de Verenigde Staten. De VS verkoopt veel wapens aan Taiwan en heeft belooft Taiwan te beschermen bij eventuele invasie door de Volksrepubliek China. In de handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en de Volksrepubliek China onder president Donald Trump speelde Taiwan ook een rol. President Trump wilde zelfs zover gaan om Taiwan als het echte China te gaan erkennen. Andere landen die Taiwan steunen zijn Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Japan, Zuid-Korea, Thailand, India, Vaticaanstad, Bhutan en de Chinese autonome regio Hongkong (dat in tegenstelling tot het vasteland een democratie is). De Europese Unie (en België en Nederland) heeft economische banden met Taiwan, maar houdt zich buiten het conflict.

De Volksrepubliek China erkent de onafhankelijkheid van Taiwan niet en houdt Taiwan ook buiten internationale organisaties. De Volksrepubliek China ziet Taiwan als afvallige regio. Begin 21e eeuw leek het erop dat Taiwan en de Volksrepubliek China dichter tot elkaar groeiden, maar sinds 2016 is de band verslechtert. De Volksrepubliek China heeft verschillende keren gedreigd Taiwan met geweld binnen te vallen en te veroveren.

Economie

Taiwan was oorspronkelijk erg afhankelijk van landbouw. De Japanners brachten de eerste fabrieken naar het eiland, maar het zou tot de jaren zestig duren tot dat de economische groei op gang kwam. Vanaf de jaren 60 begon het eiland producten naar het buitenland te exporteren. Tussen 1982 en 1987 groeide de Taiwanese economie met meer dan 10% per jaar. Hierdoor nam de welvaart van Taiwan in een hoog tempo toe, het zogeheten Taiwanese Wonder. In dezelfde periode maakten Zuid-Korea, Singapore en Hongkong dezelfde periode van economische groei door. De vier landen worden daarom de Vier Aziatische Tijgers genoemd en zijn nog steeds een van de rijkste gebieden ter wereld.

Na de oorlog was Japan de belangrijkste handelspartner. Later werd dit vervangen door de Verenigde Staten en uiteindelijk door de Volksrepubliek China. Daarnaast vormen Zuid-Korea en de landen van de Europese Unie nog belangrijke handelspartners. De belangrijkste importgoederen zijn grondstoffen (zoals staal), aardgas, aardolie, auto's, textiel en computers. Qua exportgoederen zijn vooral chemicaliën, schepen, elektronische producten en plastic belangrijk. De economie van het land groeit nog steeds, al is de groei langzamer. Ook kent het land een lage werkloosheid (minder dan 5%). Veel internationale elektronicabedrijven, zoals Apple, Microsoft en Google, hebben fabrieken in Taiwan.

De industrie maakt tegenwoordig voor nog maar 33% deel uit van de economie en landbouw slechts 3%. De meeste Taiwanezen werken dus in de dienstensector. Taiwan is over de laatste jaren een kenniseconomie geworden. Dit betekent dat er in het land ook wetenschappelijke instituten zijn voor onderzoek en het ontwerpen van nieuwe producten. Ook wordt er onderzoek gedaan naar biotechnologie.

Een panorama van Taiwan