James A. Garfield

James A. Garfield
James A. Garfield
Naam voluit	James Abram Garfield
Geboren	19 november 1831
Geboren te	Moreland Hills, Ohio
Overleden	19 september 1881
Overleden te	Long Branch, New Jersey
Gehuwd met	Lucretia Garfield
Relatie met
Partij	Republikeinse Partij
Religie	Congregationalisme
Stroming
Functie	20e president van de Verenigde Staten
Aantreden	4 maart 1881
Aftreden	19 september 1881
Voorganger	Rutherford B. Hayes
Opvolger	Chester Arthur
Functie(s)
20e president van de Verenigde Staten Afgevaardigde voor Ohio
Portaal Politiek

James Abram Garfield (19 november 1831 - 19 september 1881), was van maart tot september 1881 de twintigste president van de Verenigde Staten. Garfield was president namens de Republikeinse Partij en na William Henry Harrison de president met de kortste regeerperiode. Hij was slechts 9 maanden president. Garfield was de tweede president die vermoord werd, na de moord op Abraham Lincoln.

Garfield was aanvankelijk afgevaardigde namens de staat Ohio. In 1880 wist hij de presidentsverkiezingen te winnen en werd een jaar later beëdigd. Hiermee was hij de opvolger van Rutherford B. Hayes. Garfield wilde de landbouw verbeteren door in nieuwe methodes te investeren en de rechten van Afro-Amerikanen verbeteren. Garfield was de eerste president die Afro-Amerikanen aanstelde als ambtenaren. Hoewel Garfield het land wilde moderniseren, kon hij veel van zijn beleid niet uitvoeren. Garfield werd op 3 juli 1881 op een treinstation in Washington D.C. beschoten door Charles J. Guiteau. Garfield overleefde de aanval, maar raakte ernstig gewond. Aangezien operaties erg riskant waren, besloot Garfield te rusten aan de zee. Hier liep hij een infectie op, waar hij aan overleed op 19 september 1881. Hij werd vervolgens opgevolgd door Chester A. Arthur.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Een reconstructie van het huis van Garfield

James Garfield was de jongste van de vijf kinderen van Abraham Garfield en Eliza Ballou. Hij werd geboren op 19 november 1831 in een houten blokhut in Moreland Hills, Ohio. Garfields familie was van Engelse afkomst en woonde als sinds de jaren 1630 in de Verenigde Staten. Zijn vaders kant kwam oorspronkelijk uit de staat New York, terwijl zijn moeder uit de staat Ohio kwam. Garfield heeft zijn vader nooit gekend, aangezien zijn vader overleed toen Garfield twee jaar oud was. Zijn moeder moest hierna voor het gehele gezin zorgen, wat ervoor zorgde dat het gezin in armoede leefde. Garfield had een goede band met zijn moeder. Zijn moeder hertrouwde met Warren Belden in 1842, maar scheidde van haar in 1850. Scheidingen werden toen gezien als schandalig. Garfield koos de kant van zijn moeder

Garfield werd tijdens zijn jeugd vaak gepest, vanwege het feit dat hij arm was. Hierdoor las hij graag boeken. Toen hij 16 jaar oud was, ging hij uit huis. Garfield ging werken op een trekschuit en was verantwoordelijk dat de ezels doorliepen. Na zes weken werd hij echter ziek en ging terug naar huis. Hier kreeg hij een studie aangeboden. Hierdoor ging hij in 1848 studeren in Chester Township, Ohio. Garfield stond bekend als een goede student. Tijdens zijn studie ontmoette hij zijn toekomstige vrouw, Lucretia Rudolph. Tijdens zijn studie werkte Garfield als klusjesman en leraar om zijn studie te kunnen betalen. Garfield had verschillende baantjes na zijn studie. Garfield leerde Grieks en Latijn en gaf les aan andere studenten, waaronder Lucretia. Hij trouwde met haar in 1858. Samen kregen ze zeven kinderen, waarvan vijf tijdens hun jeugd overleden. Garfield was fel tegen de slavernij en wilde de politiek ingaan. Hij leerde rechten en begon een rechterlijke carrière. Garfield werd lid van de Republikeinse Partij en werd verkozen tot een lokale gemeenteraad in 1860. Zijn functie legde hij een jaar later neer.

Amerikaanse Burgeroorlog

Garfield gedurende de burgeroorlog

Zie Amerikaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de aanval op Fort Sumter schreef Garfield zich in voor het Amerikaans leger. Garfield was tegenstander van de slavernij en zag de afscheiding van de zuidelijke slavenstaten als ongrondwettelijk. Hoewel Garfield geen militaire training had, besloot hij in het leger te dienen. Garfield kreeg een korte training in Ohio en werd vervolgens soldaat onder het leger van Don Carlos Buell. Buell ging met zijn leger naar de staat Kentucky, van waar het noordelijke leger het zuidelijke leger aanviel. Garfield werd benoemd tot brigadier-generaal na een succes in de slag bij Middle Creek. Ook steunde zijn legereenheid generaal Ulysses S. Grant in de slag bij Shiloh. Garfield had last van geelzucht en verloor veel gewicht tijdens deze periode. Garfield ging hierdoor terug naar huis. Thuis wilde hij de politiek in, maar werd niet serieus genomen door de Republikeinse Partij. Garfield besloot hierna te vechten onder generaal William S. Rosecrans in de staat Tennessee.

Rosecrans werd echter verslagen in de slag bij Chickamauga door Braxton Bragg. De strijd in Tennessee werd vervolgens door Grant en daarna door William T. Sherman overgenomen. Garfield stapte echter uit het leger.

In het Amerikaans Congres

Garfield keerde terug in Ohio, waar hij benaderd werd door vrienden om zich verkiesbaar te stellen voor het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Garfield won de verkiezingen en kreeg zo een plekje in het Huis van Afgevaardigden. Garfield was een radicale Republikein. Hij was voorstander van staatsburgerschap en stemrechten voor Afro-Amerikanen. Garfield was het daardoor niet eens met toenmalig president Andrew Johnson, die dit absoluut niet wilde. Garfield werd in 1866 met gemak herkozen. Hoewel hij tegen Johnson was, wilde hij geen afzettingsprocedure tegen hem beginnen. Dit veranderde in 1868, toen de Republikeinen dit deden. Garfield steunde deze afzettingsprocedure. Hij was geshockt toen Johnson in de Senaat werd vrijgesproken met één stem verschil. Toen Ulysses S. Grant Johnson als president opvolgde werd het 15e amendement aangenomen. Hiermee werden Afro-Amerikanen officieel staatsburger. Garfield was tegen een wet die de Ku Klux Klan zou verbieden. Garfield wilde Afro-Amerikanen beschermen, maar was ook bang dat de wet vrijheden zou inperken.

De uitslag van de verkiezingen van 1880

Onder president Rutherford B. Hayes was Garfield de leider van de Republikeinse minderheid in het Huis van Afgevaardigden. Hierdoor werd Garfield in het gehele land bekend. Garfield werd in 1880 verkozen tot de Amerikaanse Senaat. Toch is hij nooit senator geweest, aangezien hij kort hierna gekozen werd tot president van de Verenigde Staten. Onder Hayes was de Republikeinse Partij erg onpopulair geworden. Hayes had verkiezingen gewonnen door de kiesmannen uit Florida, South Carolina en Florida te beloven dat de Reconstructie zou worden afgeschaft. Hoewel deze drie staten voor de Democratische kandidaat gekozen hadden, kozen de kiesmannen voor Hayes. Hayes had hierdoor één stem meer dan de Democratische kandidaat en werd president. De Democraten vonden dat er fraude was gepleegd. Hayes heeft hier zijn hele presidentschap last van gekregen; zo ook de Republikeinse Partij. In 1880 kozen de Republikeinen Garfield als hun kandidaat. Garfield nam het op tegen de Democraat Winfield S. Hancock. Tegen de verwachtingen in won Garfield de verkiezingen met een klein verschil. Hierdoor werd hij de opvolger van president Hayes.

Presidentschap

Garfield tijdens zijn presidentschap

Garfield werd op 4 maart 1881 geïnaugureerd; vanaf dat moment was hij daadwerkelijk president. Garfield wilde zich tijdens zijn presidentschap inzetten voor de rechten van Afro-Amerikanen. Volgens Garfield moest de federale overheid hierbij ingrijpen. Hoewel Afro-Amerikanen al stemrecht en burgerschap hadden, geloofde Garfield dat de situatie voor Afro-Amerikanen in het zuiden achteruit was gegaan na de Reconstructie. Hij zei hierover:

Freedom can never yield its fullness of blessings so long as the law or its administration places the smallest obstacle in the pathway of any virtuous citizen. Vrijheid kan nooit zijn volledigheid van zegens opleveren, zoals de wet of het bestuur een obstakel plaats in de weg van welke deugdzame burger dan ook.

De slechte situatie waarin veel Afro-Amerikanen leefden had volgens Garfield ook te maken met het feit dat veel Afro-Amerikanen niet konden lezen en schrijven. Garfield stelde voor om onderwijs voor iedereen beschikbaar te maken, waardoor Afro-Amerikanen lezen en schrijven leerden. Hoewel Garfield hiervoor wetten maakten, had zowel de Democratische als de Republikeinse Partij geen interesse hierin. Hierdoor kwam onderwijs voor iedereen er niet onder Garfield. Garfield was de eerste president die Afro-Amerikanen aanstelde voor belangrijke posities, waaronder Frederick Douglass. Garfield wilde industrie in het zuiden stichtten, waardoor er meer banen kwamen. Dit moest niet alleen de armoede in het zuiden oplossen, maar ook de Republikeinen populairder maken.

Op buitenlands gebied wilde Garfield vrije handel met Latijns-Amerika. Hierdoor hoopte Garfield dat Europese landen, vooral de Britten, hier weg zouden blijven. Ook hoopten ze de Salpeteroorlog tussen Bolivia, Peru en Chili op te lossen. Garfield wilde het Panamakanaal bouwen en de Britse invloed uit het koninkrijk Hawaï verminderen. Deze plannen mislukten. Wel stichtten hij handelsverdragen met Korea en Madagaskar. Garfield deed ook pogingen op de Amerikaanse marine uit te breiden.

Aanslag en overlijden

Het grafmonument voor James A. Garfield

Garfield was niet de eerste president die vermoord werd. Ongeveer 16 jaar eerder werd Abraham Lincoln door John Wilkes Booth vermoord. Toch zagen de meeste politici dit als een incident, dat te maken had met de Amerikaanse Burgeroorlog. Garfield zag net als andere politici geen reden waarom een president beveiligd moest worden. Reisplannen van presidenten werden toentertijd in nieuwsbladen geprint. Garfield vertrok op 2 juli 1881 naar een koeler gedeelte van het land. Charles J. Guiteau was hiervan op de hoogte en maakte plannen om de president te vermoorden. Hij had een vuurwapen en achtervolgde Garfield door Washington D.C. naar het station. Guiteau had verschillende kansen hem te vermoorden, maar durfde elke keer niet. Uiteindelijk op het station schoot hij twee keer op Garfield; één keer in de arm en één keer in de buik. Guiteau werd snel gepakt. Guiteau schoot op de president om een einde aan de Republikeinse Partij te maken, ook al had hij niets tegen Garfield zelf.

Het is belangrijk om te weten dat Garfield de aanslag aanvankelijk overleefde. Hoewel hij zwaargewond was, maar hij was bij bewust zijn. Garfield werd op een matras op de tweede verdieping van het station gelegd. Verschillende dokters probeerden vervolgens de kogels uit het lichaam van Garfield te halen. Dit deden ze met hun blote vingers en zonder deze eerst te wassen. In die tijd was de hygiëne bij operaties ook niet erg goed en handenwassen werd als onnodig gezien. Ook de instrumenten werden niet gewassen. Garfield werd verplaatst naar het Witte Huis en vervolgens naar zijn huis in New Jersey. Nog steeds zat een van de twee kogels in zijn lichaam. Alexander Graham Bell probeerde met een metaaldetector de kogel te vinden, maar dit had geen succes. Hoewel Garfield eerst beter leek te doen, ging het later in de maand slechter met hem. Garfield had last van koorts en had een infectie opgelopen. Door het niet wassen van handen en instrumenten was de kans groot dat een patiënt een infectie opliep. Garfield verloor gedurende deze periode veel gewicht. Op 18 september overleed Garfield aan de gevolgen van de aanslag. Zijn vicepresident, Chester A. Arthur, werd president. Zijn moordenaar kreeg de doodstraf en werd een jaar later geëxecuteerd. Na zijn dood werd Garfield opgebaard in het Capitool, waar 150.000 mensen hun laatste eer bewezen. Zijn lichaam werd hierna verplaatst naar een graf in Cleveland, Ohio.

Reputatie en nagedachtenis

Imago

Het standbeeld van Garfield in San Francisco

Garfield was na zijn dood een vrij populaire president. Dit kwam niet alleen doordat hij vermoord werd, maar ook doordat hij van arme afkomst was. Garfield werd gezien als een voorbeeld van de American Dream; dat zelfs de armste man kan eindigen als succesvol man. Garfield vormde hiervoor een inspiratiebron en bewijs dat de American Dream echt was. In de jaren 1890 raakten de Amerikanen teleurgesteld in politici, waardoor Garfield in de vergetelheid raakte. In de 20e eeuw werden de presidenten tussen 1870 en 1900 veelal als slechte presidenten gezien. Garfield werd hierdoor als onbelangrijk gezien en raakte nog meer vergeten. Garfield is vandaag de dag nog steeds eens de onbekendste presidenten. Mensen die hem kennen, weten vaak alleen van zijn moord. Later in de 20e eeuw was er opnieuw interesse in Garfield. Garfield wordt door historici vandaag de dag als gemiddelde president gezien. Historici prijzen zijn persoonlijkheid, intellect, gevoeligheid en alertheid. De moord op Garfield zorgde ervoor dat zijn presidentschap ingekort werd en hij weinig heeft kunnen doen. Hoewel veel historici zeggen dat Garfield de potentie had om een grootse president te zijn, kunnen we dit nooit zeker weten.

Monumenten

• Een standbeeld in San Francisco, Californië
• James A. Garfield Monument in Washington D.C.
• Een standbeeld in Philadelphia, Pennsylvania.
• Garfield in de Australische deelstaat Victoria
• Een standbeeld in het Capitool in Washington D.C. namens de staat Ohio
• Een standbeeld in de Cuyahoga County Soldiers' and Sailors' Monument in Cleveland, Ohio