Gadolinium

Uit Wikikids
Versie door Hanssain (overleg | bijdragen) op 2 nov 2021 om 08:24 (Aanvulling)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Under construction icon-red.svg Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Under construction icon-red.svg
Dit artikel is nog niet af.
Chemisch element
Gadolinium-4.jpg
Stukje Gadolinium
Naam Gadolinium
Latijn
Symbool Gd
Atoomnummer 64
Soort Lanthanide
Kleur Zilverwit
Smeltpunt 1312 oC
Kookpunt 3000 oC
Portaal Portal.svg Scheikunde

Gadolinium is een chemisch element met het symbool Gd en atoomnummer 64 in het Periodiek Systeem van de scheikunde. Het is een zacht, kneedbaar, zilverwit metaal dat langzaam verkleurt bij blootstelling aan lucht. Gadolinium reageert langzaam met zuurstof uit de lucht of vocht om een ​​zwarte verkleuring te vormen. Het behoort tot de lanthaniden reeks, een groep van 15 op elkaar lijkende elementen tussen lanthaan en lutetium in het periodiek systeem, waarvan lanthaan de eerste en het prototype is. Gadolinium wordt traditioneel gerekend tot de zeldzame aardelementen.

Voorkomen

Gadolinium is een bestanddeel van veel mineralen zoals monaziet en bastnäsiet. Het metaal reageert te makkelijk met andere elementen om van nature als zuivet element te bestaan. Gek genoeg bevat het mineraal gadoliniet (waar naar het vernoemd is) eigenlijk alleen maar hele kleine hoeveelheden van dit element. De belangrijkste mijngebieden bevinden zich in China, de VS, Brazilië, Sri Lanka, India en Australië.

Gadolinium in erts of mineraal

Geschiedenis

Gadolinium werd in 1880 ontdekt door Jean Charles de Marignac , die gadolinium-oxide ontdekte met behulp van de spectroscopie-meter. Het is vernoemd naar het mineraal gadoliniet, een van de mineralen waarin gadolinium wordt gevonden, dat zelf genoemd is naar de Finse chemicus Johan Gadolin. Zuiver gadolinium in de metaalachtige vorm werd voor het eerst vrij gemaakt door de chemicus Paul Emile Lecoq de Boisbaudran rond 1886.

Gebruik

Het zogeheten isotoop 157 gadolinium wordt gebruikt om tumoren aan te pakken bij neutronentherapie. Ook wordt het gebruikt bij het afschermen van kernreactoren.

Gadolinium bezit ongebruikelijke metallurgische eigenschappen, waarbij slechts 1% gadolinium de verwerkbaarheid en weerstand van ijzer, chroom en soortgelijke legeringen tegen hoge temperaturen en oxidatie ("roest") verbetert.

Gadolinium wordt gebruikt voor het in beeld brengen van organen en tumoren met de magnetische resonantie (MRI) scanner.

Biologie

Toepassingen

Plaats in het periodiek systeem

Periodiek systeem
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As S e Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Gadolinium&oldid=691906"