Eduard III van Engeland
Eduard III (Edward III) (Windsor Castle, 13 november 1312 – Richmond upon Thames, 21 juni 1377) was koning van Engeland tussen 1327 en 1377. Eduard kwam uit het huis Plantagenet.
Eduard III was de zoon van koning Eduard II en zijn vrouw Isabella van Frankrijk. Zijn vader werd gearresteerd in 1326 en had vele conflicten met de Engelse edelen. Eduard III werd in 1327 tot koning van Engeland gekroond, maar was te jong. Zijn moeder en haar minnaar Roger Mortimer hadden touwtjes in handen. In 1330 maakte Eduard III hier een einde aan en ging zelf regeren. Mortimer werd ter dood veroordeeld en zijn moeder werd opgesloten. Eduard III trouwde met Filippa van Henegouwen.
Hij was in 1328 de kandidaat om de Franse koning Karel IV op te volgen. Karel IV was kinderloos en Eduard III was één van de mogelijke kandidaten voor de Franse troon. De Franse edelen kozen echter Filips van Valois. Eduard III steunde aanvankelijk deze keuze, maar trok deze steun in 1337 in. Hij viel Frankrijk binnen (Oorlog van Eduard), wat het begin was van de Honderdjarige Oorlog. De Engelse koning wist diverse steden te veroveren, waaronder Bordeaux. In Gent werd hij zelfs tot koning van Frankrijk uitgeroepen. Eduard III gaf in 1360 de strijd op. Onder Eduard III werd er ook tegen de rebellen in Schotland gestreden. Hoewel er militaire successen waren, moest Eduard III in 1357 de Schotse onafhankelijk erkennen.
In 1369 overleed zijn vrouw Filippa en kwam Eduard III onder invloed van de avonturierster Alice Perrers. In 1348 voerde Eduard III de zogeheten Orde van de Kousenband in. Volgens de legende zou de danspartner van de koning op een bal haar kous hebben verloren. De koning pakte deze van de grond en knoopte het rond zijn eigen been. Hij zei: Honi soit qui mal y pense (Schande over diegene die er kwaad van denkt), wat nog altijd het motto van de orde is.
Eduard III overleed in 1377. Hij werd opgevolgd door zijn kleinzoon Richard II. Zijn zoon Eduard de Zwarte Prins was al eerder overleden in 1376. Eduard III ligt begraven in Westminster Abbey.
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||