Seaborgium: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Regel 16: Regel 16:
  
 
== Voorkomen en eigenschappen ==
 
== Voorkomen en eigenschappen ==
Als ''synthetisch'' (kunstmatig) element kan het in een laboratorium worden gemaakt, maar wordt het niet in de natuur gevonden. Het is ook radioactief ; de meest stabiele bekende isotoop , <sup>269</sup> Sg, heeft een halfwaardetijd van ongeveer 14 minuten.  
+
Als ''synthetisch'' (kunstmatig) element kan het in een laboratorium worden gemaakt met een cyclotron of deeltjesversneller, maar wordt het niet in de natuur gevonden. Het is ook radioactief; de meest stabiele bekende isotoop , <sup>269</sup> Sg, heeft een halfwaardetijd van ongeveer 14 minuten.  
  
 
In het periodiek systeem is het een zogeheten d-blok transactinide-element. Het is een lid van de 7e periode en behoort tot de groep 6 elementen als het vierde lid van de 6d reeks [[Overgangsmetaal|overgangsmetalen]]. Chemische proeven hebben bevestigd dat seaborgium zich gedraagt ​​als de zwaardere "versie" van [[wolfraam]] in groep 6. De chemische eigenschappen van seaborgium zijn slechts gedeeltelijk bekend, maar ze komen goed overeen met de chemie van de andere groep 6-elementen ([[Chroom (element)|Chroom]], [[Molybdeen]] en [[Wolfraam]]).
 
In het periodiek systeem is het een zogeheten d-blok transactinide-element. Het is een lid van de 7e periode en behoort tot de groep 6 elementen als het vierde lid van de 6d reeks [[Overgangsmetaal|overgangsmetalen]]. Chemische proeven hebben bevestigd dat seaborgium zich gedraagt ​​als de zwaardere "versie" van [[wolfraam]] in groep 6. De chemische eigenschappen van seaborgium zijn slechts gedeeltelijk bekend, maar ze komen goed overeen met de chemie van de andere groep 6-elementen ([[Chroom (element)|Chroom]], [[Molybdeen]] en [[Wolfraam]]).
Regel 23: Regel 23:
 
In 1974 werden enkele atomen seaborgium gemaakt in het Lawrence Livermore National Laboratory (Dubna) in de Sovjet-Unie werd een zoektocht naar element 106 in 1974 door [[Yuri Oganessian]] uitgevoerd. En in de Verenigde Staten gebeurde dat al in 1971 en later in 1974 bij de ''University of California'', Berkeley door [[Glenn T. Seaborg]], [[Carol Alonso]] en [[Albert Ghiorso]] en door E. Kenneth Hulet van het Lawrence Livermore National Laboratory. De strijd om de ontdekking en dus de naamgeving van het element werd gevoerd tussen Sovjet- en Amerikaanse wetenschappers, en het duurde tot 1997 voordat de ''International Union of Pure and Applied Chemistry'' (IUPAC) seaborgium instelde als de officiële naam voor het element. Het is een van de slechts twee elementen die op het moment van naamgeving naar een levend persoon zijn vernoemd, de andere is [[oganesson]], element 118.<gallery>
 
In 1974 werden enkele atomen seaborgium gemaakt in het Lawrence Livermore National Laboratory (Dubna) in de Sovjet-Unie werd een zoektocht naar element 106 in 1974 door [[Yuri Oganessian]] uitgevoerd. En in de Verenigde Staten gebeurde dat al in 1971 en later in 1974 bij de ''University of California'', Berkeley door [[Glenn T. Seaborg]], [[Carol Alonso]] en [[Albert Ghiorso]] en door E. Kenneth Hulet van het Lawrence Livermore National Laboratory. De strijd om de ontdekking en dus de naamgeving van het element werd gevoerd tussen Sovjet- en Amerikaanse wetenschappers, en het duurde tot 1997 voordat de ''International Union of Pure and Applied Chemistry'' (IUPAC) seaborgium instelde als de officiële naam voor het element. Het is een van de slechts twee elementen die op het moment van naamgeving naar een levend persoon zijn vernoemd, de andere is [[oganesson]], element 118.<gallery>
 
Bestand:Seaborg in lab - restoration.jpg|[[Glenn T. Seaborg]]
 
Bestand:Seaborg in lab - restoration.jpg|[[Glenn T. Seaborg]]
 +
Bestand:Picto radioactief 01.png|Seaborgium is radioactief
 
</gallery>
 
</gallery>
  
 
== Toepassingen ==
 
== Toepassingen ==
 +
Geen
  
 
== Plaats in Periodiek Systeem ==
 
== Plaats in Periodiek Systeem ==
 
{{Periodiek Systeem}}
 
{{Periodiek Systeem}}
 +
[[Categorie:Chemische elementen]]
 +
[[Categorie:Scheikunde]]

Versie van 17 nov 2021 18:00

Nederlands verkeersbord J16.svg Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Nederlands verkeersbord J16.svg Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.
Chemisch element
Seaborgium.svg
Symbool van Seaborgium
Naam Seaborgium
Latijn
Symbool Sg
Atoomnummer 106
Soort Theoretisch een overgangsmetaal
Kleur Waarschijnlijk zilvergrijs
Smeltpunt ? oC
Kookpunt ? oC
Portaal Portal.svg Scheikunde

Seaborgium is een kunstmatig gemaakt chemisch element met het symbool Sg en atoomnummer 106 in het Periodiek Systeem van de scheikunde. Het is genoemd naar de Amerikaanse kernchemicus Glenn T. Seaborg.

Voorkomen en eigenschappen

Als synthetisch (kunstmatig) element kan het in een laboratorium worden gemaakt met een cyclotron of deeltjesversneller, maar wordt het niet in de natuur gevonden. Het is ook radioactief; de meest stabiele bekende isotoop , 269 Sg, heeft een halfwaardetijd van ongeveer 14 minuten.

In het periodiek systeem is het een zogeheten d-blok transactinide-element. Het is een lid van de 7e periode en behoort tot de groep 6 elementen als het vierde lid van de 6d reeks overgangsmetalen. Chemische proeven hebben bevestigd dat seaborgium zich gedraagt ​​als de zwaardere "versie" van wolfraam in groep 6. De chemische eigenschappen van seaborgium zijn slechts gedeeltelijk bekend, maar ze komen goed overeen met de chemie van de andere groep 6-elementen (Chroom, Molybdeen en Wolfraam).

Geschiedenis

In 1974 werden enkele atomen seaborgium gemaakt in het Lawrence Livermore National Laboratory (Dubna) in de Sovjet-Unie werd een zoektocht naar element 106 in 1974 door Yuri Oganessian uitgevoerd. En in de Verenigde Staten gebeurde dat al in 1971 en later in 1974 bij de University of California, Berkeley door Glenn T. Seaborg, Carol Alonso en Albert Ghiorso en door E. Kenneth Hulet van het Lawrence Livermore National Laboratory. De strijd om de ontdekking en dus de naamgeving van het element werd gevoerd tussen Sovjet- en Amerikaanse wetenschappers, en het duurde tot 1997 voordat de International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC) seaborgium instelde als de officiële naam voor het element. Het is een van de slechts twee elementen die op het moment van naamgeving naar een levend persoon zijn vernoemd, de andere is oganesson, element 118.

Toepassingen

Geen

Plaats in Periodiek Systeem

Periodiek systeem
1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e 8e 9e 10e 11e 12e 13e 14e 15e 16e 17e 18e
1 → H He
2 → Li Be B C N O F Ne
3 → Na Mg Al Si P S Cl Ar
4 → K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As S e Br Kr
5 → Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 → Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 → Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Seaborgium&oldid=693549"