Metalloïde

Een metalloïde is een soort chemisch element in de scheikunde dat voornamelijk eigenschappen heeft die tussen, of die een mengsel zijn van metalen en niet- metalen. Er is geen standaarddefinitie van een metalloïde en geen volledige overeenstemming over welke elementen nou eigenlijk metalloïden zijn. Ondanks deze vaagheid, blijft de term in gebruik in de literatuur van de chemie. In het Periodiek Systeem liggen de elementen van de metalloïden als een schuine lijn tussen de overgangsmetalen en hoofdgroepmetalen en de niet-metalen.

Het woord metalloïde komt van het Latijnse metallum ("metaal") en het Griekse oeides ("lijkt op vorm of uiterlijk").

Elementen in de metalloïde reeks

De zes algemeen erkende metalloïden zijn boor (B), silicium (Si), germanium (Ge), arseen (As), antimoon Sb) en tellurium (Te). Vijf elementen worden minder vaak zo erbij ingedeeld: koolstof (C), aluminium (Al), selenium (Se), polonium (Po) en astatine (At). Op een standaard periodiek systeem bevinden alle elf elementen zich in een diagonaal gebied van het p-blok dat zich uitstrekt van boor linksboven tot astatine rechtsonder. Sommige periodieke tabellen bevatten een scheidslijn tussen metalen en niet-metalen , en de metalloïden kunnen dicht bij deze lijn worden gevonden.

Kenmerken en eigenschappen

Typische metalloïden hebben een metaalachtig uiterlijk, maar ze zijn bros en zijn matige tot goede geleiders van elektriciteit. Chemisch gedragen ze zich meestal als niet-metalen. Ze kunnen legeringen vormen met metalen. De meeste van hun andere fysische (zichtbare en meetbare) eigenschappen en chemische eigenschappen zijn half-half van aard. Metalloïden zijn meestal te broos of brokkelig en niet sterk genoeg om in constructies (bouwwerken) te gebruiken.

Gebruik

Verschillende halfgeleiders

Metalloïden en hun verbindingen worden gebruikt in legeringen, biologische verbindingen (gif, voedings-supplementen, medicijnen), katalysatoren (op gang brengers van chemische processen), vlamvertragers, glas, glasvezels, Cd's en Dvd's en opto-elektronica (lichtgevoelige cellen), pyrotechniek (vuurwerk), halfgeleiders en elektronica.

De elektrische eigenschappen van silicium en germanium maakten de oprichting van de halfgeleiderindustrie in de jaren vijftig van de twintigste eeuw mogelijk en de ontwikkeling van halfgeleiderelektronica vanaf het begin van de jaren zestig.

Naam

De term metalloïde verwees oorspronkelijk naar niet-metalen. De meer recente betekenis ervan, als een categorie van elementen met half-half of hybride eigenschappen, werd wijdverbreid in 1940-1960. Metalloïden worden soms halfmetalen genoemd, een praktijk die is ontmoedigd, omdat de term halfmetaal in de natuurkunde een andere betekenis heeft dan in de scheikunde.