Partij van de Arbeid van België

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Partij van de Arbeid van België
Parti du Travail de Belgique
(PVDA-PTB)

PTB-PVDA-1080x767.png

Oprichting 1978
Opheffing
Actief in Vlag van België België
Richting Links tot radicaal-links
Stroming Socialisme
Communisme
Marxisme
Federalisme
Internationalisme
Presidentskandidaat
President
Vicepresidentskandidaat
Vicepresident
Oprichter(s)
Partijleider
Partijvoorzitter Raoul Hedebouw
Secretaris-generaal
Fractievoorzitters
- Europees Parlement Marc Botenga
- Kamer Sofie Merckx
- Senaat Antoine Hermant
- Vlaams Parlement Jos D'Haese
- Brussels Parlement Françoise De Smedt
- Burgemeesters
- Commissarissen van de Koning
Zetels
- Europees Parlement
1 van 21
- Kamer
12 van 150
- Senaat
5 van 60
- Vlaams Parlement
4 van 124
- Brussels Parlement
11 van 89
- Burgemeesters
- Commissarissen van de Koning
Overig
Wetenschappelijk bureau
Jongerenorganisatie Pioniers
RedFox
Comac
Studentenorganisatie
Vrouwenbeweging Zelle
Lhbt-vleugel
Zusterpartij(en)
Fractie in het Benelux-parlement
Europese fractie Links
Internationale organisatie
Voorgaande partij(en)
Opvolgende partij(en)
Fusie van
Opgegaan in
Afsplitsing van
Afsplitsing(en)
Voortzetting van
Portaal Portal.svg Politiek

De Partij van de Arbeid van Belgie (PVDA) of in het Frans Parti du Travail de Belgique (PTB) is een politieke partij in België. De PVDA is de enige grote Belgische partij, die in zowel Wallonië als Vlaanderen actief is. De PVDA is nationaal gezien de meest linkse partij van België. De partij maakt zich sterk op het gebied van sociale zekerheid, bestrijding van armoede, verbetering van de gezondheidszorg en het onderwijs en klimaatverandering. Daarnaast is de partij ook uitgesproken voorstander van het behoud van België als land. De partij wil absoluut niet dat delen van België zich afsplitsen of meer bevoegdheden krijgen. Raoul Hedebouw is de huidige partijvoorzitter van de partij.

De PVDA werd opgericht in 1978 en was beïnvloed door het gedachtegoed van Mao Zedong. Vanaf de jaren 90 begon men hiervan af te wijken. Hierna begon de partij ook successen te krijgen tijdens verkiezingen. Sinds 2014 heeft de PVDA zetels in Wallonië, Brussel en het Federaal Parlement en in 2019 behaalde partij ook zetels in Vlaanderen. De PVDA is een stuk linkser dan de Vlaamse partijen Vooruit en Groen en de Waalse partijen Ecolo en Parti Socialiste. Volgens partijleider Peter Mertens is de PVDA "een eigentijdse communistische partij". De PVDA wordt vaak vergeleken met de Nederlandse Socialistische Partij, al is de PVDA nog linkser.

Geschiedenis

Ontstaan

De PVDA is voortgekomen uit de partij Alle Macht Aan De Arbeiders (AMADA) die tussen 1971 en 1979 bestond. Dit was een communistische partij die de ideologie van de Chinese leider Mao Zedong aanhing. De partij wil echter uiteen na de dood van Mao in 1976. In China kwam toen Deng Xiaoping aan de macht die China veranderde. In 1979 werd de partij toen omgevormd in de Partij van de Arbeid. Hoewel deze partij ook erg beïnvloed was door ideologie van Mao, was het een meer algemene communistische partij.

Groei

De partij ging meer samenwerken met vakbonden. Tijdens de jaren 1980 werd de PVDA ook een vredesbeweging. De partij verzette zich tegen kernwapens tijdens de Koude Oorlog. Toen de mijnen in Limburg en staalfabrieken in Wallonië werden gesloten, verzette de partij zich hier ook tegen. De PVDA werd in deze partij erg bekend door hun acties tegen de regering. Aan het einde van de jaren 1980 viel het communisme in Oost-Europa. De PVDA werd hierdoor een stuk neutraler tegenover de Sovjet-Unie. Ook verloor de partij leden door deze houding.

In 2000 deed de PVDA mee aan de gemeenteraadsverkiezingen en won zetels in Zelzate en Herstal. Tegen 2003 had de partij 800 leden en 80 afdelingen. In 2004 deed de partij mee aan de Europese verkiezingen, maar behaalde geen zetels. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 behaalde partij meer zetels. In 2008 werd Peter Mertens gekozen tot partijvoorzitter van de PVDA. Mertens wilde dat de partij minder over ideologie ging, maar juist meer over de concrete problemen van mensen. Hier kwam zowel kritiek als lof op. Ondertussen groeide de partij gestaag door.

Succes

Een Franstalige poster van de PVDA: Eerst de mensen, niet de winst.

In de jaren 2010 groeide de PVDA tot een van de grote partijen van België. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 deed de PVDA in gemeenten in alle Belgische provincies mee. Ook behaalde de partij veel zetels en vormde zelfs coalities in sommige gemeenten. In het Antwerpse district Borgerhout had de PVDA haar eerste schepen (wethouder).

In 2014 brak de PVDA definitief door in bijna heel België. Zo de won de partij voor het eerst twee zetels in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Ook in het Waals en Franstalig Parlement kreeg de partij zetels. De PVDA bleef echter onder de kiesdrempel in Brussel en Vlaanderen. Na de verkiezingen deed de partij nog een poging voor een zetel in Brussel aan te vechten bij de Raad van State.

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 groeide de partij opnieuw, maar in de meeste gemeenten weigerde men met de PVDA samen te werken. In aanloop naar de verkiezingen van 2019 peilde de PVDA pop 9 tot 11% op nationaal niveau. De partij zorgde ook voor meer bekendheid met acties omtrent klimaatverandering en hoge lasten. Tijdens de verkiezingen van 2019 kwam de PVDA overal in België boven de kiesdrempel. Voor het eerst waren er ook PVDA-politici in het Vlaamse, Brusselse en Europese parlement.

Ideologie

De PVDA op de Dag van de Arbeid in 2022

De PVDA is een radicaal-linkse partij. Hiermee is het de meest linkse partij in de Belgische parlementen. De PVDA omschrijft zichzelf als een "eigentijdse communistische partij" of "socialisme 2.0". De ideologie van de PVDA komt veel overeen met het communisme en het socialisme. De partij is vooral geïnspireerd door het gedachtegoed van de Duitse filosoof Karl Marx. Ook is de PVDA een voorbeeld van links-populisme. De PVDA is een stuk linkser dan Groen of Vooruit.

Qua ideologie komt de PVDA op de armen en de werkende klasse in België. De PVDA is tegen het kapitalisme. Het wil eerlijke belastingen en hogere lonen en pensioenen. Volgens de PVDA worden de rijken steeds rijker, terwijl de armen en werkende klasse achterblijft. Hierdoor ontstaan problemen. Daarnaast is de PVDA een progressieve partij, zoals Vooruit en Groen. De partij is voorstander van het homohuwelijk, euthanasie en abortus. Ook wil de partij België democratischer maken, komt op tegen racisme en discriminatie en wil meer maatregelen tegen klimaatverandering. Op buitenlands niveau is de PVDA een voorstander van het internationalisme. De partij is voorstander van Europese samenwerking, maar erg kritisch op de Europese Unie (EU). Ook wil de PVDA dat België zich terugtrekt uit de NAVO.

In tegenstelling tot andere Belgische partijen in de PVDA meertalig. In België zijn er aparte Vlaamse en Waalse partijen, maar de PVDA is de uitzondering hierop. De PVDA is namelijk de enige partij die uitgesproken tegen het federalisme is. De partij wil België weer een eenheidsstaat maken met één parlement en één regering. Volgens de PVDA moeten Belgen juist trots zijn op hun meertaligheid en meer kijken naar wat hen verbindt.

Standpunten

De PVDA heeft een heleboel standpunten. In onderstaande lijst staan enkele standpunten uit het verkiezingsprogramma voor 2024:

Een ledenkaart van de PVDA
De PVDA tijdens Belgian Pride in 2018
  • Miljonairs met een vermogen boven de 5 miljoen euro moeten met een "miljonairstaks" belast worden. Deze speciale belasting is 2% voor het vermogen boven de 5 miljoen en 3% voor het vermogen boven de 10 miljoen.
  • De overheid moet grote bedrijven meer gaan belasten. Ook moet het actief op zoek gaan naar bedrijven die belastingen proberen te omzeilen via constructies, zoals belastingparadijzen.
  • De btw op voeding en basisproducten moet naar 0%. Ook moet de overheid de mogelijkheid krijgen om prijsverhogingen te blokkeren.
  • De loonblokkeringswet moet worden afgeschaft. Werknemers moeten vrij kunnen onderhandelen over hun lonen. Ook moet het minimumloon verhoogd worden naar 17 euro per uur.
  • De vertrekpremies voor parlementsleden moeten worden afgeschaft. Ook moet het aantal ministers omlaag door meer taken van de gewesten en gemeenschappen aan de federale overheid over te dragen.
  • Bij renovaties en verbouwingen moeten eigenaars worden aangemoedigd om te verduurzamen. Dit moet ook op straat- en wijkniveau gebeuren om kosten en tijd te besparen.
  • De netwerken voor openbaar vervoer moeten worden uitgebreid. Ook moeten er meer bussen, trams en treinen komen. De partij pleit ook voor het gratis maken van bussen en trams, vergelijkbaar met Luxemburg.
  • De overheid moet de energieprijzen blokkeren. Ook moet er meer geld in groene energie gestoken worden; tegen 2030 moet 70% van de elektriciteit hernieuwbaar zijn. Daarnaast moet geïnvesteerd worden in waterstofenergie voor de zware industrie en lucht- en scheepsvaart.
  • De pensioenleeftijd moet verlaagd worden naar 65 jaar. Ook moeten mensen met zware beroepen eerder met pensioen kunnen gaan.
  • De overheid moet strengere regels hebben voor grote vervuilende bedrijven in plaats van het belasten van de werkende klasse. Ook moet het klimaatbeleid op federaal (landelijk) niveau gebeuren. De partij pleit voor een rechtvaardig klimaatbeleid, ook voor andere landen.
  • Lokale en kleine boeren moeten geholpen worden om de overgang naar een groen en klimaatvriendelijk beleid te maken. Grote landbouwbedrijven moeten zwaarder belast worden. Ook moet er op den duur een einde komen aan de intensieve en exportgerichte landbouw.
  • Door middel van het burgerinitiatief moeten inwoners een bindend referendum kunnen aanvragen. Het stemrecht moet verlaagd worden naar 16 jaar en democratische rechten moeten beschermd worden.
  • Minderheden en vrouwen moeten beter beschermd worden tegen geweld en discriminatie. De partij pleit voor het afschaffen van het verbod op hoofddoeken op scholen en bedrijven, het verlengen van het termijn voor abortus naar 18 weken en het bevorderen van inclusiviteit. Ook wil de partij discriminatie binnen de politie aanpakken.
  • Op het gebied van onderwijs moeten er kleinere klassen komen (maximaal 15 tot 20 leerlingen) en moeten meer leraren worden aangenomen. Leraren moeten hogere lonen en minder papierwerk krijgen.
  • In plaats van grote bedrijven moet de Europese Unie zich meer richten op haar inwoners. Er moet een Europees Solidariteitsfonds worden opgezet om verschillen tussen landen weg te werken. Daarnaast moeten overheden sommige sectoren weer in eigen handen nemen en meer investeren.
  • De Belgische overheid moet Palestina als land erkennen en de banden met Israël opschorten.
  • België moet uit de NAVO stappen en minder geld aan het leger uitgeven. De partij is tegenstander van een Europees leger.
  • België moet stoppen nauwer samenwerken met zijn voormalige koloniën. Ook moet het de banden opschorten met de landen die Congo-Kinshasa proberen te ontregelen. Daarnaast pleit de partij voor schadevergoedingen aan voormalige koloniën.

Parlementsleden

Europees Parlement

Kamer van Volksvertegenwoordigers


Senaat


Vlaams Parlement

Link


Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Partij_van_de_Arbeid_van_België&oldid=859803"