Bhutan

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Koninkrijk Bhutan
Hoofdstad	Thimphu
Aantal inwoners	756.129 (2021)
Oppervlakte	47.000 km²
Regeringsvorm	Constitutionele monarchie
Koning	Jigme Khesar Namgyel Wangchuck
Premier	Lotay Tshering (sinds 2018)
Taal	Dzongkha (རྫོང་ཁ་)
Godsdienst	Boeddhisme (74,8%) Hindoeïsme (22,6%) Overig/geen (2,5%)
Munteenheid	Bhutaanse ngultrum Indiase roepie
Volkslied	Druk tsendhen
Nationale feestdag	8 augustus
Landcode	BT, BTN

Bhutan is een land in Azië. Het grenst in het noorden aan China en in het zuiden aan India. Het land is erg bergachtig, aangezien het in het Himalayagebergte ligt. De hoofdstad is Thimphu. Bhutan heeft ongeveer 780.000 inwoners en de officiële taal is Dzongkha. In het Dzongkha wordt het land Druk Yul of Druk Tsendhan genoemd, wat het Land van de donderdraak betekent. Deze draak is ook te zien op de vlag van het land.

Het land heeft een lange geschiedenis en bestond lange tijd uit allerlei kleine vorstendommen. Bhutan werd in 1616 gesticht door de uit Tibet gevluchte boeddhistische geestelijke Shabdrung Ngawang Namgyal. Hij liet veel dzongs (tempelforten) bouwen. Na zijn dood begonnen de verschillende penlops (gouverneurs) van de dzongs met elkaar te strijden om de macht. Dat duurde tot 1907, toen Ugyen Wangchuk,de penlop van tongsa, de eerste koning werd van Bhutan. Van 1910 tot 1949 was Bhutan een protectoraat van het Verenigd Koninkrijk, maar het land mocht zichzelf wel besturen. De Bhutaanse koning had oorspronkelijk vrijwel alle macht in handen, maar sinds 2008 heeft hij meer macht aan het parlement overgedragen.

De grootste religie van Bhutan is het boeddhisme. In het land wordt veel energie via waterkracht opgewekt. Naast energie zijn rijst, appels, sinaasappels en grondstoffen belangrijke exportproducten.

Bevolking

Bevolkingsgroepen

De Lhotshampa zijn Bhutaanse inwoners met een Nepalese migratieachtergrond. Hoewel zij een Bhutaans paspoort hebben, moesten zij Bhutan verlaten.

De inwoners van Bhutan worden Bhutanen genoemd. Het land heeft een erg diverse bevolking met verschillende volkeren. De grootste bevolkingsgroep zijn de Ngalop. Zij spreken het Dzongkha als moedertaal en de cultuur van Bhutan is op hun cultuur gebaseerd. In het oosten van het land wonen de Sharchop. Daarnaast zijn er nog een heleboel inheemse volkeren, zoals de Brokpa, de Lepcha en Doya.

In het zuiden wonen de Lhotshampa, wat eigenlijk Nepalese inwoners zijn. Zij hangen ook het hindoeïsme aan. Tijdens de jaren 1980 en 1990 moesten veel van hun uit Bhutan vertrekken. Volgens Bhutan waren ze geen Bhutaanse burgers, hoewel ze daar al generaties leefden. Veel Lhotshampa vluchtten vervolgens naar India en Nepal. Hoewel Bhutan hier nu gestopt is, is er nog steeds een discussie over de terugkeer. Zo werden de huizen en grond van de Lhotshampa door de Bhutaanse overheid ingenomen en gegeven aan de Ngalop.

In Bhutan wonen ook veel vluchtelingen uit Tibet. Oorspronkelijk was Tibet een zelfstandig land, maar in 1950 viel China Tibet binnen en voegden het als provincie toe aan hun eigen land. De Tibetaanse bevolking kwam in 1959 in opstand tegen het Chinese bestuur, waarna veel Tibetanen moesten vluchten naar Bhutan.

Religie

Een boeddhistisch klooster

Volgens de grondwet is het boeddhisme de staatsgodsdienst van Bhutan. Toch is er ook godsdienstvrijheid in het land. Dit betekent dat iedereen vrij is om te geloven wat hij/zij wil. Toch heeft het boeddhisme een speciale status, aangezien deze religie met de cultuur van het land verbonden is. Ook is het boeddhisme het enige geloof wat in het openbaar uitgevoerd mag worden. Andere geloven zijn toegestaan, maar moeten achter gesloten deuren plaatsvinden. Andere geloven kunnen onderdrukking en problemen ervaren.

Ongeveer 77 tot 85% van de bevolking hangt het boeddhisme aan. De tweede religie van het land is het hindoeïsme, wat door 11% van de bevolking wordt aangehangen. Deze groep woont vooral in het zuiden van het land, waar zij hun religie in het openbaar kunnen uitoefenen. Hierdoor wordt het hindoeïsme soms ook als staatsgodsdienst gezien.

3% van de bevolking hangt de religie bön aan. De bön wordt soms gezien als een vorm van het boeddhisme, maar eigenlijk is het ouder dan het boeddhisme. Er zijn veel gelijkenissen tussen boeddhisme en bön, maar bön is meer een natuurgodsdienst. Hoewel boeddhisten ook tradities uit de bön hebben overgenomen, hangt slechts een klein gedeelte van de bevolking alleen de bön aan. Ongeveer 1% van de bevolking hangt andere religies aan, zoals het christendom en de islam.

Taal

Een boord geschreven in het Dzongkha

De officiële taal van Bhutan is het Dzongkha, wat letterlijk de "taal van de forten" betekent. De taal wordt gesproken door de gehele bevolking, maar slechts een klein deel spreekt het als moedertaal. Twee derde van de bevolking leert Dzongkha als tweede taal. Het Dzongkha wordt geschreven in het Tibetaans schrift en behoort ook tot de Tibetaanse taalfamilie.

Daarnaast zijn er nog enkele minderheidstalen, zoals Nepali, Dzala, Tshlangla en Bantawa. De meest gesproken vreemde taal is het Engels vanwege de handel met India.

Kunst en cultuur

Sport

Een wedstrijd boogschieten in Bhutan

De nationale sport van Bhutan is boogschieten. In ieder dorp zijn er velden te vinden voor boogschieten en er worden ook lokale wedstrijden gehouden. Het Bhutaans boogschieten verschilt iets van het boogschieten op de Olympische Spelen. Zo zijn de pijlen van de bamboe gemaakt en de afstand van het doelwit is 130 meter. Daarnaast zijn er nog meer traditionele sporten, zoals khuru (een soort van darten), soksom (een soort van discuswerpen), digor (een soort van hoefijzerwerpen) en pundo (een soort van kogelstoten).

Daarnaast zijn er nog andere populaire sporten, zoals voetbal en cricket.

Media

Bhutan heeft verschillende kranten, zoals Kuensel, Bhutan Times en Bhutan Observer. Oorspronkelijk waren alle kranten in handen van de Bhutaanse overheid, maar sinds 2008 is het mogelijk om een eigen krant op te richten. Hoewel de persvrijheid in Bhutan zich heeft verbeterd, krijgen kranten nog steeds veel geld van de overheid.

Daarnaast heeft Bhutan sinds 1973 een eigen radiostation. Bhutan is het laatste land ter wereld dat televisie introduceerde, namelijk in 1998. Bhutan heeft ook slechts één televisiezender, maar men kan ook buitenlandse zenders in het land ontvangen. Sinds 1999 is er ook internet in het land aanwezig. Ongeveer de helft van de bevolking heeft toegang tot het internet.

Economie

De munteenheid van Bhutan is de Bhutaanse ngultrum. Deze munteenheid is gekoppeld aan de Indiase roepie, wat betekent dat één ngultrum evenveel waard is als één roepie. In Bhutan kun je hierdoor ook direct met de roepie betalen. De roepie wordt namelijk ook als munteenheid erkent. De economie van Bhutan is nauw met die van India vervlochten. Voor grote projecten (zoals het aanleggen van snelwegen) worden vaak Indiase arbeiders ingehuurd. Zij worden ook ingezet in de gezondheidszorg en het onderwijs. Ook kunnen inwoners van beide landen vrij door elkaars land reizen en makkelijker werken. Overigens reguleert Bhutan de economie door middel van vijfjarenplannen.

Ongeveer 60% van de Bhutaanse economie bestaat uit landbouw en bosbouw. De belangrijkste producten zijn hout en houtproducten, rijst, appels, sinaasappels en ander fruit. Daarnaast is er nog wat veeteelt. De overheid van Bhutan legt grote nadruk op het beschermen van het milieu en de natuur in het land. Hierdoor is er weinig industrie en wordt vrijwel alle elektriciteit door middel van waterkracht opgewekt. Bhutan wekt zelfs zoveel energie op dat het energie verkoopt aan omliggende landen. De belangrijkste handelspartners van Bhutan zijn India, China, Nepal, Bangladesh, Japan en Zuid-Korea.

In Bhutan is bijna geen toerisme. De Bhutaanse overheid wil namelijk massatoerisme voorkomen. Hierdoor moeten toeristen (behalve die uit India) een bepaald bedrag per dag betalen. Hierdoor is het vrij duur om naar Bhutan te gaan, waardoor veel toeristen dit niet doen.

De regering van Bhutan is erg bezig met geluk. Ze vinden het belangrijk dat de bevolking gelukkig is. Daarom wordt hier niet alleen de waarde van de samenleving (Bruto Nationaal Product, BNP) berekend, maar ook hoe gelukkig de bevolking is (Bruto Nationaal Geluk). Dit systeem is door de koning van Bhutan ingesteld.