Volksrepubliek Loegansk

In het nieuwsDit artikel bevat onderwerpen die in het nieuws zijn. De informatie in dit artikel kan dus al snel verouderd zijn! Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.

Volksrepubliek Loegansk Народная Республика Луганске
Hoofdstad	Loehansk
Aantal inwoners	1.464.039 (2018)
Oppervlakte	26.684 km²
Regeringsvorm	Volksrepubliek
President	Leonid Pasetsjnik (sinds 2017)
Premier	Sergej Kozlov (sinds 2015)
Taal	Russisch (officieel) Oekraïens
Munteenheid	Russische roebel Oekraïense grivna
Religie	Russisch-orthodox
Landcode	UKR

De Volksrepubliek Loegansk, ook gespeld als Loehansk, is een niet-erkend land in Oost-Europa. Officieel is Loegansk onderdeel van Oekraïne. Alleen Rusland erkend Loegansk als een onafhankelijk land. Alle andere landen zien het als een oblast (soort van provincie) van Oekraïne. De volkrepubliek is vernoemd naar de hoofdstad Loehansk.

De volksrepubliek riep tijdens de Krimcrisis in 2014 de onafhankelijkheid uit. In Loehansk wonen namelijk veel Russen. Pas in 2022 werd Loegansk erkend door Rusland. Loegansk ligt naast de volksrepubliek Donetsk, waar ook een hoop Russen wonen en dat zich ook van Oekraïne heeft afgescheiden. Donetsk en Loegansk worden samen de Donbass genoemd.

De twee regio's spelen een rol in de oorlog in Oost-Oekraïne. Hoewel de volksrepubliek Loegansk het gehele oblast (provincie) Loegansk opeist, hebben ze alleen het zuiden in handen.

Geschiedenis

Voorgeschiedenis

Loegansk en Donetsk vormen samen de Donbass. Deze regio werd in 1922 toegevoegd aan Oekraïne en hoorde voorheen bij Rusland. De Donbass is een vrij rijke regio met veel industrie en mijnbouw. Ook wonen er een hoop Russischtalige mensen. In de tijd van de Sovjet-Unie was dit geen probleem, aangezien zowel Rusland als Oekraïne onderdeel waren van de Sovjet-Unie. Na de onafhankelijkheid van Oekraïne kwamen er vragen in de regio. Terwijl de Donbass erg pro-Russisch was, was het westen van Oekraïne anti-Russisch. Hierdoor stemden de twee regio's altijd voor andere kandidaten.

De Oekraïense president Viktor Janoekovytsj, die het land regeerde tussen 2010 en 2014, kwam uit de Donbass. Hij was erg pro-Russisch en dit leidde in 2014 tot grote protesten door heel Oekraïne, de Euromaidan. Tijdens deze protesten werd Janoekovytsj afgezet door het parlement.

Afscheiding

De pro-Russische protesten in de regio

Kort na deze afzetting begon Rusland de Krim in te nemen. De Krim is een schiereiland in het zuiden van Oekraïne, waar ook een hoop Russischtalige mensen wonen. Rusland nam uiteindelijk ook de Krim in in 2014. Internationaal wordt de Krim nog steeds als onderdeel van Oekraïne gezien, maar Rusland is de baas op de Krim. In Loegansk en Donetsk vonden veel Russischtalige mensen dit groot en dit leidde tot pro-Russische protesten in de regio's.

Op 6 april 2014 namen zij een gebouw van de Oekraïense veiligheidsdienst in; wat eerder al in Donetsk en Charkov gebeurde. Eerder die week waren namelijk een aantal mensen gearresteerd, die Loegansk en Donetsk wilden afscheiden van Oekraïne. De demonstranten wilden dat deze mensen werden vrijgelaten. Toen de Oekraïense overheid het gebouw wilde terugnemen, braken er gevechten en opstanden uit. Op 8 april 2014 riepen de demonstranten de Volksrepubliek Loegansk uit en verklaarden Loegansk onafhankelijk. Zij wilden dat Loegansk zelfbestuur kreeg en meer dingen zelf mocht beslissen. Anderen wilden juist dat Loegansk zich moest aansluiten bij Rusland. Hierna werden er verschillende referenda gehouden, waarin de bevolking voor een groot deel de beslissingen steunde. Oekraïne ziet het referendum als illegaal, aangezien de overheid geen toestemming heeft gegeven voor het referendum.

Aan het einde van april 2014 waren er grote pro-Russische protesten in heel Loegansk. Hierbij werden verschillende gebouwen ingenomen. Op 11 mei werd opnieuw een referendum gehouden, waarbij 96% van de bevolking voor zelfbestuur stemde. Overigens is het onduidelijk of dit referendum eerlijk gelopen is. Oekraïne weigerde het referendum te accepteren. Hierna verklaarde Loegansk zichzelf onafhankelijk. Loegansk en Donetsk zijn officieel twee aparte volksrepublieken, maar beide gebieden staan aan dezelfde kant. Hierdoor werken zij ook samen. Op 24 mei kwam er een grondwet en verkiezingen.

Sinds 2014

Sinds 2014 is er een oorlog in Oost-Oekraïne aan de gang. Donetsk en Loegansk hierin gesteund door Rusland met wapens en geld. Volgens mensenrechten-organisaties worden de mensenrechten niet nageleefd. In 2015 werden de Minskakkoorden getekend tussen Oekraïne, Loegansk en Donetsk. Hoewel Oekraïne nog steeds geen macht heeft in Loegansk en Donetsk, werd de oorlog wel minder. Na 2017 laaide het conflict echter op.

In 2019 besloot de regering van Rusland Russische paspoorten te geven aan de inwoners van Loegansk en Donetsk. Hierdoor werden de inwoners Russisch staatsburger en konden zij vrij naar Rusland reizen. Oekraïne vond dit niet kunnen. Loegansk zorgde er in 2020 voor dat alleen Russisch op scholen in de regio geleerd werd. Voorheen werd ook Oekraïens geleerd. Op 22 februari 2022 erkende Rusland Loegansk en Donetsk als land. Twee dagen later vond de Russische invasie van Oekraïne plaats.

Bevolking

Volgens de volksrepubliek Loegansk zelf wonen er zo'n 1,5 miljoen mensen in de regio. Dit is overigens de gehele regio Loegansk. Het gebied waar de volksrepubliek macht heeft telt zo'n 435.000 mensen. Er zijn geen onafhankelijke bronnen die vertellen hoeveel mensen er in het gebied wonen. Wel is duidelijk dat sinds de oorlog veel mensen gevlucht zijn naar Oekraïne of Rusland. Sinds 2014 heeft de helft van de bevolking het gebied verlaten.

Zo'n 58% van de inwoners van het gebied zijn Oekraïner, terwijl 39% van de bevolking Russisch is. Toch is het Russisch de meest gesproken taal in de regio. Zo'n 68% van de inwoners spreekt Russisch, waaronder een hoop Oekraïners. Veel Oekraïners voelen zich Oekraïner, maar zien de Russen als hun broeders. Oekraïne en Rusland hebben namelijk veel overeenkomsten op het gebied van geschiedenis en cultuur. Ook lijken het Oekraïens en Russisch erg veel op elkaar. De meeste Russischtalige inwoners wonen in de steden, terwijl op het platteland vaak Oekraïens gesproken wordt.

Politiek

Leonid Pasetsjnik, de president van Loegansk.

Staatsinrichting

Loegansk noemt zichzelf een volksrepubliek. Een volksrepubliek is een woord uit de tijd van de Sovjet-Unie. Hoewel een volksrepubliek vaak als iets communistisch gezien wordt, is Loegansk geen communistische staat.

Het staatshoofd van Loegansk is een president. De huidige president van Loegansk is Leonid Pasetsjnik. De president wordt gekozen door middel van verkiezingen, die elke vijf jaar plaatsvinden. Een president kan slechts twee termijnen achter elkaar hebben.

Daarnaast heeft Loegansk ook een parlement, dat de volksraad genoemd wordt. Het parlement van Loegansk bestaat uit één kamer van 50 zetels, die ook elke vijf jaar gekozen wordt. In Loegansk zijn twee grote politieke partijen, maar deze zijn beide pro-Russisch. Loegansk is dan ook technisch gezien geen democratie.

Er is geen oppositie en de mensenrechten worden ook weinig nageleefd.

Bestuurlijke indeling

De bestuurlijke indeling van de volksrepubliek Loegansk

Loegansk is verdeeld in 11 gemeenten en 6 rajons. Dit zijn:

1. Loegansk
2. Alchevsk
3. Antratsyt
4. Brianka
5. Kirovsk
6. Krasnodan
7. Krasnyi Luch
8. Pervomaysk
9. Rovensky
10. Stakhanov
11. Sverdlovsk

1. Antratsyt
2. Krasnodon
3. Lutuhyne
4. Perevalsk
5. Slovianoserbsk
6. Sverdlovsk

De gemeenten en rajons vormen het gedeelte waar de volksrepubliek macht heeft. De volksrepubliek claimt ook het noorden van Loegansk, maar hier heeft Oekraïne de macht.

Buitenlandse politiek

De volksrepubliek Loegansk wordt door slechts twee landen erkend als land; dat zijn Rusland en Syrië. Daarnaast wordt Loegansk erkend door de volksrepubliek Donetsk en Zuid-Ossetië, dat beide niet-erkende staten zijn. Ook Nicaragua, Wit-Rusland en Venezuela steunen Loegansk, maar erkennen het niet als land. Wel hebben zij plannen om dit te doen en ook steunen zij Loegansk in hun strijd tegen Oekraïne. Loegansk wordt voornamelijk gesteund door Rusland. De Russen geven de Loegansk geld en militaire steun.

Vrijwel ieder ander land erkent Loegansk als onderdeel van Oekraïne. Loegansk is hierdoor geen onderdeel van de Verenigde Naties.

Economie

Technisch gezien heeft Loegansk twee munteenheden. In Loegansk wordt zowel de Oekraïense grivna als de Russische roebel gebruikt. 85% van de bevolking gebruikt de roebel. Dit komt vooral doordat de economie van Loegansk afhankelijk is van Rusland. De grivna wordt door 12% van de bevolking gebruikt. De overige 3% gebruikt andere munteenheden.

De economie van de volksrepubliek Loegansk is voornamelijk afhankelijk van de industrie en mijnbouw. In de regio zijn verschillende mijnen voor steenkool en fabrieken voor metalen. Loegansk was hierdoor een van de rijkste gebieden in Oekraïne. Door de oorlog is dit veranderd, aangezien veel gebouwen, fabrieken en wegen verwoest werden.

	Landen, afhankelijke gebieden en niet-erkende staten in Europa
Albanië · Andorra · Armenië · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Georgië · Griekenland · Hongarije · IJsland · Ierland · Italië · Kazachstan · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Malta · Moldavië · Monaco · Montenegro · Nederland · Noord-Macedonië · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Turkije · Vaticaanstad · Verenigd Koninkrijk · Wit-Rusland · Zweden · Zwitserland Alle schuine landen liggen ook in een ander werelddeel. Afhankelijke gebieden: Ålandseilanden · Faeröer · Gibraltar · Guernsey · Jan Mayen · Jersey · Man · Spitsbergen Niet-erkende staten: Donetsk · Kosovo · Loegansk · Transnistrië · Tsjetsjenië