Saint-Barthélemy (eiland)

Gemeenschap van Saint-Barthélemy Collectivité de Saint-Barthélemy
Hoofdstad	Gustavia
Aantal inwoners	10.289 (2019)
Oppervlakte	21 km²
Regeringsvorm	Overzees gebied van Frankrijk
President	Emmanuel Macron (sinds 2017)
Godsdienst	Rooms-katholicisme
Taal	Frans (français)
Munteenheid	Euro
Nationale feestdag	14 juli
Landcode	BLM
Portaal Frankrijk

Saint-Barthélemy is een eiland in het Caribisch gebied, wat bij Frankrijk hoort. Saint-Barthélemy is een zogeheten overzeese gemeenschap. Het ligt in de buurt van Sint Maarten en Saint Kitts en Nevis. De hoofdstad van Saint-Barthélemy is Gustavia. Op het eiland wonen zo'n 7.000 mensen, die voornamelijk uit Normandië komen.

Het eiland werd ontdekt door de Spanjaarden, maar vervolgens gekocht door de Fransen. De Fransen verkochten het eiland later aan Zweden, maar kochten het in 1877 weer terug. Saint-Barthélemy was lange tijd onderdeel van het departement Guadeloupe, maar heeft sinds 2007 zelfbestuur. Het eiland is vooral afhankelijk van het toerisme. In tegenstelling tot Frankrijk is Saint-Barthélemy geen onderdeel van de Europese Unie. Toch betaalt men er met de euro.

Geschiedenis

Het eiland werd oorspronkelijk bewoond door de Arawakken en de Taíno. Deze volkeren noemden het eiland Ouanalao. Historici gaan er vanuit dat het eiland slechts tijdelijk bewoond werd, aangezien er niet genoeg waterbronnen waren en de bodem vrij arm is. Christoffel Columbus was de eerste Europeaan die naar het eiland kwam in 1493. Hierna kwamen zo nu en dan schepen aan, maar er werd niet echt een kolonie gesticht. In 1648 stichtten de Fransen uiteindelijk een kolonie op het eiland, die bestond uit tussen de 50 en 60 mensen. Later verhuisden mensen uit Saint Kitts naar het eiland. De kolonie leefde van het verbouwen van cacao. De Cariben vielen de kolonie echter in 1656 aan, waarna het tijdelijk verlaten werd. Bij 1660 leefden er weer kolonisten op het eiland. In 1674 werd het eiland officieel onderdeel van het Franse Rijk en werd bestuurd vanaf Guadeloupe.

De kolonie was geen succes, aangezien het vaak werd aangevallen door de Britten en de piraten. Hierop besloot de Franse koning het eiland te geven aan Zweden in ruil voor invoerrechten in de haven Göteborg. De Zweden verklaarde het eiland een vrije haven, waardoor alle Europese machten er konden handelen. Dit was een succes. Slavernij op het eiland werd afgeschaft in 1847. In 1852 werd het eiland getroffen door een orkaan gevolgd door een grote brand. Dit was slecht voor de economie en Zweden wilde van het eiland af. Na een referendum op het eiland wilde de bevolking terug bij Frankrijk. Zweden verkocht het eiland aan Frankrijk en Saint-Barthélemy werd opnieuw bestuurd vanuit Guadeloupe.

De inwoners van het eiland werd in 1946 officieel Frans staatsburger. Het eiland bleef echter arm en veel mensen vertrokken naar de Amerikaanse Maagdeneilanden. In de jaren 60 en 70 begon de economie te verbeteren door de komst van hotels en toerisme naar het eiland. Saint-Barthélemy werd een luxe vakantiebestemming, waar veel beroemdheden naartoe gingen. Hierdoor groeide de economie en kon het eiland gemoderniseerd worden. In 2003 hield het eiland een referendum en koos ervoor om zelfstandig van Guadeloupe te worden. Hierdoor werd Saint-Barthélemy in 2007 een zelfstandige overzeese gemeenschap onder Frankrijk. In 2012 koos Saint-Barthélemy ervoor om de Europese Unie te verlaten. Orkaan Irma richtte in 2017 veel schade aan op het eiland, maar in 2018 was de meeste schade weer opgelost.

Geografie

De haven Gustavia

Saint-Barthélemy ligt ten zuidoosten van het eiland Sint Maarten, ten noorden van Saint Kitts en ten noordoosten van Sint Eustatius en Saba. Saint-Barthélemy bestaat uit meerdere eilanden, waarvan het grootste eiland dezelfde naam heeft. Dit is het enige eiland dat bewoond is. Daarnaast zijn er nog kleinere eilanden, die geen inwoners hebben. Hieronder vallen Île Fourchue, Île Chevreau, Île Frégate, Île Toc Vers en Île Tortue. Bepaalde delen van de kusten en bepaalde eilanden van Saint-Barthélemy zijn beschermd. In deze gebieden mogen enkel wetenschappers komen, vanwege de koraalriffen en bedreigde zeedieren. Het eiland beschikt over 22 stranden, waarvan 15 stranden gebruikt kunnen worden om te zwemmen. Ook zijn watersporten aan de stranden vaak mogelijk.

Het eiland heeft een tropisch klimaat. De oostelijke zijde van het eiland heeft meer te maken met neerslag dan de westelijke zijde. De zomer vindt plaats van mei tot november, waarin ook de meeste neerslag valt. December tot april zijn de droogste en koudste maanden.

Politiek

Een van de stranden van Saint-Barthélemy

Het eiland is tegenwoordig een overzeese gemeenschap van Frankrijk. Hierdoor heeft Saint-Barthélemy op bepaalde gebieden het recht om zelf beslissingen te nemen. Het eiland kan zelf beslissen welke schepen in de haven kunnen aanleggen, hoe de natuur beschermt wordt of waar nieuwe huizen gebouwd kunnen worden. De Franse overheid kan echter ingrijpen als het eiland bepaalde wetten overtreedt. Het strafrecht, buitenlandse zaken en de bescherming van het eiland worden door de Franse overheid gedaan. Het eiland is vertegenwoordigt in beide kamer van het Franse parlement; ieder met één zetel.

Het dagelijks bestuur van de eiland wordt gedaan door een uitvoerend college, bestaande uit zeven leden. Daarnaast is er nog een parlement, bestaande uit 19 leden. Dit parlement heet de Territoriale Raad en de voorzitter van deze raad is ook de premier van het eiland.

Verkeer en vervoer

Saint-Barthélemy beschikt over een klein vliegveld, namelijk luchthaven Gustaf III. De meeste vliegtuigen die hier aankomen hebben slechts 20 passagiers. De landingsbaan eindigt direct op het strand en staat bekend als gevaarlijk. Toch gebeuren er weinig ongelukken. Er gaan vluchten vanaf Sint Maarten, Guadeloupe en andere Caribische eilanden.

Daarnaast heeft het eiland een haven, waar vaak veerboten vertrekken naar andere eilanden. De haven is erg belangrijk voor het internationaal vrachtvervoer. De meeste wegen op het eilanden zijn nauw en onverhard. Hierdoor hebben veel inwoners een kleine auto, aangezien er ook een gebrek aan parkeerplekken is.

	Overzees Frankrijk
Overzeese regio's: Frans-Guyana · Guadeloupe · Martinique · Mayotte · Réunion Overzeese gemeenschappen: Frans-Polynesië · Saint-Barthélemy · Saint-Pierre en Miquelon · Sint-Maarten · Wallis en Futuna Overzees territorium: Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden Overzeese gemeenschap sui generis: Nieuw-Caledonië Overig Frans bezit: Clipperton

	Landen en afhankelijk gebieden in Noord-Amerika
Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten Afhankelijke gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Anguilla · Aruba · Bermuda · Bonaire · Britse Maagdeneilanden · Clipperton · Curaçao · Groenland · Guadeloupe · Kaaimaneilanden · Martinique · Montserrat · Puerto Rico · Saba · Saint-Barthélemy · Saint-Martin (FR) · Saint-Pierre en Miquelon · Sint Eustatius · Sint Maarten (NL) · Turks- en Caicoseilanden