Weimarrepubliek: verschil tussen versies
| Regel 60: | Regel 60: | ||
In 1925 overleed de toenmalige rijkskanselier van de Weimarrepubliek. Er kwam een nieuwe rijkskanselier [[Paul von Hindenburg]]. In 1932 werd Von Hindenburg nog een keer herkozen. |
In 1925 overleed de toenmalige rijkskanselier van de Weimarrepubliek. Er kwam een nieuwe rijkskanselier [[Paul von Hindenburg]]. In 1932 werd Von Hindenburg nog een keer herkozen. |
||
| − | |||
| − | ===Nieuwe crisis=== |
||
===Einde=== |
===Einde=== |
||
Versie van 22 mrt 2014 14:42
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Sjabloon:Infobox land De Weimarrepubliek is een land tussen 1918 en 1933. Het is de opvolger van het Duitse Keizerrijk. Het land was vernoemd naar de Duitse stad Weimar. De Weimarrepubliek werd ookwel de Republiek van Weimar of het Duitse Rijk genoemd. Pas in 1929 werd de naam de Weimarrepubliek de officiële naam van het land.
Geschiedenis
Novemberrevolutie
In 1914 was de Eerste Wereldoorlog. Dit was een oorlog met aan de ene kant het Duitse keizerrijk en Oostenrijk-Hongarije en aan de andere kant Rusland, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. Duitsland veroverde grote delen van Rusland en Frankrijk. In 1918 hadden Duitsland en Oostenrijk-Hongarije verloren. Toen moest het Duitse leger zich uit Frankrijk trekken.
De Duitse legerleiding overlegde met de regering over het verlies van de Eerste Wereldoorlog. Het leger wilde dat de regering het voor de Duitsers opnam. Zij wilde namelijk vrede sluiten zonder meer gebied te winnen. Er moest dus een nieuwe regering komen in Duitsland. De Duitse keizer Wilhelm II gaf de prins Max van Baden om een nieuwe regering te gaan samenstellen. Daarin moesten de drie grootste politieke partijen in Duitsland in zitten. In oktober werd er nog steeds vergaderd met de Verenigde Staten over een nieuwe regering. De Duitse grondwet werd aangepast, zo werd de Rijkskanselier niet meer benoemd door de keizer, maar door het parlement (De Rijksdag). Hiermee werd Duitsland steeds meer een democratie.
In het einde van oktober 1918 wilde de marine van Duitsland de vloot van Engeland sturen. Hiermee wilde ze heldhaftig ondergaan. De matrozen wilde dit niet en gingen staken. Steeds meer mensen kwamen in opstand en er ontstond een revolutie, de Novemberrevolutie. Op 9 november 1918 bereikte de revolutie ook de hoofdstad, Berlijn. De Rijkskanselier Max van Baden was bang dat de Novemberrevolutie uit de hand zou lopen, net als de Russische Revolutie. Uiteindelijk werd de keizer gedongen om af te treden. De Duitse keizer vluchtte daarna naar Nederland.
Op de dag waarop de keizer aftreedde werd Duitsland een republiek. Philipp Scheidemann maakte dat bekend. In Duitsland werden ook andere vorsten afgezet. Hiermee werd Duitsland een republiek. In de tussen tijd was Friedrich Ebert rijkskanselier geworden. Tot 13 februari 1919 was hij rijkskanselier. In januari 1919 werd er gesloten dat er verkiezingen moesten komen. Dit was de belangrijkste belissing die de regering van Ebert heeft genomen.
Vrede van Versailles
Op 11 november 1919 werd de Vrede van Versailles getekend. Het vredesverdrag werd ondertekend door Matthias Erzberger. Hier kwam er een wapenstilstand met Frankrijk, Groot-Brittanië en de Verenigde Staten. In juni kreeg de Duitse regering de eisen te horen van de geallieerden. De eisen waren:
- Duitsland werd de als enige verantwoordelijk gehouden voor het uitbreken van de oorlog. Duitsland moest alle schade terug betalen. Hierbij ging er veel geld naar onder meer Frankrijk en Rusland.
- Duitsland moest 13% van zijnj grondgebied inleveren. Ook moest Duitsland alle koloniën weggeven. Ook verloor Duitsland hiermee 10% van de bevolking.
- Het Duitse leger mocht maar uit 100.000 mensen bestaan. Dit was net genoeg om de grens te bewaken. Ook mocht Duitsland geen vliegtuigen of zware wapens bezitten.
- Het Rijnland moest door geallieerde troepen bezet worden.
Dit waren de eisen. De eisen werden opgesteld zonder dat er met Duitsland werd overlegd. De Duitse regering die het vredesverdrag kwam overtekenen werd vernederd. Als Duitsland het verdrag niet zou ondertekenen, werd Duitsland bezet door de geallieerden. Duitsland had daarom wel ondertekend, maar het verdrag werd negatief ontvangen door de Duitse regering. Ondanks alle eisen bleef Duitsland wel bestaan dankzij het verdrag. De Duitse regering hoopte na een tijdje weer een grootmacht te worden.
Crisis
De Weimarrepubliek had het in het begin erg moeilijk. Zo waren er veel mensen die tegen de regering waren. Ook kwam er een nieuwe partij, de Kommunistische Partei Deutschlands. Deze partij was Communistisch en werd gesteund door de Sovjet-Unie. De partije wilde dat Duitsland ook communistisch werd. Dit was namelijk handig voor de Sovjet-Unie. Tussen 1919 en 1923 probeerde de partij de macht te grijpen. De Kommunistische Partei Deutschlands was een linkse partij. In de republiek waren er ook rechtse partijen. Zij werden de rechts-radicalen genoemd. Iedere partij had een ander idee. Ook de partij van Adolf Hitler was een rechtse partij.
Hitler wilde in 1923 de macht in Beieren overnemen. Dit wordt de Bierkellerputsch genoemd. Geheime troepen die voor de rechtse partijen waren vermoorden toen onder meer de ministers van Buitenlandse zaken en Financiën. In 1920 wilde de rechtse partijen de macht overnemen, de Kapp-putsch. Toch was deze poging snel voorbij. Maar het bleek toch wel had de republiek veel tegenstanders had. In de lokale politiek had de republiek ook problemen. In het Rijnland wilde separatisten een zelfstandige staat stichten. Zij werden gesteund door Frankrijk. In het Oosten wilde de Poolse nationalisten Opper-Silezië bij Polen toevoegen.
De economische crisis was in 1923 het ergste. In Duitsland waren toen niet genoeg hout en kolen. Toen stuurde België en Frankrijk troepen naar het Ruhrgebied. Het doel was om het gebied in te nemen. De Rijksdag was hier erg boos over, maar deed vrij weinig. Door de bezettingen en het verzet werd de inflatie in Duitsland steeds hoger. In november 1923 koste 1 Amerikaanse Dollar, zo'n 1 biljoen Duitse mark. Na 1923 ging het steeds een beetje beter met de economie.
1923-1929
Tussen 1923 en 1929 ging het beter met de Weimarrepubliek. Er kwam langzaam aan weer meer welvaart en met de economie ging het steeds beter. In 1924 kwam het Dawesplan. Hiermee kon Duitsland geld lenen van de Verenigde Staten. Zo kon Duitsland Frankrijk terug betalen en hierdoor ging het ook beter met de economie. In 1925 kwam het Verdrag van Locarno. In het verdrag stonden afspraken over de Duitse grenzen. Ook zorgde het verdrag ervoor dat Duitsland kon toetreden tot de Volkenbond.
Toch waren niet alle problemen opgelost. Zo had Duitsland nog niet alles terugbetaald aan Frankrijk. Ook was Duitsland te zwak om Duitsland te verdedigen. Daarom werden er geheime troepen opgericht, de Schwarze Reichswehr. Veel mensen wisten niet van het bestaan van deze troepen.
In 1925 overleed de toenmalige rijkskanselier van de Weimarrepubliek. Er kwam een nieuwe rijkskanselier Paul von Hindenburg. In 1932 werd Von Hindenburg nog een keer herkozen.
Einde
Bestuurlijke indeling
Officieel had de Weimarrepubliek 18 staten. Voor 1920 waren er nog 8 andere staten, deze werden na 1920 bij andere staten toegevoegd. Ook waren er 3 staten die nooit erkend waren.
Staten
- Vrijstaat Anhalt, met als hoofdstad Dessau.
- Republiek Baden, met als hoofdstad Karlsruhe.
- Beieren, met als hoofdstad München.
- Vrije Hanzestad Bremen, met als hoofdstad Bremen.
- Vrijstaat Brunswijk.
- Hamburg, met als hoofdstad Hamburg.
- Volksstaat Hessen, met als hoofdstad Darmstadt.
- Vrijstaat Lippe, met als hoofdstad Detmold.
- Vrije en Hanzestad Lübeck, met als hoofdstad Lübeck.
- Vrijstaat Mecklenburg-Schwerin, met als hoofdstad Schwerin.
- Vrijstaat Mecklenburg-Strelitz, met als hoofdstad Neustrelitz.
- Vrijstaat Oldenburg, met als hoofdstad Oldenburg.
- Vrijstaat Pruisen, met als hoofdstad Berlijn.
- Saksen, met als hoofdstad Dresden.
- Vrijstaat Schaumburg-Lippe, met als hoofdstad Bückeburg.
- Thüringen, met als hoofdstad Erfurt.
- Vrijstaat Waldeck-Pyrmont, met als hoofdstad Bad Arolsen.
- Vrije Volksstaat Württemberg, met als hoofdstad Stuttgart.
De Staten tot 1920
- Vrijstaat Coburg, met als hoofdstad Coburg.
- Vrijstaat Gotha, met als hoofdstad Gotha.
- Volksstaat Reuss, met als hoofdstad Gera.
- Vrijstaat Saksen-Altenburg, met als hoofdstad Altenburg.
- Vrijstaat Saksen-Meiningen, met als hoofdstad Meiningen.
- Vrijstaat Saksen-Weimar-Eisenach.
- Vorstendom Schwarzburg-Rudolstadt, met als hoofdstad Rudolstadt.
- Vorstendom Schwarzburg-Sondershausen, met als hoofdstad Sondershausen.
Niet-erkende staten
- Münchense Radenrepubliek, met als hoofdstad München.
- Vrijstaat Flessenhals, met als hoofdstad Lorch.
- Rijnrepubliek.
Politiek
Politieke partijen
Hieronder vindt je overzicht van alle politieke partijen in de Weimarrepubliek:
- Kommunistische Partei Deutschlands, een commustische partij.
- Unabhängige Sozialdemokratische Partei Deutschlands.
- Sozialdemokratische Partei Deutschlands, grootste partij van Weimarrepubliek.
- Deutsche Demokratische Partei.
- Deutsche Zentrumspartei, een katholieke partij.
- Bayerische Volkspartei, een partij die Beieren zelfstandig probeerde te krijgen.
- Deutsche Volkspartei.
- Deutschnationale Volkspartei.
- Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, de partij van Adolf Hitler.
Bestuurders
Rijkspresidenten
- Friedrich Ebert (1919-1925)
- Walter Simons (1925-1925)
- Paul von Hindenburg (1925-1934)
Rijkskanselieren
- Philipp Scheidemann (1919-1919)
- Gustav Bauer (1919-1920)
- Hermann Müller (1920-1920)
- Konstantin Fehrenbach (1920-1921)
- Joseph Wirth (1921-1922)
- Wilhelm Cuno (1922-1923)
- Gustav Stresemann (1923-1923)
- Wilhelm Marx (1923-1925)
- Hans Luther (1925-1926)
- Wilhelm Marx (1926-1928)
- Hermann Müller (1928-1930)
- Heinrich Brüning (1930-1932)
- Franz von Papen (1932-1932)
- Kurt von Schleicher (1932-1933)
- Adolf Hitler (1933- )
Adolf Hitler was de laatste Rijkskanselier van de Weimarrepubliek. Duitsland wordt in 1933 een dictatuur met Hitler als dictator.
Zie Ook
| Deelstaten van de Weimarrepubliek (1919 - 1933) | 
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||