Groen (politieke partij)

Groen
Oprichting	15 november 2003
Opheffing
Actief in	Vlaanderen  Brussel
Richting	Centrumlinks tot links
Stroming	Groene politiek Socialliberalisme Sociaaldemocratie Pacifisme
Presidentskandidaat
President
Vicepresidentskandidaat
Vicepresident
Oprichter(s)
Partijleider
Partijvoorzitter	Meyrem Almaci
Secretaris-generaal
Fractievoorzitters
- Senaat	Hélène Ryckmans (met Ecolo)
- Kamer	Kristof Calvo (met Ecolo)
- Vlaams Parlement	Björn Rzoska
- Brussels Parlement	Arnaud Verstraete
- Europees Parlement	Petra De Sutter
- Burgemeesters
- Commissarissen van de Koning
Zetels
- Senaat	4 van 60
- Kamer	9 van 150
- Vlaams Parlement	4 van 124
- Brussels Parlement	4 van 89
- Europees Parlement	1 van 21
- Burgemeesters
- Commissarissen van de Koning
Overig
Wetenschappelijk bureau
Jongerenorganisatie	Jong Groen
Studentenorganisatie
Vrouwenbeweging
Lhbt-vleugel	Roze Groenen
Zusterpartij(en)
Fractie in het Benelux-parlement
Europese fractie	De Groenen/Europese Vrije Alliantie
Internationale organisatie	Global Greens
Voorgaande partij(en)
Opvolgende partij(en)
Fusie van
Opgegaan in
Afsplitsing van
Afsplitsing(en)
Voortzetting van
Portaal Politiek

Groen is een Vlaamse politieke partij. Groen staat bekend als een progressieve, socialistische en groene partij. De Franstalige/Duitstalige versie van de partij heet Ecolo, waarmee Groen goede banden heeft. Beide partijen hebben gezamenlijke fractie in de Senaat en de Kamer. Tot aan 2012 werd de naam gespeld als Groen!.

De partij wordt geleid door Meyrem Almaci en is vergelijkbaar met het Nederlandse GroenLinks.

Geschiedenis

Agalev

De voorloper van Groen was Agalev (Anders Gaan Leven). Deze partij werd in 1972 door pater Luc Versteylen, hoewel hij nooit lid werd van de partij. Agalev geloofde in vrede, duurzaamheid en meer democratie. Ook geloofde de partij is een sobere manier van leven en meer verbondenheid met elkaar. Eerder werd in Wallonië al de partij Ecolo opgericht. Agalev was de Vlaamse tegenhanger hiervan.

Agalev was een erg succesvolle partij. Eind jaren 1970 groeide de partij enorm. Uiteindelijk kreeg Agalev in 1981 drie zetels in het Belgisch parlement. Tijdens de jaren 1980 groeide Agalev veel uit tot een volwaardige partij. Er kwam een partijprogramma en Agalev hield veel acties tegen klimaatverandering en voor wereldvrede. Aan de groei komt een einde in jaren 1990, als de partij leden en zetels begint te verliezen. Toch is dit maar voor korte duur.

In 1999 wordt Agalev voor het eerst onderdeel van de regering. Agalev gaat samen met de liberalen en socialisten in de regering van premier Guy Verhofstadt. In de regering gaat Agalev over o.a. dierenwelzijn, milieu, volksgezondheid, voedselveiligheid en ontwikkelingssamenwerking. Ook zit de partij tussen 1999 en 2004 in de Vlaamse Regering. Agalev behaalt echter een grote nederlaag tijdens de verkiezingen van 2003. De partij komt onder de kiesdrempel terecht en verliest al haar zetels.

Groen

Na de nederlaag in 2003 wordt het roer overgenomen door Vera Doua. Hierdoor verandert de partij van naam in Groen!. Groen! krijgt meer overeenkomsten met andere groene partijen in Europa. Na de zware klappen melden zich opnieuw veel leden aan. Tijdens de verkiezingen van 2004 komt de partij opnieuw boven de kiesdrempel terecht, waardoor het opnieuw zetels krijgt in het Vlaams Parlement. In 2007 komt Groen! opnieuw in het Belgisch Parlement terecht. In 2009 gaat Groen! samen met de Sociaal-Liberale Partij.

In 2012 verandert Groen! van naam in Groen. De partij krijgt een nieuw logo met een slogan. Sindsdien groeit de partij weer gestaag. In 2019 peilde de partij zelfs rond de 19%, maar uiteindelijk behaalde de partij slechts 10% van de stemmen. Hierdoor won de partij slechts een paar zetels in het Vlaams Parlement en bleef gelijk in het Belgisch Parlement. In Brussel wordt Groen onderdeel van de regering van Rudi Vervoort. In 2020 geeft Groen ook steun aan de federale regering van Alexander De Croo.

Ideologie

Groen is een voorbeeld van groene politiek. Groen komt het meest overeen met de partij Vooruit, maar Groen richt zich meer op het milieu en klimaat. Qua standpunten komen beide partijen min of meer met elkaar overeen. Groen is een stuk linkser dan CD&V en Open VLD, maar minder links dan de PVDA. Op federaal niveau werkt de partij vaak samen met Ecolo; de twee partijen hebben zelfs één fractie in het Belgisch parlement.

Voor Groen zijn klimaatmaatregelen, een leefbaar milieu, groene energie en dierenwelzijn erg belangrijk. Daarnaast is Groen ook een sociaaldemocratische partij. Zo wil Groen hogere lonen en pensioenen en meer geld voor gezondheidszorg, onderwijs en sociale zekerheid. Groen staat ook bekend als progressieve partij. De partij is voorstander van het homohuwelijk en euthanasie. Ook wil Groen wiet legaal maken en is gericht tegen discriminatie. Op internationaal vlak is Groen een voorstander van de Europese Unie (EU), maar heeft een onduidelijk standpunt over de NAVO.

Weetje

• In de Vlaamse politiek worden de leden van Groen vaak "de groenen" genoemd. De stemmers en leden van de partij worden soms ook "bakfietsen" genoemd. Dit woord wordt vaak negatief gebruikt.

	Politieke partijen in België (Alleen de partijen die parlementair vertegenwoordigd zijn)
Vlaamstalig: Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V) · Groen · Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) · Open Vlaamse Liberalen en Democraten (Open vld) · Vooruit · Vlaams Belang (VB) Franstalig: Démocrate Fédéraliste Indépendant (DéFI) · Ecolo · Les Engagés · Mouvement Réformateur (MR) · Parti Socialiste (PS) Duitstalig: Christlich Soziale Partei (CSP) · Ecolo · Perspektiven, Freiheit, Fortschritt (PFF) · Pro Deutschsprachige Gemeinschaft (ProDG) · SP Regionalverband Ostbelgien (SP) · Vivant Meertalig: Agora · PVDA-PTB