Britse Maagdeneilanden: verschil tussen versies

Versie van 22 jan 2018 21:27

Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Britse Maagdeneilanden British Virgin Islands
Hoofdstad	Road Town
Aantal inwoners	30.000 (2021)
Oppervlakte	151 km²
Regeringsvorm	Overzees gebied van het Verenigd Koninkrijk
Koning	Charles III (sinds 2022)
Godsdienst	Protestantisme (86%) Rooms-katholicisme (10%)
Taal	Engels (English)
Munteenheid	Amerikaanse dollar
Volkslied	God Save the King
Landcode	VGB
Portaal Verenigd Koninkrijk

De Britse Maagdeneilanden zijn een eilandengroep die deel uitmaken van het Caribisch gebied. De Britse Maagdeneilanden zijn, zoals de naam al zegt, onderdeel van het Verenigd Koninkrijk. Naast de Britse zijn er ook nog de Amerikaanse Maagdeneilanden.

De eilandengroep bestaat uit rond de 60 eilanden en heeft Road Town als hoofdstad. De Britse Maagdeneilanden staan bekend als belastingparadijs; veel bedrijven vestigen zich er om minder belasting te betalen. Volgens onderzoek zijn de Britse Maagdeneilanden zelfs 's werelds grootste belastingparadijs.

Naam

Officieel heetten de eilanden nog steeds de Maagdeneilanden. Toch wordt ervoor vaak "Britse" gezegd, aangezien er ook Amerikaanse Maagdeneilanden zijn. Tot 1917 was dit eigenlijk geen probleem, aangezien de Amerikaanse Maagdeneilanden nog bij Denemarken hoorden en toen de naam Deens West-Indië hadden. Echter noemden de bewoners al in 1857 het de Britse Maagdeneilanden, terwijl de Britse overheid het officieel de Maagdeneilanden noemde en toen ook zo in paspoorten stond. Vandaag de dag geven veel organisaties en bedrijven voorkeur aan de naam Britse Maagdeneilanden en gebruiken de afkorting BVI (British Virgin Islands) om zo niet verwart te worden met de Amerikaanse Maagdeneilanden. Sinds 1968 gebruikt ook de Britse overheid deze naam en staat het ook zo in paspoorten.

Geschiedenis

De Britse Maagdeneilanden werden in 100 v.Chr. bewoond door de Awarakken. Zij woonden tot aan de 15e eeuw op de eilanden tot dat ze werden verjaagd door de Cariben, die iets agressiever waren dan de Awarakken. De eerste Europeaan die de Britse Maagdeneilanden ontdekte was Christopher Columbus tijden zijn tweede reis naar de Nieuwe Wereld in 1493. Columbus gaf de eilanden de naam Santa Ursula y las Once Mil Vírgenes oftewel Santa Ursula en haar 11.000 maagden. De naam is gebaseerd op het verhaal van de heilige Ursula van Keulen. Het Spaanse Rijk claimde de eilanden in de 16e eeuw, maar ze bewoonden deze niet. Niet alleen de Spanjaarden, maar ook de Fransen, Engelsen, Nederlanders en Denen zagen hun ontdekte eilanden vergaan en ze werden een "jachtgebied" voor piraten. In die tijd waren de eilanden vermoedelijk niet bewoond.

Een verlaten suikermolen

In 1648 vestigden de Nederlanders zich op het eiland Tortola. Zij stichtten de Nederlandse Maagdeneilanden, maar in 1672 werden de eilanden verdeeld onder de Denen en de Engelsen. De Engelsen veroverden de eilanden vanwege hun strategische ligging, maar na een tijdje bleken ze ook geschikt te zijn voor het beplanten van gewassen. Vooral suiker werd op de eilanden verbouwd en slaven uit Afrika werkten op de plantages daar. De eilanden maakten een economische groei door tot aan het midden van de 19e eeuw. De het verbouwen van suikerbiet lag plat vanwege het afschaffen van de slavernij, een serie orkanen en de groei van suikerbieten in de VS en Europa.

Lang waren de Britse Maagdeneilanden onderdeel van de regio de Britse Benedenwindse Eilanden, waar ook Montserrat, Anguilla, Antigua en Barbuda en Saint Kitts en Nevis onder vielen. In 1960 kregen de eilanden een aparte status en sinds 1967 hebben de eilanden ook meer rechten en mogen meer dingen zelf regelen. In jaren 60 maakten de eilanden tevens economisch een omslag. In plaats van landbouw werden de eilanden afhankelijk van toerisme en financiële diensten. Hierdoor werden de eilanden een van de rijkste in de buurt.

Geografie en eilanden

Een kaart van de Britse Maagdeneilanden

De Britse Maagdeneilanden bestaan uit z'on 60 tropische eilanden. Het grootste eiland is Tortola en is 20 kilometer lang en 5 kilometer breed, maar daarnaast zijn er ook nog vele onbewoonde kleinere eilanden. Alle eilanden zijn vulkanistisch en heuvelachtig en liggen in de buurt van elkaar. Het eiland Anegada is echter een uitzondering, dit ligt meer naar het noorden toe en bestaat daarnaast ook uit kalksteen en is plat. Naast Tortola en Anegada zijn er nog twee hoofdeilanden, namelijk Virgin Gorda en Jost Van Dyke. Hieronder is een lijst weergegeven van alle eilanden:

Sommige van deze eilanden zijn privé-bezit van een eigenaar of familie. De grootste steden op de eilanden zijn Road Town, Spanish Town en The Settlement.

Klimaat

De Britse Maagdeneilanden hebben een Tropisch Regenwoudklimaat door de ligging dichtbij de evenaar. Gedurende het jaar verschillen de temperaturen heel weinig; tussen de winter en zomer zit slechts 3°C verschil. Per jaar valt er 1150 millimeter regen. Aan de kust valt er meer regen dan in de bergen, wat komt door de stuwingsregen. Anders dan de temperatuur verschilt de neerslag wel heel erg. In september, oktober en november is het het natst en valt er 100 millimeter meer dan in de droogste maanden (februari en maart).

De eilanden zijn tevens vatbaar voor orkanen vanwege het warme zeewater en de overwegende passaatwinden. Het orkaanseizoen duurt van juni tot november. De laatste orkaan die de eilanden bereikte wat orkaan Irma, die tevens grote schade op Sint Maarten maakte, en zorgde ook op deze eilanden voor veel schade. Vooral het eiland Tortola was getroffen. Volgens de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Boris Johnson, leek het eiland op Hiroshima nadat het door een atoombom was geraakt. Al de dag erna werd begonnen met eerste hulp en de orde herstellen. Premier Theresa May heeft 32 miljoen pond ter beschikking gesteld voor de wederopbouw van de eilanden.

Bevolking

De Britse Maagdeneilanden hebben te maken met een groeiende bevolking. 83% is Afro-Caribisch. Dit betekend dat ze afstammen van de voormalige Afrikaanse slaven die door de driehoekhandel naar de Cariben zijn gebracht om daar aanvankelijk op plantages te werken. Na de afschaffing van de slavernij in de negentiende eeuw bleven ze op de eilanden wonen. Andere grote groepen komen uit Europa en India. 37% van de bevolking is echter zelf op de eilanden geboren. Veel mensen zijn in andere landen geboren en later naar de eilanden verhuisd. Voorbeelden van deze landen zijn Guyana, Saint Vincent en de Grenadines, Jamaica, de Verenigde Staten, de Dominicaanse Republiek en de Amerikaanse Maagdeneilanden.

Misschien luguber, maar de Britse Maagdeneilanden hebben de hoogste cijfers qua mensen die verdronken zijn. Over 2012 is maar liefst 20% van alle overledenen om het leven gekomen door verdrinking. Wat nog bijzonderder is dat alle verdronkenen toeristen waren. Het is dan ook erg verrassend dat haast geen een strand een strandwacht heeft!

Politiek

Economie

Galerij

De locatie van de Britse Maagdeneilanden
Een kaart van de Britse Maagdeneilanden

Bronnen

(en) British Virgin Islands (29 december 2017). Uit: Engelstalige Wikipedia (3 januari 2018).

	Landen en afhankelijk gebieden in Noord-Amerika
Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten Afhankelijke gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Anguilla · Aruba · Bermuda · Bonaire · Britse Maagdeneilanden · Clipperton · Curaçao · Groenland · Guadeloupe · Kaaimaneilanden · Martinique · Montserrat · Puerto Rico · Saba · Saint-Barthélemy · Saint-Martin (FR) · Saint-Pierre en Miquelon · Sint Eustatius · Sint Maarten (NL) · Turks- en Caicoseilanden

@@ Regel 58: / Regel 58: @@
 ==Bevolking==
+De Britse Maagdeneilanden hebben te maken met een groeiende bevolking. 83% is Afro-Caribisch. Dit betekend dat ze afstammen van de voormalige Afrikaanse slaven die door de driehoekhandel naar de Cariben zijn gebracht om daar aanvankelijk op plantages te werken. Na de afschaffing van de slavernij in de negentiende eeuw bleven ze op de eilanden wonen. Andere grote groepen komen uit [[Europa]] en [[India]]. 37% van de bevolking is echter zelf op de eilanden geboren. Veel mensen zijn in andere landen geboren en later naar de eilanden verhuisd. Voorbeelden van deze landen zijn [[Guyana]], [[Saint Vincent en de Grenadines]], [[Jamaica]], de [[Verenigde Staten]], de [[Dominicaanse Republiek]] en de [[Amerikaanse Maagdeneilanden]].
+Misschien luguber, maar de Britse Maagdeneilanden hebben de hoogste cijfers qua mensen die verdronken zijn. Over 2012 is maar liefst 20% van alle overledenen om het leven gekomen door verdrinking. Wat nog bijzonderder is dat alle verdronkenen toeristen waren. Het is dan ook erg verrassend dat haast geen een strand een strandwacht heeft!
 ==Politiek==