Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)

Het logo van het Huis van Afgevaardigden

De vergaderzaal van het Huis van Afgevaardigden

Het Huis van Afgevaardigden (Engels: United States House of Representatives) is één van de twee kamers van het Amerikaans Congres, het parlement van de Verenigde Staten. De andere kamer wordt de Senaat genoemd. Het Huis van Afgevaardigden is vergelijkbaar met de Nederlandse Tweede Kamer of de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Het Huis van Afgevaardigden bestaat uit 435 leden.

De leden worden om de twee jaar gekozen op de zogenaamde Election Day, vroeg in november. Ze worden gekozen door middel van een districtenstelsel. Dit betekend dat het land is districten is ingedeeld, op basis het aantal inwoners. Elk district heeft ongeveer even veel inwoners. De partij die de meerderheid in een bepaald district haalt, krijgt de zetel voor dat district. Hierdoor ontstaan staten die overwegend op de Democratische Partij of overwegend op de Republikeinse Partij stemmen. Iedere staat heeft minstens één zo'n district. Hoe meer districten een staat heeft, hoe meer inwoners. Californië heeft hierdoor meer districten dan Alaska, omdat daar meer mensen worden. Daarnaast zijn er zes leden zonder stemrecht. Zij representeren elk Puerto Rico, de Noordelijke Marianen, Amerikaans-Samoa, Guam, de Amerikaanse Maagdeneilanden en het District of Columbia. Deze gebieden zijn geen staten van de VS, maar zijn afhankelijke gebieden van de VS. De leden mogen mee debatteren in het Huis van Afgevaardigden, maar mogen niet over wetten stemmen.

De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden is een belangrijk persoon. Tegenwoordig is dit de democraat Nancy Pelosi. Na de vicepresident wordt hij/zij gezien als de opvolger van de president als hij overlijd of wordt afgezet tijdens zijn/haar presidentschap.

Geschiedenis

Oorspronkelijk wilde men dat het Huis van Afgevaardigden de enige kamer van het Amerikaanse Congres werd. Toen de Verenigde Staten onafhankelijk werden bestonden deze uit 13 staten. Deze 13 staten wilden samenwerken uit angst dat er een oorlog zou uitbreken tussen de verschillende staten. Ook stonden ze samen sterker tegenover andere landen. De Articles of Confederation zorgden dat het congres maar een kamer had, waarin iedere staat een veto had. Dit bleek niet te werken; één staat zou namelijk een wet kunnen tegenhouden. Hierdoor wilden veel Amerikaanse politici, waaronder James Madison en Alexander Hamilton, het parlement vernieuwen. Madison en Hamilton ontwierpen de Amerikaanse grondwet en riepen de staten hij elkaar. Alle staten stuurden afgevaardigden, behalve Rhode Island. Hamilton en Madison hadden het idee om twee kamers te maken:

• Het Huis van Afgevaardigden: waarin iedere staat een aantal zetels had dat overeen kwam met het aantal inwoners van de staat.
• De Senaat: waarin iedere staat 2 zetels had.

Madison en Hamilton vonden dat als er alleen een Huis van Afgevaardigden was, grote staten (zoals Virginia en New York) te veel macht hadden. Hierdoor zouden kleinere staten, zoals Rhode Island en New Hampshire ondergesneeuwd raken. De Senaat zou dit voorkomen en zou ervoor dat de kleinere staten meer macht zouden hebben. Dit plan werd uiteindelijk verder uitgewerkt, waarna op 4 maart 1789 het Huis van Afgevaardigden voor het eerst vergaderde.

Gedurende de 19e eeuw waren er veel conflicten tussen het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. Het Huis van Afgevaardigden had vaak meerderheden die tegen de slavernij waren, terwijl de Senaat meerderheden voor de slavernij had. Dit was deel van het conflict, dat uiteindelijk uitmondde in de Amerikaanse Burgeroorlog. Tijdens deze oorlog gaven alle zuidelijke afgevaardigden hun zetel op; alleen Andrew Johnson namens de staat Tennessee deed dit niet. Na de oorlog behaalde de Republikeinse Partij, de partij tegen de slavernij, grote meerderheden in het Huis van Afgevaardigden. Vanaf 1877 brak er een periode aan waarin zowel de Democratische als de Republikeinse Partij meerderheden hadden. De Democratische Partij verkreeg de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden vanaf 1933, toen Franklin D. Roosevelt tot president verkozen werd. De Democraten behielden deze meerderheid tot aan de jaren 90, toen een periode aanbrak waarin de Republikeinen de meerderheid verkregen. Sinds de kredietcrisis van 2008 zijn er zowel periodes waarin de Republikeinen als de Democraten de meerderheid hebben.