Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog Amerikaanse Revolutie
Amerikaanse soldaten bij de slag om Long Island
Datum	19 april 1775 - 3 september 1783
Locatie	Noord-Amerika, Europa, Indië, Caribische Zee, Indische Ocean en Atlantische Oceaan
Overwinning voor	De Verenigde Staten
Resultaat
Strijdende partijen
Verenigde Staten Frankrijk Spanje Nederlandse Republiek	Groot-Brittannië
Leiders
George Washington Nathanael Greene Horatio Gates Benedict Arnold Friedrich Wilhelm von Steuben Marquis de La Fayette Graaf van Rochambeau François Joseph Paul de Grasse Pierre André de Suffren Bernardo de Gálvez Luis de Córdova y Córdova Juan de Lángara	Frederick North William Howe Thomas Gage Henry Clinton Charles Cornwallis Guy Carleton John Burgoyne Benedict Arnold George Rodney Richard Howe Wilhelm von Knyphausen
Troepensterkte
35.000 Continentale soldaten 44.500 Minutemen 55.000+ matrozen 10.000 Fransen in Amerika ~60.000 Fransen en Spanjaarden in Europa	56.000 Britten 171.000 matrozen 30.000 Hessische troepen 50.000 loyalisten 13.000 Indianen
Verliezen
50.000± Amerikaanse doden en gewonden	20.000± gewonden en doden in het Britse leger 19.740 dode matrozen 42.000 gedeserteerden 7.554 Hessische doden
Portaal Geschiedenis

De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (American Revolutionary War of American War of Independence), ook wel bekend als de Amerikaanse Revolutie (American Revolution) was een oorlog tussen de dertien koloniën en het koninkrijk Groot-Brittannië tussen 1775 en 1783. De oorlog zorgde voor de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten. Vaak wordt de naam Amerikaanse Revolutie genoemd voor gehele opstand, dus ook vóór de oorlog, en de periode waarin de Verenigde Staten werden gevormd (dus na de oorlog). Doorgaans worden de twee namen door elkaar gebruikt.

Vóór de oorlog waren de Verenigde Staten een kolonie van Groot-Brittannië. De kolonie had geen inspraak in het Brits parlement en in de kolonie werden steeds hogere belastingen geheven om de Britse oorlogen te bekostigen. Hiertegen was veel tegenstand. Daarnaast was in de VS de Amerikaanse verlichting aan de gang, waarbij ideeën als onafhankelijkheid, gelijkheid, vrijheid en het vormen van een republiek in zicht kwamen. De echte oorlog brak uit in 1775. Op 4 juli 1776 werd de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring getekend. Tot aan 1780 vond deze oorlog alleen plaats in Noord-Amerika. Van 1780 tot 1783 werd het een internationale oorlog, waarbij ook Spanje en Nederland zich gingen bemoeien. Toen werd ook buiten Noord-Amerika gevochten. De VS werd gedurende de gehele oorlog door Frankrijk gesteund.

De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog zorgde voor het ontstaan van de Verenigde Staten en het verlies van de 13 koloniën voor Groot-Brittannië. Na de oorlog werden de Verenigde Staten gevormd, wat geen soepel proces was. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog is een belangrijk moment in de Amerikaanse geschiedenis. Nog steeds wordt dit moment in de VS gevierd op 4 juli, Independence Day. Ook zijn er verschillende monumenten ter nagedachtenis, zoals het Vrijheidsbeeld en de Independence Hall. Veel Amerikaanse helden kunnen ook verband worden gebracht met de oorlog, zoals George Washington, Thomas Jefferson, Alexander Hamilton, Friedrich Wilhelm von Steuben, Marquis de La Fayette en ook landverrader Benedict Arnold.

Ontstaan

De situatie in de kolonie

Vroeger veroverde het Britse leger in de loop der jaren veel gebied in Noord-Amerika, om het onder Brits gezag te brengen. Groot-Brittannië had dus een territorium in Noord-Amerika dat steeds groter werd. Terwijl dat gebeurde verhuisden veel Britten naar dat territorium, om er voor de rest van het leven te blijven wonen. De meeste kinderen van die verhuizende Britten woonden daar dus ook en de meeste kinderen daarvan ook, enzovoort. Er ontstonden dertien koloniën die onderling onafhankelijk waren, maar toch Brits bleven.

Toen deze situatie al een tijdje bezig was, kregen de Britten oorlog met de Fransen, die ook Noord-Amerika wilden koloniseren. Frankrijk en Engeland voerden van 1754 tot 1763 oorlog, die de Britten wonnen. Engeland wilde dat de Amerikaanse koloniën een deel van de oorlogskosten zouden betalen. De Amerikaanse kolonisten hadden daar geen zin in, ook omdat het Franse gevaar geweken was. De volgende jaren kregen de Britten steeds meer ruzie met hun Amerikaanse koloniën. Een bekend opstand is de Boston Tea Party in 1773. In 1775 werd het echt oorlog.

Verloop

De overgave van Lord Cornwallis bij Yorktown.

Eerst wilden de Amerikanen nog niet per se onafhankelijk worden, ze wilden gewoon dat zij ook inspraak zouden krijgen in wat er met hun geld zou worden gedaan. Hun leus werd "No taxation without representation" (geen belasting zonder politieke vertegenwoordiging). Pas in de uitgave van een pamflet van Thomas Paine, Common Sense ("Gezond Verstand"), wordt in januari 1776 een echt radicaal idee voorgesteld: onafhankelijkheid. Maar hoe? Nationale onafhankelijkheid mét een binnenlandse revolutie of enkel een losmaken van het moederland met behoud van de positie van de overheersende klassen (en dus géén democratie)? Paine vond dat alle mensen gelijk zijn en niemand voorrechten zou moeten hebben. Iedereen mag het land besturen als hij of zij maar vertrouwd wordt door het volk, dat kan kiezen wie het vertrouwt. Het Britse koningshuis en de Britse adel hadden in Amerika niks meer te zeggen, in de republiek die hij wilde hadden de burgers de macht. Zijn pamflet werd heel erg bekend en hij overtuigde veel kolonisten met zijn ideeën.

Steeds meer inwoners van de Britse koloniën in Noord-Amerika wilden niet langer onder Brits gezag leven. Zij wilden liever dat een groot deel van dit Britse territorium plaats zou maken voor een nieuw, democratisch land, zodat ze daarin konden leven. De Britse overheid wilde echter helemaal niet dat het Britse territorium in Noord-Amerika kleiner zou worden. En dus kwamen veel bewoners van Brits-Amerika in opstand tegen de Britse overheid. George Washington werd generaal van het nog ongeorganiseerde Amerikaanse leger.

Een half jaar na de uitgave van Common Sense riep het Amerikaans Congres op 4 juli 1776 eenzijdig de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten van Amerika uit. Deze dag wordt Independence Day genoemd en is nog steeds een feestdag in Amerika.

De Amerikaanse patriotten veroverden Boston, maar verloren New York aan de Britten na de slag om Long Island. In 1777 leden de Amerikanen verschillende nederlagen en moesten Philadelphia opgeven. In oktober dat jaar dwong de Amerikaanse generaal Gates echter een groot Engels leger tot overgave bij Saratoga. Deze overwinning gebruikte diplomaat Benjamin Franklin in Parijs om Frankrijk over te halen om een bondgenootschap met de Amerikanen te sluiten tegen Groot-Brittannië. In 1778 had kapitein John Paul Jones succes met aanvallen op Engelse schepen en generaal George Rogers Clark wist in Illinois de indianen terug te drijven, maar de Engelsen rukten op in het zuiden en bezetten een groot deel van Virginia. Omdat Nederland met de Amerikanen bleef handelen, verklaarde Engeland ook de oorlog aan Nederland in 1780. In 1781 behaalden de Amerikaanse en Franse troepen een klinkende zege door een groot Brits leger bij Yorktown te omsingelen; Lord Cornwallis gaf zich over. In 1782 begonnen vredesbesprekingen en in 1783 werd de vrede gesloten: de Verenigde Staten werden onafhankelijk. In 1789 werd George Washington ingezworen als de eerste president van de Verenigde Staten van Amerika.

Videoclip

• George Washington als Founding Father van de Amerikaanse onafhankelijkheid