Gebruiker:S.Perquin/Portaal:Holocaust
De Holocaust was een gebeurtenis in de geschiedenis die heel gevoelig ligt. Het gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog, ongeveer tussen 1940 en 1945. In die tijd regeerde Adolf Hitler in nazi-Duitsland. Hij en zijn groep, de nazi's, gaven de schuld aan bepaalde mensen voor problemen in het land. Vooral Joodse mensen werden als slecht gezien. Hitler wilde dat alle Joden uit Europa zouden verdwijnen. Tijdens de Holocaust werden meer dan zes miljoen Joodse mensen opgepakt, weggevoerd en vermoord, alleen maar omdat ze Joods waren. Ook andere groepen, zoals Roma, Sinti, gehandicapten, Jehova's getuigen, Slavische volkeren, homoseksuelen en mensen die tegen Hitler waren, werden vervolgd. Veel mensen werden naar concentratiekampen gebracht. Dat waren een soort gevangenissen waar mensen werden opgesloten zonder dat ze iets verkeerd hadden gedaan. Ze moesten daar hard werken, kregen weinig te eten en werden vaak mishandeld of vermoord.
De Holocaust kwam niet uit het niets. In Europa bestond er al eeuwenlang vooroordelen en haat tegen Joden. Dat noemen we antisemitisme. Deze vooroordelen begonnen al in de middeleeuwen, vaak vanuit religieuze ideeën. Joden werden soms gezien als 'anders' of als zondebok voor problemen in de samenleving.
Joodse mensen werden vaak uitgesloten, beschuldigd van misdaden en soms met geweld aangevallen. Ze mochten in veel landen bijvoorbeeld geen land bezitten, bepaalde beroepen niet uitoefenen en moesten in aparte wijken wonen. Tijdens tijden van crisis, zoals bij ziektes of hongersnood, werden ze vaak onterecht de schuld gegeven.
Ook Roma en Sinti kregen te maken met uitsluiting en wantrouwen. Ze werden vaak verdacht van diefstal of bedrog, zonder bewijs. Overheden legden hen allerlei beperkingen op, zoals verbod op reizen of wonen in bepaalde gebieden. Dit noemen we antiziganisme.
In de 19e eeuw veranderde deze vijandigheid: mensen begonnen te denken in 'rassen' en zagen sommige groepen als beter dan andere. Deze ideeën noemen we de rassenleer. Volgens deze leer zouden sommige mensen van nature slimmer, sterker of 'zuiverder' zijn dan anderen. Wetenschappers en politici gebruikten deze ideeën om mensen in te delen en te beoordelen op afkomst.
Joden werden steeds vaker gezien als een 'gevaarlijk ras'. Niet vanwege hun geloof, maar omdat ze als 'anders' en bedreigend werden voorgesteld in kranten, boeken en politieke toespraken. In sommige landen dachten mensen dat Joden te veel macht hadden.
Na de Eerste Wereldoorlog ging het heel slecht met Duitsland. Mensen hadden honger, er was veel werkloosheid en ze voelden zich onterecht schuldig door het Verdrag van Versailles. Ze wilden iemand die het land weer sterk kon maken. In 1919 sloot een man genaamd Adolf Hitler zich aan bij de NSDAP; de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij, kortweg de nazi's. Hij bleek een overtuigende spreker: hij zei dingen die veel Duitsers hoop gaven.
Hitler en zijn partij gebruikten propaganda, zoals grote bijeenkomsten, affiches en radio-uitzendingen, om hun ideeën te verspreiden. Ze zeiden dat Duitsland schoongeveegd moest worden van mensen die ze 'minderwaardig' vonden, zoals Joden, Roma en anderen. Hitler schreef in zijn boek Mein Kampf dat Joden gevaarlijk waren voor Duitsland. Hij verbond hen met allerlei 'gevaren' als communisme en kapitalisme. Dit boek werd het belangrijkste boek voor de nazi-ideologie.
Toen in 1929 de wereldwijde economische crisis uitbrak, kreeg Hitler nóg meer steun, want hij beloofde een oplossing voor alle problemen. Op 30 januari 1933 benoemde president Paul von Hindenburg Hitler tot leider (rijkskanselier) van Duitsland. Een maand later, op 27 februari 1933, stak iemand het Rijksdaggebouw (van het Duitse parlement) in Berlijn in brand, waarna de nazi's zeiden dat de communisten het hadden gedaan. Na de Rijksdagbrand werden nieuwe wetten ingevoerd: mensen mochten niet meer vrij praten of samenkomen. Met de Machtigingswet van 1933 kreeg Hitler alle macht om zelf wetten te maken, zonder toestemming van andere partijen.