Pieter Cort van der Linden
Pieter Cort van der Linden | |
---|---|
[[Bestand: ![]() | |
Naam voluit | Pieter Wilhelm Adrianus Cort van der Linden |
Geboren | 14 mei 1846 |
Geboren te | Den Haag |
Overleden | 15 juli 1935 |
Overleden te | Den Haag |
Partij | Geen |
Stroming | liberaal |
Functie | Voorzitter van de ministerraad |
Aantreden | 29 augustus 1913 |
Aftreden | 9 september 1918 |
Voorganger | Theo Heemskerk |
Opvolger | Charles Ruijs de Beerenbrouck |
Functie(s) | |
Minister van Justitie (1897-1901) Lid Raad van State (1902-1913) Minister van Binnenlandse Zaken (1913-1918) | |
Portaal ![]() |
Pieter Cort van der Linden (Den Haag, 14 mei 1846 - aldaar, 15 juli 1935) was een Nederlands politicus, rechtsgeleerde en advocaat. Cort van der Linden was een liberaal, maar behoorde zelf niet tot een politieke partij. Tussen 1913 en 1918 was Cort van der Linden voorzitter van de ministerraad. Dit was toentertijd de naam voor de minister-president van Nederland. Cort van der Linden is een van de weinige premiers van vóór de Tweede Wereldoorlog die nog steeds erg bekend is.
Tussen 1897 en 1901 was Cort van der Linden minister van Justitie in het kabinet van Nicolaas Pierson. Cort van der Linden werd in 1913 benoemd tot voorzitter van de ministerraad en minister van Binnenlandse Zaken. Doordat hij partijloos was kon Cort van der Linden goed onderhandelen met de socialisten, de katholieken en de protestanten. Hij wist een einde te maken aan de jarenlange schoolstrijd in 1917, waardoor openbaar en bijzonder onderwijs aan elkaar werden gelijkgesteld. Datzelfde jaar werd het algemeen kiesrecht voor mannen boven de 25 ingevoerd; het vrouwenkiesrecht volgde twee jaar later. Ook veranderde de manier waarop de Tweede Kamer gekozen werd. Cort van der Linden wordt hierdoor als een van de meest kundige premiers van de 20e eeuw gezien.
Cort van der Linden was de laatste partijloze premier van Nederland. Ook was hij de laatste liberale premier tot dat Mark Rutte in 2010 minister-president werd.