Elio Di Rupo

Elio Di Rupo
Elio Di Rupo in 2014.
Naam voluit
Geboren	18 juli 1951
Geboren te	Morlanwelz
Overleden
Overleden te
Gehuwd met
Relatie met
Partij	Parti Socialiste (PS)
Religie
Stroming
Functie	Premier van België
Aantreden	6 december 2011
Aftreden	11 oktober 2014
Voorganger	Yves Leterme
Opvolger	Charles Michel
Functie(s)
Lid Europees Parlement (2024-heden) Minister-president van Wallonië (1999-2000, 2005-2007, 2019-2024) Federaal vicepremier (1994-1999) Federaal minister van Economische Zaken (1995-1999)
Portaal Politiek

Elio Di Rupo (Morlanwelz, 18 juli 1951) is een Belgisch politicus namens de Parti Socialiste (PS). Di Rupo was tussen 2011 en 2014 de (federale) premier van België. Daarnaast is hij verschillende keren minister-president van Wallonië geweest.

Daarnaast was hij ook burgemeester van de Waalse stad Bergen. Di Rupo is de zoon van Italiaanse immigranten. Hij spreekt Frans, maar weinig tot geen Nederlands (wat tot veel kritiek leidde). Di Rupo staat bekend om zijn vlinderdas, die hij bijna altijd draagt. Ook is Di Rupo één van de eerste openlijk homoseksuele politici in België.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Di Rupo komt uit een gezin van Italiaanse migranten. Zijn ouders komen uit het plaatsje San Valentino in Abruzzo Citeriore. Di Rupo is de enige van het gezin die in België geboren is. Zijn vader overleed toen hij één jaar oud was. Vanwege geldredenen bracht hij zijn jeugd door in een weeshuis in Morlanwelz.

In Bergen kwam hij in contact met het socialisme. In 1978 behaalde hij zijn doctoraat in scheikunde. Vertrok naar de Britse stad Leeds, waar hij aan de universiteit werkte.

In de politiek

In 1977 werd Di Rupo lid van de jongerenafdeling van de Parti Socialiste. In 1982 begon zijn politieke carrière, toen hij werd gekozen tot lid van de gemeenteraad van Bergen. Tussen 1986 en 1987 was hij schepen voor de stad Bergen. Tussen 1981 en 1987 werkte hij voor de toenmalige Waalse minister van Energie, Philippe Busquin. Tussen 1987 en 1989 zat hij in de Kamer van Volksvertegenwoordigers en tussen 1989 en 1991 in het Europees Parlement. In 2000 werd hij burgemeester van de stad Bergen.

Tussen 1991 en 1995 was Di Rupo lid van de Senaat en daarnaast was hij minister van Media in de Waalse regering. Vanaf 1994 was hij minister van Verkeer en Vervoer en ook vicepremier.

Partijvoorzitter

In 1999 voerde Di Rupo de onderhandelingen tussen de socialisten, de liberalen en de groenen. Di Rupo was minister-president van Wallonië, maar werd in 2000 partijvoorzitter. Hierdoor stopte hij als minister-president en werd opgevolgd door Jean-Claude Van Cauwenberghe.

Premier van België

De PS won veel zetels tijdens de federale verkiezingen van juni 2010. Di Rupo werd toen aangesteld tot preformateur. Het duurde echter pas tot 6 december 2011 voordat hij een nieuwe regering kon vormen. België zat hierdoor zo'n anderhalf jaar zonder regering; wat toentertijd de langste regeringscrisis was. Uiteindelijk lukte het om een regering te vormen (regering-Di Rupo). Deze regering bestond uit de sociaaldemocratische partijen PS en sp.a, de christendemocratische partijen CD&V en cdh en de liberale partijen Open vld en MR.

Tijdens zijn premierschap kreeg Di Rupo veel kritiek op zijn Nederlands. Hij sprak namelijk amper Nederlands met een sterk Waals accent. Hoewel hij lessen nam in de Nederlandse taal, kwam er weinig verandering. De regering nam na de federale verkiezingen van 2014 ontslag. Tijdens deze verkiezingen was de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) de grootste geworden. Deze partij weigerde om met de PS samen te werken. Uiteindelijk werd Elio Di Rupo opgevolgd door Charles Michel.

Na zijn premierschap

Na zijn premierschap werd Di Rupo burgemeester van de stad Bergen in Henegouwen. In 2019 werd hij verkozen tot de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij legde functie echter neer om minister-president van Wallonië te worden. Di Rupo stopte toen ook als partijleider en gaf deze functie aan Paul Magnette.

Op 15 juli 2024 werd Di Rupo opgevolgd door Adrien Dolimont als minister-president van Wallonië. Di Rupo was tijdens de Europese Parlementsverkiezingen 2024 lijsttrekker voor de PS. Hierdoor maakte hij de overstap naar het Europees Parlement.