Kamer van Volksvertegenwoordigers: verschil tussen versies
k |
|||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
De '''Kamer van Volksvertegenwoordigers''' of '''De Kamer''' is één van twee kamers van het [[België|Belgische]] [[Federaal Parlement van België|Federaal Parlement]]. De Kamer telt in totaal 150 leden en woorden rechtstreeks gekozen door het volk. Iemand die lid is van de Kamer wordt een Kamerlid genoemd, hiervoor moet je minimaal 21 jaar oud zijn. Om te mogen stemmen moet je minimaal 18 jaar oud zijn. Om de zetels in de Kamer zo eerlijk mogelijk te verdelen worden de zetels als eerste verdeeld onder de tien provincies en de hoofdstad Brussel. Ook zijn de zetels in de Kamer verdeeld onder [[politieke partij]]en. |
De '''Kamer van Volksvertegenwoordigers''' of '''De Kamer''' is één van twee kamers van het [[België|Belgische]] [[Federaal Parlement van België|Federaal Parlement]]. De Kamer telt in totaal 150 leden en woorden rechtstreeks gekozen door het volk. Iemand die lid is van de Kamer wordt een Kamerlid genoemd, hiervoor moet je minimaal 21 jaar oud zijn. Om te mogen stemmen moet je minimaal 18 jaar oud zijn. Om de zetels in de Kamer zo eerlijk mogelijk te verdelen worden de zetels als eerste verdeeld onder de tien provincies en de hoofdstad Brussel. Ook zijn de zetels in de Kamer verdeeld onder [[politieke partij]]en. |
||
| − | De kamer heeft ook een voorzitter. Sinds 2019 is dit [[ |
+ | De kamer heeft ook een voorzitter. Sinds 2019 is dit [[Éliane Tillieux]] (PS). De Kamer van Volksvertegenwoordigers bestaat sinds 1831. |
In het [[Frans]] heet de Kamer van Volksvertegenwoordigers de ''Chambre des Représentants'' en in het [[Duits]] heet het de ''Abgeordnetenkammer''. Naast de Kamer is er ook nog de [[Senaat (België)|Senaat]]. De Kamer is te vergelijken met de Nederlandse [[Tweede Kamer]]. |
In het [[Frans]] heet de Kamer van Volksvertegenwoordigers de ''Chambre des Représentants'' en in het [[Duits]] heet het de ''Abgeordnetenkammer''. Naast de Kamer is er ook nog de [[Senaat (België)|Senaat]]. De Kamer is te vergelijken met de Nederlandse [[Tweede Kamer]]. |
||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
==Taken== |
==Taken== |
||
[[Bestand:Chambre_Belgique_interieur.jpg|left|300px|miniatuur|De binnenkant van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.]] |
[[Bestand:Chambre_Belgique_interieur.jpg|left|300px|miniatuur|De binnenkant van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.]] |
||
| − | De Kamer en de [[Senaat (België)|Senaat]] zijn samen verantwoordelijk voor het maken van wetten. Een |
+ | De Kamer en de [[Senaat (België)|Senaat]] zijn samen verantwoordelijk voor het maken van wetten. Een wetsvoostel van de [[Belgische federale regering]] wordt eerst voorgelegd aan de Kamer. De Kamer mag de wet goedkeuren, afkeuren, maar ook veranderen of uitbreiden. De Kamerleden mogen zelf ook wet voorstellen. De Kamer is er dus voor het maken van wetten. Dit kan op de manier zoals hierboven staat, maar er bestaan ook nog twee andere manieren. Bij wetten die te maken hebben met hele belangrijke dingen, zoals het veranderen van de [[grondwet]] is de Senaat even belangrijk. De Senaat heeft dan ook dezelfde taken als de Kamer zelf. Ook bestaat er manier dat de Senaat een ontwerp maakt voor een wet en de Kamer hierover stemt. Je ziet het dus dat er drie manieren zijn om een wet te vormen. In de Belgische grondwet staat precies hoe dit moet gebeuren. |
| − | Daarnaast is de Kamer er nog om een regering te vormen. Als een partij de verkiezingen |
+ | Daarnaast is de Kamer er nog om een regering te vormen. Als een partij de verkiezingen wint heeft de partij vaak niet genoeg zetels om een meerderheid (minimaal 76 zetels) te krijgen. Daarom moet er samen worden gewerkt met andere partijen. Dat noem je een coalitie. Na de verkiezingen zijn hierover dan ook onderhandelingen. De Kamer controleert ook de regering. Dit doet de Kamer door middel van debatten met de ministers over een bepaald onderwerp. Soms moet minister bijvoorbeeld iets gaan uitleggen aan de Kamer. De Kamer mag een minister en soms zelf de regering wegsturen. Dit heet een [[motie van wantrouwen]]. |
| − | De Kamer mag de uitgaven en inkomsten van de Belgische staat inzien. De Kamer mag hier twee dingen mee doen. Als eerste mag het een [[begroting]] (schatting van hoeveel iets gaat kosten) afwijzen omdat het teveel geld is en het een bedrag vaststellen hoeveel iets mag kosten ([[eindrekening]]). Het [[Rekenhof]] helpt de Kamer hierbij. Daarnaast mag de Kamer informatie vragen aan de regering. Dit mag op papier, maar ook via een gesprek. Per jaar zijn 1.500 mondelinge (via een gesprek) en 2.300 schriftelijke (op papier) vragen aan de regering van de Kamer. De Kamer mag ook een [[onderzoekscommissie]] oprichten, deze commissie onderzoekt een groot en belangrijk probleem in België. Voorbeelden hiervan zijn [[fraude]] of [[criminaliteit]]. |
+ | De Kamer mag de uitgaven en inkomsten van de Belgische staat inzien. De Kamer mag hier twee dingen mee doen. Als eerste mag het een [[begroting]] (schatting van hoeveel iets gaat kosten) afwijzen omdat het teveel geld is en het een bedrag vaststellen hoeveel iets mag kosten ([[eindrekening]]). Het [[Rekenhof]] helpt de Kamer hierbij. Daarnaast mag de Kamer informatie vragen aan de regering. Dit mag op papier, maar ook via een gesprek. Per jaar zijn 1.500 mondelinge (via een gesprek) en 2.300 schriftelijke (op papier) vragen aan de regering van de Kamer. De Kamer mag ook een [[onderzoekscommissie]] oprichten (in Nederland is dat een parlementair onderzoek), deze commissie onderzoekt een groot en belangrijk probleem in België. Voorbeelden hiervan zijn [[fraude]] of [[criminaliteit]]. |
Als laatste heeft de Kamer nog kleine opdrachten. Zo moeten ze een [[ombudsman]] kiezen, deze onderzoekt de klachten van de Belgische burgers. Ook onderzoekt de Kamer [[petitie]]s (signaal van de burgers over een bepaald probleem) en de Kamer mag iemand officieel Belg maken. Als laatste benoemd de Kamer het Rekenhof. |
Als laatste heeft de Kamer nog kleine opdrachten. Zo moeten ze een [[ombudsman]] kiezen, deze onderzoekt de klachten van de Belgische burgers. Ook onderzoekt de Kamer [[petitie]]s (signaal van de burgers over een bepaald probleem) en de Kamer mag iemand officieel Belg maken. Als laatste benoemd de Kamer het Rekenhof. |
||
Versie van 5 sep 2023 21:06
De Kamer van Volksvertegenwoordigers of De Kamer is één van twee kamers van het Belgische Federaal Parlement. De Kamer telt in totaal 150 leden en woorden rechtstreeks gekozen door het volk. Iemand die lid is van de Kamer wordt een Kamerlid genoemd, hiervoor moet je minimaal 21 jaar oud zijn. Om te mogen stemmen moet je minimaal 18 jaar oud zijn. Om de zetels in de Kamer zo eerlijk mogelijk te verdelen worden de zetels als eerste verdeeld onder de tien provincies en de hoofdstad Brussel. Ook zijn de zetels in de Kamer verdeeld onder politieke partijen.
De kamer heeft ook een voorzitter. Sinds 2019 is dit Éliane Tillieux (PS). De Kamer van Volksvertegenwoordigers bestaat sinds 1831.
In het Frans heet de Kamer van Volksvertegenwoordigers de Chambre des Représentants en in het Duits heet het de Abgeordnetenkammer. Naast de Kamer is er ook nog de Senaat. De Kamer is te vergelijken met de Nederlandse Tweede Kamer.
Taken
De Kamer en de Senaat zijn samen verantwoordelijk voor het maken van wetten. Een wetsvoostel van de Belgische federale regering wordt eerst voorgelegd aan de Kamer. De Kamer mag de wet goedkeuren, afkeuren, maar ook veranderen of uitbreiden. De Kamerleden mogen zelf ook wet voorstellen. De Kamer is er dus voor het maken van wetten. Dit kan op de manier zoals hierboven staat, maar er bestaan ook nog twee andere manieren. Bij wetten die te maken hebben met hele belangrijke dingen, zoals het veranderen van de grondwet is de Senaat even belangrijk. De Senaat heeft dan ook dezelfde taken als de Kamer zelf. Ook bestaat er manier dat de Senaat een ontwerp maakt voor een wet en de Kamer hierover stemt. Je ziet het dus dat er drie manieren zijn om een wet te vormen. In de Belgische grondwet staat precies hoe dit moet gebeuren.
Daarnaast is de Kamer er nog om een regering te vormen. Als een partij de verkiezingen wint heeft de partij vaak niet genoeg zetels om een meerderheid (minimaal 76 zetels) te krijgen. Daarom moet er samen worden gewerkt met andere partijen. Dat noem je een coalitie. Na de verkiezingen zijn hierover dan ook onderhandelingen. De Kamer controleert ook de regering. Dit doet de Kamer door middel van debatten met de ministers over een bepaald onderwerp. Soms moet minister bijvoorbeeld iets gaan uitleggen aan de Kamer. De Kamer mag een minister en soms zelf de regering wegsturen. Dit heet een motie van wantrouwen.
De Kamer mag de uitgaven en inkomsten van de Belgische staat inzien. De Kamer mag hier twee dingen mee doen. Als eerste mag het een begroting (schatting van hoeveel iets gaat kosten) afwijzen omdat het teveel geld is en het een bedrag vaststellen hoeveel iets mag kosten (eindrekening). Het Rekenhof helpt de Kamer hierbij. Daarnaast mag de Kamer informatie vragen aan de regering. Dit mag op papier, maar ook via een gesprek. Per jaar zijn 1.500 mondelinge (via een gesprek) en 2.300 schriftelijke (op papier) vragen aan de regering van de Kamer. De Kamer mag ook een onderzoekscommissie oprichten (in Nederland is dat een parlementair onderzoek), deze commissie onderzoekt een groot en belangrijk probleem in België. Voorbeelden hiervan zijn fraude of criminaliteit.
Als laatste heeft de Kamer nog kleine opdrachten. Zo moeten ze een ombudsman kiezen, deze onderzoekt de klachten van de Belgische burgers. Ook onderzoekt de Kamer petities (signaal van de burgers over een bepaald probleem) en de Kamer mag iemand officieel Belg maken. Als laatste benoemd de Kamer het Rekenhof.
Zetelverdeling
De Kamer van Volksvertegenwoordigers bestaat uit 150 leden. In 2019 waren de laatste verkiezingen. Dit zijn de uitslagen daarvan:
| Politieke partij | zetels | Fractieleiders |
|---|---|---|
| Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) | 23 | Peter De Roover |
| Ecolo-Groen | 21 | Kristof Calvo |
| Parti Socialiste (PS) | 19 | Ahmed Laaouej |
| Vlaams Belang | 18 | Barbara Pas |
| Mouvement Réformateur (MR) | 14 | Benoît Piedbœuf |
| Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V) | 12 | Servais Verherstraeten |
| Open Vlaamse Liberalen en Democraten (Open Vld) | 12 | Egbert Lachaert |
| Partij van de Arbeid van België (PVDA-PTB) | 12 | Raoul Hedebouw |
| Vooruit | 9 | Meryame Kitir |
| Les Engagés | 5 | Catherine Fonck |
| Démocrate Fédéraliste Indépendant (DéFI) | 2 | François De Smet |
| Onafhankelijk | 1 | Dries Van Langenhove |
| Totaal | 150 |
Ecolo-Groen is een samenwerking tussen twee partijen, namelijk de partij Groen met 9 zetels en de Ecolo met 12 zetels. Samen vormen ze een zogenoemde fractie.