Senaat (Verenigde Staten): verschil tussen versies
k (→top: replaced: [[File: → [[Bestand:) |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | {{werk}} | ||
[[Bestand:Seal_of_the_United_States_Senate.svg|right|300px|thumb|De zegel van de Senaat]] | [[Bestand:Seal_of_the_United_States_Senate.svg|right|300px|thumb|De zegel van de Senaat]] | ||
| − | De '''Senaat''' ([[Engels]]: ''United States Senate'') is één van de twee kamers van het [[Amerikaans Congres]], het parlement van de [[Verenigde Staten]]. De andere kamer heet het [[Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)|Huis van Afgevaardigden]]. De Senaat bestaat uit 100 leden; twee voor elke staat. Een senator heeft een termijn van zes jaar. Elke twee jaar wordt een derde van de senatoren vervangen. | + | De '''Senaat''' ([[Engels]]: ''United States Senate'') is één van de twee kamers van het [[Amerikaans Congres]], het parlement van de [[Verenigde Staten]]. De andere kamer heet het [[Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)|Huis van Afgevaardigden]]. De Senaat bestaat uit 100 leden; twee voor elke staat. Een senator heeft een termijn van zes jaar. Elke twee jaar wordt een derde van de senatoren vervangen. Een senator dient dus een periode van (maximaal) zes jaar. De Senaat vergadert net als het Huis van Afgevaardigden in het [[Capitool]] |
| − | Officieel is de vicepresident, momenteel [[Kamala Harris]], voorzitter van de Senaat. Hij een gelijk aantal stemmen (dus 50 voor en 50 tegen) geeft hij/zij de beslissende stem. Dit gebeurd echter heel weinig. Als de vicepresident niet aanwezig is, is er een vervanger. Deze heet de ''president pro tempore'' (oftewel ''waarnemend president''). | + | Officieel is de vicepresident, momenteel [[Kamala Harris]], voorzitter van de Senaat. Hij een gelijk aantal stemmen (dus 50 voor en 50 tegen) geeft hij/zij de beslissende stem. Dit gebeurd echter heel weinig. Als de vicepresident niet aanwezig is, is er een vervanger. Deze heet de ''president pro tempore'' (oftewel ''waarnemend president''). Sinds 2021 is dit de Democraat [[Patrick Leahy]] uit de staat [[Vermont]]. Een wetsvoorstel moet gebruikelijk eerst door het Huis van Afgevaardigden heen, voordat het door de Senaat gaat. Bij bepaalde zaken, zoals het benoemen van de ministers, kan de Senaat alleen beslissingen nemen. De Senaat is bedacht, zodat de staten zelf vertegenwoordiging hadden. De regeringen van de staten wezen van 1789 tot 1913 de senatoren zelf aan. Sinds 1913 worden de senatoren gekozen door de inwoners van de staten zelf. |
| − | [[ | ||
| − | + | De Senaat wordt vaak als het belangrijke huis gezien en is ook vaker in het nieuws. Dit komt mede door de [[filibuster]] en de macht die de Senaat heeft. | |
| + | |||
| + | ==Geschiedenis== | ||
| + | Na de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog]] werden de 13 koloniën onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. Deze 13 koloniën hadden een gemeenschappelijke taal, cultuur en geschiedenis. Om onderlinge oorlogen te voorkomen (en om sterker te staan in oorlogen tegen andere landen) besloten deze 13 staten een nieuw land te vormen, de Verenigde Staten van Amerika. De Verenigde Staten zijn gebaseerd op de idealen van de [[Verlichting]], maar de Amerikaanse [[Founding Fathers]] moesten deze ideeën nog wel uitwerken. Hierdoor ontstond het idee van een parlement (het Amerikaans Congres) dat uit twee kamers bestond: | ||
| + | * In het Huis van Afgevaardigden zou iedere staat een bepaald aantal zetels krijgen dat overkwam met de inwoners van die staat. Staten met veel inwoners, zoals [[Virginia]] en [[New York (staat)|New York]], hadden hierdoor veel inwoners. | ||
| + | * In de Senaat zou iedere staat twee senatoren krijgen. Hierdoor hadden de kleinere staten, zoals [[Rhode Island]] en [[Connecticut]], meer invloed. In een grote staat als New York zou één senator meer mensen vertegenwoordigen als in Rhode Island, terwijl beide senatoren één stem hadden. | ||
| + | Dit en meer werd opgeschreven in de [[Amerikaanse grondwet]]. De Senaat was bedoeld om het voor kleinere staten aantrekkelijk te maken zich aan te sluiten bij de Verenigde Staten. Veel kleinere staten waren namelijk bang geen invloed te hebben, aangezien grotere staten meer macht zouden hebben. De Senaat was het gevolg om deze angst weg te nemen. Deze gebeurtenis wordt ook wel de ''Connecticut-compromis'' genoemd, aangezien Connecticut als kleine staat hier erg bang voor was. Voor elke staat die sindsdien is toegetreden zijn er twee senatoren bijgekomen. [[Washington D.C.]] zelf en de andere Amerikaanse territoria kregen geen senatoren (en hebben deze nog steeds niet). | ||
| + | |||
| + | Sinds president [[Thomas Jefferson]] kreeg de Senaat zijn huidige mate van belangrijkheid. Senatoren werden gezien als vertegenwoordigers van de meningen in hun staat. Hier hadden ze veel invloed op hun partijen. Senatoren als [[Henry Clay]], [[Stephen A. Douglass]] en [[Daniel Webster]] werden hierdoor o.a. bekend door het hele land. De macht van de Senaat speelde ook een belangrijke rol bij een grote kwestie in de 19e eeuw, namelijk de [[slavernij]]. Tussen 1820 en 1850 was er een even aantal slavenstaten en vrije staten als gevolg van de [[Missouri-compromis]]. Voor iedere nieuwe vrije staat die wilde toetreden moest ook een nieuwe slavenstaat toetreden (en omgekeerd). Na de [[compromis van 1850]] werd dit idee losgelaten en mochten staten zelf beslissen of ze de slavernij toestonden of niet. Vanaf toen steeg het aantal vrije staten, wat een van de redenen was van de slavenstaten om af te scheiden. Dit leidde tot de [[Amerikaanse Burgeroorlog]]. Tijdens de burgeroorlog trokken de Zuidelijke senatoren, met uitzondering van [[Andrew Johnson]] (Tennessee), zich terug. | ||
| + | |||
| + | De Senaat onderging enkele veranderingen tijdens het presidentschap van [[Woodrow Wilson]]. In 1913 werd het 17e amendement aangenomen. Dit betekende dat de senatoren niet meer de regeringen of parlementen van de Amerikaanse staten gekozen werden, maar door de bevolking van die staten in verkiezingen. Dit wordt gezien als een grote stap richting meer [[democratie]]. In 1922 werd [[Rebecca Felton]] namens de staat [[Georgia]] gekozen als de eerste vrouwelijke senator; zij diende echter slechts voor één dag. [[Hattie Caraway]] namens [[Arkansas]] werd in 1932 gekozen als de eerste gekozen vrouwelijke senator. In de jaren '50 speelde de Senaat een belangrijke rol in de jacht op [[communisme]] onder senator [[Joseph McCarthy]]. Ook speelde de Senaat een belangrijke rol in de jaren '50 en zeker in de jaren '60 bij het einde van de [[rassensegregatie]]. Veel Zuidelijke senatoren proberen wetten die de rassensegregatie beëindigden dood te praten (de [[filibuster]]). Deze filibuster zou later veel gebruikt door de Republikeinen tijdens het presidentschap van [[Barack Obama]] en daarna door de Democraten tijdens het presidentschap van [[Donald Trump]]. Sinds 1959 bestaan de Verenigde Staten uit 50 staten, waardoor de Senaat 100 senatoren hebben. In de recente jaren wordt gesproken voor mogelijk staatsschap voor Washington D.C. en [[Puerto Rico]], waardoor beide gebieden twee senatoren zouden krijgen. Deze plannen zorgen voor veel verdeling in de Amerikaanse politiek. | ||
[[Categorie:Amerikaans Congres]] | [[Categorie:Amerikaans Congres]] | ||
Versie van 6 aug 2021 19:43
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De Senaat (Engels: United States Senate) is één van de twee kamers van het Amerikaans Congres, het parlement van de Verenigde Staten. De andere kamer heet het Huis van Afgevaardigden. De Senaat bestaat uit 100 leden; twee voor elke staat. Een senator heeft een termijn van zes jaar. Elke twee jaar wordt een derde van de senatoren vervangen. Een senator dient dus een periode van (maximaal) zes jaar. De Senaat vergadert net als het Huis van Afgevaardigden in het Capitool
Officieel is de vicepresident, momenteel Kamala Harris, voorzitter van de Senaat. Hij een gelijk aantal stemmen (dus 50 voor en 50 tegen) geeft hij/zij de beslissende stem. Dit gebeurd echter heel weinig. Als de vicepresident niet aanwezig is, is er een vervanger. Deze heet de president pro tempore (oftewel waarnemend president). Sinds 2021 is dit de Democraat Patrick Leahy uit de staat Vermont. Een wetsvoorstel moet gebruikelijk eerst door het Huis van Afgevaardigden heen, voordat het door de Senaat gaat. Bij bepaalde zaken, zoals het benoemen van de ministers, kan de Senaat alleen beslissingen nemen. De Senaat is bedacht, zodat de staten zelf vertegenwoordiging hadden. De regeringen van de staten wezen van 1789 tot 1913 de senatoren zelf aan. Sinds 1913 worden de senatoren gekozen door de inwoners van de staten zelf.
De Senaat wordt vaak als het belangrijke huis gezien en is ook vaker in het nieuws. Dit komt mede door de filibuster en de macht die de Senaat heeft.
Geschiedenis
Na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werden de 13 koloniën onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. Deze 13 koloniën hadden een gemeenschappelijke taal, cultuur en geschiedenis. Om onderlinge oorlogen te voorkomen (en om sterker te staan in oorlogen tegen andere landen) besloten deze 13 staten een nieuw land te vormen, de Verenigde Staten van Amerika. De Verenigde Staten zijn gebaseerd op de idealen van de Verlichting, maar de Amerikaanse Founding Fathers moesten deze ideeën nog wel uitwerken. Hierdoor ontstond het idee van een parlement (het Amerikaans Congres) dat uit twee kamers bestond:
- In het Huis van Afgevaardigden zou iedere staat een bepaald aantal zetels krijgen dat overkwam met de inwoners van die staat. Staten met veel inwoners, zoals Virginia en New York, hadden hierdoor veel inwoners.
- In de Senaat zou iedere staat twee senatoren krijgen. Hierdoor hadden de kleinere staten, zoals Rhode Island en Connecticut, meer invloed. In een grote staat als New York zou één senator meer mensen vertegenwoordigen als in Rhode Island, terwijl beide senatoren één stem hadden.
Dit en meer werd opgeschreven in de Amerikaanse grondwet. De Senaat was bedoeld om het voor kleinere staten aantrekkelijk te maken zich aan te sluiten bij de Verenigde Staten. Veel kleinere staten waren namelijk bang geen invloed te hebben, aangezien grotere staten meer macht zouden hebben. De Senaat was het gevolg om deze angst weg te nemen. Deze gebeurtenis wordt ook wel de Connecticut-compromis genoemd, aangezien Connecticut als kleine staat hier erg bang voor was. Voor elke staat die sindsdien is toegetreden zijn er twee senatoren bijgekomen. Washington D.C. zelf en de andere Amerikaanse territoria kregen geen senatoren (en hebben deze nog steeds niet).
Sinds president Thomas Jefferson kreeg de Senaat zijn huidige mate van belangrijkheid. Senatoren werden gezien als vertegenwoordigers van de meningen in hun staat. Hier hadden ze veel invloed op hun partijen. Senatoren als Henry Clay, Stephen A. Douglass en Daniel Webster werden hierdoor o.a. bekend door het hele land. De macht van de Senaat speelde ook een belangrijke rol bij een grote kwestie in de 19e eeuw, namelijk de slavernij. Tussen 1820 en 1850 was er een even aantal slavenstaten en vrije staten als gevolg van de Missouri-compromis. Voor iedere nieuwe vrije staat die wilde toetreden moest ook een nieuwe slavenstaat toetreden (en omgekeerd). Na de compromis van 1850 werd dit idee losgelaten en mochten staten zelf beslissen of ze de slavernij toestonden of niet. Vanaf toen steeg het aantal vrije staten, wat een van de redenen was van de slavenstaten om af te scheiden. Dit leidde tot de Amerikaanse Burgeroorlog. Tijdens de burgeroorlog trokken de Zuidelijke senatoren, met uitzondering van Andrew Johnson (Tennessee), zich terug.
De Senaat onderging enkele veranderingen tijdens het presidentschap van Woodrow Wilson. In 1913 werd het 17e amendement aangenomen. Dit betekende dat de senatoren niet meer de regeringen of parlementen van de Amerikaanse staten gekozen werden, maar door de bevolking van die staten in verkiezingen. Dit wordt gezien als een grote stap richting meer democratie. In 1922 werd Rebecca Felton namens de staat Georgia gekozen als de eerste vrouwelijke senator; zij diende echter slechts voor één dag. Hattie Caraway namens Arkansas werd in 1932 gekozen als de eerste gekozen vrouwelijke senator. In de jaren '50 speelde de Senaat een belangrijke rol in de jacht op communisme onder senator Joseph McCarthy. Ook speelde de Senaat een belangrijke rol in de jaren '50 en zeker in de jaren '60 bij het einde van de rassensegregatie. Veel Zuidelijke senatoren proberen wetten die de rassensegregatie beëindigden dood te praten (de filibuster). Deze filibuster zou later veel gebruikt door de Republikeinen tijdens het presidentschap van Barack Obama en daarna door de Democraten tijdens het presidentschap van Donald Trump. Sinds 1959 bestaan de Verenigde Staten uit 50 staten, waardoor de Senaat 100 senatoren hebben. In de recente jaren wordt gesproken voor mogelijk staatsschap voor Washington D.C. en Puerto Rico, waardoor beide gebieden twee senatoren zouden krijgen. Deze plannen zorgen voor veel verdeling in de Amerikaanse politiek.