Cherson

Cherson
Land	Oekraïne
Oblast	Cherson
'
Burgemeester	Ihor Viktorovytsj Kolychajev (Wij moeten hier leven)
Oppervlakte	145 km²
Inwoners	279.131 (1 januari 2022)
Dichtheid	1994 mensen per km2
Postcode(s)	73000-480
Netnummer(s)	'+ 380-552
Rayons
Portaal Europa

Cherson of Kherson (in het Oekraïens: Херсон) is de hoofdstad van de gelijknamige Oblast Cherson, een regionaal centrum in het zuiden van Oekraïne. Een belangrijk economisch centrum van Zuid-Oekraïne. Administratief centrum van de Oblast Cherson. De bevolking per 1 januari 2022 is 279.131 mensen. Het is een belangrijk spoorwegknooppunt (op de lijn Mykolaiv - Snihurivka - Dzhankoy), zeehandelshaven, rivierhaven. De stad ligt op de rechter hoge oever van de Dnjepr. Cherson heeft een satellietstad Oleshka, dat zo'n 5 km van Cherson af ligt.

Cherson wordt ook wel 'stad van scheepsbouwers' genoemd.

Sinds 17 juli 2020 is het het administratieve centrum van het district Cherson.

Op 6 maart 2022 is bij Besluit van de president van Oekraïne, Zelensky, ter herdenking van de inzet, de massale heldenmoed en de veerkracht van burgers die hun steden verdedigden tijdens het afslaan van de Russische Invasie tegen Oekraïne, kreeg de stad de ereprijs "Hero City of Oekraïne".

Naam

Als de eerste stad van het zogenaamde "Griekse project" van Grigory Potemkin en Catharina II, werd het genoemd naar de beroemdste stadskolonie van Chersonese, gelegen op de Krim. De oude naam "Chersonese" - van het oude Griekse dialectwoord chersonesos "schiereiland, kust".

Geschiedenis

Oude geschiedenis

Toegangspoort van het Kherson-fort

Het grondgebied van het huidige Cherson is al sinds de prechristelijke tijden bewoond. De eerste mens verscheen in dit gebied in de koper- en bronstijd. Een Scythische begraafplaats uit de 4e-3e eeuw v.Chr. werd gevonden op de plaats van het Kherson-fort, dat nu een van de centrale parken herbergt.

Vestiging van de stad

Op kaarten uit het begin van de zeventiende eeuw en bijna tot het midden van de achttiende eeuw lag op de plaats van het huidige Cherson de stad Bilehowisce (Bilihovichi, Bilkhovichi). Ondanks het feit dat Bilikhovichi tot het midden van de 18e eeuw op de kaarten stond, was de stad hoogstwaarschijnlijk al in groot verval vóór de komst van veldmaarschalk Minich aan de monding van de Dnjepr. Sebastian de Uchedo's boek "Index of the Famous World" van 1672 , in de lijst van Europese Tartarije, somt de steden op: Ochakiv, Bilkhovichi, Kachibey, Vinaradna, Krapezadi, Andriyiv. In het boek van Hermann Mole "System of Geography" van 1701, in de lijst van Ochakiv Tartary, zijn alleen nog de steden Ochakiv, Bilkhovychi, Kachibey genoemd.

In 1737 , tijdens de Russisch-Turkse oorlog van 1735-1739, werd het Alexander Shant- fort gebouwd op de rechteroever van de Dnjepr, die het centrum was van de Ingul Palanka tijdens de Nieuwe Sich. Het werd herbouwd tijdens de Russisch-Turkse oorlog van 1768-1774 en vanaf 1775 was het een postkantoor. In 1776 werd de nederzetting Kherson Pikiner Regiment gevormd uit de voormalige Kozakken. Volgens het Kyuchuk-Kaynardzhi vredesverdrag van 1774 tussen het Ottomaanse Rijk en Rusland, werden de landen tussen de Dnjepr en de Zuidelijke Bug afgestaan ​​aan het Russische Rijk. Om hen te beschermen tegen mogelijke aanvallen, moesten de nieuwe eigenaren van de regio een nieuw krachtig fort bouwen en tegelijkertijd een betrouwbare vloot. Een ontdekkingstocht onder leiding van vice - admiraal Senyavin, de commandant van de Azov - vloot, werd gestuurd om de plek van het te bouwen fort te bepalen. Het plan van Senyavin werd in december 1775 goedgekeurd in een brief van Catharina II.

Cherson ontleende zijn naam aan de oude Griekse stad Chersonesos Tavria (Grieks Χερσόνησος, Chersonesos betekent schiereiland). Een nieuwe stad verscheen op de kaart van het rijk - Cherson, het oprichtingsbesluit werd op 18 juni 1778 ondertekend door Catherine II. De bouw van de Zwarte Zeevloot begon in Cherson. Op de dag van september 1783 werd het eerste grote schip met 66 kanonnen, de Glory of Catherine, te water gelaten vanaf de ligplaatsen van de Admiraltijds Scheepswerf.

Een van de oprichters van de stad was prins Gregory Potemkin-Tavriya, en het hoofd van de bouw van het fort - IA Hannibal  - een neef van Alexander Pushkin. De vooraanstaande organisator van de vloot was admiraal MS Mordvinov, en admiraal Fedor Ushakov nam niet alleen deel aan de bouw van oorlogsschepen, maar bereidde ook hun bemanningen voor op actie tegen de Ottomaanse vloot.

In 1787 werd Alexander Suvorov benoemd tot commandant van het Russische leger bij Cherson en Kinburn.

Aan het einde van de 18e eeuw speelde Cherson een belangrijke rol in de ontwikkeling van interne en externe economische betrekkingen van het Russische Rijk. De handel met Frankrijk en Italië vond plaats via de haven van Cherson, evenals Spanje en andere Europese landen.

Het lot van veel historische figuren uit Oekraïne was nauw verbonden met Cherson. Het Polen en Rusland van de 18e eeuw was nauw verbonden met Cherson.

Nieuwe tijd

Zicht op de haven van Cherson

In 1803 werd Cherson het centrum van de provincie (oblast), die bijna het hele zuiden van het toenmalige Oekraïne besloeg. De stad ontwikkelde civiele (niet militaire) scheepsbouw, en groeiden de ondernemingen voor de verwerking van landbouwproducten. Na 1861 was er een aanzienlijke toename van het economisch belang van de regio. Met de baggerwerken in de Dnjepr kreeg Cherson het belang van een belangrijke zeehaven terug. In het begin van de 20e eeuw werden elk jaar tientallen miljoenen tonnen brood geëxporteerd naar Groot-Brittannië , het Duitse rijk, Denemarken en andere landen.

De industriële ondernemingen van de stad leverden voedsel, lichte industrieproducten, scheepsbouw, landbouwtechniek en bosbouw. In 1907 verbond de spoorlijn Cherson met de grote steden van het land, en in 1908  leverde de eerste stadscentrale elektriciteit.

In 1914 overschreed de bevolking van Cherson 80 duizend mensen. De stad was niet alleen het administratieve, maar ook het culturele centrum van Zuid-Oekraïne. Er waren meer dan 50 scholen, hogescholen en 6 gymnasia. Hoogwaardige specialisten werden opgeleid door de landbouw-, marine-, medische, handelsscholen en de lerarenopleiding van Zemstvo. De stad had een theater, muziekvereniging, bibliotheken en twee musea. Aanzienlijk werk aan ontwikkeling en verbetering werd uitgevoerd door de Stadsdoema (soort gemeentebestuur).

De eerste bevrijdingsstrijd

Het nieuws van de omverwerping van de autocratie (bestuur) in Cherson werd ontvangen op 2 maart 1917. Na het uitroepen van de eerste universele van de Centrale Raad, werd de Oekraïense Provinciale Raad onder leiding van de voormalige leraar VM Chekhovsky uitgeroepen tot het nieuwe gezag in de stad. In hetzelfde jaar werd, dankzij de inspanningen van de Oekraïners van Cherson, werd de eerste Oekraïense politieke organisatie, het Oekraïens Huis, in de stad opgericht. Dit werd het centrum van Oekraïense staatsopbouwprocessen in de regio Cherson. Op 10 december 1917 erkende de Provinciale Raad van Cherson de regio Cherson als een integraal onderdeel van de Oekraïense Volksrepubliek.

Alle partijen zijn verhuisd naar een juridische positie in de stad. Partijen van Oekraïense Nationale Democraten, Sociaal -Revolutionairen, Cadetten, Bolsjewieken en Mensjewieken waren actief in Cherson.

Op 18 januari 1918 werd de stad ingenomen door bolsjewistische troepen. Deze periode duurde twee maanden. Nationalisatie van ondernemingen werd uitgevoerd, het vorige administratieve apparaat werd omver geholpen en er werd een "revolutionaire orde" ingesteld.

Op 5 april 1918 namen de Oostenrijks-Duitse troepen met de hulp van de Oekraïense Sich Riflemen Cherson in. De heerschappij van de hetman (hoofdmannen) begon in Oekraïne. Het bewind van Hetman Pavel Skoropadsky duurde 8 maanden.

Hij werd vervangen door de autoriteiten van de Directory, en op 29 januari 1919 arriveerden in de stad Brits-Frans-Griekse troepen.

Op 8 maart 1919, tijdens de Oekraïens-Sovjet-oorlog, veroverden de bolsjewistische troepen van Grigoriev de stad, en de macht ging over naar de 'Raad van afgevaardigden van arbeiders en soldaten'. Onder haar leiding werd het beleid van het "militaire communisme" gevoerd.

Op 13 augustus 1919  kwam Cherson onder de controle van de troepen van het Vrijwilligersleger van Zuid-Rusland onder bevel van generaal Denikin.

Op 16 april 1920  werd Cherson uiteindelijk overgenomen door het Rode Leger. De Sovjet-macht werd gevestigd in de stad.

Sovjet-periode

In maart 1923  werd Cherson het centrum van het Cherson-district. Tot juni 1925, toen de provincie werd opgeheven, maakte het deel uit van de provincie Odessa. In 1925 woonden er 46.230 mensen in de stad. Er werden grote industriële ondernemingen opgericht: een zoetwarenfabriek (1928), een conservenfabriek (1929), een elektrische machinefabriek (1932), een katoenverwerkingsfabriek (1933) en werden nieuwe scheepswerfgebouwen gebouwd (1931) en een van de grootste raffinaderijen van het land. De haven van Cherson verhoogde de vrachtomzet (in 1939 werd er 1 miljoen ton vracht doorheen vervoerd).

Cherson had veel te lijden van de Sovjetregering. Tijdens de Grote Terreur, alleen al in november-december 1937, hebben de bestraffende en repressieve (onderdrukkende) autoriteiten van de Sovjet-Unie bijna 2.000 mensen ter dood veroordeeld (executie).

In 1941  werd in Cherson een vliegveld geopend. Dit jaar waren er 4 poliklinieken, 3 ziekenhuizen, 22 kleuterscholen, 59 scholen, 7 weeshuizen, 2 gratis onderwijsinstellingen in Cherson. Er was ook een luchtvaartschool in Cherson, waar een groot aantal piloten afstudeerde - Helden van de Sovjet-Unie.

Tweede Wereldoorlog

Met het begin van de Duits-Russische oorlog (WO II) voegden 22,5 duizend mensen uit de regio Cherson zich bij de gelederen van vrijwilligers. In augustus 1941 werden drie raffinaderijen uit Cherson geëvacueerd: olieraffinage, landbouwtechniek en scheepsreparatie. Tijdens de 20 dagen van evacuatie werden 130.000 mensen naar de linkeroever van de Dnjepr vervoerd.

Half augustus 1941 naderden Nazi-Duitse troepen Cherson. De stad werd verdedigd door soldaten van de 51st Rifle Division en matrozen van de Donau Military Flotilla.

De slag om Cherson duurde van 15 tot 18 augustus, toen Cherson door de Duitsers werd ingenomen. Het werd lid van het Duitse protectoraat van het Reichskommissariaat van Oekraïne.

Verovering van de stad door het Rode Leger

De belangrijkste gevechten bij de herbezetting van de stad door het Rode Leger kunnen in twee fasen worden verdeeld: de eerste vernietiging van het bruggenhoofd van Cherson (2.11 - 21.12.1943) en het forceren van de oversteek over de Dnjepr en de verovering van de stad.

Tijdens de bezetting van Cherson werd de stad omgevormd tot een grote overslagbasis en een plaats voor het oversteken van de Dnjepr, voor de ononderbroken bevoorrading van alle benodigde troepen van de legergroep "Zuid". In de omgeving van het dorp Antonivka, werden een veerboot, en een kabelbaan gebouwd en in korte tijd werd een spoorbrug gebouwd.  

Echter, na de Slag om de Kaukasus, ofwel de slag om Stalingrad, werden Duitse troepen gedwongen zich terug te trekken en begonnen de vijandelijkheden terug te keren naar het oosten. Zo werd Cherson een strategisch belangrijke stad. Hitler beval persoonlijk om de brug over de Dnjepr te behouden, in de hoop een tegenaanval te kunnen doen op Perekop. De verdediging werd opgericht langs de lijnen van Oleshka, Saga, Chelburd en de Kozakkenkampen, en vormde een bruggenhoofd. Uiteindelijk, na lange dagen van verdediging, werden Duitse troepen gedwongen zich terug te trekken, de brug werd op 18.12 uur opgeblazen. De laatste troepen trokken zich op 21-12-1943 terug naar Cherson.

Na hevige gevechten was er een korte stilte, die beide partijen gebruikten om zich te hergroeperen. De Duitse zijde bereidde de stad snel voor op verdediging voor de lange termijn. Er werden loopgraven gegraven, eerder gebouwd, mortieren en artilleriestellingen werden voorbereid.

Het hoofdkwartier van het 28e leger ontwikkelde op 10 maart een operatieplan om de stad opnieuw te bezetten en de rivier in het gebied van Antonovka, Kindiyka, te dwingen. Deze taak werd toevertrouwd aan de 49th Guards en 295th Rifle Divisions. Op 13 maart 1944  eindigde de periode van Duitse bezetting en begon een nieuwe bezetting. Sovjet-troepen trokken de stad binnen, namelijk eenheden van de 49th Guards Rifle Division onder bevel van kolonel Vasily Margelov en de 295th Rifle Division onder bevel van kolonel OP Dorofjev.

Trieste statistieken: de stad werd bezet door de Wehrmacht op 19 augustus 1941, bezet door de Sovjet-Unie op 13 maart 1944. Tijdens de bezetting door het Derde Rijk werden 17.000 burgers gedood in de stad en ongeveer 40.000 krijgsgevangenen, waarvan 15.000 er naar Duitsland werden gebracht. Van de deelnemers aan de vijandelijkheden, werden er 7.598 gedood en 16.482 gewond.

Tijdens de Duitse bezetting was de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN - Revolutionair) actief in Cherson. De leiding van het Cherson-district van de OUN stond onder leiding van Bohdan Bandera (de broer van Stepan Bandera). Onder het mom van zelfverdedigingseenheden die door de bezettingsautoriteiten waren geautoriseerd, hielden ze bijeenkomsten om het OUN -programma te promoten, dat tot 2.000 mensen verzamelde. Aanhangers van de OUN verzamelden zich rond een zelfverdedigingscommandant genaamd Conrad. Ze waren verbonden met een andere groep die actief was in de bezettingsadministratie van Cherson. Het werd geleid door loco-burgemeester Hryts. Medio januari 1942 werden beide groepen gearresteerd. Op 12 augustus van hetzelfde jaar werden in Cherson nog eens acht mensen opgesloten die ervan verdacht werden tot de Oekraïense ondergrondse te behoren. In november 1942 werd het organisatienetwerk van de OUN door de Duitsers opgeheven.

Op 13 maart 1944 las Yuri Levitan een rapport voor van het Sovjet Informatiebureau, waarin de bevrijding van de regionale stad Cherson werd vermeld, hoewel de stad slechts het districtscentrum was. Om verkeerde informatie te voorkomen, beval Joseph Stalin de oprichting van de Cherson-regio. Zo werd het op 30 maart opgericht door het decreet van het presidium van de Opperste Sovjet van de USSR. Het omvatte toen 20 districten.

Naoorlogse jaren

Op 30 maart 1944 kreeg Cherson de status van een regionale stad van de USSR. In de naoorlogse jaren werd de stad een belangrijk industrieel, agrarisch en cultureel centrum in het zuiden van Oekraïne.

Aan de vorming van de industrie van Cherson als geheel kwam een ​​einde in de jaren vijftig, toen de productiefaciliteiten van de scheepswerf en fabrieken genoemd naar Petrovsky, olieraffinaderij, katoenspinnerij.

In 1951  begon de bouw van de scheepswerf en drie jaar later werden de eerste 2 tankers "Kherson" en "Terrible" te water gelaten.

In de jaren 60 werd er een trolleybusdienst geopend in de stad. Sinds 1961  begon de regelmatige watervervoer met draagvleugelboten op de route Kherson- Odess .

In maart 1977 begon de bouw van een verkeersbrug over de rivier de Dnjepr in Cherson, die de stad verbond met de linkeroever en de Krim.

De laatste tijd

Na 1991  maakte Cherson een redelijk stabiele economische en sociale tijd door. Er werden nieuwe ondernemingen geopend, met name de autofabriek SKIF en de onderneming Anto-Rus, die bussen produceert.

Er werd een flinke herstructurering van grote Cherson-ondernemingen doorgevoerd. De scheepswerf kreeg veel opdrachten uit het buitenland, machtige investeerders uit Rusland en Kazachstan kwamen naar de raffinaderij.

Het monument voor de stichter van de stad Hryhoriy Potemkin, verwoest in 1920, is gerestaureerd.

In 2002 begon de restauratie van de Heilige Dormition-kathedraal, werd de rooms-katholieke kerk hersteld en werd een lutherse kerk gebouwd .

Russisch-Oekraïense oorlog

Invasie vanuit de Krim

Tijdens de Russische invasie begonnen de gevechten voor Cherson met Russische troepen op 1 maart 2022. De Russen kwamen Cherson binnen met behulp van gepantserde personeelsvoertuigen. Op 3 maart 2022 kwam Cherson bijna volledig onder controle van de Russische strijdkrachten. Op 5 maart protesteerden enkele duizenden inwoners van Cherson tegen de Russische bezetting. De actie vond plaats op het centrale plein van Cherson, waar mensen uit alle delen van de stad samenkwamen. Later openden de Russische bezetters zonder aarzelen een waarschuwingsvuur in de lucht, maar dit hield de inwoners van Cherson niet tegen. Ongeveer 11.30 uur verlieten de Russische militairen het stadscentrum.

Bevolking

De bevolking van de stad vanaf 2022 is 279.131 mensen. De bevolking van de agglomeratie (stedelijke gebied) is meer dan 350 duizend mensen. Daarvan is 75.7% Oekraïens, 20% Russisch en 0.5% Joods.

Economie

Tijdens de Sovjetperiode werd Cherson een grote industriële stad (ondanks de achteruitgang tijdens de oorlog van 1941-1944).

Belangrijke industrieën zijn: metaalbewerking en metaalconstructies (met name scheepsbouw en landbouwtechniek), voeding en textiel.

De grootste ondernemingen in de voedingsindustrie zijn de Kherson-conservenfabrieken , brood-, vlees-, visfabrieken, molens, zuivelfabrieken, wijnmakerijen en pastafabrieken.

Er is een olieraffinaderij (olie komt uit Rusland via het systeem van "Dnjepr-oliepijpleidingen"), een grote fabriek voor glascontainers, een fabriek van producten van gewapend beton en meer.

Vervoer

Haven van Cherson

De zeehandelshaven van Cherson voert grote export- en importactiviteiten uit met veel landen over de hele wereld. Er is een rivierhaven.

Het vliegveld heet Cherson Airport (Chornobaivka).

De stad wordt omringd door de internationale snelweg E58 (Odessa - Rostov aan de Don), die in zijn Krim-tak verandert in een sierlijke Antonov-brug  - de trots van Cherson. De snelweg E97 (Kherson - Kerch - Sochi - Poti) begint ook in de stad.

In Cherson zijn er bus- en trolleybus -vervoermiddelen en er zijn ook  minibussen . De stad is via spoor en buslijnen verbonden met verschillende steden en havens.

Onderwijs en cultuur

Cherson is een belangrijk wetenschappelijk en cultureel centrum: een van de grootste universiteiten in Zuid-Oekraïne (Cherson State University), evenals - Cherson National Technical University, Cherson State Agrarian University, 12 middelbare speciale scholen en hogescholen (scheepsbouw, werktuigbouwkunde, hydrometeorologische, medisch)

Cultuur

Drama (toneel) theater van Cherson

De stad telt twee theaters - regionaal muzikaal-dramatisch en een marionetten theater; Filharmonisch orkest; Cherson Museum van Lokale Overlevering; Paleis van Cultuur, Oekraïens onderzoeksinstituut voor geïrrigeerde landbouw.

De stad heeft vele parken en een arboretum waar allerlei soorten bomen en planten zijn verzameld. Het arboretum is een basis voor recreatieve doeleinden, onderzoekswerk, een plaats van educatief werk met schoolkinderen, studenten en burgers van de regio, evenals een rustplaats voor de bevolking van Naddnipryanske.

De stad kent vele kerkgebouwen van verschillende geloofsrichtingen.

Fontein in Cherson