Deutsche Demokratische Partei
| Deutsche Demokratische Partei (DDP) | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 20 november 1918 |
| Opheffing | juli 1930 |
| Actief in |  Duitsland
|
| Richting | Centrum tot centrumlinks |
| Stroming | Liberalisme Sociaalliberalisme Republicanisme |
| Overig | |
| Jongerenorganisatie | Deutsche Jungdemokraten |
| Voorgaande partij(en) | Fortschrittliche Volkspartei |
| Opgegaan in | Deutsche Staatspartei |
Portaal  Politiek
| |
De Deutsche Demokratische Partei (Duitse Democratische Partij) was een politieke partij in de Weimarrepubliek die tussen 1918 en 1930 bestond. De partij was centrum tot centrumlinks. Het was een van de twee grote liberale partijen in de republiek. De andere liberale partij was de Deutsche Volkspartei (DVP). De DVP was echter centrumrechts en een stuk conservatiever. De DDP was progressief en sociaalliberaal. Ook was de DDP voorstander van de republiek, terwijl de DVP terugverlangde naar de monarchie.
De DDP speelde een belangrijke rol in de Duitse politiek. Tijdens haar bestaan zat de partij vrijwel altijd in de regering. Toch behaalde partij steeds minder stemmen. Waar de DDP in 1919 nog 75 zetels behaalde, waren daar in 1933 nog maar 5 van overgebleven. De partij had voornamelijk aanhang onder geleerden en de bovenklasse. Zo had 40% van de leden een doctoraat. In 1930 ging de DDP samen met het politieke deel van de Jungdeutscher Orden. Hierdoor ontstond de Deutsche Staatspartei (DStP). Die partij was centrum tot centrumrechts en had een nationalistischer karakter. Na de Machtigingswet werd die partij verboden.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de Freie Demokratische Partei (FDP) opgericht. Die partij kan als een opvolger van de DDP gezien worden. Toch sloten de meeste DDP-politici zich aan bij de SPD.