Indigo (kleur)

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Indigo kleurstof van een plant

Indigo is een kleur die lijkt op paars en op blauw. Het wordt ook wel heel donker blauw genoemd. Behalve een kleur is indigo een al heel lang bestaande kleurstof. Een kleurstof die veel wordt gebruikt voor het verven van spijkerbroeken. De kleurstof wordt nog steeds gewonnen uit bepaalde planten, zoals de indigoplant, indigofera tinctoria, uit de aziatische landen zoals India, China en Japan. In onze streken werd daarvoor gebruik gemaakt van wede (Isatis tinctoria). Ook de Murex -zeeslak produceert een mengsel van indigo. Al in 1897 werd het indigo blauw chemisch gemaakt door de firma BASF uit Duitsland. Vroeger was de productie en handel in indigo enorm belangrijk.

Newton

Indigo is niet, zoals andere regenboog of kleurencirkel kleuren als rood, geel, groen, cyaan, magenta en blauw een van de primaire of secundaire kleuren. Indigo kreeg zijn naam door Isaac Newton toen hij het optische spectrum opdeelde in zeven kleuren: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet, die hij verbond met de zeven hemellichamen (planeten, zon en maan) die destijds bekend waren, met de zeven dagen van de week, en met de zeven muzieknoten in een octaaf.

Het menselijk oog is vrij ongevoelig voor licht met de kleur van het indigo. Sommige mensen, met een verder normale kleurwaarneming, kunnen indigo vrijwel niet onderscheiden (los zien) van blauw en violet. Dus waarom Newton het een eigen naam wilde geven is onduidelijk.

Geschiedenis van Indigo

De oudst bekende stof geverfd indigo, gedateerd op 4000 v. Chr., werd ontdekt in Huaca Prieta, in Peru. Veel Aziatische landen, zoals India, China, Japan en Zuidoost-Aziatische landen gebruiken al eeuwenlang indigo als kleurstof (vooral voor zijde). De kleurstof was ook bekend bij oude beschavingen in Mesopotamië, oude Egypte, Groot-Brittannië, Meso -Amerika, Iran en West-Afrika. Indigo werd ook verbouwd in India, dat ook het eerste grote centrum was voor de productie en verwerking ervan.  De Indigo tinctoria- soort werd gedomesticeerd in India. Indigo, gebruikt als kleurstof, vond zijn weg naar de oude Grieken en de Romeinen, waar het werd gewaardeerd als een luxeproduct. De Romeinen gebruikten indigo als pigment voor het schilderen en voor medicinale en cosmetische doeleinden. Het was een artikel dat door Arabische kooplieden uit India naar de Middellandse Zee werd geïmporteerd. De namen India en Indigo hebben ook met elkaar te maken: indikón, kleur van India. Omdat de kleurstof nogal duur was, werd het blauw goud genoemd. Het is dan ook een koninklijke kleur. In de tijd van de slavernij werd de Indigo ook op de plantages in Zuid-Carolina in Amerika verbouwd. In 1865 begon de Duitse chemicus Adolf von Baeyer aan de synthese van indigo. Hij beschreef zijn eerste synthese van indigo in 1878.

Indigo lost niet op in water. Om textiel ermee te kunnen verven was er een chemische toevoeging zoals urine nodig. De mensen die de wol en textiel in de verfbaden moesten verwerken liepen (en lopen nog steeds) flinke risico's vanwege de ammoniak. Ook zijn de verfbaden slecht voor het milieu.

Indigo tint

Indigo - #6F00FF

Blauw magenta of oceaanblauw - #4f42b5

	Kleur
Bruin- Rood - Oranje - Geel - Groen - Cyaan - Blauw - Indigo - Violet - Magenta - Wit - Grijs - Zwart