Koninkrijk Albanië (1939-1943)
| Koninkrijk Albanië Mbretëria e Shqiptare Regno d'Albania .svg) | |
|---|---|
| Hoofdstad | Tirana |
| Taal | Albanees Italiaans |
| Dynastie | Huis Savoye |
| Munteenheid | Albanese lek |
Portaal  Geschiedenis
| |
.svg)
Het koninkrijk Albanië of het Italiaans protectoraat van Albanië bestond tussen 1939 en 1943. Tijdens deze periode werd Albanië bestuurd door Italië. Het was een zogeheten een protectoraat. Dit is een land of gebied, wat door een ander land bestuurd wordt. Tijdens deze periode was de Italiaanse koning Victor Emanuel III ook koning van Albanië.
Albanië was al sinds 1928 een koninkrijk onder koning Zog I. In 1939 werd het land binnengevallen door Italië. Koning Zog I was toen afgezet en Albanië werd bestuurd door Italië. Tijdens deze periode was Albanië een stukje groter dan het tegenwoordig is. Ook delen van Kosovo, Griekenland en Noord-Macedonië behoorden bij het koninkrijk. Hierdoor wordt het soms ook Groot-Albanië genoemd, maar dit woord heeft meerdere betekenissen.
In 1943 kwam er een einde aan het koninkrijk. Albanië kwam toen onder Duits bestuur.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
In 1928 werd Albanië een koninkrijk onder koning Zog I. Het land had toentertijd een goede band met Italië. Italië was toentertijd een fascistisch land onder Benito Mussolini. Mussolini probeerde de macht van Italië rondom de Middellandse Zee uit te breiden. Hierdoor werd Albanië steeds meer afhankelijk van Italië. Italië had belangrijke industrieën in handen, hielp mee met de bescherming van het land en Italianen konden naar Albanië verhuizen. Hoewel Zog I meer zelfstandig probeerde te worden, lukte dit niet. Italië dwong daarentegen steeds meer macht over Albanië.
In 1938 voegde Nazi-Duitsland delen van Tsjecho-Slowakije en Oostenrijk bij hun rijk. Adolf Hitler wist dus Duitsland groter ta maken. Mussolini was zijn bondgenoot en werd jaloers op Hitler. Mussolini wilde Griekenland binnenvallen, maar dacht dat dit beter kon via land dan via zee. Hierdoor gaf Mussolini een ultimatum aan koning Zog I. Hij moest de Italianen nog meer macht geven over zijn land. De koning weigerde dit.
Italiaanse invasie
Albanië werd door de Italianen op 7 april 1939 binnengevallen. De Italianen vielen binnen via de haven van Durrës. Eigenlijk had het Italiaans leger alleen hier tegenstand. Italië was namelijk veel sterker dan Albanië. Ook bestond het Albanese leger voor een groot deel uit Italianen. Na drie dagen hadden Italiaanse troepen het gehele land bezet.
Koning Zog I en zijn familie vluchtten naar het buitenland. Hij werd afgezet en de Italiaanse koning Victor Emanuel III werd koning van Albanië. Albanië werd toen net als Italië een fascistisch land. De macht lag in handen van de Albanese Fascistische Partij.
Uitbreidingen
Op 10 juni 1940 verklaarde Italië de oorlog aan Griekenland en Frankrijk. Het Italiaanse vocht samen met het Albanese leger in Albanië. Mussolini wilde via Albanië Griekenland binnenvallen; de Grieks-Italiaanse Oorlog. Mussolini was namelijk bang dat Duitsland de gehele Balkan zou veroveren. Daarom wilde hij zo snel mogelijk Griekenland veroveren. Hij verspreidde propaganda onder de Albanese bevolking. In het noorden van Griekenland woonden namelijk ook Albanezen. Mussolini loog dat deze minderheid slecht behandeld werd door de Grieken en het gebied waarin zij woonden bij Albanië hoorde.
Deze oorlog verliep alleen enorm slecht voor de Italianen. De Italianen hadden de Grieken onderschat, waardoor de Grieken delen van Albanië begonnen te zetten. Na enkele weken dat Griekenland bij de helft van Albanië in handen. Hierop besloot Duitsland om Italië te helpen. In de weken hierna werden de Grieken uit Albanië verdreven en werd bijna heel Griekenland door de Duitsers veroverd. De Albanezen speelde zelf een kleine rol in de oorlog. Het leger bestond vooral uit Italianen. Daarnaast vochten ook veel Albanezen aan de Griekse zijde.
Door de hulp van Hitler wisten de Italianen meer grond te veroveren. Dit werd aan Albanië gegeven, waaronder delen van Montenegro, Griekenland, Noord-Macedonië en Kosovo. In deze regio's leefden vrij veel Albanezen. Albanië bereikte hierdoor zijn grootste omvang ooit en werd ook wel Groot-Albanië genoemd.
Einde
De Italianen verloren hun controle langzaam over Albanië. Ook was Albanië zelf niet in staat het land te besturen. De bevolking was niet gediend van de Italiaanse bezetting. Ook was er veel verzet van onder andere de Joegoslavische partizanen. In 1943 leidde dit tot politieke crises. De Geallieerden vielen in juli 1943 Italië binnen, waarna Mussolini naar het noorden moest vluchten.
Albanië werd vervolgens door het Duitse leger bezet; Duitse bezettingszone Albanië. Hierdoor kwam er een einde van de Italiaanse bezetting van Albanië.