Gustav Klimt

https://rkd.nl/nl/explore/artists/44815
Gustav Klimt

Gustav Klimt, 1910
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Gustav Klimt
Bijnaam
Land	Oostenrijk
Geboortedatum	14 juli 1862
Geboorteplaats	Baumgarten, tegenwoordig deel uitmakend van Wenen
Overleden	6 februari 1918
Overleden te	Wenen
Gehuwd met / relatie	Emilie Flöge (relatie?)
Carrière
Beroep	Kunstschilder, muralist, pastellist en tekenaar
Bekend van	modernistisme en posters
Actief	1877 - 1918
Genre(s)	Symbolisme, Jugendstil, vrouwen
Label
Website
Portaal Kunst & Cultuur

Gustav Klimt, geboren in Baumgarten, tegenwoordig een stadsdeel van Wenen, op 14 juli 1862. Hij overleed in Wenen, op 6 februari 1918). Klimt was een Oostenrijkse symbolistische (symbolen gericht op het verleden) kunstschilder, muralist (muurschilserkunst) en tekenaar. Hij was het meest belangrijke lid van de Wiener Secession (vereniging van beeldende kunstenaars), waarvan hij ook enige tijd voorzitter van was. Het latere werk waarmee hij het meest bekend werd, is het "decoratief ornamentalisme". Hierbij maakte hij vaak gebruik van bladgoud en was er sprake van de suggestief-erotische symboliek (niet echt bloot, maar wel uitdagend). Hij werd ook bekend om zijn vrouwportretten die bijvoorbeeld de deugd of de liefde uitbeelden (allegorische werken). Klimt schilderde ook een groot aantal landschappen. Zijn kunst wordt vaak gekoppeld aan de jugendstil-beweging en de art nouveau.

Levensloop

Klimt groeit op in het Oostenrijks-Hongaarse Keizerrijk dat op zijn einde loopt. De tegenstellingen tussen arm en rijk zijn groot.

Gustav Klimt was de zoon van de Boheemse goudgraveur Ernst Klimt de Oude en Anna Rosalia Klimt née Finster. Hij werd als tweede van zeven kinderen geboren in Baumgarten nr. 4, destijds een voorstad van Wenen. Zijn broers Ernst Klimt de Oude en Georg Klimt waren ook kunstenaars.

Het was de bedoeling dat Klimt het vak van zijn vader zou leren, maar hij kreeg een beurs zodat hij kon studeren aan de Weense School voor Toegepaste Kunsten. Hij woonde bij zijn ouders.

Gezamenlijk bedrijf en de Secession

In de jaren 1880 vormde hij samen met zijn broer Ernst en Franz Matsch een atelier, een soort bedrijf. In 1888/1889 reisde Klimt naar Krakau, Triëst, Venetië en München. Vanaf 1891 werken ze in een tuinpaviljoen van het huis aan de overkant van het Theater in de Josefstadt.

Hun bedrijf ontwierp onder meer gordijn- en plafondschilderingen voor de theaters en villa's.

In 1891 werd hij lid van de coöperatie van beeldende kunstenaars in Wenen (Künstlerhaus). Zijn vader stierf in juli 1892 en zijn jongere broer Ernst in december. Op 24 mei 1897 verliet hij het bedrijf en was een van de oprichters van de Weense Secession, waarvan hij de eerste voorzitter was van 1897 tot 1899. Hij ontwierp de metalen deuren voor het Secession-gebouw. In 1898 hield de Secession zijn eerste tentoonstelling. Tussen 1898 en 1903 leverde Klimt tal van sjablonen en illustraties voor het Secession-tijdschrift Ver Sacrum ("The Holy Spring").

In 1894 kreeg Gustav Klimt van het keizerlijke en koninklijke ministerie van Onderwijs de opdracht om samen met Franz Matsch het plafond van het nieuw gebouwde universiteitsgebouw te versieren met schilderijen. Hun ontwerpen werden echter afgekeurd en het werd een schandaal in de stad. Ondanks aanpassingen, gingen de twee kunstenaars uit elkaar.

In 1902 maakte Klimt ter gelegenheid van de 14e Secession-tentoonstelling een muurschildering voor de linkerzijkamer van het Weense Secession -gebouw. Opnieuw sprak de pers er schande van. In 1905 verliet Klimt de Secession met een groep kunstenaars, waaronder Carl Moll, omdat enkele van zijn collega-schilders een stijl nastreefden die te "naturalistisch" voor hem was. De schilderijen van Klimt zijn uit het Secession-gebouw verwijderd. In hetzelfde jaar werd Klimt lid van de Deutscher Künstlerbund.

Hij begon dit werk in 1905 met het maken van werktekeningen voor een muurschildering in het nieuwe stadspaleis in Brussel, maar veranderde de ontwerpen opnieuw in 1908. De montage van het ingelegde werk door het Leopold Forstner mozaïekatelier vond plaats in 1911 in aanwezigheid van Klimt.

Vele reizen

In 1906 reisde Klimt naar België en Engeland en werd erelid van de Koninklijke Beierse Academie voor Schone Kunsten in München . In 1908 reisde hij naar Florence.

de kus

1907-1908 werkte Klimt aan het beroemdste schilderij van hem, De kus. Het schilderij werd in 1908 getoond in de Kunstschau Wien en werd onmiddellijk aangekocht door het keizerlijke en koninklijke ministerie van Cultuur en Onderwijs. In 1909 reisde Klimt naar Parijs, Madrid en Toledo en in 1914 naar Brussel. In 1912 werd hij voorzitter van de Vereniging van Oostenrijkse Kunstenaars .

Tentoonstellingen in het buitenland getuigen van het belang van Klimt in de kunstwereld van die tijd. Hij exposeerde in Praag en Dresden in 1908, in München in 1909 en in 1910 op de IX. Biënnale van Venetië, waar zijn werken enthousiast werden ontvangen. In 1911 exposeerde hij in Rome, waarbij Klimt zowel naar Rome als Florence reisde, in 1912 opnieuw in Dresden, in 1913 in Boedapest, München en Mannheim. In 1914 reisde hij opnieuw naar Rome met de Bund Österreichischer Künstler, en in 1916 was hij te zien met Egon Schiele en Oskar Kokoschka in de tentoonstelling van de Bund in Berlijn.

Relaties

Klimt was nooit getrouwd, maar was intiem met verschillende vrouwen en verwekte zeven kinderen. Emilie Flöge, voor wie Klimt ontwerpen maakte voor jurken, zou zijn partner zijn.

Overlijden

Gustav Klimt kreeg op 11 januari 1918 een beroerte in zijn appartement aan de Westbahnstrasse in Wenen. Hij stierf op 6 februari 1918 in het ziekenhuis.

Hij werd begraven in de Hietzinger Friedhof, waarin ook zijn ouders en broer Ernst zijn begraven. Het grafkruis ontworpen door Gustav Klimt is gemaakt door zijn broer Georg Klimt.

Vervolg en eerbetoon

In 1924 werd de Klimtgasse in Wenen naar hem vernoemd. In 1928 organiseerde de Secession een herdenkingstentoonstelling voor Klimt. In 1962 organiseerden de Belvedere en Albertina een tentoonstelling ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van Klimt.

De filmregisseur Gustav Ucicky wordt gezien als de onwettige zoon van Klimt, en Elisabeth Bachofen-Echt werd erkend als de onwettige dochter van Klimt tijdens het nazi-tijdperk. Gustav Ucicky verzamelde werken van zijn vermoedelijke vader en kon zijn collectie aanzienlijk uitbreiden, vooral tijdens de nazi-dictatuur, hoewel een deel van de kunst werd geplunderd. In september 2013 richtte zijn weduwe Ursula Ucicky de “Gustav Klimt stichting" op, waaraan ze vier olieverfschilderijen heeft bijgedragen, tien tekeningen en handtekeningen van Klimt samen met een schenkingskapitaal.

Op 26 april 1989 werd de Oostenrijkse 500 Schilling Gustav Klimt zilveren herdenkingsmunt uitgegeven. Op 5 november 2003 verscheen de Oostenrijkse 100-euro gouden munt met Gustav Klimt voor een schildersezel met een van zijn kunstwerken op de voorkant en zijn beroemde afbeelding "De Kus" op de achterkant.

Op 14 juli 2012 werd het Gustav Klimt Center geopend aan de noordkant (oostkant) van de Attersee. Sinds 2015 beheerd door de Gustav Klimt stichting.

Werk

Zijn werk is deels historisch, realistisch maar ook impressionistisch. Ook het japonisme (lijkend op Japanse kunst) zie je in zijn werk terug. Klimt is ook beïnvloed door het werk van Jan Toorop.

Klimt is ongetwijfeld de belangrijkste art-nouveaukunstenaar in Oostenrijk. Hij liep vooruit op de moderne schilderkunst (kubisme, abstracte schilderkunst) en leverde een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van het modernisme.