Brits-Columbia
Brits-Columbia British Columbia Colombie-Britannique | |
---|---|
Hoofdstad | Victoria |
Aantal inwoners | 5.249.635 (2021) |
Oppervlakte | 944.735 km² |
Premier | John Horgan (NDP) |
Canadese provincie sinds | 1871 |
Portaal Canada |
Brits-Columbia (Engels: British Columbia, Frans: Colombie-Brittanique) is één van de 10 provincies van het Noord-Amerikaans land Canada. De provincie ligt in het westen van het land aan de Grote Oceaan. Het grenst in het noordwesten aan de Amerikaanse staat Alaska, in het noorden aan Yukon en de Northwest Territories, in het oosten aan de provincie Alberta en in het zuiden aan de Verenigde Staten. In Brits-Columbia wonen zo'n 5,2 miljoen mensen, waardoor het de op twee na meest bevolkte provincie van het land is. De hoofdstad van Brits-Columbia is Victoria, maar de grootste stad is Vancouver.
Voor de komst van de kolonisten woonden er verschillende volkeren in de provincie. Deze stonden bekend om de totempalen, die je veel in dit gebied tegenkomt. In 1843 werd er een Britse kolonie gesticht op Vancouver-eiland. Brits-Columbia was tussen 1858 en 1866 een aparte kolonie, maar werd later onderdeel van Canada (dat ook een Britse kolonie was toentertijd). Pas in 1871 werd Brits-Columbia officieel een Canadese provincie; het trad als zesde provincie toe tot Canada.
Brits-Columbia een multiculturele provincie met voornamelijk veel immigranten uit Azië. Ook is Brits-Columbia een van de belangrijkste provincies voor de Canadese economie. Naast de houtkap en mijnbouw vind er ook veel toerisme plaats en worden veel films in de staat opgenomen. Daarnaast bevind de haven van Vancouver zich in Brits-Columbia, dat een van de belangrijkste havens is van heel Canada.
Geschiedenis
Inheemse periode
Voor de komst van de kolonisten woonden er veel inheemse volkeren in de provincie. Deze inheemse volkeren worden in Canada First Nations genoemd. In Brits-Columbia woonden meer dan 200 van deze volkeren. De First Nations leefden zoals de jager-verzamelaars, maar later stichtten zij ook hun eigen dorpen en deden aan landbouw. Hoewel het allemaal aparte volkeren waren, waren er ook overeenkomsten. In de regio werd geloofd in de Dondervogel; een mythisch wezen. Ook hadden veel van deze volkeren totempalen. In Brits-Columbia vind je nog steeds veel van de palen.
Koloniale periode
Het is onduidelijk wie de eerste Europeaan in Brits-Columbia was. Francis Drake heeft het gebied waarschijnlijk ontdekt in 1579, maar het is niet helemaal duidelijk of hij daadwerkelijk in Brits-Columbia was aangekomen. Juan Pérez was de eerste Europeaan waarvan we zeker weten dat hij in Brits-Columbia aangekomen was, namelijk in 1774. Ook de Spaanse ontdekkingsreiziger Juan Francisco de la Bodega y Quadra onderzocht de kust, maar de Spanjaarden vonden het gebied niet interessant. In plaats daarvan begonnen de Britten het verder te doorzoeken. Onder andere James Cook en George Vancouver doorzochten het gebied.
Brits-Columbia was een van de laatste gebieden van Canada die door de kolonisten weer ontdekt. Aan het einde van de 18e eeuw werd er contact gelegd met de regio. Veel inheemse stammen zijn hierdoor overleden, aangezien de kolonisten ziektes meebrachten waar zij niet tegen konden. Een van deze ziektes was de pokken, wat wel in Europa bestond maar niet in Amerika. Brits-Columbia werd vooral gebruikt door jagers van de Hudson's Bay Company. Dit was een bedrijf dat op dieren jaagde voor hun bont. Vooral de bever was een geliefde diersoort voor hun bont, net als de otter.
Na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd besloten dat de Britten en Amerikanen het gebied samen zouden besturen. Brits-Columbia maakte deel uit van het Oregon-territorium, waartoe ook het noordwesten van de Verenigde Staten behoorde (de staten Idaho, Washington en Oregon). In 1846 werd dit gebied opgedeeld door een rechte grens verder te trekken. De Britten kregen het noorden en de Amerikanen het zuiden. Ondertussen hadden de Britten vele handelsposten in de regio opgezet.
Verdere 19e eeuw
In 1858 werd officieel de kolonie Brits-Columbia gesticht. De reden hiervoor was dat in de Fraser Valley goud gevonden werd. Dit leidde tot een goudkoorts. Veel mensen trokken naar Brits-Columbia om goud te vinden en zo rijk te worden. De kolonie werd vanuit Londen bestuurd, maar er was een klein bestuur in Brits-Columbia met een gouverneur. Deze werden echter gekozen door de Britse regering en niet door de inwoners. In deze tijd was Vancouver-eiland een aparte kolonie. Pas in 1866 werd Vancouver-eiland toegevoegd aan Brits-Columbia. Datzelfde jaar werd Canada opgericht, maar Brits-Columbia werd daar pas in 1871 onderdeel van.
Nadat Brits-Columbia onderdeel werd van Canada kreeg het land toegang tot de Grote Oceaan. Hierdoor wilde men een spoorweg van het westen naar het oosten bouwen; de Canadian Pacific Railway. Dit zorgde ervoor dat veel mensen van het oosten naar Brits-Columbia verhuisden. Brits-Columbia had ook enkele grensconflicten met de Amerikanen. Als eerste waren er grensconflicten met Alaska, maar ook met Washington. Het grensconflict met Washington ging over een aantal eilanden, die zowel door de Canadezen als de Amerikanen geclaimd werden. Dit leidde tot de Varkensoorlog, waarbij niemand (behalve één varken) overleed. Uiteindelijk werden de eilanden toegewezen aan de Verenigde Staten.
Na 1885 begon het aantal inwoners enorm te groeien doordat de economie van de provincie erg groeide. Dit leidde ertoe dat veel mensen uit Azië naar Brits-Columbia verhuisden. Het aantal immigranten uit Azië werd later beperkt, aangezien het leidde tot sociale onrust.
20e eeuw
Na de Eerste Wereldoorlog stemde Brits-Columbia in om alcohol te verbieden. Dit gebeurde in meerdere delen van Canada en ook in de Verenigde Staten. Deze periode heette de Drooglegging en duurde tot aan de jaren 1930. Brits-Columbia bleef een belangrijke plaats vanwege de houtkap, de mijnbouw en de toegang tot de Grote Oceaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden veel Japanse immigranten vastgezet. De angst bestond dat deze Japanners de kant van Japan zouden verkiezen. Ook in de Verenigde Staten gebeurde dit.
Geografie
Landschap
Brits-Columbia maakt samen met de Amerikaanse staten Oregon en Washington deel uit van de regio Cascadië. Het is de enige Canadese provincie die grenst aan de Grote Oceaan. De kust van de provincie is erg rotsachtig met diepe kloven en verschillende eilanden. Het grootste eiland voor de kust is Vancouver-eiland, waar de hoofdstad Victoria ligt. Er wordt vaak gedacht dat ook Vancouver op Vancouver-eiland ligt, maar dit is fout. Vancouver ligt op het vasteland. De meeste inwoners van de provincie wonen in het zuiden. De rest van de provincie is erg dunbevolkt.
Het landschap van Brits-Columbia is erg bergachtig met valleien. Dit komt doordat het kustgebergte van het zuiden naar het noorden loopt. Ook de Rocky Mountains lopen door de provincie. 75% van de provincie bestaat uit bergen en 60% van de provincie bestaat uit bossen. Belangrijke rivieren in de provincie zijn de Fraser en de Campbell.
Grote steden
Grootste steden van Brits-Columbia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Inwoners | |||||||||
1. | Vancouver | 662.248 | ||||||||
2. | Surrey | 568.322 | ||||||||
3. | Burnaby | 249.125 | ||||||||
4. | Richmond | 209.937 | ||||||||
5. | Abbotsford | 153.524 | ||||||||
6. | Coquitlam | 148.625 | ||||||||
7. | Kelowna | 144.576 | ||||||||
8. | Langley | 132.603 | ||||||||
9. | Saanich | 117.735 | ||||||||
10. | Delta | 108.455 |
Klimaat
Brits-Columbia heeft verschillende klimaten. Aan de kust heerst een gematigd zeeklimaat. Dit betekent dat het weer erg beïnvloed wordt door de zee. In dit deel van de provincie valt veel neerslag gedurende het hele jaar. Ook zijn er zachte winters en koele zomers. Landinwaarts is er een landklimaat. Hier zijn de zomers warmer en de winters kouder dan aan de kust. Daarnaast valt er ook minder neerslag in deze delen. In de bergen van de provincie heerst een hooggebergteklimaat. Hier ligt de temperatuur bijna altijd onder nul. Ook heeft men hier te maken met eeuwige sneeuw. In het noorden is er nog een gebied waar een toendraklimaat heerst.
Bevolking
Algemeen
Brits-Columbia heft zo'n 5,2 miljoen inwoners. Het is een van de snelst groeiende provincies van Canada. Dit komt niet alleen door immigratie, maar ook doordat veel Canadezen uit het oosten naar het westen verhuizen. Zij gaan voornamelijk wonen in Brits-Columbia. In Canada hebben enkel Ontario en Québec een grotere bevolking. De meeste immigranten in Brits-Columbia komen uit China en India.
Taal
Zoals de meeste Canadese provincies heeft Brits-Columbia slechts één officiële taal, namelijk het Engels. Het Engels wordt gebruikt in de politiek, het onderwijs en de rechtspraak. Ook wordt het gebruikt in het dagelijks leven. Zo'n 70% van de inwoners heeft het Engels als moedertaal. Het overige deel van de bevolking spreekt het Engels vaak als vreemde taal. De belangrijkste immigrantentalen zijn het Punjabi, het Mandarijn, het Kantonees en het Tagalog.
Daarnaast worden er nog verschillende inheemse talen gesproken. In Brits-Columbia zijn er 34 inheemse talen die worden gesproken door 6.000 in totaal. De belangrijkste inheemse taal is het Kwakʼwala.
Religie
In Brits-Columbia is zo'n 44% van de bevolking ongelovig. Dit is in vergelijking met andere Canadese provincies vrij hoog. Ook is 44% van de bevolking christelijk.
Kleinere geloven in de provincie zijn het sikhisme (4,7%), het boeddhisme (2,1%), de islam (1,8%) en het hindoeïsme (1,1%).
Politiek
Staatsinrichting
Brits-Columbia heeft een gouverneur of premier als leider. De gouverneur is het hoofd van de regering van de provincie en wordt geholpen door een luitenant-gouverneur. Deze luitenant-gouverneur vervangt ook de gouverneur als deze ziek is, wordt afgezet, opstapt of sterft. In dit laatste geval moet wel eerst de opperrechter van de provincie hiervoor toestemming geven. De huidige gouverneur van Brits-Columbia is John Hogan.
Daarnaast heeft Brits-Columbia een eigen parlement. Dit parlement bestaat uit één kamer van 87 leden. Deze zetels zijn verdeeld onder de Nieuwe Democratische Partij, de Liberale Partij en de Groene Partij. Dit vrij bijzonder, aangezien de Conservatieve Partij geen zetels heeft in deze provincie, terwijl het een van de twee grote partijen is in Canada. Brits-Columbia wordt daarom ook gezien als een linkse en progressieve provincie.
De provincie wordt door middel van zes zetels in de Canadese Senaat vertegenwoordigd. Brits-Columbia wordt zoals veel westelijke provinces ondervertegenwoordigd. Brits-Columbia heeft even veel zetels als Saskatchewan, terwijl Saskatchewan slechts 1 miljoen inwoners heeft en Brits-Columbia er 5 miljoen heeft. Brits-Columbia is hierdoor een van de provincies die het hardst pleit voor een hervorming van de Senaat.
Bestuurlijke indeling
Sinds 2020 is Brits-Columbia onderverdeeld in 29 regionale districten:
Economie
Brits-Columbia heeft een veelzijdige economie. Het is een van de rijkste provincies van Canada. Daarnaast is de provincie ook belangrijk voor de Canadese economie. Brits-Columbia zorgt ervoor dat Canada toegang heeft tot de Grote Oceaan. Hierdoor bevinden zich veel havens aan de kust van de provincie. Het gematigde klimaat is gunstig voor toerisme en recreatie. Toeristen vooral voor de steden en de natuur van de provincie. Ook hebben veel mensen een tweede huis in Brits-Columbia. Vastgoed is een belangrijke markt in de provincie.
Slechts 5% van de provincie bruikbaar voor de landbouw. Toch vindt er veel landbouw plaats in de provincie. Daarnaast zijn de houtkap en mijnbouw belangrijk voor de economie van Brits-Columbia. Industrie is een belangrijke sector. 72% van de Canadese industrie zit gevestigd in Brits-Columbia. Daarnaast worden veel televisieseries en films opgenomen in Brits-Columbia. Vancouver wordt hierdoor ook wel het Hollywood van het noorden genoemd.
Canadese Provincies en Territoria | |||
---|---|---|---|
Provincies Brits-Columbia - Alberta - Saskatchewan - Ontario - Québec - Prins Edwardeiland - New Brunswick - Nova Scotia - Newfoundland en Labrador - Manitoba Territoria Yukon - Northwest Territories - Nunavut |