Karel VII van Frankrijk
Koning Karel VII of op z'n Frans Charles VII (geboren in Parijs op 22 februari 1403, - gestorven in Mehun-suf-Yèvre op 22 juli 1461) was van 1422 tot 1461 koning van Frankrijk en graaf van Piotiers. Zijn leven stond in het begin vooral in het teken van de Honderdjarige Oorlog, die Frankrijk heeft gewonnen. Hij kwam uit het huis Valois. Zijn voorganger was de gestoorde Karel VI van Frankrijk en z'n opvolger z'n eerste zoon: Lodewijk IX van Frankrijk.
Leven
Karel werd op 22 februari 1403 in Parijs geboren als zoon van Karel VI van Frankrijk en Isabella van Beieren. Na de dood van z'n vader in 1422 werd hij officieel koning van Frankrijk, maar meer dan de helft van Frankrijk was niet in zijn handen! Zelfs Parijs was in Engelse handen gevallen, en Karel kon niet eens gekroond worden, want dat moest in Reims, en, je raadt het al, ook Reims was door de Engelsen bezet. De Engelse koning Hendrik VI van Engeland meende dat hij meer recht had op de troon van Frankrijk, dus misschien was Karel de koningstitel niet eens waard! Omdat Karel regeerde over zo'n klein gebied noemde de Engelsen hem spottend "koning van Bourges", de stad waar Karel woonde. Karel had waarschijnlijk een bipolaire stoornis, dat houdt in dat hij zich dan heel vrolijk, dan heel somber voelde. Hij had ook erg last van zijn geweten. Zijn moeder had namelijk kinderen gekregen van meer mannen dan Karel VI, dus was Karel VII dan wel de rechtmatige koning van Frankrijk? Misschien was hij niet eens het kind van Karel VI! Dat maakte Karel erg onzeker. Yolande van Aragón voedde Karel grotendeels op. Daardoor kreeg ze erg veel macht in Frankrijk. In 1422 trouwde Karel met haar dochter, Maria van Anjou. Karel voelde zich dus erg onzeker, en omdat hij niet gekroond kon worden was hij officieel zelfs kroonprins!
Toen kwam Jeanne d'Arc, en zij is de echte redster van Frankrijk. Nadat ze Karel, die niet echt een karakter had, had overgehaald km haar een leger te geven behaalde ze een paar grandioze overwinningen. Orleans werd bevrijd, net zoals veel andere steden. Ze opende de weg naar Reims, en dus naar de kroon. Reims opende z'n poorten en uiteindelijk werd Karel dan gekroond tot koning van Frankrijk. Karel deed echter nog steeds niet veel, kort gezegd: Frankrijk had niet zo veel aan deze man. Toen Jeanne gevangen werd genomen door de Engelsen heeft Karel niet geprobeerd haar vrij te krijgen. Best raar, als je bezet wat Jeanne allemaal voor hem heeft gedaan.
Na de dood van Jeanne begon Karels succes pas echt in 1435. Toen koos het Franse Bourgondië echt de kant van Frankrijk. Filips de Goede, hertog van Bourgondië, verzoende zich in de vrede van Atrecht met Karel. Ook gingen de Engelsen ruzie maken met elkaar en konden zo niet goed tegen Frankrijk vechten. In 1444 vielen Île-de-France met hoofdstad Parijs en Gascogne in handen van het koninkrijk. In 1449 en 1450 viel ook heel Normandië in de handen van Karel. Als laatste werden Bordeaux en Bayonne in 1451 Frans. Engeland was uitgeput van de lange oorlog. En zo, eindigde in 1453, de Honderdjarige Oorlog.
Later ging Karel zich meer inzetten voor zijn koninkrijk. Hij hervormde het leger maar ook de financiën. Hierdoor konden zijn opvolgers de touwtjes strakker in handen hebben. Hij nam macht af van de edelen, die daar niet blij mee waren. Zijn vriendin (maîtresse) ,Agnes Sorel, zorgde ervoor dat hij meer deed en ook wees ze hem op de problemen die Frankrijk had. Karel richtte een leger op dat er altijd was, en dus niet alleen uit ridders encounter vazallen bestond. Hiermee ontnam hij de adellijker nog meer macht. Ook zorgde hij ervoor dat de priesters en monniken meer bij Frankrijk gingen horen. Daarmee zorgde hij ervoor dat priesters meer Frans, dan mensen van God werden. De edelen, die boos waren over de nieuwe wetten kwamen in 1440 in opstand. De praguerie was begonnen! Zelfs de kroonprins, Lodewijk, koos de kant van de edelen. Spectaculair werd de opstand niet. De maarschalk van de koning rukte snel op en de opstand werd neergeslagen. Later vergaf Karel Lodewijk en de edelen, maar na die tijd bleef hij toch Lodewijk in de gaten houden. In 1461 stierf Karel VII, koning van Frankrijk. Hij had, ook al was het op een bijzondere manier, vrede gebracht en toen hij stierf was Frankrijk weer een machtig land. Toch bijzonder, voor iemand die eerst zo zwak leek.
Familie
Karel trouwde in 1422 met Marie van Anjou. Ze kregen dertien kinderen:
- Lodewijk XI (1423-1483)
- Jan (1425 - 1425) ;
- Radegonde (1425-1445) ;
- Catharina
- Jacob (1432 - 1437)
- Yolande (1434-1478)
- Johanna (1435 - 1482)
- Filips (1436 - 1436)
- Margaretha (1437 - 1438)
- Johanna (1438-1446)
- Maria (1438-1439)
- Magdalena (1443-1495)
- Karel (1446 - 1472)
|
Hugo Capet (987-996) · Robert II (996-1031) · Hugo II (1017-1025, medekoning) · Hendrik I (1031-1060) · Filips I (1060-1108) · Lodewijk VI (1108-1137) · Lodewijk VII (1137-1180) · Filips II (1180-1223) · Lodewijk VIII (1223-1226) · Lodewijk IX (1226-1270) · Filips III (1270-1285) · Filips IV (1285-1314) · Lodewijk X (1314-1316) · Jan I (1316) · Filips V (1316-1322) · Karel IV (1322-1328) · Filips VI (1328-1350) · Jan II (1350-1364) · Karel V (1364-1380) · Karel VI (1380-1422) · Karel VII (1422-1461) · Lodewijk XI (1461-1483) · Karel VIII (1483-1498) · Lodewijk XII (1498-1515) Frans I (1515-1547) · Hendrik II (1547-1559) · Frans II (1559-1560) · Karel IX (1560-1574) · Hendrik III (1574-1589) · Hendrik IV (1589-1610) · Lodewijk XIII (1610-1643) · Lodewijk XIV (1643-1715) · Lodewijk XV (1715-1774) · Lodewijk XVI (1774-1792) · Lodewijk XVII (1792-1795; claim, nooit gekroond) Eerste Franse Republiek (1792-1804) Napoleon I (1804-1814/1815) · Napoleon II (1815) · Lodewijk XVIII (1814-1824) · Karel X (1824-1830) · Lodewijk XIX (1830) · Hendrik V (1830) · Lodewijk Filips I (1830-1848) Tweede Franse Republiek (1848-1851): Liberté, Égalité, Fraternité Napoleon III (1851-1870) Derde Franse Republiek (1870-1940) | |