Countrymuziek: verschil tussen versies

Versie van 6 okt 2020 16:15

Carter Family 1927

Country-muziek is een muziekstijl die je hoort in films over het wilde westen. De muziek is ontstaan in de Appalachen en de Ozarks, een gebergte in het zuidoosten van de Verenigde Staten. Daar woonden veel mensen met voorouders uit Schotland en Ierland, die de muziek van hun thuislanden meebrachten. De liedjes werden gespeeld op zelfgebouwde instrumenten als het 'bord'. Een kist met snaren die in de buurt van het geluid van een doedelzak kwam. Ook de oorspronkelijke kalebas banjo met snaren van paardenhaar werd gebruikt. Langzamerhand ontstond er een aparte stijl, die in de jaren twintig ook wel eens op de radio kwam. In Nashville, een stad in de Amerikaanse staat Tennessee, zond het radiostation WSM het vanaf 1925 het country-programma 'Barn Dance' (schuur-dans) uit, waarvan de naam in 1928 werd veranderd in Grand Ole Opry. Dat programma wordt tegenwoordig nog steeds uitgezonden en Nashville is nog altijd het centrum van de countrymuziek.

Een bekende country-artiest was Uncle Dave Macon en in de jaren dertig en veertig waren er Roy Acuff en de Carter family die al in 1928 "Wildwood Flower" uitbrachten op een grammofoonplaat. De muziek werd in die tijd 'hillbilly' genoemd, wat eigenlijk een scheldwoord was voor simpele boeren uit de Appalachen. Hillbilly met stijlelementen uit de zwarte gemeenschap vermengd geeft de latere dixielandmuziek (een vroege vorm van jazz). Later wordt de country met bluegrass en jazz vermengd tot 'western swing' wat tot in Californië populair wordt. De filmindustrie in Hollywood met o.a. door Bing Crosby, Gene Autry en Roy Rogers ('zingende cowboys') pakken de muziek op. Nu komen er ook blaasinstrumenten en de Hawaïaans klinkende steelgitaar bij.

Pas later zou de hillbilly-muziek Country (wat trouwens platteland betekent) of "Country & Western" worden genoemd. Na de tweede wereldoorlog wordt de country steeds populairder, waarbij Nashville het country-centrum wordt. Naast de banjo worden de gitaar, mondharmonica en de viool gebruikt. Ook de honky-tonk piano zoals je die vond in de kroegen (saloons) krijgt een belangrijke rol.

Country is naast de blues de belangrijkste inspiratiebron voor de latere Rock 'n Roll, eerst nog in de vorm van de rockabilly. Een andere tussenvorm rond 1960 wordt de country-rock.

Andere (latere) grote namen in de country zijn Arthur "Guitar Boogie" Smith, Red Foley, Webb Pierce, Johnny Cash, Jim Reeves, Tammy Wynette, Willie Nelson, Dolly Parton, Roy Orbison en John Denver.

Links

@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 '''Country-muziek''' is een muziekstijl die je hoort in films over het wilde westen. De muziek is ontstaan in de [[Appalachen]] en de Ozarks, een gebergte in het zuidoosten van de [[Verenigde Staten]]. Daar woonden veel mensen met voorouders uit [[Schotland]] en [[Ierland]], die de muziek van hun thuislanden meebrachten. De liedjes werden gespeeld op zelfgebouwde instrumenten als het 'bord'. Een kist met snaren die in de buurt van het geluid van een doedelzak kwam. Ook de oorspronkelijke kalebas [[banjo]] met snaren van paardenhaar werd gebruikt. Langzamerhand ontstond er een aparte stijl, die in de jaren twintig ook wel eens op de radio kwam. In [[Nashville]], een stad in de Amerikaanse staat [[Tennessee]], zond het radiostation WSM het vanaf 1925 het country-programma 'Barn Dance' (schuur-dans) uit, waarvan de naam in 1928 werd veranderd in Grand Ole Opry. Dat programma wordt tegenwoordig nog steeds uitgezonden en Nashville is nog altijd het centrum van de countrymuziek.
-Een bekende country-artiest was Uncle Dave Macon en in de jaren dertig en veertig waren er de Carter family en [[Roy Acuff]]. De muziek werd in die tijd 'hillbilly' genoemd, wat eigenlijk een scheldwoord was voor simpele boeren uit de Appalachen. Hillbilly met stijlelementen uit de zwarte gemeenschap vermengd geeft de latere dixielandmuziek (een vroege vorm van [[jazz]]). Later wordt de country met bluegrass en [[jazz]] vermengd tot 'western swing' wat tot in Californië populair wordt. De filmindustrie in [[Hollywood]] met o.a. door Bing Crosby, Gene Autry en Roy Rogers ('zingende cowboys') pakken de muziek op. Nu komen er ook blaasinstrumenten en de [[Hawaïaans]] klinkende steelgitaar bij.
+Een bekende country-artiest was Uncle Dave Macon en in de jaren dertig en veertig waren er [[Roy Acuff]] en de Carter family die al in 1928 "Wildwood Flower" uitbrachten op een [[grammofoonplaat]]. De muziek werd in die tijd 'hillbilly' genoemd, wat eigenlijk een scheldwoord was voor simpele boeren uit de Appalachen. Hillbilly met stijlelementen uit de zwarte gemeenschap vermengd geeft de latere dixielandmuziek (een vroege vorm van [[jazz]]). Later wordt de country met bluegrass en [[jazz]] vermengd tot 'western swing' wat tot in Californië populair wordt. De filmindustrie in [[Hollywood]] met o.a. door Bing Crosby, Gene Autry en Roy Rogers ('zingende cowboys') pakken de muziek op. Nu komen er ook blaasinstrumenten en de [[Hawaïaans]] klinkende steelgitaar bij.
 Pas later zou de hillbilly-muziek Country (wat trouwens [[platteland]] betekent) of "[[Country & Western]]" worden genoemd. Na de [[Tweede Wereldoorlog|tweede wereldoorlog]] wordt de country steeds populairder, waarbij Nashville het country-centrum wordt. Naast de [[banjo]] worden de [[gitaar]], [[mondharmonica]] en de [[viool]] gebruikt. Ook de honky-tonk piano zoals je die vond in de kroegen (saloons) krijgt een belangrijke rol.

Countrymuziek: verschil tussen versies

Versie van 6 okt 2020 16:15

Links

Navigatiemenu

Zoeken