Ivoorkust

Republiek Côte d'Ivoire République de Côte d'Ivoire
Hoofdstad	Yamoussoukro
Aantal inwoners	27.087.732 (2021)
Oppervlakte	322.463 km²
Regeringsvorm	Presidentiële republiek
President	Alassane Ouattara (sinds 2011)
Premier	Geen
Godsdienst	Christendom (44%) Islam (37%) Traditionele religies (11%) Geen religie (8%) Overig (1%)
Taal	Frans (François)
Munteenheid	CFA-frank
Volkslied	L'Abidjanaise
Nationale feestdag	7 augustus
Landcode	CIV

Ivoorkust is een land in West-Afrika, aan de Golf van Guinee. De hoofdstad van het land is Yamoussokro, met ruim 200.000 inwoners. De buurlanden van Ivoorkust zijn Liberia, Guinee, Mali, Burkina Faso en Ghana. In het land spreken ze vooral Frans, dat is er ook de officiële taal. Dit komt omdat het land eerst een kolonie van Frankrijk was, zie ook hieronder.

Het officiële betaalmiddel van Ivoorkust is de CFA-franc. De regeringsvorm is een republiek. Ivoorkust kent een tropisch klimaat.

Huidig president Alassane Ouattara (midden) in gesprek

Een boer in Ivoorkust

Geschiedenis

In de 15e was Ivoorkust een kolonie van de Portugezen. Portugal was dus de kolonisator (stichter van de kolonie) van Ivoorkust. De Portugezen waren zo geïnteresseerd in dit Ivoorkust omdat zij voornamelijk in slaven en ivoor handelden. In de 18e eeuw kwamen de Fransen naar Ivoorkust. Zij stichtte daar dorpen en steden. Eerst deden zij dit tijdelijk, maar in de 19e eeuw gingen een aantal Fransen in Ivoorkust wonen. De Fransen hadden veel invloed en wilden het land land werd nu hun kolonie.

In 1960 werd het land onafhankelijk verklaard door de Fransen. Onafhankelijkheidsstrijder Felix Houphouet-Boigny werd de eerste president van Ivoorkust. Het ging daarna steeds iets beter met de economie in het land. Ivoorkust werd een rolmodel voor alle jonge Afrikaanse landen in West-Afrika. Nadat Houphouet-Boigny in 1993 werd het onrustig in het land. Omdat Ivoorkust een republiek is mocht het volk een nieuwe president kiezen. Henri Konan Bédié kreeg de meeste stemmen en werd dus president. Na zijn komst kwamen er spanning tussen de verschillende bevolkingsgroepen in het land. Dit kwam met name doordat de mensen in de regering uit het christelijke zuiden van Ivoorkust kwamen. Dit vonden de moslims in het land niet goed, zij voelden zich gediscrimineerd door hun regering.

Op 24 december 1999 vond de eerste staatsgreep plaats in Ivoorkust. Generaal van het leger,Robert Guéi greep de macht. Hij werd president en hij kondigde aan dat de regering zou bestaan uit generaals die het land zouden besturen. De ontstane situatie duurde tien maanden, waarna er op 24 oktober 2000 'eerlijke' verkiezingen plaatsvonden. Guéi was een van de kandidaten maar hij verloor de verkiezingen. Toch verklaarde hij de winnaar te zijn op de nationale televisie. Het hele volk kwam in opstand. Er waren grote protesten in de straten van Abidjan en voor het presidentiële paleis. Vanwege de wijdverbreide protesten gaf Guéi uiteindelijk zijn positie op en Laurent Gbagbo, winnaar van de eerste ronde in de verkiezingen met 59%, werd president. Toch waren de moslims hier niet blij mee. De kandidaat waarop de meeste moslims stemden, Ouattara mocht niet meedoen. Hij zou geen echte Ivoriaan zijn maar afkomstig uit het buurland Burkina Faso. Van 2000 tot 2002 was het even rustig in Ivoorkust. Echter in 2002 werd er opnieuw een poging gedaan tot een staatsgreep. Toen er niemand oplette, grepen rebellen in het noorden van Ivoorkust de macht. De christenen in het zuidelijke deel van het land, dat nog in handen was van de regering, vochten terug. Er brak een burgeroorlog uit waarin president-generaal Guéi werd vermoord. Verschillende landen, waaronder de Verenigde Naties, probeerden te bemiddelen en organiseerden bijeenkomsten, zodat rebellen en de regering met elkaar konden praten. Uiteindelijk stelden die een vredesakkoord op, dat door de toenmalig president Gbagbo en leider van de rebellen Guillaume Soro ondertekend werd. Het geweld in het land stopte en Soro werd premier.

Economie

Ivoorkust is de grootste cacaoproducent van de wereld. Volgens de internationale organisatie van cacaoproducenten bedroeg de cacao-export van Ivoorkust gedurende een periode van bijna een jaar in 2002/2003 maar liefst €1.336.000. Ook exporteert het land koffie, katoen en hout uit het regenwoud, voornamelijk naar Frankrijk, de Verenigde Staten van Amerika en Nederland. Sinds kort produceert het land ook olie, alleen dit loopt nog niet zo goed als de cacao. Ook wordt ook geld verdiend aan toerisme, omdat het land veel moois te bieden heeft. Echter is er maar een klein gedeelte rijke Ivoorkustenaren die hier profijt van hebben. Het land is erg arm. De meeste mensen in Ivoorkust hebben een eigen moestuin zodat zij wat geld kunnen verdienen met het verkopen van groente. Toch wordt dit meestal gebruikt om zelf van te eten. Mensen hebben geen geld om naar de supermarkt te gaan. Volgens verschillende instanties leeft 23,3 procent van de bevolking van minder dan 1,25 dollar (1,14 euro) per dag. 43% van de mensen leeft onder de armoede grens.

Landschap

In het noorden van het land zijn er veel vochtige savannes. Centraal zijn er veel bossen en savannes. In het zuiden is er tropisch regenwoud en dicht bij de kust liggen kleine strandmeertjes. Westelijk ligt het Nimbagebergte.

De vlag

De vlag van de Ivoorkust

De vlakken op de vlag van de Ivoorkust staan verticaal. Het heeft drie kleuren. Oranje wit en groen. Het oranje staat voor vruchtbaarheid het witte voor vrede het groene voor hoop. De vlag van Ivoorkust lijkt op die van Frankrijk. Dat komt doordat de Ivoorkust een kolonie van Frankrijk was.

	Landen in Afrika
Algerije · Angola · Benin · Botswana · Burkina Faso · Burundi · Centraal-Afrikaanse Republiek · Comoren · Congo-Brazzaville · Congo-Kinshasa · Djibouti · Egypte · Equatoriaal-Guinea · Eritrea · Eswatini · Ethiopië · Gabon · Gambia · Ghana · Guinee · Guinee-Bissau · Ivoorkust · Kaapverdië · Kameroen · Kenia · Lesotho · Liberia · Libië · Madagaskar · Malawi · Mali · Mauritanië · Mauritius · Marokko · Mozambique · Namibië · Niger · Nigeria · Oeganda · Rwanda · Sao Tomé en Principe · Senegal · Seychellen · Sierra Leone · Somalië · Soedan · Tanzania · Tsjaad · Togo · Tunesië · Zambia · Zimbabwe · Zuid-Afrika · Zuid-Soedan Afhankelijke gebieden: Mayotte · Réunion · Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha Overige gebieden: Westelijke Sahara