Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg

Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg
Titel	Wet van 11 november 1993, houdende regelen inzake beroepen op het gebied van de individuele gezondheidszorg
Citeertitel	Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg
Afkorting	Wet BIG
Rechtsmacht in	Nederland
Rechtsgebied	Gezondheidsrecht
Grondslag
Type regeling	Wet in formele zin
Wettekst	Wettekst
Status	geldend
Amendement op
Aanverwant	Formulier voor het afleggen van de eed of belofte (art. 62a lid 1) Beleidsregels bestuurlijke boete Ministerie VWS 2019
Totstandkoming
Indiener(s)	Z.E. de staatssecretaris van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, Joop van der Reijden (CDA) en Z.E. de minister van Justitie, mr. dr. Frits Korthals Altes (VVD)
Ingediend op	16 mei 1986
Aangenomen door	de Staten-Generaal op 9 november 1993
Ondertekend op	8 december 1993
Bekendgemaakt op	11 november 1993
Openbaar gemaakt in	Staatsblad (1993, 690)
In werking getreden op	1 januari 1994
Geschiedenis
Voorgegaan door	Wet op de Uitoefening der Geneeskunst
Vervangen door
Wijzigingen	Wijzigingen
Portaal Maatschappij

De Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg, afgekort BIG, is een Nederlandse wet die gaat over het beschermen van patiënten tegen ondeskundige en onzorgvuldige zorg. Daaruit volgt dat iedereen die werkt in de gezondheidszorg te maken krijgt met deze wet.

De wet behelst hoofdzakelijk drie onderdelen:

• Titelbescherming: niet iedereen mag zichzelf zomaar een arts noemen, omdat een persoon daarvoor eerst opgeleid moet zijn tot arts. Zo kunnen patiënten er zeker van zijn dat een arts daadwerkelijk opgeleid is en dus goede zorg verleent.
• Registratie: opgeleide artsen staan geregistreerd in een register (het BIG-register). Zo kan een patiënt controleren of iemand daadwerkelijk een arts en wordt die beschermd tegen kwakzalvers.
• Herregistratie: opgeleide artsen moeten zich eens in de vijf jaar opnieuw laten registreren in het register. Een arts moet verplicht bijscholing volgen, zodat die op de hoogte is van de nieuwste kennis in het vakgebied. Hierdoor weet een patiënt zeker dat een arts nog steeds goed werk kan leveren.

De wet op de BIG gaat ook over bepaalde risicovolle handelingen, zoals het prikken van insuline; als er te veel insuline toegediend wordt aan een patiënt, kan dit schadelijke gevolgen hebben. Ook bepaalt de wet welke handelingen alleen mogen worden gedaan door professionals, oftewel mensen die er veel verstand van hebben (deskundig zijn). Dit zijn voorbehouden handelingen.

Media

• Uitleg over de wet op de BIG
• Vier wetten in zorg en welzijn

	Nederlands gezondheidsrecht
Algemeen: Opiumwet · Wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg · Wet arbeid en zorg · Wet op het bevolkingsonderzoek · Gezondheidswet · Wet op de lijkbezorging · Wet publieke gezondheid · Wet veiligheid en kwaliteit lichaamsmateriaal Tijdelijk: Tijdelijke wet ambulancezorg · Tijdelijke wet maatregelen covid-19 Gezondheidszorg: Wet afbreking zwangerschap · Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg · Wet op bijzondere medische verrichtingen · Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst · Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg · Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 · Wet op de medische hulpmiddelen · Wet op de orgaandonatie · Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding Medische ethiek: Embryowet · Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen Psychiatrie: Wet forensische zorg · Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg · Wet zorg en dwang Volksverzekeringen: Wet langdurige zorg Zorgverzekeringen: Zorgverzekering Caribisch Nederland · Zorgverzekeringswet