Maximiliaan van Mexico

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Ferdinand Maximiliaan Jozef, in het Duits Ferdinand Maximilian Joseph en in het Spaans Fernando Maximiliano José (geboren te Wenen, Oostenrijk, 6 juli 1832 - gestorven in Cerro de las Campanas, Mexico, 19 juni 1867), was van 1864 tot 1867 keizer van het Tweede Mexicaanse Keizerrijk en een aartshertog van Oostenrijk, van 1857 tot 1859 was hij onderkoning van Lombardije-Venetië.

Maximiliaan was de tweede zoon van Aartshertogin Sophie van Oostenrijk (1805-1872) en Aartshertog Frans Karel van Oostenrijk. Hij was de broer van Frans Jozef I van Oostenrijk en kwam uit het Huis Habsburg.

Leven

Jeugd

Maximiliaan werd voor zijn Mexicaanse keizerschap altijd Ferdinand Max genoemd. Als jongere broer van de keizer was hij erg populair. Hij was slim en had interesse in kunst, wetenschap en de plantenwereld. Hij ging bij de Oostenrijkse marine die nog niet erg veel voorstelde. In Triëst zette hij samen met de beroemde Wilhelm von Tegelhoff een marinebasis op. In de Duitse Oorlog viel het Koninkrijk Italië Oostenrijk via de Adriatische Zee aan. Ferdinand Max en von Tegelhoff behaalde geweldige successen, maar doordat de Pruisen oppermachtig waren op land werd Oostenrijk toch verslagen.

In 1857 trouwde de onderkoning-aartshertog met prinses Charlotte van België. Samen woonden ze in Milaan, dat toen nog Oostenrijks was. In 1859 mocht Ferdinand Max van zijn broer keizer Frans Jozef geen onderkoning meer zijn. Hij vond dat Max te vernieuwend was. Een goede keuze van Frans Jozef was dit waarschijnlijk niet, want korte tijd daarna werd Lombardije-Venetië Italiaans. Waarschijnlijk was Max hier erg boos over, hij trok zich terug in Triëst en bouwde daar het mooie kasteel Miramare.

De troon van Mexico

In 1859 was er oorlog in Mexico. Een paar Mexicanen reisden naar Europa en gingen de Europese hoven langs om een keizer voor hun land te vinden. Zo kwamen ze ook bij Ferdinand Max. Die wilde helemaal geen keizer worden, wat had hij nou te maken met dat verre Mexico! Napoleon III wilde Mexico wel graag hebben en hij viel het land binnen. Hij dwong Ferdinand Max bijna om keizer te worden, en die gaf toe.

Frans Jozef was woedend, Maximiliaan zou nu nooit meer op de Oostenrijkse troon kunnen komen, maar Maximiliaan vertrok toch naar Mexico.

Max las tijdens zijn bootreis niet boeken over Mexico, om zijn land te leren kennen, maar schreef een boek over hoe je je aan het hof moest gedragen. Zou dit een goede keizer worden?

Keizer van Mexico

Op 28 mei 1864 kwam Maximiliaan aan in Vera Cruz, Mexico. Sommige mensen wilden alleen helemaal geen keizer: de republikeinen. Zij maakten het onder leiding van Benito Juárez Maximiliaan knap lastig. Maximiliaan ging wonen op de heuvel waar vroeger ook de Azteekse keizers woonden. Hij liet een enorme laan bouwen van die heuvel naar het centrum. Maximiliaan kreeg geen kinderen en daarom adopteerden zij er twee: Salvador de Iturbide y de Marzán en Agustín de Iturbide y Green. Zij waren kleinzonen van keizer Agustín I van het Eerste Mexicaanse Keizerrijk.

Maximiliaan deed veel goeds voor Mexico en liet van alles hervormen. Hij wilde ook vrede sluiten met de republikeinen, maar die weigerden en zetten hun oorlog voort. Maximiliaan ging nu ook echt oorlog voeren tegen de republikeinen en vanaf nu werden alle gevangengenomen republikeinen gedood.

In 1865 eindigde in de Verenigde Staten de Amerikaanse Burgeroorlog. De Amerikanen gingen nu kijken naar hun zuiderburen en steunden de republikeinen. Napoleon III zag in dat het keizerrijk verloren was en had z'n troepen in Europa nodig, dus de Fransen trokken zich terug. Hij riep in 1866 Maximiliaan op om ook het land te verlaten, maar die liet z'n troepen niet in de steek. Uiteindelijk was er nog maar één keizerlijke stad over: Querétaro. In februari 1867 vluchtte Maximiliaan daar naartoe en de stad werd maandenlang belegerd. Zijn vrouw Charlotte ging alle Europese hoven langs om steun te vinden voor de Keizer van Mexico, maar hoewel de Europeanen op de hand van Maximiliaan waren, kwam er geen versterking. Op 11 mei probeerde Maximiliaan te vluchten uit de stad. De republikeinen hielden hem tegen en brachten hem voor de krijgsraad. Europese vorsten en beroemde namen als Victor Hugo en Guiseppe Garibaldi smeekte om de vrijlating van de keizer.

Op 11 juni 1867 werd Maximiliaan van Mexico met twee keizerlijke generaals gefusilleerd op het plein van Querétaro. Europa huiverde van deze daad, Charlotte van België kreeg depressies en keizer Frans Jozef rouwde om zijn overleden broer, de Keizer van Mexico.

Familie

Op 27 juli 1857 trouwde hij met Prinses Charlotte van België. Ze kregen zelf geen kinderen, maar ze adopteerde er twee:

• Salvador de Iturbide y de Marzán (18 september 1849 - 26 februari 1895), geadopteerd op 13 september 1865
• Agustín de Iturbide y Green (2 april 1863 - 3 maart 1925), geadopteerd op 13 september 1865