MIDI
MIDI is een afkorting van Musical Instrument Digital Interface. Het is een technisch systeem die het mogelijk maakt om elektronische muziekinstrumenten, computers en verwante audio apparaten op elkaar aan te sluiten voor het afspelen, bewerken en opnemen van muziek. Het is officieel zo afgesproken op de conferentie van de Audio Engineering Society in oktober 1981 in New York City.
Via een MIDI-kabel kunnen maximaal zestien kanalen met informatie (data) worden vervoerd, die elk naar een afzonderlijk apparaat of instrument kunnen worden gestuurd. Dit kunnen bijvoorbeeld zestien verschillende digitale instrumenten zijn. Het MIDI signaal bevat informatie voor een muziekstuk, inclusief de notatie ofwel noten (vergelijkbaar met bladmuziek). Die noten hebben een toonhoogte, een toonlengte en aanslaggevoeligheid (hoe hard je een toets indrukt, wat voor elke toon te horen is als luidheid of zachtheid van het volume). Ook wordt aangegeven of de noot wel of geen een vibrato (een trillend geluid) heeft. Verder geeft het aan of de noot van het desbetreffende instrument meer of minder rechts of links of in het midden te horen moet zijn (stereo effect). Met zogeheten kloksignalen (die het tempo instellen als een muzikant een MIDI-instrument bespeelt) wordt aangegeven hoe snel het stuk is ingespeeld en weer afgespeeld moet worden. Zo worden alle toetsaanslagen, knopindrukkingen, knopdraaiingen en schuifregelaars die op het MIDI toetsenbord te vinden zijn omgezet in MIDI-data.
Een veelgebruikte MIDI-toepassing is om een MIDI- toetsenbord of een andere controller (apparaat, b.v. een elektrische gitaar) te bespelen en deze te gebruiken om een digitale geluidsmodule (een kastje dat gesynthetiseerde muzikale geluiden bevat) te activeren. Dus het toetsenbord zelf maakt geen geluid. Maar om geluiden te maken die het publiek hoort heb je dus zo'n kastje nodig. MIDI-data kunnen worden verstuurd via een MIDI- of USB- kabel, of worden opgenomen op een bijvoorbeeld een computer met een muziekprogramma om te worden bewerkt of afgespeeld (eventueel via een USB-stick of ander opslagkaartje).
Voor MIDI heeft men een eigen bestandsformaat gemaakt waarin de gegevens worden opgeslagen en uitgewisseld. Dit zie je in de bestandsnaam achter de punt als mid; bijvoorbeeld "liedje.mid". Voordelen van MIDI zijn onder meer de kleine bestandsgrootte, dus het neemt weinig ruimte in op een computer, tablet of mobiel. Het voordeel van MIDI is ook dat je het makkelijk kunt modificeren (veranderen) en manipuleren (aanpassen) en er is een ruime keuze aan elektronische instrumenten en synthesizer- of digitaal gesamplede (opgenomen) geluiden die je vaak ook kunt downloaden vanaf internet. Een MIDI-opname gemaakt met een MIDI-toetsenbord kan klinken als een piano of een ander toetsenbordinstrument (net wat er gekozen is bij het maken); echter, aangezien MIDI alleen de informatie over de noten van gekozen instrumenten opneemt en niet de specifieke geluiden van een instrument, kan deze opname makkelijk worden gewijzigd in vele andere geluiden, variërend van gesynthetiseerde of gesamplede gitaar of fluit tot een volledig orkest. Een MIDI-opname is dus geen audiosignaal, zoals bij een geluidsopname gemaakt met een microfoon. Het is een soort computertaal.
Vóór de ontwikkeling van MIDI konden elektronische muziekinstrumenten van verschillende fabrikanten over het algemeen niet met elkaar communiceren (informatie uitwisselen). Dit betekende dat een muzikant bijvoorbeeld geen informatie gemaakt met een Roland-toetsenbord, dat in een Kawai-, Korg- of Yamaha-synthesizermodule kon steken. Met MIDI kan ieder voor MIDI-geschikt toetsenbord (of ander controlerapparaat) worden aangesloten op elke andere MIDI-geschikt sequencer (mini computer voor elektronische geluiden), geluidsmodule, drummachine, synthesizer of computer, zelfs als deze door verschillende fabrikanten (zoals hiervoor genoemd) zijn gemaakt.
MIDI-technologie werd in 1983 standaard gemaakt (zodat het overal en met elk merk hetzelfde werkt) door een club van vertegenwoordigers van de muziekindustrie en wordt onderhouden door de MIDI Manufacturers Association (MMA). Alle officiële MIDI-standaarden zijn gezamenlijk ontwikkeld en gepubliceerd door de MMA in Los Angeles en de MIDI-commissie van de Association of Musical Electronics Industry (AMEI) in Tokio. In 2016 heeft de MMA The MIDI Association (TMA) opgericht om een wereldwijde gemeenschap te ondersteunen van mensen die werken, spelen of creëren met MIDI.
MIDI-sequencing (bijvoorbeeld muziekprogramma op computer) maakt het mogelijk voor een gebruiker zonder kennis van noten lezen (bladmuziek) om ingewikkelde muziekstukken te bouwen. In zo'n programma kun je bij wijze van spreken ook muziek 'typen' of met de muis aanklikken (zoals je dat in een tekstverwerker doet), deze knippen en plakken, verplaatsen kopiëren enzovoorts. Ook nadat je de noten hebt ingespeeld via een toetsenbord. Via datzelfde toetsenbord kun je ook verschillende slaginstrumenten toevoegen. Elke toets is dan een slaginstrument. Eén voor een snare-drum, één voor een tom, één voor een bekken, enzovoorts. Deze geluiden komen (net als elk ander muziekinstrument waarbij de toetsen een noot voorstellen) op een apart kanaal te staan. Voorbeelden van dergelijke muziekprogramma's zijn Cakewalk, Band in the box, Garage band, Finale, macOS, Sibelius, Cubase, Muse Score en Guitar Pro. Er moet wel bij gezegd worden dat deze programma's niet gemakkelijk te gebruiken zijn. Maar oefening baart kunst!
Een muzikale band met slechts één of twee leden, die elk meerdere MIDI-apparaten bedienen, kan een prestatie leveren die vergelijkbaar is met die van een grotere groep muzikanten. De kosten van het inhuren van muzikanten voor bijvoorbeeld een muziekalbum (grammofoonplaat) kunnen zo sterk worden verminderd. En ingewikkelde producties kunnen worden gemaakt op een systeem zo klein als een synthesizer met daaraan en toetsenbord en sequencer of computer met muziekprogramma.
MIDI hielp ook bij het ontwikkelen van de thuisopname. Door van te voren in een thuisomgeving een MIDI bestand te maken, kan een artiest de opnamekosten verlagen door bij een opnamestudio aan te komen met een gedeeltelijk voltooid nummer. De opname-technicus hoeft dan alleen nog maar de gemaakte muziek verder af te maken. Dit doet hij bijvoorbeeld door bepaalde geluiden met zogeheten filters te bewerken. Er kan bijvoorbeeld meer galm worden toegevoegd zodat het ruimtelijker klinkt (alsof je in een grote hal staat). En omdat je de elektronische MIDI informatie van het ene instrument (bijvoorbeeld piano) kunt omzetten in een ander instrument (bijvoorbeeld celesta) die niet iedereen heeft, is dat wel zo goedkoop en makkelijk.
Eigenlijk is MIDI de moderne variant van het vroegere speeldoosje of het draaiorgel boek. Alleen dan elektronisch. Je zou kunnen zeggen dat men het daarvan heeft afgekeken. Het bijzondere is dat men nu zelfs MIDI kastjes in orgels en draaiorgels inbouwt en het muziekstuk thuis op de computer met een muziek-schrijfprogramma maakt om het vervolgens door het orgel of draaiorgel af te laten spelen.
MIDI muziekjes worden veel gebruikt in computerspelletjes, game 's, ringtone 's en dergelijke.