Kaspisch-Hyrcaanse gemengde bossen

Kaspisch-Hyrcaanse gemengde bossen
De bossen liggen in de paarse regio.
Land	Azerbeidzjan Iran
Plaats
UNESCO-regio	Azië en de Grote Oceaan
Eigenschappen
Werelderfgoed sinds	2019 (uitgebreid in 2023)
Status	Niet-bedreigd
Type	Natuurlijk
Meer informatie	www.unesco.org
Werelderfgoedlijst van UNESCO

De Kaspisch-Hyrcaanse gemengde bossen is een gebied in het zuiden van de Kaspische Zee. Het gebied ligt in Iran en Azerbeidzjan. De bossen liggen grotendeels in de landstreek Hyrcanië. Het zijn gemengde bossen. Dat betekent dat er zowel naaldbomen als loofbomen voorkomen.

De Kaspisch-Hyrcaanse gemengde bossen staan sinds 2019 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Toentertijd lag het gebied enkel in Iran. In 2023 werd het gebied uitgebreid, waardoor zij ook in Azerbeidzjan liggen.

Ligging en klimaat

De bossen liggen in de streek Hyrcanië ten zuiden van de Kaspische Zee. Het Azerbeidzjaanse gedeelte ligt in de Laagvlakte van Lankaran en het Talyshgebergte. Het Iraanse gedeelte bestaat uit de kusten van de Kaspische Zee en een deel van het Elboersgebergte. De totale oppervlakte van het gebied is 55.000 km². Hiervan ligt 30.400 km² in Iran en 24.600 km² in Azerbeidzjan.

In de regio komen verschillende klimaten voor. Het grootste deel van de bossen heeft een vochtig subtropisch klimaat. Dat is een gebied met hoge temperaturen en veel neerslag. De noordelijke delen hebben een gematigd zeeklimaat. Ook hier valt regelmatig neerslag, maar de temperaturen liggen lager. De bergachtige gebieden hebben een landklimaat met hete zomers en koude winters.

Qua neerslag zit er verschil tussen de noordelijke en zuidelijke regio's. De noordelijke regio's hebben over het algemeen meer neerslag dan de zuidelijke regio's. Toch liggen de bossen in een vrij vochtig gebied. De bossen worden omgeven door een droge regio met steppes en halfwoestijnen.

Flora en fauna

Een deel van de bossen

In het gebied komen zowel loofbomen als naaldbomen voor. Loofbomen verliezen hun blad in de herfst, terwijl naaldbomen het hele jaar groen blijven. In de bossen zijn er een groot aantal naaldbomen voor zoals de venijnboom (taxus), de Italiaans cipres en de oosterse levensboom. De meest voorkomende loofboom is de oosterse beuk. Die boom maakt alleen al bijna een derde van de bossen uit. Andere loofbomen zijn de zwarte els, de lotusboom, de muizendoorn, de tamme kastanje en de haagbeuk.

Ooit woonde de Kaspische tijger in de bossen. Die diersoort is tegenwoordig uitgestorven. Grote zoogdieren in de bossen zijn de bruine beer, de Euraziatische lynx, de wolf, het wild zwijn, de goudjakhals, de moeraskat, de das, het edelhert en de otter. De bossen bevinden zich op de route die trekvogels gebruiken om van Rusland naar Afrika te gaan om te overwinteren. Die vogelsoorten verblijven ook soms in de regio. Belangrijke vogelsoorten zijn de gewone flamingo, de grauwe gans, de zwarte ibis, de lepelaar en de witkopeend.

Bescherming

Zo'n 10% van de bossen is tegenwoordig beschermd gebied. De bossen worden bedreigd door ontbossing. De grond van de bossen is namelijk vruchtbaar. Hierdoor wil men het gebied gebruiken voor thee- en wijnplantages en voor het verbouwen van groente en fruit.

Galerij

• 
• 
• 

	Werelderfgoed in Azerbeidzjan
Ommuurde stad Bakoe met Shirvanshahpaleis en Maagdentoren · Cultuurlandschap en rotskunst van Gobustan · Historisch centrum van Şəki met het paleis van de Khan · Hyrcaanse bossen · Cultureel landschap van het Khinalig-volk en de “Köç Yolu”-transhumanceroute