Slag om Stalingrad: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | {{Infobox oorlog |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| − | {{Infobox Militair Conflict |
||
| + | | Afbeelding = [[File:Bundesarchiv_Bild_183-W0506-316,_Russland,_Kampf_um_Stalingrad,_Siegesflagge.jpg|300px]] |
||
| ⚫ | |||
| + | | EersteDatum = 23 augustus 1942 |
||
| ⚫ | |||
| + | | TweedeDatum = 2 februari 1943 |
||
| − | | image= |
||
| + | | Locatie = [[Stalingrad]] (tegenwoordig [[Wolgograd]]), [[Sovjet-Unie]] |
||
| − | | caption= |
||
| ⚫ | |||
| − | | date= 23 augustus 1942 - 2 februari 1943 |
||
| − | | |
+ | | NaamStrijdendePartij1 = [[Sovjet-Unie]] |
| + | | NaamStrijdendePartij2 = [[Asmogendheden]] |
||
| ⚫ | |||
| − | | |
+ | | LedenStrijdendePartij1 = [[File:Flag_of_the_Soviet_Union.svg|25px]] [[Sovjet-Unie]] |
| + | | LedenStrijdendePartij2 = [[Bestand:Flag of German Reich (1935–1945).svg|25px]] [[Nazi-Duitsland|Duitsland]] <br> [[File:Flag_of_Romania.png|25px]] [[Koninkrijk Roemenië|Roemenië]] <br> [[File:Flag_of_Italy_(1861-1946)_crowned.svg|25px]] [[Koninkrijk Italië|Italië]] <br> [[File:Flag_of_Hungary_(1920%E2%80%931946).svg|25px]] [[Koninkrijk Hongarije (1920-1946)|Hongarije]] <br> [[File:Flag_of_Independent_State_of_Croatia.svg|25px]] [[Onafhankelijke Staat Kroatië|Kroatië]] |
||
| − | | combatant2=[[Bestand:Vlag NAZI Duitsland.png|20px]] [[Nazi-Duitsland|Duitsland]] |
||
| + | | LeidersStrijdendePartij1 = [[Vasili Tsjoejkov]] <br> [[Aleksandr Vasilevski]] <br> [[Georgi Zjoekov]] <br> [[Semjon Timosjenko]] <br> [[Konstantin Rokossovski]] <br> [[Rodion Malinovski]] <br> [[Andrej Jeremenko]] |
||
| − | [[Bestand:Flag of Romania.png|20px]] [[Roemenië]] |
||
| + | | LeidersStrijdendePartij2 = [[Adolf Hitler]] <br> [[Friedich Paulus]] <br> [[Erich von Manstein]] <br> [[Hermann Hoth]] <br> [[Petre Dumitrescu]] <br> [[Constantin Constantinescu]] <br> [[Italo Gariboldi]] <br> [[Gusztav Jany]] <br> [[Viktor Pavičić]] |
||
| − | |||
| + | | TroepensterkteStrijdendePartij1 = 1,7 miljoen manschappen |
||
| − | [[Bestand:Vlag Italië 1861-1946.png|20px]] [[Italië]] |
||
| + | | TroepensterkteStrijdendePartij2 = 850.000 manschappen |
||
| − | |||
| + | | VerliezenStrijdendePartij1 = 750.000 doden, gewonden of krijgsgevangen militairen <br> Meer dan 40.000 burgers gedood. |
||
| − | [[Bestand:Vlag Hongarije 1920-1946.png|20px]] [[Hongarije]] |
||
| + | | VerliezenStrijdendePartij2 = 740.000 doden of gewonden militairen <br> 110.000 krijgsgevangen militairen. |
||
| − | |||
| ⚫ | |||
| − | [[Bestand:Vlag onafhankelijke staat Kroatië 1941-1945.png|20px]] [[Onafhankelijke Staat Kroatië|Kroatië]] |
||
| − | | commander1=[[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Vasili Tsjoejkov]] |
||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Aleksandr Vasilevski]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Georgi Zjoekov]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Semjon Timosjenko]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Konstantin Rokossovski]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Rodion Malinovski]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Sovjet Unie.png|20px]] [[Andrej Jeremenko]] |
||
| − | |||
| − | | commander2=[[Bestand:Vlag NAZI Duitsland.png|20px]] [[Adolf Hitler]] |
||
| − | [[Bestand:Vlag NAZI Duitsland.png|20px]] [[Friedrich Paulus]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag NAZI Duitsland.png|20px]] [[Erich von Manstein]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag NAZI Duitsland.png|20px]] [[Hermann Hoth]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Flag of Romania.png|20px]] [[Petre Dumitrescu]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Flag of Romania.png|20px]] [[Constantin Constantinescu]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Italië 1861-1946.png|20px]] [[Italo Gariboldi]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag Hongarije 1920-1946.png|20px]] [[Gusztav Jany]] |
||
| − | |||
| − | [[Bestand:Vlag onafhankelijke staat Kroatië 1941-1945.png|20px]] [[Viktor Pavičić]] |
||
| − | | strength1= 1.700.000 soldaten |
||
| − | | strength2= 850.000 soldaten |
||
| − | | casualties1= 750.000 gedood, gewond of krijgsgevangenen |
||
| − | 40.000 burgers gedood |
||
| − | |||
| − | | casualties2= 740.000 gedood of gewond |
||
| − | 110.000 krijgsgevangenen |
||
| ⚫ | |||
}} |
}} |
||
| − | |||
De '''Slag om Stalingrad''' (augustus 1942 - februari 1943) tussen Russen en Duitsers is een van de bekendste veldslagen uit de wereldgeschiedenis. De Duitse nederlaag daar, in 2013 70 jaar geleden, betekende het keerpunt in de [[Tweede Wereldoorlog]]. |
De '''Slag om Stalingrad''' (augustus 1942 - februari 1943) tussen Russen en Duitsers is een van de bekendste veldslagen uit de wereldgeschiedenis. De Duitse nederlaag daar, in 2013 70 jaar geleden, betekende het keerpunt in de [[Tweede Wereldoorlog]]. |
||
| Regel 63: | Regel 25: | ||
==Opmars naar Stalingrad== |
==Opmars naar Stalingrad== |
||
| ⚫ | |||
Pas in het voorjaar van 1942 werd de opmars voortgezet, alhoewel de Duitsers er niet in slaagden Moskou en Leningrad te veroveren. Het offensief (de aanval) boog af in zuidelijke richting, naar de stad Stalingrad, het laatste grote Russische bolwerk. Was Stalingrad eenmaal gevallen, dan zou de Russische overgave definitief een feit zijn, zo was de Duitse verwachting. |
Pas in het voorjaar van 1942 werd de opmars voortgezet, alhoewel de Duitsers er niet in slaagden Moskou en Leningrad te veroveren. Het offensief (de aanval) boog af in zuidelijke richting, naar de stad Stalingrad, het laatste grote Russische bolwerk. Was Stalingrad eenmaal gevallen, dan zou de Russische overgave definitief een feit zijn, zo was de Duitse verwachting. |
||
| Regel 69: | Regel 32: | ||
==De Slag om Stalingrad== |
==De Slag om Stalingrad== |
||
Het Duitse 6de leger, 300.000 man sterk, geleid door generaal [[Friedrich Paulus]], was eind augustus 1942 tot aan de Wolga ten noorden van Stalingrad opgerukt, was de stad binnengedrongen en had er grote delen van bezet. Toen viel de winter in en dat werkte, zoals een jaar eerder, in Russisch voordeel. Eind november werd het Duitse leger door een Russisch tegenoffensief omsingeld. Andere Duitse troepen probeerden de ring te doorbreken, maar dat mislukte. De bevoorrading door de lucht van het ingesloten Duitse leger werd steeds moeilijker, omdat de Russen steeds meer vliegvelden in de omgeving in handen kregen. Ten slotte werd de situatie voor de Duitsers uitzichtloos. Generaal Paulus moest onder de steeds toenemende druk van de Russen met het grootste deel van zijn troepen op 31 januari 1943 capituleren (zich overgeven). De rest van het leger volgde op 2 februari 1943. Van het 6de Duitse leger was ongeveer de helft gesneuveld, velen bezweken later nog aan hun verwondingen. Enige tienduizenden gewonden konden nog tijdig door de lucht worden afgetransporteerd. Uiteindelijk raakten 90.000 man in Russische krijgsgevangenschap. Daarvan keerden er na 1945 maar 6.000 naar Duitsland terug, de laatsten pas 10 jaar later. |
Het Duitse 6de leger, 300.000 man sterk, geleid door generaal [[Friedrich Paulus]], was eind augustus 1942 tot aan de Wolga ten noorden van Stalingrad opgerukt, was de stad binnengedrongen en had er grote delen van bezet. Toen viel de winter in en dat werkte, zoals een jaar eerder, in Russisch voordeel. Eind november werd het Duitse leger door een Russisch tegenoffensief omsingeld. Andere Duitse troepen probeerden de ring te doorbreken, maar dat mislukte. De bevoorrading door de lucht van het ingesloten Duitse leger werd steeds moeilijker, omdat de Russen steeds meer vliegvelden in de omgeving in handen kregen. Ten slotte werd de situatie voor de Duitsers uitzichtloos. Generaal Paulus moest onder de steeds toenemende druk van de Russen met het grootste deel van zijn troepen op 31 januari 1943 capituleren (zich overgeven). De rest van het leger volgde op 2 februari 1943. Van het 6de Duitse leger was ongeveer de helft gesneuveld, velen bezweken later nog aan hun verwondingen. Enige tienduizenden gewonden konden nog tijdig door de lucht worden afgetransporteerd. Uiteindelijk raakten 90.000 man in Russische krijgsgevangenschap. Daarvan keerden er na 1945 maar 6.000 naar Duitsland terug, de laatsten pas 10 jaar later. |
||
| ⚫ | |||
| − | |||
De Russische overwinning in Stalingrad betekende definitief het einde van de Duitse opmars en het begin van de Duitse terugtocht, die ruim twee jaar later zou eindigen met de algehele Duitse capitulatie. |
De Russische overwinning in Stalingrad betekende definitief het einde van de Duitse opmars en het begin van de Duitse terugtocht, die ruim twee jaar later zou eindigen met de algehele Duitse capitulatie. |
||
Versie van 3 mei 2015 16:02
| Slag om Stalingrad | ||
| Datum | 23 augustus 1942 - 2 februari 1943 | |
| Locatie | Stalingrad (tegenwoordig Wolgograd), Sovjet-Unie | |
| Overwinning voor | De Sovjet-Unie | |
| Strijdende partijen | ||
| Sovjet-Unie | Asmogendheden | |
 Sovjet-Unie
|
.svg){kind=small} Duitsland  Roemenië _crowned.svg){kind=small} Italië .svg){kind=small} Hongarije .svg){kind=small} Kroatië
|
|
| Leiders | ||
| Vasili Tsjoejkov Aleksandr Vasilevski Georgi Zjoekov Semjon Timosjenko Konstantin Rokossovski Rodion Malinovski Andrej Jeremenko |
Adolf Hitler Friedich Paulus Erich von Manstein Hermann Hoth Petre Dumitrescu Constantin Constantinescu Italo Gariboldi Gusztav Jany Viktor Pavičić |
|
| Troepensterkte | ||
| 1,7 miljoen manschappen | 850.000 manschappen | |
| Verliezen | ||
| 750.000 doden, gewonden of krijgsgevangen militairen Meer dan 40.000 burgers gedood. |
740.000 doden of gewonden militairen 110.000 krijgsgevangen militairen. |
|
Portaal  Geschiedenis
| ||
De Slag om Stalingrad (augustus 1942 - februari 1943) tussen Russen en Duitsers is een van de bekendste veldslagen uit de wereldgeschiedenis. De Duitse nederlaag daar, in 2013 70 jaar geleden, betekende het keerpunt in de Tweede Wereldoorlog.
De Duitse aanval op Rusland
In juni 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog, viel Duitsland de Sovjet-Unie (zoals Rusland toen heette) binnen. Het hoofddoel was het communisme, dat zijn oorsprong had in Rusland, te vernietigen. Volgens Adolf Hitler, destijds president van Duitsland, was dat communisme de bron van alle kwaad. Tegelijk wilde hij zich meester maken van de Russische grondstoffen zoals olie en ijzererts. Die moesten worden gebruikt voor de Duitse oorlogsindustrie. Het mes sneed dus aan twee kanten. De Russische militaire kracht schatte hij niet hoog in. "We hoeven maar één trap tegen de deur te geven en het hele vermolmde gebouw stort als een kaartenhuis ineen! Binnen vier weken is de zaak geklaard!" zo betoogde hij. En inderdaad verliep de Duitse opmars voorspoedig. Maar toch niet zo snel als Hitler had gedacht. Na een paar maanden stonden de Duitse troepen voor de twee grootste Russische steden, Moskou en Leningrad (zoals Sint-Petersburg toen heette). Toen viel de ontzettend koude Russische winter in en dat is wel wat anders dan de winters die we in Nederland en België gewend zijn. De Duitse tanks liepen vast in de modder en daarna in de sneeuw.
Opmars naar Stalingrad
Pas in het voorjaar van 1942 werd de opmars voortgezet, alhoewel de Duitsers er niet in slaagden Moskou en Leningrad te veroveren. Het offensief (de aanval) boog af in zuidelijke richting, naar de stad Stalingrad, het laatste grote Russische bolwerk. Was Stalingrad eenmaal gevallen, dan zou de Russische overgave definitief een feit zijn, zo was de Duitse verwachting.
Stalingrad, een grote Russische industriestad in Zuidoost-Rusland aan de Wolga, was genoemd naar de Russische dictator Stalin, de toenmalige heerser van de Sovjet-Unie en een van de wreedste despoten uit de wereldgeschiedenis. Er was collega-despoot Hitler dan ook alles aan gelegen om juist die stad in bezit te nemen. Maar met hetzelfde fanatisme, waarmee de Duitsers aanvielen, verdedigden de Russen zich.
De Slag om Stalingrad
Het Duitse 6de leger, 300.000 man sterk, geleid door generaal Friedrich Paulus, was eind augustus 1942 tot aan de Wolga ten noorden van Stalingrad opgerukt, was de stad binnengedrongen en had er grote delen van bezet. Toen viel de winter in en dat werkte, zoals een jaar eerder, in Russisch voordeel. Eind november werd het Duitse leger door een Russisch tegenoffensief omsingeld. Andere Duitse troepen probeerden de ring te doorbreken, maar dat mislukte. De bevoorrading door de lucht van het ingesloten Duitse leger werd steeds moeilijker, omdat de Russen steeds meer vliegvelden in de omgeving in handen kregen. Ten slotte werd de situatie voor de Duitsers uitzichtloos. Generaal Paulus moest onder de steeds toenemende druk van de Russen met het grootste deel van zijn troepen op 31 januari 1943 capituleren (zich overgeven). De rest van het leger volgde op 2 februari 1943. Van het 6de Duitse leger was ongeveer de helft gesneuveld, velen bezweken later nog aan hun verwondingen. Enige tienduizenden gewonden konden nog tijdig door de lucht worden afgetransporteerd. Uiteindelijk raakten 90.000 man in Russische krijgsgevangenschap. Daarvan keerden er na 1945 maar 6.000 naar Duitsland terug, de laatsten pas 10 jaar later. Sjabloon:Zijbalk oostfront Tweede Wereldoorlog De Russische overwinning in Stalingrad betekende definitief het einde van de Duitse opmars en het begin van de Duitse terugtocht, die ruim twee jaar later zou eindigen met de algehele Duitse capitulatie.
Nog even Stalingrad
In 1961, acht jaar na de dood van Jozef Stalin, werd Stalingrad herdoopt in Wolgograd (Wolgastad), omdat Stalin inmiddels in de Sovjet-Unie als een massamoordenaar werd beschouwd. Maar ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de Russische overwinning mocht de stad zich één dag (op 2 februari 2013) weer Stalingrad noemen.