Gebruiker:Mike1023/Kladblok: verschil tussen versies
(→Koningskwestie en schoolpact: Overigens was 1950 ook de laatste keer dat een Belgische partij in z'n eentje de absolute meerderheid behaalde.) |
|||
Regel 74: | Regel 74: | ||
===Koningskwestie en schoolpact=== |
===Koningskwestie en schoolpact=== |
||
+ | [[Bestand:AfficheChristelijkeVolkspartij1950.jpg|left|300px|thumb|Tijdens de verkiezingen van 1950 riep de CVP koningsgezinden op om op hun partij te stemmen. De CVP was als enige partij voorstander van de terugkeer van koning [[Leopold III van België|Leopold III]] tijdens de [[Koningskwestie]]. Uiteindelijk zou de CVP hierdoor een absolute meerderheid behalen.]] |
||
===Splitsing=== |
===Splitsing=== |
Versie van 30 apr 2024 12:48
Christelijke Volkspartij (CVP) Parti Social Chrétien (PSC) | |
Oprichting | 1945 |
Opheffing | 1972 (als één partij) 2001 (Wallonië) 2001 (Vlaanderen) |
Actief in | België |
Richting | Centrum |
Stroming | Christendemocratie Europeanisme |
Overig | |
Voorgaande partij(en) | Katholieke Partij |
Opvolgende partij(en) | CD&V Cdh |
Portaal Politiek |
De Christelijke Volkspartij (CVP) of Parti Social Chrétien (PSC) was een Belgische politieke partij. De CVP-PSC was één landelijke partij van 1945 tot 1972. In 1972 werden de partij gesplitst in een Vlaamse en Franstalige afdeling. Deze afdelingen werden aparte partijen, maar werkten wel op landelijk niveau samen. Ze zaten altijd met elkaar in de regering.
De CVP-PSC was de opvolger van de Katholieke Partij in 1945. Tussen 1947 en 1999 heeft de CVP-PSC vrijwel altijd in de regering gezeten, behalve in de periode tussen 1954 en 1958. De CVP-PSC leverde in deze regeringen bijna altijd de premier. Voorbeelden hiervan zijn Gaston Eykens, Wilfried Martens, Leo Tindemans en Jean-Luc Dehaene. De partij speelde een belangrijk rol in de Belgische politiek. Voorbeelden zijn het ontstaan van de verzorgingsstaat, de ombouw van België tot een federatie en het schoolpact van 1958. Na de Dioxinecrisis van 1999 verloor de CVP-PSC haar status als grootste partij en zat in de oppositie.
In 2001 veranderde de Vlaamse afdeling van naam. Tegenwoordig staat dit bekend als Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V). Even later veranderde ook de Franstalige afdeling van naam in Centre démocrate humaniste (Cdh), het huidige Les Engagés.
Geschiedenis
Ontstaan
Wederopbouw
Koningskwestie en schoolpact
Splitsing
Onder Dehaene
Einde
Ideologie
Verkiezingsresultaten
Tot de verkiezingen van 1971 was de Christelijke Volkspartij één partij met één partijvoorzitter (of premierskandidaat). Vanaf de verkiezingen van 1971 werd de partij in een Vlaams en Franstalige partij gesplitst. Hierdoor deden ze als aparte lijsten mee aan de verkiezingen. In deze tabel zijn de zetelaantallen bij elkaar opgeteld. Er staan steeds twee partijvoorzitters (de bovenste voor de Vlaamse partij; de onderste voor de Franstalige partij).
Jaar | Partijvoorzitter | Kamer | Senaat | ||
---|---|---|---|---|---|
Zetels | -/+ | Zetels | -/+ | ||
1946 | Hubert Pierlot | 92/202 |
- | 51/101 |
- |
1949 | Gaston Eykens | 105/202 |
+13 | 54/101 |
+3 |
1950 | Jean Duvieusart | 108/202 |
+3 | 54/101 |
0 |
1954 | Jean Van Houtte | 95/212 |
-13 | 49/106 |
-5 |
1958 | Gaston Eykens | 104/212 |
+9 | 53/106 |
+4 |
1961 | Théo Lefèvre | 96/212 |
-8 | 47/106 |
-6 |
1965 | Pierre Harmel | 77/212 |
-19 | 44/106 |
-3 |
1968 | Gaston Eykens | 69/212 |
-8 | 29/106 |
-15 |
1971 | Gaston Eykens Robert J. Houden |
67/212 |
-2 | 34/106 |
+5 |
1974 | Leo Tindemans Charles-Ferdinand Nothomb |
72/212 |
+5 | 37/106 |
+3 |
1977 | Leo Tindemans Georges Gramme |
80/212 |
+8 | 39/106 |
+2 |
1978 | Paul Vanden Boeynants Charles-Ferdinand Nothomb |
82/212 |
+26 | 41/106 |
+2 |
1981 | Mark Eykens | 61/212 |
-21 | 30/106 |
-11 |
1985 | Wilfried Martens Gérard Deprez |
69/212 |
+6 | 35/106 |
+5 |
1987 | Wilfried Martens Gérard Deprez |
62/212 |
-7 | 31/106 |
-4 |
1991 | Wilfried Martens Gérard Deprez |
57/212 |
-5 | 29/106 |
-2 |
1995 | Jean-Luc Dehaene Gérard Deprez |
41/150 |
-16 | 19/71 |
-10 |
1999 | Jean-Luc Dehaene | 32/150 |
-9 | 15/71 |
-4 |