Visigoten: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'miniatuur|Verhuizingen van de Visigoten De '''Visigoten''' waren naast de Ostrogoten een belangrijk (Oost-)Germanen|Germaa...') |
k |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Visigoth migrations.jpg|miniatuur|Verhuizingen van de Visigoten]] |
[[Bestand:Visigoth migrations.jpg|miniatuur|Verhuizingen van de Visigoten]] |
||
| − | De '''Visigoten''' waren naast de [[Ostrogoten]] een belangrijk (Oost-)[[Germanen|Germaans]] volk |
+ | De '''Visigoten''' waren naast de [[Ostrogoten]] een belangrijk (Oost-)[[Germanen|Germaans]] volk dat leefde tijde van, en na, het [[Romeinse Rijk]]. zowel de Visigoten als de Ostrogoten kwamen voort uit de [[Goten]]. |
| − | De Visigoten hadden zich westelijk van de [[Dnjepr (rivier)|Dnjepr]] in het gebied van de [[Karpaten]] gevestigd. Zij verlieten deze woongebieden nog voor de inval van de [[Hunnen]] en trokken verder naar het westen. Ze kregen toestemming om zich In het [[Romeinse Rijk]] te vestigen. In 378 kwamen de Visigoten die in de [[Balkan]] leefden, in opstand tegen het Romeinse gezag. In 410 plunderden de Visigoten onder leiding van ''Alarik I'' [[Rome (stad)|Rome]]. Na de val van het [[West-Romeinse Rijk]] bleven de Visigoten voor een periode van 250 jaar een belangrijke rol spelen in de Europese geschiedenis. |
+ | De Visigoten hadden zich aanvankelijk westelijk van de [[Dnjepr (rivier)|Dnjepr]] in het gebied van de [[Karpaten]] gevestigd. Zij verlieten deze woongebieden nog voor de inval van de [[Hunnen]] en trokken verder naar het westen. Ze kregen toestemming om zich In het [[Romeinse Rijk]] te vestigen. In 378 kwamen de Visigoten die in de [[Balkan]] leefden, in opstand tegen het Romeinse gezag. In 410 plunderden de Visigoten onder leiding van ''Alarik I'' [[Rome (stad)|Rome]]. Na de val van het [[West-Romeinse Rijk]] bleven de Visigoten voor een periode van 250 jaar een belangrijke rol spelen in de Europese geschiedenis. |
Nadat de Visigoten zich in de Romeinse provincie [[Dacië]] (het huidige [[Roemenië]]) hadden gevestigd, bekeerden de Visigoten zich tot het ''arianisme'', een Christelijke leer die [[Jezus Christus]] niet als God, onderdeel van de [[drie-eenheid]] beschouwde, maar als geschapen door de Vader. Dit was in strijd met het [[Rooms-Katholieke Kerk|katholicisme]], waar ze zich in 589 toe bekeerde. |
Nadat de Visigoten zich in de Romeinse provincie [[Dacië]] (het huidige [[Roemenië]]) hadden gevestigd, bekeerden de Visigoten zich tot het ''arianisme'', een Christelijke leer die [[Jezus Christus]] niet als God, onderdeel van de [[drie-eenheid]] beschouwde, maar als geschapen door de Vader. Dit was in strijd met het [[Rooms-Katholieke Kerk|katholicisme]], waar ze zich in 589 toe bekeerde. |
||
Huidige versie van 19 jan 2024 om 22:46
De Visigoten waren naast de Ostrogoten een belangrijk (Oost-)Germaans volk dat leefde tijde van, en na, het Romeinse Rijk. zowel de Visigoten als de Ostrogoten kwamen voort uit de Goten.
De Visigoten hadden zich aanvankelijk westelijk van de Dnjepr in het gebied van de Karpaten gevestigd. Zij verlieten deze woongebieden nog voor de inval van de Hunnen en trokken verder naar het westen. Ze kregen toestemming om zich In het Romeinse Rijk te vestigen. In 378 kwamen de Visigoten die in de Balkan leefden, in opstand tegen het Romeinse gezag. In 410 plunderden de Visigoten onder leiding van Alarik I Rome. Na de val van het West-Romeinse Rijk bleven de Visigoten voor een periode van 250 jaar een belangrijke rol spelen in de Europese geschiedenis.
Nadat de Visigoten zich in de Romeinse provincie Dacië (het huidige Roemenië) hadden gevestigd, bekeerden de Visigoten zich tot het arianisme, een Christelijke leer die Jezus Christus niet als God, onderdeel van de drie-eenheid beschouwde, maar als geschapen door de Vader. Dit was in strijd met het katholicisme, waar ze zich in 589 toe bekeerde.
De Visigoten kregen de status van foederati (bondgenoten van de Romeinen) en zouden ook troepen leveren. Maar door een wrede houding van de Romeinen kwamen ze in 378 in opstand en lang daarna bleef het onrustig met verschillende oorlogen. Zo trokken ze naar Soanje en door het uiteenvallen van het West-Romeinse rijk verspreidden de Visigoten zich over grotere delen van Gallië. Hun opmars werd bij de Loire door de Salische Franken een halt toegeroepen.
In 457 kwam koning Theoderik II in opstand en voerde oorlog tegen de overgebleven Romeinen. Hij nam de macht over in Aquitanie (het huidige zuidwest Frankrijk) en veroverde de kuststrook Septimanie (het huidige oost Spanje). Uiteindelijk leed hij een nederlaag tegen keizer Majorianus bij Arles.
Door toedoen van de Katholieke kerk werden de Visigoten onder druk gezet door de Franken onder leiding van Clovis en door de Bourgondiërs. De Visigoten trokken zich uiteindelijk terug in een aantal goed verdedigbare steden: Carcassonne, Béziers, Nîmes en Arles. Hierbij kregen ze hulp van de Ostrogoten. Ook werden ze in het zuiden (Spania) aangevallen door de Byzanthijnen. Uiteindelijk wisten ze het gebied in 624 te heroveren. Hun koninkrijk bleef tot 711 bestaan, toen ze veroverd werden door de Moren (een Islamitisch volk). Het grootste deel van Spanje kwam al snel onder islamitisch bestuur. Eind 8e eeuw is het gedaan met de Visigoten, die opgaan in het Frankische Rijk.