Volksrepubliek Albanië
| Volksrepubliek Albanië Republika Popullore e Shqipërisë
 | |
|---|---|
| Hoofdstad | Tirana |
| Taal | Albanees |
| Munteenheid | Albanese lek |
Portaal  Geschiedenis
| |
.svg)
De volksrepubliek Albanië was een land dat bestond tussen 1946 en 1976. Gedurende deze periode was Albanië een communistisch land onder Enver Hoxha. De volksrepubliek ontstond nadat de monarchie werd afgeschaft. De Albanese koning Zog I was al sinds 1939 niet meer aan de macht. Albanië werd tijdens de Tweede Wereldoorlog namelijk bezet door Italië en later Duitsland.
Albanië was ongeveer hetzelfde als andere Oost-Europese communistische landen. Hoxha was een groot fan van Jozef Stalin, maar dit veranderde na zijn dood in 1956. De Sovjet-Unie begon toen de destalinisatie; standbeelden van Stalin werden weggehaald en Stalin werd niet meer als een "goede man" gezien. Dit leidde tot een breuk tussen de Sovjet-Unie en China. Hoxha was het juist eens met Stalin; waardoor Hoxha de kant van China koos als enige land in Oost-Europa. Na de dood van de Chinese leider Mao Zedong in 1976 verbrak Hoxha ook de banden met China. Albanië ging verder als de Socialistische Volksrepubliek Albanië en sloot zich af van de buitenwereld.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
Albanië was voor de Tweede Wereldoorlog een koninkrijk onder koning Zog I. In 1939 werd het land binnengevallen door Italië, waardoor de koning werd afgezet. Desondanks werd Zog I internationaal nog gezien als de koning van Albanië. In 1943 waren de Italianen niet meer in staat om Albanië te besturen, waarna Albanië door Nazi-Duitsland bezet werd. Deze bezetting duurde niet lang. Op 29 november 1944 werd Albanië bevrijd door de Geallieerden.
Na de bevrijding werd Albanië langzamerhand een communistisch land. In 1946 werd uiteindelijk de monarchie officieel afgeschaft. Albanië werd officieel een communistisch land onder het bestuur van Enver Hoxha. Hoxha was een groot van Stalin. Dit betekende dat de Albanese economie leek op die van de Sovjet-Unie.
Beginjaren
In de eerste jaren had Albanië goede banden met buurland Joegoslavië. Albanië was erg afhankelijk van Joegoslavië op economisch vlak. Joegoslavië kocht veel materialen uit Albanië. Deze materialen werden in Joegoslavië tot producten gemaakt, die ook in Albanië verkocht werden. Ook waren de munten aan elkaar gekoppeld. Er waren zelfs plannen om Albanië en Joegoslavië tot één land te maken. De volksrepubliek Bulgarije zou hier ook deel van uit maken, maar de Joegoslavische premier Josip Broz Tito voelde hier niets voor. Tito deed wel verschillende pogingen om Albanië onderdeel te maken van Joegoslavië. Albanië wilde daarentegen het gebied Kosovo hebben, waar veel Albanezen wonen.
In 1948 kreeg de vriendschap echter een klap. Dat jaar kregen Tito en Stalin ruzie. De twee mannen hadden namelijk hun eigen vorm van het communisme. Joegoslavië besloot zijn eigen weg te gaan en sloot zich niet aan bij de Warschaupact. Albanië wilde niet afhankelijk worden van Joegoslavië. Daarom koos Albanië de kant van Stalin, waardoor Albanië wel onderdeel was van de Warschaupact. Albanië had goede banden met de Sovjet-Unie tot aan 1956, toen Jozef Stalin overleed.
Breuk met de Sovjet-Unie
Niet veel later kreeg de Sovjet-Unie ruzie met de volksrepubliek China. Stalin regeerde namelijk met harde hand over de Sovjet-Unie en had een persoonlijkheidscultus. Na zijn dood werd begonnen met de destalinisatie. Dit was een periode waarin Stalins nalatenschap verdween. Zo werden standbeelden weggehaald en Stalin werd niet meer als "goed" beschreven. De Chinese leider Mao Zedong was het echter eens met Stalin. Ook hij had een persoonlijkheidscultus. China en de Sovjet-Unie groeiden hierdoor uit elkaar en verbraken de banden. De communistische landen moesten kiezen tussen China en de Sovjet-Unie. De meeste Oost-Europese landen kozen voor de Sovjet-Unie, maar Albanië koos voor China. Hierdoor raakte Albanië meer afgezonderd van de rest van Europa.
Als gevolg hiervan trad Albanië uit de Warschaupact in 1968. Ook had Albanië zijn eigen versie van de Culturele Revolutie. In 1967 werd religie officieel verboden. Ook werd de landbouw hervormd en wilde Albanië alle buitenlandse invloeden buiten de deur houden. Albanië was hierdoor een erg gesloten land, wat vrijwel alleen goede banden had met China. Dit veranderde na de dood van Mao, toen China betere banden met de Verenigde Staten kreeg. Albanië besloot de banden met China te verbreken, waardoor Albanië helemaal afgezonderd was van de buitenwereld. Albanië ging verder als de Socialistische Volksrepubliek Albanië in 1976.