Sneeuwklokje
| Sneeuwklokje Galantus | |
|---|---|
|
| |
| Leefgebied | inheems in Europa en het Midden-Oosten |
| Leefomgeving | graslanden en bossen, liefst met zurige grond |
| Behoort tot de | Amaryllisfamilie |
|
| |
Portaal  Biologie
| |
Sneeuwvlokjes (Galanthus - van Oudgrieks gála = "melk" en ánthos = "bloem"), is een klein geslacht van ongeveer 20 soorten bolvormige overblijvende kruidachtige planten in de Amaryllisfamilie (Amaryllidaceae). De planten hebben twee langwerpige bladeren en een enkele kleine witte hangende klokvormige bloem met zes witte bloemblaadjes. De kleinere binnenste bloembladen hebben groene markeringen. De plant bloeit in februari, maart en soms in april.
Sneeuwklokjes zijn sinds de vroegste tijden onder verschillende namen bekend, maar werden in 1753 Galanthus genoemd. Er worden nog steeds nieuwe soorten ontdekt. Hoewel het sneeuwklokje heel populair is in Engeland, komt het oorspronkelijk daar niet vandaan. Ze zijn inheems in een groot deel van Europa, dat zich uitstrekt van de Pyreneeën in het westen, via Frankrijk en Duitsland tot Polen in het noorden, Italië, Noord-Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne en Europees Turkije.
De meeste andere Galanthus- soorten komen uit het oostelijke Middellandse Zeegebied, terwijl er verschillende worden gevonden in de Kaukasus, in Zuid-Rusland, Georgië, Armenië en Azerbeidzjan. Galanthus Fosteri wordt gevonden in Jordanië, Libanon, Syrië, Turkije en, misschien, Palestina.
Ze waren al in de vierde euuw voor Christus bij de Oude Grieken bekend.