National World War II Memorial
De National World War II Memorial, vaak de World War II Memorial genoemd, is een monument en gedenkteken op de National Mall in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. Het monument is gemaakt om de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog te herinneren. Dit zijn zowel de Amerikaanse soldaten die in de oorlog hebben gevochten als de soldaten en slachtoffers uit andere landen. Het monument bevindt zich tussen de Washington Monument en de Lincoln Memorial Reflecting Pool tegenover het Lincoln Memorial.
Het monument staat er sinds 2004 en is hiermee een van de nieuwere monumenten op de National Mall. Per jaar wordt het monument door miljoenen mensen bezocht. In 2018 waren dit er 4,6 miljoen. Op de plek van het monument lag normaal de Rainbow Pool, een vijver met fontein. Deze vijver maakt tegenwoordig deel uit van het monument.
Geschiedenis
Op de plek van het monument lag oorspronkelijk de Rainbow Pool of Regenboogvijver. Dit was een ronde vijver met een grote fontein in het midden. Als de zon op de fontein scheen kon een regenboog ontstaan. Hiervan komt de naam.
Er was langer een idee om een nationaal monument op de National Mall te stichten voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. In 1987 werd het eerste voorstel gedaan, maar dit werd afgewezen. In zowel 1989 als 1991 werden nieuwe pogingen gedaan, maar beide keren wees het Amerikaans Congres dit af. In 1993 kwam men tot een besluit toen senator Storm Thurmond een voorstel deed. Een jaar later werd de wet voor het monument getekend door president Bill Clinton. Clinton stelde vervolgens een commissie aan om geld in te zamelen voor het monument. Miljoenen dollars werden gedoneerd door Amerikanen. Ook verschillende organisaties voor veteranen gaven geld. De Amerikaanse regering gaf nog eens 16 miljoen dollar.
In 1995 werd de locatie voor het monument gekozen. Oorspronkelijk waren er meerdere locaties:
- Aan de Capitol Reflecting Pool naast het Ulysses S. Grant Memorial
- In de Constitution Gardens
- Op Freedom Plaza
Uiteindelijk werd de Rainbow Pool gekozen, aangezien het een belangrijke plek had.
In 1997 werd een wedstrijd gehouden voor het beste ontwerp. Uiteindelijk won het ontwerp van Friedrich St. Florian, maar werd later iets veranderd. De bouw van het monument begon in 2001. Voor het monument is gesteente uit Pennsylvania en staal uit Delaware gebruikt. De beelden zijn gemaakt door Raymond Kaskey. Op 29 mei 2004 werd het monument geopend door president George W. Bush.
Beschrijving
Van bovenaf heeft het museum een ovale vorm rondom een vijver met fontein. Aan de oost- en westkant van het monument staat een rij met pilaren met een poort. De noord- en zuidkant zijn opengehouden, zodat de as tussen het Lincoln Memorial en het Capitool niet onderbroken is. De noordelijke poort heeft het opschrift Atlantic, wat verwijst naar het Europese front tijdens de Tweede Wereldoorlog. De zuidelijke poort heeft het opschrift Pacific, wat verwijst naar het Aziatische front tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Verenigde Staten waren namelijk zowel actief in Azië als in Europa.
Op het monument staan 56 zuilen; aan iedere kant 28. Deze zuilen staan aan beide kanten van de poorten, waardoor er aan beide zijden van beide poorten 14 zuilen staan. De zuilen symboliseren de 48 toenmalige staten, de territoria van Hawaï, Alaska, Puerto Rico, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Guam, Amerikaans-Samoa en de Filipijnen. Hoewel Alaska en Hawaï tegenwoordig staten zijn, traden deze pas eind jaren 1960 toe als staat. De Filipijnen waren tijdens de Tweede Wereldoorlog een Amerikaans territorium, maar tegenwoordig een zelfstandig land. De Noordelijke Marianen hebben geen zuil, aangezien dit tijdens de oorlog niet bij de Verenigde Staten hoorde. Hierdoor zijn de Noordelijke Marianen het enige Amerikaanse gebied zonder zuil. Iedere zuil heeft een rouwkrans.
In twee zuilen is ook het plaatje van Kilroy was here gegraveerd. Dit was een meme die tijdens de Tweede Wereldoorlog erg populair was. Het is een mannetje met een lange neus die over een muur heen kijkt. Op de muren van het monument zijn verschillende reliëfs van soldaten die de eed nemen, examen doen of trainen. De reliëfs tonen ook de beroemde foto's uit de oorlog. De laatste reliëf toont een Amerikaanse soldaat die een Russische soldaat de hand geeft, wat het einde van de oorlog symboliseert.
.jpg)
Kritiek
Op het monument was veel kritiek. Voornamelijk de plaats werd bekritiseerd, aangezien het de as tussen het Washington Monument en de Lincoln Memorial zou verstoren. Ook wordt deze plek veel gebruikt voor protesten en demonstraties. Men vond het daarom onrespectvol om een monument hier te hebben dat slachtoffers herdenkt. Andere critici vonden dat het monument er veel te laat kwam, aangezien veel Amerikaanse veteranen van de Tweede Wereldoorlog al overleden waren.
Ook was er kritiek op de stijl van het monument. De bouwstijl zou namelijk erg lijken op de bouwstijl van Nazi's en de Italiaanse leider Benito Mussolini. Anderen vonden het juist erg lijken op de stijl van de Sovjet-Unie. Hierdoor vond men het monument niet bij de andere gebouwen passen, die juist in het neoclassicisme gebouwd waren.
Eerst zouden er slechts 50 zuilen zijn voor alle 48 toenmalige staten, Hawaï en Alaska. Het Amerikaans territorium Puerto Rico had hier heel erg veel kritiek op, aangezien ook Puerto Ricanen in het Amerikaans leger hadden gediend. Hierdoor besloot men alle toenmalige gebieden op te nemen.
