Anti-Revolutionaire Partij
| Anti-Revolutionaire Partij (ARP) | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 3 april 1879 |
| Opheffing | 27 september 1980 |
| Actief in |  Nederland
|
| Richting | Centrum-rechts |
| Stroming | Christendemocratie Sociaal-conservatisme Economisch liberalisme (oorspronkelijk) |
| Oprichter(s) | Abraham Kuyper |
| Overig | |
| Wetenschappelijk bureau | Dr. A. Kuyper Stichting |
| Jongerenorganisatie | ARJOS |
| Europese fractie | Christen-Democratische Groep |
| Fusie van | Christen-Democratisch Appèl (CDA) |
| Afsplitsing van | Vrij-antirevolutionairen (VAR) Christen-Democratische Partij (CDP) Gereformeerd Politiek Verbond (GPV) |
Portaal  Politiek
| |
.svg){kind=logo}
De Anti-Revolutionaire Partij (ARP) was een Nederlandse politieke partij die bestond tussen 1879 en 1980. Het was een christendemocratische, protestantse en conservatieve partij. De ARP werd opgericht door Abraham Kuyper en was de eerste politieke partij van Nederland. Voorheen werden leden altijd individueel gekozen. Het woord "anti-revolutionair" verwijst naar de Franse Revolutie. De ARP keerde zich namelijk tegen de waarden van de Franse Revolutie.
De ARP was lange tijd een van de grootste partijen van Nederland. De partij richtte zich voornamelijk op het gewone volk (kleine luyden) en vertegenwoordigde de protestantse zuil tijdens de Verzuiling. De meeste ARP-leden waren dan ook gereformeerd en de ARP was voornamelijk in Friesland, Overijssel, Zeeland en het platteland van Zuid-Holland goed vertegenwoordigd. De ARP heeft verschillende keren een premier geleverd. Zo waren Abraham Kuyper, Hendrik Colijn, Pieter Sjoerds Gerbrandy, Jelle Zijlstra en Barend Biesheuvel allemaal ARP-leden.
Vanaf 1967 werkte de ARP meer samen met de Katholieke Volkspartij (KVP) en de Christelijk-Historische Unie (CHU). In 1980 besloten de drie partijen zichzelf samen te voegen tot het Christen-Democratisch Appèl (CDA). Dit betekende het einde van de partij.