Tweede Coalitieoorlog

Tweede Coalitieoorlog
Gebeurtenissen tijdens de Tweede Coalitieoorlog
Datum	29 november 1798 - 25 maart 1802
Locatie	Europa, Midden-Oosten en Caribisch Zeegebied
Overwinning voor	Franse overwinning
Resultaat
Strijdende partijen
Heilige Roomse Rijk (tot 1801) Toscane Beieren Verenigd Koninkrijk Rusland Ottomaanse Rijk Napels (tot 1801) Portugal	Frankrijk Spaanse Rijk Bataafse Republiek Cisalpijnse Republiek Helvetische Republiek Ligurische Republiek Verschillende andere vazalstaten
Leiders
Troepensterkte
Verliezen
Portaal Geschiedenis

De Tweede Coalitieoorlog was een oorlog tussen 1798 en 1802. De oorlog maakt deel uit de Coalitieoorlogen; een groep oorlogen tussen 1791 en 1815. De oorlog was tussen Frankrijk (en haar bondgenoten) en de zogeheten "Tweede Coalitie". De Tweede Coalitie bestond o.a. uit het Verenigd Koninkrijk, het Heilige Roomse Rijk, het Ottomaanse Rijk en het Russische Keizerrijk. De Tweede Coalitie geeft ook de naam aan de oorlog.

De oorlog ontstond toen de Franse generaal Napoleon Bonaparte een expeditie naar Egypte maakte. Ook vielen de Fransen toen verschillende kuststeden aan de Middellandse Zee aan. Hoewel dit een mislukking was voor de Fransen, waren de andere Europese landen bang dat Frankrijk opnieuw hun zou aanvallen. Dit leidde tot de Tweede Coalitieoorlog, waarin geprobeerd werd om Frankrijk te stoppen. Rusland deed voor het eerst mee aan de Coalitieoorlogen. Pruisen, Zweden en Denemarken besloten neutraal te blijven. Tijdens de oorlog wierp Napoleon ook de Directoire omver, waardoor hij eerste consul van Frankrijk werd.

Uiteindelijk eindigde de oorlog in 1802 met een Franse overwinning. In 1805 barstte alweer de Derde Coalitieoorlog los.

Voorgeschiedenis

Eerste Coalitieoorlog

Zie Eerste Coalitieoorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Om de Tweede Coalitieoorlog te begrijpen moet je iets weten over de Eerste Coalitieoorlog. Tijdens de Eerste Coalitieoorlog vochten Frankrijk en de Eerste Coalitie tegen elkaar. De Eerste Coalitie bestond uit Oostenrijk, het Heilige Roomse Rijk, Groot-Brittannië, Spanje, Nederland en verschillende Duitse en Italiaanse staten. Uiteindelijk won Frankrijk deze oorlog. Frankrijk wist zelfs haar grondgebied uit te breiden en een aantal vazalstaten te stichten (zoals de Bataafse Republiek). Deze vazalstaten waren een soort van bufferzone tussen Frankrijk en de rest van Europa. Frankrijk had veel invloed op deze staten.

Na de oorlog sloten de alle landen vrede met Frankrijk, behalve de Britten. Toch besloten de Britten niet om in hun eindje te vechten, waardoor er een wapenstilstand kwam.

Napoleons veldtocht naar Egypte

De Eerste Coalitieoorlog zag de opkomst van generaal Napoleon Bonaparte. Napoleon werd al snel een held in Frankrijk, waardoor de Franse regering (de Directoire) bang werd dat hij te veel invloed zou krijgen. De Directoire wilde Napoleon daarom zo ver mogelijk buiten Frankrijk houden. Napoleon had het idee om een Egypte te veroveren en een Franse kolonie ervan te maken. Op deze manier kon Frankrijk makkelijk met het Midden-Oosten en India handel drijven. Napoleon wilde zo de Britten verzwakken, want veel handel met India ging via de Britten. De Directoire ging hiermee akkoord. Zij vonden het geen goed idee, maar zagen het als een kans om Napoleon ver weg te houden van Frankrijk.

De Franse expeditie in Egypte begon in juli 1798 en zou tot 1801 duren. Napoleon bezette het eiland Malta (wat toen nog bezit was van de Orde van Malta) en voer door naar Egypte. Hoewel Egypte officieel onderdeel was van het Ottomaanse Rijk, werd het in feite door de mammelukken geregeerd. Napoleon versloeg de mammelukken in de slag bij de Piramiden, maar de Britse admiraal Horatio Nelson vernietigde de Franse vloot in de slag bij de Nijl. De Britten grepen in, aangezien ze vreesden dat Frankrijk te machtig zou worden. Hierna ging het bergafwaarts met de expeditie.

De expeditie was dan ook een grote mislukking voor Frankrijk. Wel zorgde de expeditie voor veel ontdekkingen uit de Egyptische oudheid, zoals de Steen van Rosetta (waarmee hiërogliefen ontcijfert kunnen worden).