Koninkrijk Lombardije-Venetië
| Koninkrijk Lombardije-Venetië Regno Lombardo-Veneto
| |
|---|---|
| Hoofdstad | Milaan |
| Oppervlakte | 46.991 km² |
| Inwoners | ± 5.100.000 |
| Taal | Italiaans |
| Religie | Rooms-katholicisme |
| Bestuursvorm | Monarchie |
| Adellijk huis | Huis Habsburg |
Portaal  Italië en Geschiedenis
| |
Het Koninkrijk Lombardije-Venetië was een land in het huidige Italië wat bestond tussen 1815 en 1866 bestond. De keizer van Oostenrijk was ook koning van Lombardije-Venetië, dit noemen we een personele unie. Het koninkrijk bevatte de gebieden Lombardije en Venetië. De hoofdstad was niet Venetië, maar Milaan.
Geschiedenis
Na Napeleon werd het Congres van Wenen opgericht, dat Europa in oude orde herstelde. Het Oostenrijkse keizerlijk huis Habsburg kreeg als dank voor hun inzet tegen Napoleon het koninkrijk. Hier waren ze alleenheerser en ze bestuurde het op harde wijze. Wel zorgde ze voor vrede en stabiliteit in het koninkrijk, waarmee was het koninkrijk één van de weinige stabiele landen in Italië. Toch waren er inwoners die graag zagen dat Italië één land was en die werden door de Oostenrijkers niet onderdrukt. Milaan werd zo het centrum van het Italiaans nationalisme onder leiding van Giuseppe Mazzini.
Toen in 1848 een opstand uitbrak tegen de koning, wist Josef Radetzky deze te onderdrukken. Het buurland Koninkrijk Sardinië viel ondertussen Lombardije-Venetië binnen, maar werd verslagen. Radetzky liet de opstandelingen opsluiten. In 1859 was er opnieuw oorlog met Sardinië, dat nu door Frankrijk gesteund werd. In 1866 werd uiteindelijk in het Verdrag van Praag besloten dat het koninkrijk aan Sardinië gegeven werd en zo ontstond langzaam het Italiaanse koninkrijk.
Koningen
- Frans I (1815-1835)
- Ferdinand I (1835-1848)
- Frans Jozef I (1848-1866)